Κρυμμένη μέσα στα ρέματα, μετά την Παναγία της Ορθοκωστάς (είναι μετόχι
της σήμερα), βρίσκεται η παλιά μονή του Αγ. Δημητρίου του Ρεοντινού. Η ονομασία
της προέρχεται από την αρχαία ονομασία του διπλανού όρους Οριόντας. Από τα ερείπια
εύκολα καταλαβαίνει κανείς την αρχιτεκτονική του Ναού. Είναι μονόκλιτος σταυροειδής
με τρούλο και βρίσκεται σε ανεκτή κατάσταση. Είναι σκεπασμένος με πλάκες και διατηρεί
τις τοιχογραφίες καθαρές (1698). Το τέμπλο του Ναού είναι όμορφα σκαλισμένο, μάρτυρας
παλιάς αίγλης. Το μοναστήρι ήκμασε κατά τον ΙΗ΄ αιώνα και στη συνέχεια ακολούθησε
η διάλυσή του (κατά το 1834), όπως συνέβη με τα περισσότερα μοναστηράκια της Κυνουρίας.
Ο επισκέπτης μπορεί να βρει εδώ έναν τόπο ειδυλλιακό, απομονωμένο
και ξεκομμένο από την τύρβη της ζωής. Μπορεί να δροσιστεί από το νεράκι που ποτίζει
το γεροπλάτανο και να ανταμώσει, ίσως, την ειρήνη της ψυχής του μέσα στο δάσος
των αγλαντινιών ή στις σπηλιές των απέναντι βράχων...
