Εμφανίζονται 33 τίτλοι με αναζήτηση: Προσκυνήματα στην ευρύτερη περιοχή: "ΗΛΕΙΑ Νομός ΔΥΤΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ" .
ΓΑΣΤΟΥΝΗ (Κωμόπολη) ΗΛΕΙΑ
Η βυζαντινή
εκκλησία της Παναγίας της Καθολικής στη Γαστούνη Ηλείας ανήκει στον τύπο του
δικιόνιου σταυροειδούς εγγεγραμμένου ναού και χρονολογείται στον 12ο αιώνα. Έχει
ημιεξαγωνική αψίδα, τρούλλο με οκτάπλευρο τύμπάνο και νάρθηκα στα δυτικά.
Οι τοίχοι, κτισμένοι με πλινθοπερίκλειστο σύστημα και χρήση διπλών
πλίνθων στούς αρμούς, ζωογονούνται με λιτό κεραμοπλαστικό διάκοσμο, κυρίως οδοντωτές
ταινίες, και με την ένθεση εφυαλωμένων σκυφίων.
Μοναδική φραγκική επίδραση (του 14ου αιώνα.) το οξυκόρυφο τόξο, της
σφραγισμένης σήμερα, βόρειας θύρας.
Η μεταγενέστερη προσθήκη εξωνάρθηκα και τα νεώτερα μεγάλα θυραία ανοίγματα
συνιστούν τις μόνες μείζονες επεμβάσεις στην αρχική του μορφή.
Στο εσωτερικό διατηρούνται δύο στρώματα τοιχογραφιών. Το δεύτερο,
σύμφωνα με επιγραφή χρονολογείται το 1702 και έγινε με δαπάνες του επισκόπου Ωλένης
Ιωαννικίου. Μία δεύτερη επιγραφή της ίδιας εποχής, που αναφέρει τους κτήτορες
του ναού και ως έτος ανεγέρσεως το 1279, αντιγράφει, πιθανόν, την παλαιότερη κτιτορική
επιγραφή.
ΔΑΦΝΗ (Χωριό) ΑΜΑΛΙΑΔΑ
Το μοναστήρι του Αγίου Βλάση βρίσκεται στα όρια του δημοτικού διαμερίσματος Δάφνης
του Δήμου Αμαλιάδας. Το μεταβυζαντινό
αυτό μοναστήρι χρονολογείται μεταξύ του 15ου και του 16ου αιώνα, καθώς δεν υπάρχουν
ακριβή στοιχεία για το πότε χτίστηκε.
Αρχικά, το μοναστήρι ήταν ιδιοκτησίας του Αγίου Όρους και, συγκεκριμένα, της Μονής
Δοχυαρρίου και, μέχρι τη δεκαετία του 1950, υπήρχε και καλόγερος. Στη δεκαετία
του 1960, η περιοχή αγοράστηκε από τον Αγροτικό Σύλλογο και ολόκληρη η περιοχή
μαζί με το μοναστήρι μοιράστηκε στα μέλη του Συλλόγου.
Με την πάροδο του χρόνου έγιναν πολλές καταστροφές και οι περίοικοι χρειάστηκε
να επέμβουν οι ίδιοι για να σταθεί όρθιο το μοναστήρι, που είναι άμεσα συνδεδεμένο
με την ιστορία του τόπου. Όσοι έχουν ασχοληθεί περισσότερο με την ιστορία του
μοναστηριού λένε ότι η αρχική του μορφή δεν ήταν ίδια με αυτή που παρουσιάζεται
σήμερα, όμως, οι επεμβάσεις ήταν αναγκαίες για να μπορέσει να σωθεί αυτός ο ιερός
χώρος που για πολλούς είναι θαυματουργός. Από τις παρεμβάσεις, που έγιναν παλαιότερα,
καταστράφηκαν αρκετές τοιχογραφίες, που βρίσκονταν στη βόρεια πλευρά του, ωστόσο
διασώζονται ακόμη και σήμερα αρκετές τοιχογραφίες στο ιερό του ναού. Προσπάθεια
διατήρησης του μνημείου γίνεται και από Εταιρεία Φίλων Αρχαιοτήτων Δάφνης, ώστε
να σωθούν και να αποκατασταθούν οι τοιχογραφίες, καθώς και επαφές με τις αρμόδιες
αρχές για να γίνουν οι απαραίτητες επεμβάσεις στο δρόμο, ώστε να είναι δυνατή
η πρόσβαση. Η Εταιρεία κατάφερε να φέρει στην επιφάνεια και την παλιά πηγή που
υπάρχει δίπλα στον Αγιο Βλάση.
Το μνημείο βρίσκεται στην ίδια ευθεία με το Μυκηναϊκό νεκροταφείο της Δάφνης και,
με την αποκατάσταση του παλαιού μονοπατιού, η απόσταση θα είναι μικρότερη του
ενός χιλιόμετρου.
Η ανάπλαση του Αγίου Βλάση συμπεριλαμβάνεται στο τεχνικό πρόγραμμα έτους 2003
του Δήμου Αμαλιάδας με το ποσό των 30.000€ από το 3ο Κ.Π.Σ.
Η γιορτή του Αγίου είναι στις 11 Φεβρουαρίου.
Το Νοέμβριο 2004 παρατίθεται τον Νοέμβριο 2004 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, του Δήμου Αμαλιάδος
ΔΑΦΝΙΩΤΙΣΣΑ (Χωριό) ΑΜΑΛΙΑΔΑ
ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ
Ο Ιερός Ναός Κοιμήσεως της Θεοτόκου βρίσκεται στη θέση "Παναγίτσα" περιφερείας
Κοινότητας Δαφνιώτισσας Ν.
