Η αρχική ονομασία του
φρουρίου
ήταν "Roca al mare". Έργο των Βενετών κυριάρχων της Κρήτης, καταστράφηκε από τον μεγάλο σεισμό του 1303,
ανακατασκευάστηκε και έλαβε την οριστική του μορφή μεταξύ 1523-1540. Επί τουρκοκρατίας χρησιμοποιήθηκε σαν φυλακή.
Στα υπόγειά του χάθηκαν πολλοί επαναστάστες αγωνιστές.
Τυπικό δείγμα της ενετικής οχυρωματικής αρχιτεκτονικής,
το φρούριο προστατεύει το λιμενοβραχίονα και αποτελεί
απόληξη των τειχών της πόλης.
Δομημένο με ογκολίθους, αποτελείται από δύο ορόφους.
Το ισόγειο έχει θολωτή στέγη με μεγάλους φωταγωγούς.
Το κτίσμα χωρίζεται με παχείς τοίχους σε 26 διαμερίσματα που χρησιμοποιούνταν σαν κατοικίες του Καστελλάνου, των καπετάνιων,
των αξιωματικών και σαν αποθήκες.
H ανωδομή και ο Μιναρές
- από τον οποίο σώζεται σήμερα μόνον η βάση - είναι προσθήκες της Τουρκοκρατίας.
Σήμερα το μνημείο είναι κηρυγμένος αρχαιολογικός χώρος και δέχεται σημαντικό αριθμό επισκεπτών.
Επιπλέον φιλοξενεί πολιτιστικές εκδηλώσεις και εκθέσεις, ενώ στο δεύτερο όροφο έχει διαμορφωθεί μικρός θεατρικός χώρος.
Οργανωτική δομή / Συνεργασίες / Συμμετοχές / Μέλη / Σχέσεις