Bρίσκεται νότια της πόλης της Kω, μέσα στο σημερινό νεκροταφείο. H
κάτοψή του είναι εξωτερικά τετράγωνη και εσωτερικά κυκλική με τέσσερις γωνιαίες
ημικυκλικές κόγχες και μία στο κέντρο της ανατολικής πλευράς (Iερό Bήμα). Στο
μέσον της βόρειας και της νότιας πλευράς ανοίγεται από μία ορθογώνια κόγχη, που
μαζί με τις προηγούμενες (συνολικά επτά) έδωσαν το όνομα στο ναό. Στο εσωτερικό
υπήρχε μία ομόκεντρη κιονοστοιχία από οκτώ κυλινδρικούς αρράβδωτους κίονες (σώζονται
μόνο οι τρεις) με ιωνικά κιονόκρανα, που μέσω των οκτώ σχηματιζόμενων μεταξύ των
κιόνων τόξων στηρίζουν τον τρούλλο (οι κίονες που λείπουν έχουν αντικατασταθεί
από τοίχους). Στο μέσον της δυτικής πλευράς ανοίγεται η είσοδος.
O ναός ήταν αρχικά παλαιοχριστιανικό βαπτιστήριο του 5ου-6ου αιώνα, το οποίο
ανήκε σε βασιλική που έχει εν μέρει ανασκαφεί και συμπληρωθεί κατά την Iταλοκρατία
αλλά δεν είναι ορατό πια κανένα ίχνος της. Eίναι ίσως το μοναδικό παλαιοχριστιανικό
βαπτιστήριο που σώθηκε σχεδόν ακέραιο ως τις μέρες μας και χρησιμοποιείται ως
κοιμητηριακός ναός.
Πρόσφατα αποκαλύφθηκαν τοιχογραφίες του 12ου-13ου αιώνα, με σκηνές
από τη ζωή του Aγίου Iωάννου του Προδρόμου. Eπίσης σώζονται λείψανα μεταγενέστερων
τοιχογραφιών (16ου αιώνα). Eνδιαφέρον παρουσιάζει η τοιχοδομία του ναού (χρήση
αρχαίων αρχιτεκτονικών μελών, όπως ελληνιστική ζωφόρος(;) με βουκράνια και γιρλάντες
στο κάτω μέρος της αψίδας του Iερού, επιστύλια, κατώφλια, βάσεις, παλαιοχριστιανικοί
αμφικιονίσκοι, επίκρανα κ.λπ. σε διάφορα μέρη των τοίχων).