Ηλείας, στην κορυφή ενός μικρού λόφου, και απέχει περίπου 2 χλμ. νότια-νοτιοδυτικά
από το χωριό.
Ο χρόνος κτίσεως ή ανακατασκευή του ναού είναι μέχρι σήμερα άγνωστος
και χάνεται διαμέσου των αιώνων. Το μνημείο αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας
της περιοχής και έχει γίνει αιτία δημιουργίας παραδόσεων που μεταφέρονται από
στόμα σε στόμα και από γενιά σε γενιά των κατοίκων της περιοχής.
Ο Ιερός Ναός είναι τρίκλιτος λιθόκτιστος Βασιλική, βυζαντινής αρχιτεκτονικής,
εμβαδού 80,67 μ2 . Το ύψος του μνημείου είναι 3,00 μ. και πάνω από το φυσικό έδαφος
και το ύψος της σύγχρονης ξύλινης κεραμοσκεπούς στέγης είναι 1,80 μ. Το θεμέλιο
είναι και αυτό λιθόκτιστο, η δε στάθμη θεμελίωσης βρίσκεται περίπου 1,40 μ. κάτω
από το φυσικό έδαφος. Τα πάχη των φερόντων τοίχων κυμαίνονται από 67 cm στην πρόσοψη,
σε 72 cm στην ανατολική όψη.
Στην ανατολική όψη, οι κόγχες του ιερού είναι πολυγωνικές εξωτερικά
και ημικυκλικές εσωτερικά. Στη δυτική πλευρά της εκκλησίας, αποκαλύφθηκε από την
ανασκαφή ορθογωνικό λιθόκτιστο θεμέλιο σε απόσταση 2,80 μ. από την πρόσοψη και
μήκους όσο και η πρόσοψη (9,85μ).
Εσωτερικά, η εκκλησία είναι σοβατισμένη και το δάπεδο είναι από σκυρόδεμα..
Δύο συμπαγείς φέροντες τοίχοι με τρία τοξωτά ανοίγματα 0,70 μ. έως 0,85 μ., ο
καθένας, διασχίζουν το μνημείο από ανατολή προς δύση και το χωρίζουν σε τρία κλίτη.
Το τέμπλο αποτελείται από τρεις πέτρινους σοβατισμένους μη φέροντες τοίχους, πάχους
0,50 μ., με ένα τοξωτό άνοιγμα ο κάθε τοίχος, που συντελούν τις τρεις πύλες προς
το Ιερό. Η Αγία Τράπεζα διαστάσεων 0,97 μ. x 0,97 μ. είναι κτιστή και σοβατισμένη.
Το δάπεδο του ιερού είναι 8 cm πιο πάνω από το δάπεδο του υπολοίπου ναού. Σε δειγματοληπτική
τομή που έγινε σε τοίχο δεν ανευρέθησαν τοιχογραφίες πίσω από το σοβά.
Η τυπολογία των υλικών κατασκευής του μνημείου φαίνεται μόνο από τις
εξωτερικές όψεις του κτιρίου, μια που το εσωτερικό του είναι σοβατισμένο. Η χρονολογία
κτίσεως δεν είναι γνωστή, όμως ο τρόπος που είναι κτισμένο μαρτυρά ότι ο ναός
κατά τη διάρκεια της "ζωής" του έχει ανεγερθεί, ερειπωθεί και ανακατασκευαστεί
επί ιδίων ή περίπου ιδίων θεμελίων. Το εξέχον θεμέλιο της δυτικής όψης δείχνει
ότι ο ναός κάποτε θα πρέπει να είχε διαφορετική κάτοψη ή ότι η σημερινή πρόσοψη,
ίσως, και να μην αποτελούσε την πρόσοψη του αρχικού ναού. Από τα θεμέλια του ναού
έως την στέψη των φερόντων τοίχων υπάρχει διαστρωμάτωση από διαφορετικούς λίθους
και κονιάματα. Από τα θεμέλια μέχρι κάποιο ύψους των τοίχων υπάρχει κογχυλιάτης
λίθος λαξευμένος και πολύ καλά δομημένος. Ας σημειωθεί εδώ, ότι ο κογχυλιάτης
λίθος είναι ένα πέτρωμα που δεν απαντάται στην περιοχή. Από ένα σημείο και πάνω,
ο κογχυλιάτης λίθος δίνει τη θέση του σε απλούς λίθους της περιοχής, όχι καλά
δομημένους μαζί με ψημένα συμπαγή τούβλα και μικρότερους λίθους για σφήνωμα.
Το κείμενο παρατίθεται τον Νοέμβριο 2004 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, του Δήμου Αμαλιάδος
ΖΑΧΑΡΩ (Κωμόπολη) ΗΛΕΙΑ
Είναι ένα πανέμορφο γραφικό εκκλησάκι κτισμένο πάνω σε καταπράσινο λόφο στο μέσο ενός μαγευτικού αλσυλίου με θαυμάσια θέα στη γύρω περιοχή. Συνδέεται οδικά με την πόλη μέσωενός καταπράσινου τοπίου και η εκεί μετάβαση δημιουργεί στον επισκέπτη άριστες εντυπώσεις. Κάθε καλοκαίρι στις 20 Ιουλίου γίνεται μεγάλη πανήγυρις. Πάντοτε η Ζαχαραίοι με βαθιά πίστη ενθουσιασμού και φανατισμού ελάτρευαν και λατρεύουν τον Προφήτη Αγιο Ηλία και απολαμβάνουν την μαγευτική τοποθεσία του. Εξ΄άλλου ο τόπος αυτός συνδέεται με ιερούς δεσμούς με τους κατοίκους της πόλης, γιατί επί γενεές ολόκληρες και μέχρι των αρχών του αιώνα μας υπήρξε το Νεκροταφείο της Ζαχάρως.Κτίσθηκε περί το τέλος του 19ου αιώνα.
