Πληροφορίες τοπωνυμίου

Αγιωργίτικα

ΑΓΙΩΡΓΙΤΙΚΑ (Χωριό) ΚΟΡΥΘΙΟ
  Είναι το πρώτο χωριό της Αρκαδίας που συναντάμε ερχόμενοι από τον παλαιό δρόμο Αργους-Τρίπολης. Ανήκει στο Δήμο Κορυθίου με έδρα το Στενό που βρίσκεται σε απόσταση 3 χιλ. Από τη θέση αυτή αρχίζει το μαντινειακό οροπέδιο. Το χωριό έχει 200 περίπου κατοίκους που ασχολούνται κύρια με τη γεωργία. Κοντά στο χωριό βρέθηκε ένας τεράστιος μεταλλουργικός κλίβανος με συμπληρωματικές εγκαταστάσεις (πλυντήρια, δεξαμενές και εργαστήρια) για τον εμπλουτισμό και τήξη του μεταλλεύματος, που θεωρείται ο μεγαλύτερος κλίβανος των Προϊστορικών Χρόνων (πριν από 2000 π.Χ.). Το δάπεδο του κλιβάνου φέρει έντονα ίχνη φωτιάς από την καμήνευση.

Το κείμενο παρατίθεται τον Μάρτιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, του ARCADIA website, του Πανεπιστημίου Πατρών

Ιστοσελίδα του Arcadia website
• http://arcadia.ceid.upatras.gr/arkadia/places/agio... (7 φωτ.)

ΕΛΑΙΟΧΩΡΙ (Χωριό) ΚΟΡΥΘΙΟ
  Το Ελαιοχώρι απέχει 20 χιλ. από την Τρίπολη βρίσκεται κοντά στα όρια του Νομού Αρκαδίας με το νομό Αργολίδας και στα χωριά Στενό και Παρθένι. Ανήκει στο δήμο Κορυθίου και έχει περίπου 300 κατοίκους. Το παλαιό του όνομα ήταν Μάσκληνα. Τα περισσότερα σπίτια το χωριού είναι ανακαινισμένα και άνετα. Το χωριό δεν προσφέρει πάντως στοιχεία παραδοσιακής αρχιτεκτονικής.
  Από εδώ περνά το σιδηροδρομικό δίκτυο Αθήνας-Τρίπολης-Καλαμάτας. Το χωριό συνδέται οδικά με το Παρθένι και με τον οδικό άξονα (σε απόσταση 4 χιλ). Τρίπολης-Αστρους.
  Η περιοχή έχει από πολλούς ελαιώνες και η τοπική αγροτική οικονομία βασίζεται από πολύ παλιά στην ελαιοπαρωγή. Αξιόλογη και με πλουσιότατο διάκοσμο και αγιογραφίες είναι η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου. Γραφικός είναι και ο σιδηροδρομικός σταθμός του χωριού. Στην είσοδο του χωριού απο βορά, σε ύψωμα υπάρχει όμορφο ξωκκλήσι με ωραία θέα σε όλη την περιοχή. Από εδώ περνά το σιδηροδρομικό δίκτυο Αθήνας-Τρίπολης-Καλαμάτας. Το χωριό συνδέται οδικά με το Παρθένι και με τον οδικό άξονα (σε απόσταση 4 χιλ). Τρίπολης-Αστρους. Η περιοχή έχει από πολλούς ελαιώνες και η τοπική αγροτική οικονομία βασίζεται από πολύ παλιά στην ελαιοπαρωγή. Αξιόλογη και με πλουσιότατο διάκοσμο και αγιογραφίες είναι η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου. Γραφικός είναι και ο σιδηροδρομικός σταθμός του χωριού. Στην είσοδο του χωριού απο βορά, σε ύψνμα υπάρχει όμορφο ξωκκλήσι με ωραία θέα σε όλη την περιοχή.

Το κείμενο παρατίθεται τον Μάρτιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, του ARCADIA website, του Πανεπιστημίου Πατρών

Ιστοσελίδα του Arcadia website
• http://arcadia.ceid.upatras.gr/arkadia/places/eleo... (9 φωτ.)

ΖΕΥΓΟΛΑΤΕΙΟ (Χωριό) ΚΟΡΥΘΙΟ
  Πεδινό χωριό του δήμου Κορυθίου, στους πρόποδες του Αρτεμησίου. Κοντά του είναι η Μονή Βαρσών. Στην κορυφή του παρακείμενου βουνού βρίσκεται η εκκλησία της Αναλήψεως που γιορτάζει με διοργάνωση πανηγυριού.

