Εμφανίζονται 39 τίτλοι με αναζήτηση: Τοπωνύμια στην ευρύτερη περιοχή: "ΗΛΕΙΑ Νομός ΔΥΤΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ" .
ΑΛΙΦΕΙΡΑ (Αρχαία πόλη) ΗΛΕΙΑ
Πηγή στην Αλίφηρα. Οι Αλιφηρείς τη συνέδεαν με τον ποταμό Τρίτωνα της Λιβύης (Παυσ. 8,26,6).
ΑΛΦΕΙΟΣ (Ποταμός) ΗΛΕΙΑ
Παραπόταμος του Αλφειού, περνούσε από τη Θωκνία και ενωνόταν με τον Ελισσόντα πριν χυθεί στον Αλφειό (Παυσ. 8,29,5).
Παραπόταμος του Αλφειού (Παυσ. 8,38,9).
Παραπόταμος του Αλφειού που περνούσε από τις Μελαινεές (Παυσ. 5,7,1).
Εκείνοι που ζούσαν κοντά στις πηγές του τον ονόμαζαν Λούσιο, γιατί εκεί λούστηκε ο νεογέννητος Δίας, ενώ εκείνοι που ζούσαν μακρύτερα τον ονόμαζαν Γορτύνιο, από την κώμη Γόρτυνα (Παυσ. 8,28,2). Είχε τις πηγές του στη Θεισόα που βρισκόταν κοντά στο Μεθύδριο. Είναι το σημερινό Δημητσανίτικο ποτάμι (Εκδ. Αθηνών, Παυσανίου Περιήγησις, τόμ. 4, σελ. 299, σημ. 1).
Παραπόταμος του Αλφειού. Περνούσε μέσα από την πόλη Βρένθη (Παυσ. 5.7.1, 8.28.7).
Παραπόταμος του Αλφειού που είχε τις πηγές του στην ομώνυμη κώμη (Παυσ. 8,30,1). Είναι το σημερινό ποτάμι της Δαβιάς (Εκδ. Αθηνών, Παυσανίου Περιήγησις, τόμ. 3, σελ. 225, σημ. 1).
Χύνεται στον Αλφειό αφού προηγούμενα δέχεται τα νερά του Καρνίωνα (Παυσ. 8,34,5).Το σημείο που χύνεται ο Γαθεάτης στον Αλφειό είναι στο σημερινό χωριό Χειράδες (Εκδ. Αθηνών, Παυσανίου Περιήγησις, τόμ. 4, σελ. 322, σημ. 3).
Ποταμός που είχε τις πηγές του στην αρχαία Αιγύτιν (στην περιοχή των σημερινών χωριών Γούπατα και Καμάρα) και που ενωνόταν με το Γαθεάτη πριν χυθεί στον Αλφειό. Σήμερα είναι το λεγόμενο ρέμα του Ξερίλα ή Ξεροποτάμου (Εκδ. Αθηνών, Παυσανίου Περιήγησις, τόμ. 4, σελ. 322, σημ. 3).
Ο ποταμός Μαλούς ενωνόταν με το Σκύρο πριν χυθεί στον Αλφειό (Παυσ. 8,35,1). Είναι το σημερινό ρέμα του Νεοχωρίου Μεγαλόπολης (Εκδ. Αθηνών, Παυσανίου Περιήγησις, τόμ. 4, σελ. 323, σημ. 2).
Ο ποταμός Σκύρος ενωνόταν με το Μαλούντα πριν χυθεί στον Αλφειό (Παυσ. 8,35,1). Ξεκινούσε από την περιοχή των Παραδεισίων (Εκδ. Αθηνών, Παυσανίου Περιήγησις, τόμ. 4, σελ. 323, σημ. 2).
Τον συναντούσε κανείς στο δρόμο Μεγαλόπολης- Λακεδαίμονας (Παυσ. 8,35,3). Μάλλον ήταν το σημερινό ρέμα της Κουτοφαρίνας που ρέει βόρεια του χωριού Βουτσαράς (Εκδ. Αθηνών, Παυσανίου Περιήγησις, τόμ. 4, σελ. 323, σημ. 3).
Παραπόταμος του Αλφειού (Παυσ. 8,38,9).
Παραπόταμος του Αλφειού (Παυσ. 8,38,9).
Παραπόταμος του Αλφειού (Παυσ. 8,38,9).
Παραπόταμος του Αλφειού (Παυσ. 8,38,9).