Είναι ο Πολιούχος της πόλης και ευρίσκεται στην υψηλότερη τοποθεσία αυτής με αποτέλεσμα να δεσπόζει επιβλητικά σε ολόκληρη την γύρω περιοχή. Είναι άνω των 100 ετών κτισμένος στο τέλος του περασμένου αιώνα. Διαθέτει πλούσιο προαύλιο προς όλες τις κατευθύνσεις το οποίο προσφέρει φαντασμαγορική θέα προς τη θάλασσα, τα Λουτρά Καϊάφα, το Βουνό Λαπήθα και γενικά στην ευρύτερη περιοχή. Ο Αγιος Σπυρίδων επί δεκαετίες έχει γαλουχήσει το θρησκευτικό συναίσθημα των κατοίκων και έχει διεγείρει την πίστη και το σεβασμό τους προς αυτόν.
ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ (Χωριό) ΠΥΡΓΟΣ
Η Μονή είναι αφιερωμένη στα Εισόδια της Θεοτόκου. Ευρίσκεται στο 5ο χλμ. της οδού
Πύργου - Κατακόλου,
στο χωριό Αγιος Ιωάννης. Η εκκλησία της Μονής είναι μία μικρή σπηλιά στο βράχο,
κατασκευασμένη τον 15ο αιώνα. Μέχρι το 1974 ήταν μετόχι της Μονής
Σκαφιδιάς. Μετά το 1974 ιδρύθηκε η Σχολή Αγιογραφίας και Βυζαντινής μουσικής
που στεγάζεται στο κτίριο μπροστά από την εκκλησία και η Μονή έγινε ανεξάρτητη.
Το κείμενο παρατίθεται τον Ιανουάριο 2005 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφία, της Νομαρχίας Ηλείας
ΑΜΑΛΙΑΔΑ (Πόλη) ΗΛΕΙΑ
Έξω απο την Αμαλιάδα βρίσκεται η βυζαντινή
Μονή Φραγκαβίλλας, σήμερα οικοτροφείο της Μητροπόλεως Ηλείας. Το καθολικό
της, κτίσμα της μεσοβυζαντινής περιόδου, είναι ένας από τους σημαντικότερους ναούς
της Ηλείας. Ανηκει στον τύπο του τετράστηλου σταυροειδούς εγγεγραμμένου ναού με
τρούλλο. Μεταγενέστερες προσθήκες και μετασκευές έχουν αλλοιώσει τη μορφή του
εξωτερικά, που σήμερα εμφανίζεται ογκώδης και αδιάρθρωτη. Στο εσωτερικό του διατηρείται
ενδιαφέρων τοιχογραφικός διάκοσμος. Ο παλαιότερος είναι μάλλον σύγρονος της ανεγέρσεως
του μνημείου και ο νεώτερος χρονολογείται στον 17ο αιώνα.
Ένα από τα διασημότερα μνημεία της χριστιανικής αρχιτεκτονικής στην
Ηλεία, ο ναός της Φραγκαβίλλας, ενάμισι χιλιόμετρο περίπου από το κέντρο της Αμαλιάδας
και νοτιοανατολικά της, χτισμένη πάνω σε ωραίο κι αρκετά μεγάλο πλάτωμα, διαφοροποιημένο
από το χρόνο, γεμάτο πράσινο, που προσδίδει ακόμη περισσότερη ομορφιά. Ένας γήλοφος
με πανοραμική άποψη του Ηλειακού κάμπου μέχρι το Κάστρο Χλεμούτσι και τη Ζάκυνθο,
το λόφο της Σκαφιδιάς αριστερότερα.
Η Φραγκαβίλλα αποτελούσε οικισμό (Φράνκα Βίλλα), με βάση την πρώτη απογραφή που
έκανε η Οθωμανική διοίκηση το 1460 μ.Χ.
Ο οικισμός της Φραγκαβίλλας εμφανίστηκε τον 7ο αι. μ.Χ. ως ένα σύνολο
διάσπαρτων αγροικιών, χτισμένες κι από Εζερίτες ποιμένες που εκδιώχθηκαν από τον
Λέοντα τον Σκληρό μετά το 811μ.Χ.
Τον 7ο ή 8ο αι. μ.Χ., σε μια προσπάθεια αναδιοργάνωσης της εκκλησίας
της Πελοποννήσου, χτίζεται ο ναός της Παναγίας Πλατυτέρας.
Η επικρατέστερη εκδοχή για την ονομασία της Φραγκαβίλλας είναι αυτή
που αναφέρεται από κάποιο Φράγκο ευγενή, ο οποίος είχε χτίσει στην περιοχή κάποια
έπαυλη, εξοχική κατοικία ή Βίλλα, όπως ονομαζόταν από τους Ρωμαίους.
Ο ναός της Φραγκαβίλλας είναι βυζαντινού ρυθμού, όπως φαίνεται από τις πέτρες
των τοίχων, που συμπληρώνεται από κεραμόπλακες, της εσωτερικής του διαίρεσης,
ώστε να σχηματίζεται Σταυρός του τρούλου και, γενικά, της όλης τεχνοτροπίας του.
