Ο δρόμος της βόρειας παραλίας της Σαμοθράκης, μετά τις στροφές προς
τους οικισμούς Κάτω και Πάνω
Καρυώτες, μας φέρνει στη θέση Κεραμιδαριά, 5 χλμ. ανατολικά της Παλιάπολης.
Εδώ αποκαλύφθηκαν δύο εργαστήρια παραγωγής αμφορέων της ελληνιστικής εποχής, τα οποία ανήκουν σε εκτεταμένο συγκρότημα
κεραμικών εργαστηρίων. Έχουν ερευνηθεί ένας μεγάλος ορθογώνιος εργαστηριακός χώρος,
που ήταν σε χρήση στα ύστερα ελληνιστικά και πρώιμα αυτοκρατορικά χρόνια, ο γειτονικός
χώρος απόθεσης των κεραμικών απορριμμάτων ενός παλιότερου εργαστηρίου και έχουν
αποκαλυφθεί τρεις κεραμικοί κλίβανοι.
Η ανασκαφή του αποθέτη απορριμμάτων απέδωσε ένα σημαντικό αριθμό ενσφράγιστων
λαβών αμφορέων με 70 τουλάχιστον τύπους διαφορετικών σφραγισμάτων, που χρονολογούνται
στο δεύτερο μισό του 4ου και μέσα στον 3ο αιώνα π.Χ. Το σφράγισμα περιλαμβάνει
ένα έμβλημα (κηρύκειο, κεφάλι κριού, πίλο, αστέρι, δελφίνι, κλπ.), το οποίο αναφέρεται
στον κατασκευαστή και το εργαστήριο. Συνήθως υπάρχει και ένα όνομα, που αναφέρεται
πιθανότατα σε κάποιον ετήσιο άρχοντα, ένα είδος Επωνύμου, ο οποίος ασκούσε μία
μορφή οικονομικού (φορολογικού;) ελέγχου. Σαμοθρακίτικοι αμφορείς έχουν βρεθεί
σε πόλεις της θρακικής παραλίας, του βορειοανατολικού Αιγαίου και της Μαύρης Θάλασσας
καθώς και στη βαλκανική ενδοχώρα, όπου εξαγόταν το κρασί του νησιού.
Τέλος, οι κεραμικοί κλίβανοι που ήρθαν στο φως αποτελούσαν τμήμα ενός
μεγαλύτερου συγκροτήματος κλιβάνων και χρονολογούνται στα αυτοκρατορικά χρόνια.
Ανήκουν στον τύπο του κατακόρυφου κλιβάνου με θάλαμο καύσης ορθογωνικής κάτοψης,
υποστήριγμα με κεντρικό διάδρομο και συμφυή πεσσό στον πίσω τοίχο.