Πληροφορίες τοπωνυμίου

ΜΕΝΟΙΚΙΟ (Βουνό) ΣΕΡΡΕΣ
  Το φυσικό περιβάλλον του Μενοικίου χαρακτηρίζεται από τα υπεραιωνόβια δένδρα καστανιάς, από τα δάση οξιάς και ελάτης υψηλότερα καθώς και από τα ορεινά υπο-αλπικά λιβάδια με πλούσια ποώδη βλάστηση στις κορυφές του.
  Η χλωρίδα που συνθέτει την υψηλή βλάστηση του βουνού περιλαμβάνει επίσης: υβριδογενή ελάτη, μαύρη πεύκη, κέδρα, δρύες, αρκουδοπούρναρο, γαύρο, ιτιές, σκλήθρα, σορβιές, σφενδάμια, φράξο, κρανιά, αγριοτριανταφυλλιές, μύρτιλλο κ.ά. Ενδιαφέρουσα, όμως, είναι και η ποώδης βλάστηση λόγω της σπανιότητας και του μεγάλου αριθμού των ειδών: κρίνος ο μάρταγος, σαξιφράγες, τσάι του βουνού (σιδηρίτης), αγριογαρύφαλλα, ίριδες, παιώνια, κενταυρέες, καμπανούλες, αγριοπανσές, θυμάρι, ορχιδέες, δακτυλόριζες κ.ά.
(Κείμενο: Μιχάλης Μαναρίδης, Χαρητάκης Παπαϊωάννου)
Το κείμενο (απόσπασμα) παρατίθεται το Φεβρουάριο 2004 από τουριστικό φυλλάδιο της Νομαρχίας Δράμας (2000).

ΜΑΚΕΔΟΝΙΔΑ (Δήμος) ΗΜΑΘΙΑ
  Η ανάπτυξη και η διανομή των φυτοκοινωνιών στον ορεινό όγκο των Πιερίων, επηρεάζεται τόσο από τις εδαφικές και κλιματικές συνθήκες, όσο και από τον ανθρώπινο παράγοντα.
  Ένας άλλος σημαντικός παράγοντας που επηρεάζει την ανάπτυξη και διανομή της βλάστησης είναι το μικροκλίμα μια θέσης. Οι βόρειες και ανατολικές εκθέσεις είναι κατά κύριο λόγο ψυχρότερες και υγρότερες με πλουσιότερη βλάστηση, ενώ οι νότιες και δυτικές είναι ξηρότερες και θερμότερες και με εδάφη υποβαθμισμένα από την διάβρωση.
  Οι διαπλάσεις οι οποίες διαμορφώνονται λόγω των ανωτέρων παραγόντων, από τις χαμηλότερες στις υψηλότερες θέσεις είναι :
•Η διάπλαση ostryo-carpinion. Εξαπλώνεται από τα χαμηλότερα σημεία έως τα 500 μέτρα υψόμετρο. Τα κυριώτερα είδη της διάπλασης αυτής είναι ο γαύρος (crpinus orientalis), η κρανιά (cornus mas), ο πεδινός σφένδαμος (cer campestre), ο πρίνος (guercus coccfera), το φιλύκι (pfillirea media), ο φράξος (FRAXINUS ornus), και η χνοώδης δρύς (quercus pubescens).
•Η διάπλαση φυλλοβόλων δρυών. Εξαπλώνεται από τα 600 έως τα 1000 μέτρα υψόμετρο. Τα κυριότερα είδη της διάπλασης αυτής είναι τα εξής : quercus cerris, tilia argentea, ulmus campestris, cornus mas, cornus sanguinea, sorpus domestica, ulmus Montana, sorpus torminalis, crataegus monogyna, crataegus helpreichil, pinus malus, pinus amygrdaliformis, corylus avellana, ostrya carpinifolia
•Η διάπλαση οξυάς. Εξαπλώνεται από τα 600 έως τα 1.800 μέτρα υψόμετρο. Κυριότερο είδος της διάπλασης αυτής είναι το fagus moesiacα.
•Η διάπλαση κωνοφόρων. Εξαπλώνεται από τα 600-2.100 μέτρα υψόμετρο. Κυριότερα είδη της διάπλασης αυτής είναι pinus nigra και Abies borissi regis και η Pinus silvestris και Pinus nigra.
•Η διάπλαση της υδροχαρούς βλάστησης (ELUVIISILVAE). Συναντάται κυρίως σε ρέματα και σε υγρές και δροσερές θέσεις. Κυριότερο είδος της διάπλασης αυτής είναι ο ανατολικός πλάτανος (Platanus orientalis).