Ο Σταυρός, που σχηματίζεται στην οροφή, είναι ισομερής, δηλ. σχηματίζεται από
τους θόλους που εκτείνονται στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα (βορρά, νότο, ανατολή,
δύση). Από τη δυτική είσοδο μέχρι τον τρούλο είναι ένας θόλος, ενώ αριστερά και
δεξιά του πρόναου δύο μικρότεροι και στενότεροι θόλοι. Στον μεσαίο ακολουθεί ο
Τρούλος, κυκλικός και όχι υψηλός, με οκτώ(8) παράθυρα, τα τρία (3) ανοιχτά μετά
από επιδιόρθωση, ενώ τα υπόλοιπα πέντε (5) κλειστά και ζωγραφισμένα. Ο τρούλος
στηρίζεται σε τέσσερις (4) πλινθόκτιστες κολώνες (πεσσούς). Αριστερά και δεξιά
του ισομερείς θόλοι. Ανατολικά από τον Τρούλο είναι ο θόλος που σκεπάζει το ιερό
του ναού. Αριστερά και δεξιά του θόλου του ιερού βρίσκονται άλλοι δύο θόλοι, στενότεροι
και παράλληλοι, όπως και του πρόναου. Ο αριστερός θόλος σκεπάζει την προσκομιδή.
Ο χώρος αυτός επικοινωνεί με το κεντρικό ιερό (βήμα) με μια μικρή πόρτα. Ο δεξιός
θόλος σκεπάζει μέρος του κυρίως ναού (παλαιότερα, ίσως, ήταν κινητό έπιπλο σκευοφυλακίου
που δεν υπάρχει σήμερα).
Όλος ο ναός στηρίζεται σε τέσσερις (4) τετράγωνες πλινθόκτιστες κολώνες, χρωματισμένες
(και ζωγραφισμένες) απ' έξω, σε όσα σημεία υπάρχει αμμοκονία. Το τέμπλο δεν είναι
το αρχικό, αλλά νεώτερη προσθήκη, όπως και οι ζωγραφιές του είναι νεώτερες, περίπου
του 16ου ή 17ου αι.
Μετά από εργασίες συντήρησης του ναού αποκαλύφθηκαν περίφημες Βυζαντινές
Αγιογραφίες. Στο μεσαίο θόλο και στο κέντρο, σε μεγάλη και θαυμάσια ζωγραφιά,
είναι η Θεοτόκος φέρουσα το βρέφος. Αριστερά και δεξιά της Πλατυρέρας κοσμούν
αρχάγγελοι, ένας από κάθε πλευρά. Στο κέντρο του τρούλου μέσα σε κύκλο, είναι
ο Παντοκράτωρ ζωγραφισμένος στα τέλη του 1600 μ.Χ. Στο ανατολικό μέρος εικονίζονται
η ετοιμασία του θρόνου, δεξιά και αριστερά ανά δύο Αγγελοι ολόσωμοι σε δέηση,
ο ένας ο Αρχάγγελος Μιχαήλ και ο άλλος ο Αρχάγγελος Γαβριήλ. Στο δυτικό μέρος,
η Παναγία δεομένη, δεξιά και αριστερά της ανά δύο Άγγελοι. Στο βόρειο τμήμα, ο
Αγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος και δεξιά κι αριστερά του δύο Εξαπτέρυγα. Στο νότιο
μέρος, το τετράμορφο, δεξιά και αριστερά τα Χερουβίμ και τα πολυόμματα. Στο ύψος
των παραθύρων, αποκαλύφθηκαν προφήτες που κρατούν ανοιχτά ειλητάρια με κείμενα
από τις προφητείες τους. Επίσης, ξεχωρίζει και η αγιογραφία του Αγίου Γεωργίου,
ζωγραφισμένη το 1660 μ.Χ. περίπου.
Πέραν, όμως, από τις τοιχογραφίες του ναού, αξιοπρόσεχτη είναι η ιστορική και
θαυματουργός εικόνα της Παναγίας της Φραγκαβίλλας, η Θεοτόκος η Οδηγήτρια, που
έχει στην αγκάλη της το Θείο Βρέφος. Είναι Βυζαντινής τέχνης, που χρονολογείται
από το 1050 μ.Χ., και επαργυρώθηκε το 1892. Η παραπάνω εικόνα είναι ιστορική,
αλλά και θαυματουργός, αφού προϋπήρχε όλων των ιστορικών της Φραγκοκρατίας, της
Ενετοκρατίας και της Τουρκοκρατίας.
Το κείμενο παρατίθεται τον Νοέμβριο 2004 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, του Δήμου Αμαλιάδος
Τηλέφωνο: +30 26220 28442
Τηλέφωνο: +30 26220 28961
ΑΜΠΕΛΟΚΑΜΠΟΣ (Χωριό) ΑΜΑΛΙΑΔΑ
Τηλέφωνο: +30 26220 61280
ΑΜΥΓΔΑΛΙΕΣ (Χωριό) ΗΛΕΙΑ
Τηλέφωνο: +30 26260 41205
Μπορεί να την επισκεφθεί κανείς είτε ακολουθώντας τη διαδρομή από
Ανδρίτσαινα, είτε από
αρχαία Ολυμπία και Δαφνοΰλα
που είναι πιο δύσκολη αλλά και πιο εντυπωσιακή. Κτισμένη από τον 11ο αιώνα μ.Χ.
σε απόκρημνο βράχο πάνω ακριβώς από τον Τρίτωνα ποταμό, παραπόταμο του Αλφειού.
Πολλές απόψεις υπάρχουν για τη προέλευση της ονομασίας της Μονής. Σεπτός = ρηματικό
επίθετο του σέβομαι, ή από το σλαβικό \"sopot\" = καταρράκτης -υπάρχει
στους πρόποδες του Μοναστηριού- ή από το \"σε πετώ\" = \"σε χαρίζω\".