Παραπόταμος του Αλφειού. Ο Παυσανίας τον αναφέρει στα δυτικά της Λυκόσουρας (Παυσ. 8,39,1).
Το ρέμα αυτό σήμερα χύνεται στον Αλφειό δυτικά του χωριού Μακρίσια (Εκδ. Αθηνών, Παυσανίου Περιήγησις, τόμ. 3, σελ. 222, σημ. 2).
Ο Παυσανίας αναφέρει ότι οι πηγές του βρίσκονταν στην Ηλεία (Παυσ. 5,7,1) και ότι οι Ηλείοι τον τιμούσαν ξεχωριστά μεταξύ των ποταμών μετά τον Αλφειο (Παυσ. 5,10,7). Συγκεκριμένα ο Κλάδεος ή Κλάδαος έχει τις πηγές του στο χωριό Φολόη (Εκδ. Αθηνών, Παυσανίου Περιήγησις, τόμ. 3, σελ. 225, σημ. 6).
Perseus Project Index.
Παραπόταμος του Αλφειού που κατέβαινε από το όρος Φολόη. Σε μικρή απόσταση από τον ποταμό υπήρχε Ιερό του Διονύσου Λευκυανίτη (Παυσ. 6,21,5).
Ο Παρθενίας πήρε το όνομά του από τη φοράδα του Μάρμακα, μνηστήρα της Ιπποδάμειας. Ο Οινόμαος έσφαξε μαζί με το Μάρμακα και τις δύο φοράδες του, Παρθενία και Ερίφα, των οποίων ο τάφος βρισκόταν κοντά στο ποτάμι (Παυσ. 6,21,7). Πιθανολογείται ότι Παρθενίας λεγόταν το Μπακιρέικο ποτάμι που κατεβαίνει από τη Φολόη και χύνεται στον Αλφειό (Εκδ. Αθηνών, Παυσανίου Περιήγησις, τόμ. 3, σελ. 382, σημ. 6).
Ερρεε κοντά στα ερείπια της πολης Αρπινας (Παυσ. 6,21,8). Πιθανολογείται ότι ήταν το σημερινό Βιζιλέικο ποτάμι που κατεβαίνει από το χωριό Πεύκες και χύνεται στον Αλφειό κοντά στο χωριό Μιράκα (Εκδ. Αθηνών, Παυσανίου Περιήγησις, τόμ. 3, σελ. 382, σημ. 7).
ΗΛΕΙΑ (Αρχαία χώρα) ΕΛΛΑΔΑ
Ο Παυσανίας το αναφέρει στο δρόμο Σκιλλούντα- Ολυμπίας. Από το Τυπαίον είχε οριστεί να γκρεμίζουν όποια γυναίκα συνελάμβαναν να παρακολουθεί τους Ολυμπιακούς Αγώνες (Παυσ. 5,6,7).
Πηγή στο δρόμο Ολυμπίας-Ηλιδας. Εκεί γινόταν ο καθαρμός των γυναικών που τελούσαν τα Ηραία και των ελλανοδικών πριν από οποιοδήποτε έργο τους (Παυσ. 5,16,8).
Αποτελούσε το σύνορο Ηλείας- Αχαϊας (Παυσ. 6,26,10). Υπήρχε στις όχθες του Ναός της Αθηνάς Λαρισαίας (Παυσ. 7,17,5). Είναι το σημερινό Ριολίτικο ποτάμι ή το ποτάμι Μάνα (Εκδ. Αθηνών, Παυσανίου Περιήγησις, τόμ.3, σελ. 414, σημ. 1).
Larisus, Larisos: Perseus Project
Από τη χαρά τους που συνευρέθηκαν οι άντρες και οι γυναίκες της Ηλείας μετά την εκστρατεία του Ηρακλή κατά της Ηλείας ονόμασαν τον τόπο της συνεύρεσής τους "Βαδύ (Ηδύ)" και το ποτάμι που περνούσε από εκείνο το σημείο "Βαδύ Υδωρ" (Παυσ. 5,3,3).
ΗΛΙΣ (Αρχαία πόλη) ΗΛΕΙΑ
Τοποθεσία κοντά στην Ηλιδα όπου βρισκόταν ο τάφος του φιλοσόφου Πύρρωνα. Τα παλιά χρόνια ήταν δήμος (αγροτική κοινότητα) (Παυσ. 6,24,5).
