Ο ναός του Αγίου Αθανασίου βρίσκεται βόρεια και παράπλευρα της οδού
Εγνατίας και νοτιοανατολικά του ναού της Αχειροποιήτου.
Ο ξυλόστεγος αυτός ναός είναι νεότερο κτίσμα, που κατασκευάστηκε το
1818 πάνω στα θεμέλια, πιθανά παλιότερου κτίσματος. Μάλιστα στη Μονή Αγίας Λαύρας
του
Αγίου Όρους υπάρχει χρυσόβουλο
του Βυζαντινού Αυτοκράτορα Ανδρόνικου Γ΄ Παλαιολόγου του έτους 1329, στο οποίο
γίνεται λόγος για το μετόχιον του Αγίου Αθανασίου Θεσσαλονίκης, χωρίς να είναι
όμως βέβαιο πως πρόκειται για ναό που προϋπήρχε του σημερινού στον ίδιο χώρο.
Πάντως, μέχρι το 1880 σώζονταν στην αυλή του ναού ερείπια αρχαίου κτίσματος, που
πιθανά να ανήκουν σε προγενέστερο ναό.
Ο αρχαίος ναός του Αγίου Αθανασίου το 1569, με συνοδική πράξη του
που υπογράφει ο τότε μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Ιωάσαφ Αργυρόπουλος, αφιερώνεται
με ολόκληρη την ακίνητη περιουσία του στη Μονή Βλατάδων. Σχετικά έγγραφα υπάρχουν
στα αρχεία της Μονής. Το γεγονός αυτό δημιούργησε μία σειρά αντιδικιών της Μονής
Βλατάδων και της Μητρόπολης Θεσσαλονίκης, που κράτησε αιώνες και στην οποία αναμείχτηκε
και ο Πατριάρχης Γαβριήλ, χωρίς όμως να βρεθεί λύση.
Ο ναός συντηρήθηκε και επισκευάσθηκε την τελευταία χρονική περίοδο
και σήμερα αποτελεί ενοριακό ναό της περιοχής.
Οι πληροφορίες περιλαμβάνονται στο βιβλίο του Απόστολου Παπαγιαννόπουλου
με τίτλο: ΜΝΗΜΕΙΑ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 