Μεγάλη ήταν η συνεισφορά της Μονής στους πιστούς της περιοχής τα δύσκολα χρόνια
της τουρκοκρατίας και επίσης μεγάλη η προσφορά της στην Ελληνική Επανάσταση.
ΕΠΙΤΑΛΙΟ (Κωμόπολη) ΗΛΕΙΑ
Τηλέφωνο: +30 26210 71218
Δεν διαθέτει την ιστορία άλλων μοναστηριών ούτε τα μεσαιωνικά κτίσματα
με τις υπέροχες τοιχογραφίες, αλλά είναι κτισμένο σε μία πλεονεκτική θέση τόσο
από πλευράς φυσικής ομορφιάς, όσο και από πλευράς θέας.
Περιστοιχισμένο από την μία μεριά από πανύψηλα πεύκα, προσφέρει στον
επισκέπτη από την άλλη πλευρά, μία μοναδική εικόνα από την Κυπαρισσία
μέχρι το Κατάκολο, με
τις απίστευτες χρωματικές εναλλαγές της θάλασσας και της γης όλες τις εποχές του
χρόνου. Τον επισκέπτη εντυπωσιάζουν το πεντακάθαρο προαύλιο με τα περιποιημένα
άνθη, το αρμονικό δέσιμο των κτισμάτων με το τοπίο και η γαλήνη του χώρου.
Κτισμένο στον αιώνα μας, βρίσκεται σε απόσταση 2 χλμ. από το Επιτάλιο.
Τηλέφωνο: +30 26250 23431
ΛΑΜΠΕΙΑ (Χωριό) ΗΛΕΙΑ
Τηλέφωνο: +30 26240 81263
Μετά το χωριό ο ανηφορικός δρόμος μας φέρνει στο κυρίως μοναστήρι χαμένο κυριολεκτικά
μέσα στα έλατα. Ένα πραγματικό ησυχαστήριο, που κτίστηκε το 1667, με τις επίσης
υπέροχες τοιχογραφίες. Στο βορειοδυτικό τμήμα του Μοναστηριού βρίσκεται το υπόγειο
κρυφό σχολειό από όπου ξεκίνησε ο μεγάλος αγώνας των Ελλήνων.Βρίσκεται μακρύτερα
από κάθε άλλο μοναστήρι, αλλά για τα 60 χλμ. της διαδρομής θα ανταμειφθεί ο επισκέπτης
περνώντας από την αρχαία
Ολυμπία, το πανέμορφο δάσος της Φολόης
και την γραφική Λαμπεία.
Τηλέφωνο: +30 26240 81263
Ενα από τα σπουδαιότερα Μοναστήρια της Ηλείας και της Ελλάδος ίσως
είναι η Ιερά Μονή της Δίβρης. Στην είσοδο του γραφικού χωρίου με τα όμορφα πετρόχτιστα
σπίτια βρίσκεται το ένα τμήμα του η Κάτω Μονή Δίβρης.
Ο ναός της Μονής, αφιέρωμα στη Κοίμηση της Θεοτόκου είναι του 18ου
αιώνα μ.Χ. και έχει τις πιο καλοδιατηρημένες τοιχογραφίες και ένα αριστουργηματικό
ξυλόγλυπτο τέμπλο.
ΛΑΝΘΙΟ (Χωριό) ΗΛΕΙΑ
Η γυναικεία Ιερή Μονή Παναγίας Κρεμαστής βρίσκεται 2,5 χιλιόμετρα από το Δημοτικό
Διαμέρισμα ΛΑΝΘΙΟΥ. Η θέα από το σημείο που βρίσκεται η Μονή είναι καταπληκτική.
Ο Ναός της Μονής είναι εντός σπηλαίου. Η μονή εορτάζει κατά την 23η Αυγούστου.
Χιλιάδες προσκυνητές την παραμονή κατά τον Εσπερινό και κατά την ημέρα της εορτής,
συρρέουν για να προσκυνήσουν την Θεομήτορα. Η μονή δέχεται χιλιάδες προσκυνητές
και κατά την διάρκεια όλου του χρόνου.
ΜΟΝΗ ΒΛΑΧΕΡΝΩΝ (Μοναστήρι) ΗΛΕΙΑ
Γυναικείο μοναστήρι του νομού Ηλείας το οποίο εξαρτάται από τη Μητρόπολη
Ηλείας. Ο χρόνος ίδρυσης του μοναστηριού είναι άγνωστος πάντως συμπεραίνεται ότι
δεν είναι παλιότερο του 9ου αιώνα. Κατά τη διάρκεια της φραγκοκρατίας είχε περιέλθει
στους Λατίνους μοναχούς και μόλις κατά το 17ο αιώνα, ίσως μετά το 1628, το ξαναπήραν
ορθόδοξοι. Έπαθε μεγάλες καταστροφές από τους επιδρομείς (Τούρκους, Αλβανούς)
και τέλος κατά τη διάρκεια της Ελληνικής επανάστασης πυρπολήθηκε από τον Ιμπραήμ,
όπου έκαψε τα αρχαία έγγραφα της μονής που λέγανε για την ιστορία της.
Το καθολικό του ναού είναι τρίκλιτη ξυλόστεγη βασιλική. Διαιρείται
σε εξωνάρθηκα, εσωνάρθηκα ή πρόναο και στον κυρίως ναό. Το ανατολικό τμήμα της
εκκλησίας ήταν χτισμένο προγενέστερα (τέλη 12ου αιώνα αρχές 13ου αιώνα). Αργότερα
οι Φράγκοι τροποποίησαν το αρχικό σχέδιο και έκαναν προσθήκες.Εξωτερικά είχε πλούσιο
κεραμοπλαστικό διάκοσμο και εσωτερικά τοιχογραφίες των μέσων του 18ου αιώνα. Μέσα
στη μονή υπάρχει ένας τάφος ο οποίος δεν ξέρουν σε ποιόν ανήκει. Κάποιοι λένε
ότι είναι του ιδρυτή της Μονής και κάποιοι άλλοι λένε ότι ανήκει στους Βιλλαρδουϊνους.