ΗΡΑΚΛΕΙΑ (Αρχαία πόλη) ΗΛΕΙΑ
Ποταμός που έρρεε κοντά στην Ηράκλεια (Παυσ. 6,22,7).
ΘΕΙΣΟΑ (Αρχαία πόλη) ΑΝΔΡΙΤΣΑΙΝΑ
Στη Θεισόα ή Θεισοαία χώρα, βόρεια του Λυκαίου όρους υπήρχαν οι ποταμοί Μυλάων, Νους, Αχελώος, Κέλαδος και Νάλιφος, που χύνονταν στον Αλφειό (Παυσ. 8,38,9).
ΛΕΠΡΕΟΝ (Αρχαία πόλη) ΗΛΕΙΑ
Βρισκόταν λίγο έξω από την πόλη του Λεπρέου και η παράδοση έλεγε πως το όνομά της το είχε πάρει από τη σύζυγο του Αφαρέα (Παυσ. 5,5,6).
ΛΟΥΒΡΟ (Χωριό) ΑΡΧΑΙΑ ΟΛΥΜΠΙΑ
Κοντά στον ποταμό αυτό υπήρχε Ιερό του Διόνυσου Λευκυανίτη. Ο Λευκυανίας κατέβαινε από το όρος Φολόη και χυνόταν στον Αλφειό (Παυσ. 6,21,5).
ΠΗΝΕΙΟΣ (Ποταμός) ΗΛΕΙΑ
Ποταμός της Ηλιδας, κατέληγε στον Πενεό (Παυσ. 6,22,5)
Ladon. A small river in Elis, rising on the frontiers of Achaia, and falling into the Peneus.
ΠΙΣΑΤΙΣ (Αρχαία περιοχή) ΗΛΕΙΑ
Ποταμός που χώριζε την Πίσα από την Αρκαδία (Παυσ. 6,21,4). Είναι ο σημερινός ποταμός Τσεμπερούλα.
ΣΑΜΙΚΟΝ (Αρχαία πόλη) ΗΛΕΙΑ
Ποταμός που χυνόταν στον Κυπαρισσιακό Κόλπο στην περιοχή του Σαμικού. Τα νερά του είχαν άσχημη μυρωδιά γι' αυτό και κανείς δεν έτρωγε τα ψάρια του. Στο σημείο που έφτανε να χυθεί στη θάλασσα πυκνό στρώμα άμμου τον εμπόδιζε και έτσι γινόταν επικίνδυνος για ανθρώπους και ζώα (Παυσ. 5,5,7). Το παλιότερο όνομα του Ανίγρου ήταν Μινυήιος (Παυσ. 5,6,3).
Σύμφωνα με τον Παυσανία τα νερά του ποταμού Μηνίου χρησιμοποίησε ο Ηρακλής για να πλύνει τους στάβλους του Αυγεία (Παυσ. 5,1,10).
Anigrus (Anigros: Mavro-potamo, i. e. Black River), a small river in the Triphylian Elis, called Minyeius (Minueios) by Homer (Il. xi. 721), rises in Mt. Lapithas, and before reaching the Ionian sea loses itself near Samicum in pestilential marshes. Its waters had an offensive smell, and its fish were not eatable. This was ascribed to the Centaurs having washed in the water after they had been wounded by the poisoned arrows of Heracles. Near Samicum were caverns sacred to the nymphs Anigrides (Anigrides or Anigriades), where persons with cutaneous diseases were cured by the waters of the river. General Gordon, who visited these caverns in 1835, found in one of them water distilling from the rock, and bringing with it a pure yellow sulphur. The Acidas, which some persons regarded as the Iardanus of Homer, flowed into the Anigrus. (Strab.; Paus. v. 5.3, 7, seq. v. 6.3; Ov. Met. xv. 281; Leake, Morea, vol. i. pp. 54, 66, seq., Peloponnesiaca, pp. 108, 110; Ross, Reisen im Peloponnes, vol. i. p. 105.)
This text is from: Dictionary of Greek and Roman Geography (1854) (ed. William Smith, LLD). Cited October 2004 from The Perseus Project URL below, which contains interesting hyperlinks
ΣΤΟΜΙΟ (Χωριό) ΦΙΓΑΛΕΙΑ
Βουνό σε απόσταση τριάντα περίπου σταδίων από τη Φιγαλία (Παυσ. 8.41.7, 8.42.1).
Λάβετε το καθημερινό newsletter με τα πιο σημαντικά νέα της τουριστικής βιομηχανίας.
Εγγραφείτε τώρα!