Δημοτικό Διαμέρισμα Κηπουρείου

  Το Κηπουρειό (Κηπάδια) πήρε το όνομά του από τους κήπους που υπήρχαν στην περιοχή εξαιτίας των πολλών νερών. Η θέση που είναι χτισμένο σε υψόμετρο 820 μ., 22 χλμ ΝΔ των Γρεβενών, επιτρέπει στον επισκέπτη να ατενίσει προς πολλά σημεία των Γρεβενών. Σύμφωνα με διηγήσεις των κατοίκων, νομάδες (κοπατσιαραίοι) που ζούσαν γύρω από το σημερινό χωριό στις θέσεις Γοργιανή, Σκίψη, Ταμπούρι και Ρασίφη συνενώθηκαν και δημιούργησαν το Κηπουρειό.
  Επί Τουρκοκρατίας το χωριό υπήρξε κεφαλοχώρι και ποθητή έδρα των Τούρκων λόγω της γεωγραφικής του θέσης. Ο αριθμός των κατοίκων του 200 - 300 το χειμώνα, ανέρχεται στους 500 κατά τους καλοκαιρινούς μήνες. Αυτοί ασχολούνται με τη γεωργία, την κτηνοτροφία και τη μελισσοκομία.
  Ενδιαφέρον παρουσιάζει η δημόσια δασοσκεπής έκταση κοινότητας Κηπουρειού κι αυτή με προσπελάσιμους δασόδρομους, όπου το δάσος εναλλάσσεται με γεωργικές καλλιέργειες. Η περιοχή έχει ανακηρυχθεί βιότοπος αρκούδας και άλλων μεγάλων θηλαστικών (λύκος, αλεπού, αγριόγατα, κουνάβι, ζαρκάδι).
  Οπως διηγούνται στο Κηπουρειό, επί Τουρκοκρατίας στην τωρινή θέση του σχολείου έδρευσε ο τούρκικος στρατός. Οταν χρειάστηκε αυτός να φύγει, για να διατηρηθεί μυστικότητα ο τούρκος αξιωματικός Μπεκίρης διέταξε τους κατοίκους του χωριού να κλειστούν στα σπίτια τους για να μη δουν την επιχείρηση. Οι Τούρκοι άφησαν πίσω τους μαγειρεία και ο στρατώνας τους χρησιμοποιήθηκε ως σχολείο μέχρι το 1920.
  Το κείμενο (απόσπασμα) παρατίθεται τον Οκτώβριο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο (1998) της Νομαρχίας Γρεβενών.