Μέχρι σήμερα δεν έχουν ανακαλύψει σε ποιον ανήκει. Ακόμα μέσα στην Μονή υπάρχουν
λείψανα Αγίων όπως του Αγίου Γεωργίου, του Αγίου Παντελεήμονος, της Αγίας Βαρβάρας,
του Αγίου Χαραλάμπου και του Αγίου Διονυσίου.
Η Ιστορική Ιερά Μονή των Βλαχερνών έχει ανακαινισθεί και ανανεωθεί.
Λειτουργεί ως οίκος ευγηρίας. Περιθάλπει περί του 70 γέροντες και γερόντισσες
και έτσι προσφέρει κοινωνική προσφορά στους κατοίκους του Νομού Ηλείας αλλά και
των άλλων Νομών. Διατηρεί βιβλιοθήκη όπου φυλάγονται πατριαρχικά κειμήλια και
άλλα έγγραφα καθώς έντυπα και βιβλία. Μεταξύ των κειμηλίων φυλάγονται Ευαγγέλια,
ασημένια εκκλησιαστικά σκεύη, σταυροί, άμφια, λειψανοθήκες κ.α.
Η Μονή βρίσκεται Νοτιοανατολικά του λιμανιού της Κυλλήνης και σε
απόσταση δυόμισι χιλιομέτρων από αυτό. Είχε απόκρυφη θέση για μοναχική απομόνωση,
αλλά και για λόγους ασφάλειας από τους διάφορους επιδρομείς.
ΜΟΝΗ ΚΡΕΜΑΣΤΗΣ (Μοναστήρι) ΗΛΕΙΑ
Τηλέφωνο: +30 26210 25303
Στέκεται επιβλητική και εντυπωσιάζει με τον όγκο της σαν να είναι
κρεμασμένη στο βράχο. Από τον εξώστη της εκκλησίας ο επισκέπτης θα δει όλη την
ομορφιά της γης της Ηλείας μέχρι το δάσος της Φολόης
και την μεγαλοπρέπεια του Ερυμάνθου.
Πριν από 800 χρόνια κάτοικοι της περιοχής έβλεπαν τα βράδια σε μια
τρύπα του βράχου ένα φως. Κρέμασαν με σχοινί κάποιον, ο οποίος βρήκε την εικόνα
της Παναγίας αιωρούμενη. Ο επισκέπτης μπορεί να πάει στο μοναστήρι από το χωριό
Λάνθι ή από το Λαμπέτι
στα 8 χλμ. Και στις δυο περιπτώσεις το τοπίο είναι πανέμορφο.
ΜΟΝΗ ΣΚΑΦΙΔΙΑΣ (Μοναστήρι) ΗΛΕΙΑ
Τηλέφωνο: +30 26210 94273
MEPOΣ ΠPΩTO
XΩPOΓPAΦIA, ONOMAΣIA, IΔPYΣH, ΠEPIHΓHTEΣ
H γυναικεία κοινοβιακή ενοριακή Mονή Σκαφιδιάς βρίσκεται κοντά στο
ομώνυμο χωριό της Hλείας σε ειδυλλιακή θέση όχι μακριά από τήν παραλία. Kοντά
της βρίσκεται το Ποντικόκαστρο, η αρχαία
Φειά και πιο μακριά το μεσαιωνικό Kατάκολο. Oνομάζεται Σκαφιδιά ή Σκαφιδιώτισσα
και γιορτάζει τον Δεκαπενταύγουστο, αλλά ήταν τρισυπόστατη: συνεόρταζε του Aγ.
Xαραλάμπους και των Tαξιαρχών.
H παράδοση θέλει να αποδίδει την ονομασία αυτή είτε στην αρχαία
Φειά (στη Φειά) είτε στο σχήμα του χώρου που μοιάζει με σκαφίδι είτε στους
κατασκευαστές ξυλίνων σκαφιδιών απο παλαιό, πυκνό δάσος της Mονής, ενώ κάποια
άλλη αναφέρεται στην ίδρυση της Mονής: σε παλιούς δίσεκτους χρόνους η «Kυρία η
Σκαφιδιώτισσα», όπως ονομάσθηκε ίσως η βασική πρώτη εικόνα της Mονής, που χάθηκε
μάλλον, βρέθηκε να πλέει επάνω στα κύματα κοντά στην παραλία (αρχαίο ακρωτήριο
Iχθύς) τοποθετημένη μέσα σε σκαρφίδι.
Kάποιος ευλαβής την περισυνέλεξε και έκτισε μικρό ναΐσκο, ο οποίος
αργότερα μεγάλωσε σε τρίκλιτο και κατόπιν πήρε τη σημερινή μορφή του, δηλ. το
καθολικό της σημερινής Mονής.
Mερικοί μάλιστα θέλουν να πιστεύουν πως ο ναός κτίσθηκε στα ερείπια
ειδωλολατρικού ναού της Aθηνάς, αλλά στηρίζονται σε εικασίες.
Πάντως το Kαθολικό της Mονής κτίσθηκε ασφαλώς στον Z' και μάλιστα
προχωρημένο αιώνα.
Πολλοί περιηγητές μας δίνουν αξιόλογες πληροφορίες γιά τη Mονή, όπως
λ.χ. ο Buchon, ο Pouqueville και ο Chandler κάνουν λόγο γιά τη ζωή και την περιουσία
των μοναχών, τον πύργο και τα χειρόγραφα της Mονής.
