Η εκκλησία της Μεγαλόχαρης έχει παγκόσμια ακτινοβολία ως πανορθόδοξο
προσκύνημα και σπουδαίο θεομητορικό κέντρο. Ο ναός είναι κτισμένος στο σημείο
όπου στις 30 Ιανουαρίου 1823 (ημέρα των Τριών Ιεραρχών) βρέθηκε η εικόνα της Παναγίας
μετά από όραμα της μοναχής Πελαγίας. Η εικόνα χρονολογείται από τους πρώτους χριστιανικούς
χρόνους. Ο ναός ανεγέρθηκε με σχέδια του αρχιτέκτονα Ευστρατίου από τη Σμύρνη
και με συνεισφορές πλουσίων και φτωχών και θεωρείται το πρώτο αξιόλογο αρχιτεκτονικό
μνημείο του απελευθερωμένου ελληνικού έθνους αφού κατασκευάστηκε κατά τα έτη της
ελληνικής επανάστασης για να στεγάσει τη θαυματουργή εικόνα. Πρόκειται για αρχιτεκτονικό
κομψοτέχνημα. Το εξωτερικό προαύλιο είναι στρωμένο σε πολύ μεγάλη έκταση με βοτσαλωτό
εξαιρετικής τέχνης που κατασκευάστηκε το 1833. Στη θέση όπου ανεγέρθηκε ο ναός
υπήρχε το Βυζαντινό εκκλησάκι του Αγίου Ιωάννη και πριν από αυτό εκεί βρισκόταν
ο αρχαίος ναός του Διονύσου. Κατά την ανέγερση της εκκλησίας χρησιμοποιήθηκαν
υλικά του αρχαίου αυτού ναού. Μπαίνοντας από την κεντρική πύλη στον κυρίως ναό,
ο επισκέπτης βλέπει στα αριστερά της εισόδου το εικονοστάσιο στο οποίο βρίσκεται
η εικόνα της Μεγαλόχαρης (Ευαγγελισμός της Θεοτόκου) γεμάτη από αφιερώματα πιστών
όπως άλλωστε και ολόκληρος ο ναός. Ακριβώς κάτω από τον κεντρικό ναό υπάρχει το
θολωτό παρεκκλήσι όπου βρέθηκε η εικόνα.
Ο ναός της Ευρέσεως αφιερωμένος στη Ζωοδόχο Πηγή. Σ' αυτή την εκκλησία
κάθε χρόνο στις 30 Ιανουαρίου - επέτειος της Ευρέσεως - τελείται αρχιερατική λειτουργία
και πανηγυρικός εορτασμός. Ο ναός και τα γύρω κτίσματα αποτελούν κτιριακό συγκρότημα
που ανήκει στο Ιερό Ίδρυμα Ευαγγελιστρίας . Το κτιριακό συγκρότημα στεγάζει αξιοπρόσεκτες
καλλιτεχνικές συλλογές.
Βυζαντινά & Μεταβυζαντινά μνημεία
Τέχνες & πολιτισμός
Μνημεία του χώρου
Εκκλησίες: Μεταβυζαντινή περίοδος, 1453-1821
Οργανωτική δομή / Συνεργασίες / Συμμετοχές / Μέλη / Σχέσεις