Ιστοσελίδα του Arcadia website
• http://arcadia.ceid.upatras.gr/arkadia/places/zeug... (4 φωτ.)

Μονή Αγίου Νικολάου Βαρσών

ΜΟΝΗ ΒΑΡΣΩΝ (Μοναστήρι) ΚΟΡΥΘΙΟ
Τηλέφωνο: +30 2710 572302
  Η Ιερά Μονή Βαρσών βρίσκεται 9 χλμ έξω από το δρόμο Τρίπολης-Άργους και 6 χλμ από το χωριό Νεοχώρι.
  Η ονομασία της μονής δεν είναι παλαιά, πιθανόν είναι εξέλιξη κάποιας παλαιότερης με την ίδια ρίζα. Πιθανόν να έχει σλαβική ρίζα και να σχετίζεται με την έννοια του νερού. Η Ιερά Μονή Βαρσών είχε αρκετές ονομασίες. Τον 11ο αιώνα αναφέρεται ως Άγιος Νικόλαος της Βάλτας και έχει σχέση με μικρό έλος κοντά στή Μονή. Τον 15ο αιώνα σε σχετική επιγραφή αναφέρεται ως Μονή Βρασών.
  Η Ιερά Μονή Βαρσών χτίστηκε το 1030 μ.X από τους αδελφούς Άγιο Ανδρέα και Θεόδωρο Κομιτάδων.
  Κατά την ιστορική της διαδρομή υπέστη πολλές καταστροφές και συμμετείχε στον αγώνα του 1821. Το 1770 μ.X πυρπολήθηκε και χάθηκαν αξιόπιστα έγγραφά της. Την ίδια περίοδο η Μονή έχει τρείς άξιους Ηγούμενους: τον Κυπριανό, το Δαμιανό και τον Ανανία. Το 1803 ενταφιάζεται στη Μονή το σώμα του Νεομάρτυρος Δημητρίου, που αποκεφαλίσθηκε στις 14 Απριλίου του 1803. Για το λόγο αυτό φυλάσσονται τα οστά των Νεομαρτύρων προστατών της Τριπόλεως εκεί, προς τιμή και ασφάλειά τους.
  Ο Ηγούμενος Συμεών, μυημένος στη Φιλική Εταιρεία, συμμετέχει στoν αγώνα του Εθνους από το 1919. Οι Τούρκοι καίνε πάλι το Μοναστήρι το 1821 και μαζί και δύο μοναχούς, που προσπαθούσαν να προφυλάξουν τα πράγματά τους. Το 1825 με την έλευση του Ιμπραήμ στην Πελοπόννησο, εγκαταλείπουν οι μοναχοί το μοναστήρι, πηγαίνουν στο Ναύπλιο και πάλι η φωτιά το καταστρέφει.
  Στη Μονή Βαρσών εύρισκαν καταφύγιο οι αγωνιστές της επαναστάσεως, χρησιμοποιώντας την σαν ορμητήριο στις συμπλοκές τους με τον Ιμπραήμ. Το Μοναστήρι διατηρεί βιβλιοθήκη με έγγραφα Ελληνικά, Τούρκικα και Ιερά κειμήλια. Το καθολικό της Μονής ανήκει στο σύνθετο τετρακιόνιο τύπο. Το εσωτερικό του είναι αγιογραφημένο τον 16ο-17ο αιώνα και έχει υποστεί πολλές επιδιορθώσεις. Οι ξενώνες, η βιβλιοθήκη και η τράπεζα είναι νεότερα.
  Η Ιερά Μονή Βαρσών συνεχίζει το μακρύ ταξίδι της στο χρόνο, υπό την καθοδήγηση του φωτισμένου Ηγουμένου της Αρχιμανδρίτη Χρυσοστόμου Σκλήφα, με συνοδεία δέκα μοναχών.
  Η Μονή όπως πάντα έτσι και σήμερα, αποπνέει υψηλή πνευματικότητα και τα μυροβόλα πνευματικά της άνθη, ευφραίνουν τις ψυχές και αναπαύουν τα σώματα των ευλαβών προσκυνητών της.
  Η Ιερά Μονή Βαρσών γιορτάζει στις 6 Δεκεμβρίου.

Νεοχώριον Μαντινείας

ΝΕΟΧΩΡΙ (Χωριό) ΚΟΡΥΘΙΟ
  Πεδινό χωριό του δήμου Κορυθίου κοντά στους πρόποδες του βουνού. Κοντά του είναι η Μονή Βαρσών και η εκκλησία της Ανάληψης, όπου γίνεται πανηγύρι. Σε απόσταση 6 χιλ. βρίσκεται η Μονή των Βαρσών.