Σήμερα η Mονή έχει αρκετή τουριστική κίνηση, 7 μοναχές με ηγουμένη
την Mακαρία (Aναστασοπούλου) και λάμπει απο καθαριότητα, ομορφιά και δημιουργικότητα.
Διαθέτει δε Mουσείο με διάφορα κειμήλια: ι. σκεύη, εικόνες, χειρόγραφα, έγγραφα,
παλαιά έντυπα, όπλα του Aγώνα κλπ.
MEPOΣ ΔEYTEPO
I. ΓENIKH ΠEPIΓPAΦH TOY MONAΣTHPIAKOY ΣYΓKPOTHMATOΣ
Tο μοναστηριακό συγκρότημα έχει το συνηθισμένο τετράπλευρο σχήμα,
αλλά σήμερα τόσο οι πλευρές του, όσο και όλα σχεδόν τα κτήρια έχουν υποστεί διαδοχικές
παραμορφώσεις: δεν υπάρχουν πια τα κτίσματα της B. και BA πλευράς, (η B πλευρά
όμως κτίζεται τώρα) οι πύργοι του είναι επισκευασμένοι, το καθολικό μετετράπη
σε μονόχωρη βασιλική (1887) κλπ.
Πυλώνας: η προσπέλαση στη Mονή γίνεται από πυλώνα
με κυλινδρικό θόλο εσωτερικά και φράσσεται με σιδερεπένδυτη δίφυλλη πόρτα (διαβατικό).
Eξωτερικά πλαισιώνεται από λίθινους πεσσούς και κιονόκρανα με βαθμιδωτό επιστύλιο.
Mπροστά από την είσοδο, σε πλάτωμα, υπήρχε προ δύο αιώνων πλάτανος πελώριος. Πάνω
από τον πυλώνα υψώνεται τετράπλευρος πύργος. Λοξώς δεξιά απέναντι από τον πυλώνα
κοντά στο φρούριο της Mονής υπάρχει τοξωτό παραπόρτι.
Περίβολος: Oι καλλίτερα διατηρούμενες πλευρές της
Mονής είναι η N. και η Δ. H πρώτη διώροφη ανατολικά και στηρίζεται σε πώρινα τόξα
με 7 σπονδυλωτούς πώρινους κίονες και πεσσούς. Σε τριγωνόμορφο χώρο κοντά στον
πέμπτο κίονα υπάρχει μισοκατεστραμμένη επιγραφή. Στη NA πλευρά της Mονής υπάρχει
το παρεκκλήσι του Aγ. Xαραλάμπους. Στη N. επίσης πλευρά υπάρχουν θολωτά ισόγεια
κελλιά, το Mουσείο και η βρύση. H πιό ενδιαφέρουσα όμως πλευρά είναι η δυτική
με το ισχυρό φρούριο, το παραπόρτι, ισόγεια κελλιά και την αγιογραφημένη τράπεζα
(1972).
Φρούριο: Bρίσκεται στο κέντρο της Δ. πλευράς της
Mονής. Aποτελείται από τετράπλευρο διώροφο κτήριο, στου οποίου τις 4 γωνίες υψώνεται
από ένας προμαχώνας. Aυτός είναι κυλινδρικός αλλά στηρίζεται σε βάση σχήματος
κόλουρης πυραμίδας. Στο NA προμαχώνα υπήρχε παλιότερα πυργίσκος. Aρχικά το κτήριο
είχε ελάχιστα ανοίγματα, εσωτερική σκάλα και κρεμαστή γέφυρα. Eδώ κατέφευγαν οι
μοναχοί σε δύσκολες στιγμές και υπερασπίζονταν τη Mονή τους. Στήν A. πλευρά υπήρχε
παλιότερα μαρμάρινος σταυρός και αργότερα ανοίχθηκε εδώ ταράτσα κλπ. Eπίσης παλιότερα
ήταν εδώ το ηγουμενείο και το θησαυροφυλάκιο της Mονής. Tο φρούριο έχει δυτική
αρχιτεκτονική και είναι μοναδικό στο είδος του ως προς την παρουσία του σε περίβολο
μονής ελληνικού χώρου.
Kαθολικό: Σήμερα είναι μονόχωρη βασιλική με τρίπλευρη
κόγχη, νάρθηκα και προστώο. 'Eχει διαστάσεις 21,50X9,30X6 μ. περίπου. H A. πλευρά
του σώζει τμήματα προχωρημένου IB' αιώνα (μαρμάρινη ποδιά στην τρίπλευρη κόγχη
με επιπεδόγλυφη διακόσμηση, πλινθοπερίβλητο σύστημα, δίλοβο παράθυρο με διαχωριστικό
κιονίσκο και δεύτερο σε ψηλότερο παράθυρο). H B. πλευρά έχει δύο παράθυρα και
πόρτα καθώς και τμήμα οκταγωνικού μαρμάρινου βυζαντινού κιονίσκου και τμήμα της
παλιάς πλινθοπερίβλητης τοιχοδομίας. H N. πλευρά έχει δύο μεγάλα και ένα μικρό
παράθυρο, το οποίο έχει μαρμάρινη λοξότμητη ποδιά με επιπεδόγλυφη διακόσμηση.
Σώζει επίσης μέρος της παλιάς τοιχοδομίας και κεραμοπλαστικό κόσμημα. H είσοδος
στο νάρθηκα γίνεται αρχικά από τοξωτή θύρα του προστώου, που έχει σε κόγχη πάνω
από το ανώφλι της τοιχογραφίας της Bρεφοκρατούσας.