Το κείμενο παρατίθεται τον Νοέμβριο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα της Δήμου Μακεδονίδος

Ιστοσελίδα Δήμου Μακεδονίδος
• http://www.dimosmakedonidos.gr/fporoi.htm

ΠΑΝΑΓΙΑ (Δήμος) ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ
  Φυσικά δάση φυλλοβόλων πλατύφυλλων με επικρατέστερα τα είδη δρυός, οξιάς και καστανιάς. Σε ορισμένες θέσεις υπάρχουν και τα κοινά είδη (Λευκή η τρέμουσα, Σφένδαμμος, Όστρυα, κλπ.) όπως και κωνοφόρα (μαύρη και δασική Πεύκη) από αναδασώσεις γυμνών εκτάσεων. Καθώς και πλούσια σε είδη αρωματική χλωρίδα και μάλιστα της μελισσοκομίας (θυμάρι, θρούμπι, ρίγανη, μέντα, λυγαριά, μυρτιά και πολλά άλλα ετήσια και πολυετή).

Το κείμενο παρατίθεται τον Απρίλιο 2003 από ιστοσελίδα του Δήμου Παναγιάς

• http://www.panagia.gr/profil-2.htm

ΣΕΡΡΕΣ (Νομός) ΕΛΛΑΔΑ
  Η βλάστηση στο νομό Σερρών παρουσιάζει μεγάλη ποικιλία: αμμόφιλη και αμμονιτρόφιλη βλάστηση στην παραλία, υδρόφιλη και υδρόβια βλάστηση στην περιοχή των υγροτόπων, λειμώνες και παραποτάμια βλάστηση κατά μήκος των ποταμών και στη λίμνη Κερκίνη, για να καταλήξει στα δάση πλατύφυλλων και κονωφόρων στα ορεινά του νομού.
  Κατά μήκος του ποταμού Στρυμώνα ασκείται η λευκοκαλλιέργια, με τεχνητές φυτείες ταχυαυξών κλώνων λεύκης.
  Τα δάση του νομού που καλύπτουν το 20,7% της έκτασής του, χωρίζονται σε 10 συμπλέγματα. Τα είδη που κυρίως αναπτύσσονται στα δάση αυτά είναι είδη δρυός στα χαμηλά και μεσαία υψώμετρα και τεχνητές φυτείες τραχείας πεύκης, οξυάς και δασικής πεύκης στα μεγάλα υψόμετρα. Ελάχιστες συστάδες ελάτης και ακόμη πιο λίγες από Ρόμπολο καλύπτουν επιλεκτικά τις πλαγιές του Παγγαίου, του όρους Κερκίνη (Μπέλλες) και του όρους Βροντούς. Ορισμένες περιοχές στην παραλιακή ζώνη καλύπτονται από τυπική μακία (θαμνώδη) βλάστηση με κυρίαρχα είδη τα ρείκια και την κουμαριά. Ορισμένες άλλες καλύπτονται με είδη φυλλοβόλων θάμνων, που αναπτύσσονται πάνω από τη ζώνη των αειφύλλων θάμνων, σε μίξη με το πουρνάρι και περιλαμβάνουν θαμνόμορφα δένδρα ειδών δρυός, καθώς και θάμνους των ειδών γαύρος και φράξος. Ο τύπος των φυλλοβόλων θάμνων καλύπτει μεγάλες εκτάσεις στα χαμηλά υψόμετρα του νομού και κυρίως γύρω από τα ημιορεινά και οριενά χωριά και κωμοπόλεις.
  Στα δάση του νομού αναπτύσσονται επίσης και η οστριά, φλαμουριά, σορβιά, φτελιά, φραξός, σκλήθρο, φουντουκιά, ιτιά, λεύκα, καρυδιά, κρανιά, καστανιά, πεύκη (μαύρη, τραχεία και δασική), κυπαρίσσι, κέδρος, πλατάνια.
  Η υποβλάστηση στο νομό Σερρών παρουσιάζει σπουδαία ποικιλία, με είδη που παρουσιάζονται μοναδικά στην Ελλάδα, λόγω του κλιματοεδαφικού παράγοντα στα ορεινά συμπλέγματα του νομού.

Το κείμενο παρατίθεται τον Ιούνιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του Δήμου Σερρών

• http://www.serres.gr/Info/info1.htm