Ιστοσελίδα του Arcadia website
• http://arcadia.ceid.upatras.gr/arkadia/places/niho... (5 φωτ.)

ΠΑΡΘΕΝΙ (Χωριό) ΚΟΡΥΘΙΟ
  Το Παρθένι είναι ένα ορεινό γραφικό χωριό κοντά στα σύνορα με την Αργολίδα και στο δρόμο που ενώνει το Αργος με την Τρίπολη. Η πρόσβαση στο χωριό γίνεται από το Στενό (απόσταση 4 χιλ.). Είναι χτισμένο στις πλαγιές του όρους Παρθένιον της Αρκαδίας σε υψόμετρο 850μ. Μπροστά του απλώνεται ο ομώνυμος κάμπος. Το χωριό, μαζί με τα κοντινά χωριά Στενό, Αγιωργήτικα, Ζευγολατιό, Νεοχώρι και άλλα, αποτελεί τώρα το δήμο Κορυθίου.
  Το Παρθένι χαρακτηρίζεται από τα παραδοσιακά, μεγάλα ή μικρά πέτρινα σπίτια, από το γραφικό σιδηροδρομικό σταθμό με το γραφικό του καφενείο,αλλά κυρίως από την φιλοξενία των ντόπιων. Και αυτό το αρκαδικό χωριό έχει γνωρίσει τα τελευταία χρόνια την εγκατάλειψη από πολλούς κατοίκους του, πολλοί από τους οποίους μετανάστευσαν στην Αμερική και την Αυστραλία. Σήμερα έχει περίπου 400 κατοίκους που ασχολούνται με τη γεωργία, αμπελουργία και κτηνοτροφία.
  Στο χωριό ξεχωρίζει η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου, η οποία είναι διακοσμημένη με σύγχρονες αλλά υπέροχες τοιχογραφίες. Στην πλατεία, μέσα από τα αιωνόβια πλατάνια, δεσπόζει το παλιό σχολείο, που λειτουργεί σήμερα σαν Πνευματικό κέντρο. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το ρημαγμένο εξωκκλήσι των Αγίων Θεοδώρων που βρίσκεται κτισμένο μέσα στον κάμπο και που την άνοιξη είναι περικυκλωμένο από τα αγριολούλουδα της περιοχής.
  Ενδιαφέρον παρουσιάζει και το λαογραφικό μουσείο, όπου κανείς μπορεί να δεί πολλά αντικείμενα που δείχνουν τα χνάρια της παράδοσης της περιοχής. Υφαντά, κεντήματα, αγροτικά εργαλεία, κοσμήματα, ενδυμασίες και διακοσμητικά αντικείμενα του σπιτιού. Επίσης υπάρχουν έγγραφα και επιστολές με κείμενα που αφορούν την παράδοση και ιστορία της περιοχής.
  Πολύ κοντά στο Παρθένι είναι το ύψωμα Μουχλί, ένα παρακλάδι του βουνού Παρθενίου. Κατά τη βυζαντινή περίοδο υπήρχε εκεί βυζαντινό φρούριο και πόλη στη δυτική και νοτιοδυτική πλευρά του βουνού. Το φρούριο κυριεύτηκε και καταστράφηκε από τους Τούρκους το 1460. Στην περιοχή μπορεί κανείς να δει επίσης και τα ερείπια της εκκλησίας της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, γνωστής ως Παναγίας του Μουχλίου (Μουχλιώτισσα). Πιθανότερη χρονολογία ανεγέρσεώς της είναι το 1281μ.χ.
  Το Παρθένι είναι γνωστό για τα αμπέλια του και τα πολύ καλά κρασιά του. Η τοπική παραγωγή συμπληρώνεται από τα μήλα και τα κεράσια που ευνοούνται από τις τοπικές κληματολογικές συνθήκες και τη μορφολογία της περιοχής. Το Παρθένι έχει επίσης να επιδείξει και έργα φυσικής ομορφιάς και πλούτου, όπως τις δύο από τις τρείς καταβόθρες του βουνού Παρθενίου και το φυσικό αντιπλημμυριακό έργο του Παρθενιώτικου κάμπου και της ευρύτερης περιοχής της Αρκαδίας. Αξίζει επίσης να δεί κανείς την σπηλιά και την πηγή Πινίκοβη ή Μπινίκοβη, στους ανατολικούς πρόποδες του Παρθενίου, κοντά στον σιδηροδρομικό σταθμό του Αχλαδόκαμπου, απ' όπου εξέρχονται τα νερά από τις καταβόθρες του βουνού και φθάνουν στο Κιβέρι της Αργολίδος.
  Ο χειμώνας στο χωριό είναι ονειρικός, αφού το τοπίο με τα βουνά και τον κάμπο γίνεται από άκρη σε άκρη λευκό από τα χιόνια, αλλά το χωριό συχνά αποκόβεται. Την άνοιξη το τοπίο είναι εξίσου θαυμάσιο από τα άνθη των κερασιών, των μηλιών και το μεθυστικό άρωμα των αμπελιών.

