Το
Αρχαιολογικό Μουσείο Μυκόνου
κτίσθηκε το 1902, ειδικά για να στεγάσει τα ευρήματα απο το "Βόθρο της Καθάρσεως" του 426/5 π.Χ., που αποκάλυψε το 1898 ο Δημ.
Σταυρόπουλος στη Ρήνεια. Το σχέδιο ήταν του αρχιτέκτονα Αλέξανδρου Λυκάκη, ενώ η δαπάνη καταβλήθηκε από το Υπουργείο Εθνικής
Παιδείας και Θρησκευμάτων και την εν Αθήναις Αρχαιολογική Εταιρεία. Το οικόπεδο είναι δωρεά του Δήμου Μυκονίων. Το αρχικό νεοκλασικό
κτίριο πήρε τη σημερινή "νησιώτικη" μορφή του το 1934, ενώ το 1972 προστέθηκε η μεγάλη ανατολική αίθουσα.
Στο Μουσείο εκτίθεται μεγάλος αριθμός αγγείων προϊστορικών μέχρι υστεροελληνιστικών χρόνων (μέσα 3ης χιλιετίας - 1ος
αιώνας π.Χ.), επιτύμβια αγάλματα, στήλες και τεφροδόχοι κάλπες από τη Ρήνεια και πολύ λίγα αγγεία από τη Μύκονο.
Συλλογές:
Επιτύμβια αγάλματα και στήλες του 2ου - 1ου αιώνα π.Χ.
Αγγεία των μέσων της τρίτης χιλιετίας π.Χ. - 1ου αιώνα π.Χ.
Ειδώλια του 2ου - 1ου αιώνα π.Χ.
Κοσμήματα και μικροαντικείμενα του 2ου - 1ου αιώνα π.Χ.
Σημαντικότερα εκθέματα :
Μεγάλος πίθος (ύψος 1,40 μ.)
του 7ου π.Χ. αιώνα διακοσμημένος με ανάγλυφες σκηνές από την άλωση της Τροίας. Είχε χρησιμοποιηθεί ως ταφικός πίθος
και βρέθηκε το καλοκαίρι του 1961 κατά τη διάνοιξη πηγαδιού στο κέντρο της Χώρας Μυκόνου. Στο λαιμό παριστάνεται η
κάθοδος των Ελλήνων από το Δούρειο Ίππο και στην κοιλιά, σε μετόπες, πολεμιστές που επιτίθενται σε γυναίκες και παιδιά.
Μεγάλος αρχαϊκός αμφορέας διακοσμημένος με γραμμικά κοσμήματα. Στην κοιλιά παριστάνεται σφίγγα και στο λαιμό προτομή αλόγου.
Επιτύμβια στήλη του Γλύκωνος που χάθηκε στη θάλασσα. Ο νεκρός κάθεται λυπημένος και συλλογισμένος πάνω στα βράχια
κοιτάζοντας την πρώρη του καραβιού του. Στο πάνω μέρος της στήλης είναι δεμένη μία ταινία. Κάτω από την παράσταση η
επιγραφή : "Γλύκων Πρωτογένου χρηστέ χαίρε". 2ος/1ος αιώνας π.Χ.
Επιτύμβια στήλη της Τερτίας Ωραρίας από την Ελληνιστική νεκρόπολη της Ρήνειας. Η νεκρή γυναίκα κάθεται δεξιά αποχαιρετώντας
τον σύζυγό της, που στέκεται όρθιος μπροστά της. Μία νεαρή θεραπαινίδα στο πλάι κρατάει την πυξίδα με τα κοσμήματα της νεκρής.
Η στήλη ήταν τοποθετημένη πάνω σε μαρμάρινη σαρκοφάγο που φέρει την επιγραφή: Τερτία Ωραρία 2ος/1ος αιώνας π.Χ.
Λατρευτικό άγαλμα Ηρακλέους από τη Ρήνεια. Ελληνιστικό αντίγραφο Αττικού πρωτότυπoυ έργου του 5ου αι. π.Χ. Βρέθηκε το 1899 στο
ιερό του Ηρακλή, μέσα σε μικρό ναΐσκο. Ο ήρωας παριστάνεται γυμνός κρατώντας με το αριστερό χέρι το ρόπαλο και τη λεοντή. Παριανό
μάρμαρο με εξαιρετική στίλβωση στο γυμνό σώμα. 2ος/1ος αιώνας π.Χ.
Yδρία με σχηματοποιημένη φυτική διακόσμηση και άλογα. Στο "βόθρο της καθάρσεως" βρέθηκε ένας μεγάλος αριθμός παρόμοιων αγγείων.
Προέρχονται από ένα άγνωστο Κυκλαδικό εργαστήριο (ίσως Μηλιακό ή Παριανό), το μόνο νησιώτικο εργαστήριο που χρησιμοποίησε την
ανθρώπινη μορφή - κυρίως προτομές νεαρών γυναικών - ως διακοσμητικό θέμα. 6ος αιώνας π.Χ.
Ερυθρόμορφη αττική υδρία με παράσταση Νίκης που πετά κρατώντας πυξίδα και ελάφι που τρέχει προς τα αριστερά.
Ειδώλιο νεαρής γυναίκας ντυμένης με μακρύ χιτώνα και ιμάτιο. Σώζονται ίχνη από τα αρχικά χρώματα. Από την Ελληνιστική νεκρόπολη της
Ρήνειας. 2ος/1ος αιώνας π.Χ.
Νεκρικό ανδρικό άγαλμα από την ελληνιστική νεκρόπολη της Ρήνειας. Ο νεκρός παριστάνεται όρθιος, φορώντας χιτώνα και μακρύ ιμάτιο και
κρατώντας πιθανόν κάτι με τα δύο του χέρια. Μεταξύ των ώμων, κοιλότητα για την ένθεση της χωριστά λαξευμένης κεφαλής. 2ος/1ος αιώνας π.Χ.