Aπό τό νάρθηκα πάλι μπαίνουμε στον K. Nαό από τρεις τοξωτές θύρες.
H εσωτερική κατάσταση τού Nαού έχει ως εξής:
I. Bήμα: H Aγ. Tράπεζα στηρίζεται σε πώρινο ραβδωτό
κίονα. Oι τοιχογραφίες του Nαού σώζονται μόνο στην εσωτερική κόγχη του I. Bήματος
και στο νάρθηκα. Στο τεταρτοσφαίριο της κόγχης εικονίζεται η «Πλατυτέρα τών Oυρανών»,
ενώ στις δύο επόμενες ζώνες, 5 προφήτες και 4 αρχιερείς. Eκτός από κάποιες φορητές
εικόνες του τέλους του IΘ' αιώνα, δεν παρουσιάζει άλλο ενδιαφέρον.
K. Nαός: Tο τέμπλο τού Nαού είναι νεώτερο, λιθόκτιστο.
Oι δεσποτικές εικόνες του είναι του 1783 και αρκετά ενδιαφέρουσες, ενώ το Δωδεκάορτο
είναι του 1891. Στα δύο προσκυνητάρια υπάρχουν: η εικόνα του Aγ. Xαραλάμπους (1972)
και παλαιότερη εικόνα της «Kυρίας Σκαφιδιώτισσας» που αντικατέστησε την αρχική
εικόνα της Mονής. Tαβάνι, στασίδια, πλακόστρωση είναι όλα νεώτατα.
Nάρθηκας: Eίναι καμαροσκεπής και κατάγραφος απο τοιχογραφίες
των αρχών IH' αι. (1710), αρκετά ενδιαφέρουσες γιά το λαϊκότροπο θέμα τους. Στην
κορυφή του θόλου εικονίζεται ο Παντοκράτορας και σκηνές απο τον 148 και 149 Ψαλμό
του Δαβίδ. Στο κέντρο περίπου της A. πλευράς του νάρθηκα παριστάνεται: Γοργόνα,
κύματα σχηματοποιημένα, ιστιοφόρο, ψάρια. Πολλές τοιχογραφίες έχουν βγαλμένα τα
μάτια των Aγίων -- λέγεται ότι είναι καρποί των τουρκικών ορδών του 1826 ή προγενεστέρων
βανδαλισμών.
Προστώο: Tο νεώτερο αυτό τμήμα του Nαού σπάζει τη
μονοτονία του. Mαζί με το νάρθηκα έχουν χαμηλότερη στέγη συγκριτικά με τον υπόλοιπο
ναό. H στέγη του στηρίζεται σε ελεύθερους ή συμφυείς με πεσσούς κίονες πώρινους
και σπονδυλωτούς. Λίγο πιό πέρα BΔ τού Nαού υπήρχε παλιότερα θολωτή κρύπτη αδιέξοδη,
που ήταν, κατά παράδοση, ψυγείο ή καταφύγιο των πατέρων της Mονής.
O ναός έχει υποστεί βαθειές παραμορφώσεις. Φαίνεται ότι ήταν αρχικά
σταυροειδής με τρούλλο με άγνωστο αριθμό κιόνων (δικιόνιος ή τετρακίονος). Tέτοιοι
κίονες σπασμένοι βρίσκονται στην αυλή της Mονής και έξω κοντά στο παραπόρτι της.
Tο 1866 φοβερός σεισμός γκρεμίζει σχεδόν όλο το ναό, εκτός από το νάρθηκα, το
προστώο και το κάτω μέρος του Nαού. Kαταστρέφεται φυσικά το τέμπλο, οι κίονες,
οι τοιχογραφίες του I. Bήματος και K. Nαού. Nωρίς, στα 1887, ο ρέκτης ηγούμενος
της Mονής Aνδρόνικος K. Xρύσης απο τη Σιλίβαινα των Kαλαβρύτων επανοικοδομεί τη
Mονή με προσφορές των χριστιανών, αλλά τελικά η μορφή του Kαθολικού παραμορφώνεται
ανεπανόρθωτα. Eντοιχισμένη ενεπίγραφη μαρμάρινη πλάκα στο Δ. μέρος τού Nαού μας
πληροφορεί γιά την ανακαίνιση του 1887.
Απόσπασμα: KΩNΣTANTINOY Θ. KYPIAKOΠOYΛOY (MONH ΣKAΦIΔIAΣ)
ΜΟΝΗ ΦΡΑΓΚΟΠΗΔΗΜΑΤΟΣ (Μοναστήρι) ΗΛΕΙΑ
Τηλέφωνο: +30 26210 51312
280 μέτρα ψηλότερα από τη θάλασσα βρίσκεται ο βράχος απ' όπου πήδησε μαζί με το
άλογό του ένας Φράγκος καταδιωκόμενος από τους Τούρκους χωρίς να πάθει τίποτα,
επικαλούμενος την βοήθεια του Αγίου Νικολάου. Ετσι ξεκινά η ιστορία του πανέμορφου
Μοναστηρίου που είναι ονομαστό για τα υπέροχα εργόχειρα από τους αργαλειούς της
Μονής βραβευμένα στην έκθεση Θεσσαλονίκης.
Ο επισκέπτης θα το βρει εύκολα στα 12 χλμ. από τον Πύργο
μετά από μια ενδιαφέρουσα διαδρομή.
ΠΕΛΟΠΙΟ (Χωριό) ΑΡΧΑΙΑ ΟΛΥΜΠΙΑ
Τηλέφωνο: +30 26240 31393
Λάβετε το καθημερινό newsletter με τα πιο σημαντικά νέα της τουριστικής βιομηχανίας.
Εγγραφείτε τώρα!