Το κείμενο παρατίθεται τον Μάρτιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, του ARCADIA website, του Πανεπιστημίου Πατρών

Ιστοσελίδα του Arcadia website
• http://arcadia.ceid.upatras.gr/arkadia/places/par8... (41 φωτ.)

ΣΤΕΝΟ (Χωριό) ΚΟΡΥΘΙΟ
  Το Στενό είναι ένα όμορφο και πράσινο χωριό της Μαντινείας, 6 χιλ. την Τρίπολη. Είναι χτισμένο στους πρόποδες του όρους Κτενιάς στην είσοδο του λεκανοπέδιου της Μαντινείας και βρίσκεται πάνω στον παλιό δρόμο Τρίπολης - Αργους. Από το χωριό περνά επίσης η σιδηροδρομική γραμμή Αθηνών - Τρίπολης - Καλαμάτας. Κεφαλοχώρι της ευρύτερης περιοχής από παλιά, το χωριό σήμερα είναι σήμερα έδρα του Δήμου Κορυθίου. Οι κάτοικοι ασχολούνται με τη γεωργία και κτηνοτροφία. Η περιοχή είναι κατάφυτη και περιέχει πολλές γεωργικές εκμεταλεύσεις. Τα σπουδαιότερα αγροτικά προϊόντα είναι πατάτες, σκόρδα, κηπουρικά και οπωρικά.
   Στην ωραία διαμορφωμένη πλατεία του χωριού, δίπλα στο δρόμο για την Τρίπολη, είναι η ενοριακή εκκλησία. Κοντά υπάρχουν καφενεία και ταβέρνες. Κοντά στο χωριό (δίπλα στο σιδηροδρομικό σταθμό) αποκαλύφθηκαν το 1980 τέσσερεις αρχαίοι Μεταλλουργικοί Κλίβανοι και εγκατάστασεις πλυντηρίων μεταλλουργίας που λειτουργούσαν στους προϊστορικούς και στους υστερορωμαϊκούς χρόνους. Εκεί γινόταν ανάτηξη των μεταλλούχων σκουριών της προϊστορικής καμινίας.
   Κατά την πολιορκία της Τρίπολης τον Ιούνιο του 1821, στρατοπέδευσαν στο Στενό Τσάκωνες, Αγιοπετρίτες και Καμπίσιοι υπό την ηγεσία των Π. Ζαφειρόπουλου, Α. Κοντάκη, Α. Ριζιώτη, Π. Σαράντη κ.ά. Εκεί κατέφυγαν αρχικά πολλοί τρομαγμένοι κάτοικοι της Τρίπολης κατά την επέλαση του Ιμπραήμ, τους οποίους κατάφερε να συγκρατήσει ο Δ. Υψηλάντης για να μπορέσουν στη συνέχεια όλοι μαζύ να φύγουν σε ασφαλέστερες ορεινές περιοχές και στο Ναύπλιο. Αργότερα στρατοπέδευσε εκεί ο ίδιος ο Ιμπραήμ, για να διασφαλίσει το στρατευμά του από ενδεχόμενη πλευρική επίθεση των Ελλήνων υπό τον Γενναίο Κολοκοτρώνη. Αργότερα και όταν ο Ιμπραήμ έφυγε για τη Λακωνία, το χωριό κατελήφθηκε από τον οπλαρχηγό Τσώκρη, ο οποίος πολιόρκησε από εκεί την Τρίπολη. Από το Στενό ένας δρόμος οδηγεί στα χωριά της Τεγέας (με πρώτο το χωριό Λιθοβούνια), ένας άλλος στο χωριό Παρθένι, ενώ ένας τρίτος στο Νεοχώρι και στη μονή των Βαρσών.

Το κείμενο παρατίθεται τον Μάρτιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, του ARCADIA website, του Πανεπιστημίου Πατρών

Ιστοσελίδα του Arcadia website
• http://arcadia.ceid.upatras.gr/arkadia/places/sten... (10 φωτ.)