Η Μονή είναι κτισμένη σ' ένα ορμίσκο, κοντά στη Μονή Ξενοφώντος από
την πλευρά του Σιγγιτικού κόλπου και είναι αφιερωμένη στον ομώνυμο 'Αγιο. Η Μονή
δίνει την εντύπωση μικρής πολιτείας με τις πολλές και πολυώροφες οικοδομές και
τους ψηλούς τρούλλους των ναών. Το Καθολικό χτίζεται αρχές 19ου αι. και έχει τοιχογραφίες
ρωσσικής τέχνης. Η Μονή έχει 15 παρεκκλήσια και 5 Κελλιά, 2 από τα οποία είναι
στις Καρυές. Η Μονή έχει επίσης το μετόχι της Χρωμίτσας, την Σκήτη του Ξυλουργού
ή της Θεοτόκου, την Νέα Θηβαϊδα ή Γουρνοσκήτη και το Παλαιομονάστηρο.
Τον 13ο αι. η Μονή καίγεται και την ανακατασκευή της ενισχύουν οικονομικά
ο Ανδρόνικος Β' Παλαιολόγος και Σέρβοι ηγεμόνες. Περίοδοι ακμής εναλλάσονται με
περιόδους ανέχειας για τη μονή. Οι μοναχοί είναι Έλληνες και Ρώσοι, οι οποίοι
υπερτερούν αριθμητικά μετά τα 1497. Τον 18ο αι. η Μονή επανέρχεται σε ελληνικά
χέρια για να επικρατήσουν ξανά οι Ρώσοι το 1875.
Στη Μονή φυλάσσονται πολλές φορητές εικόνες και ένα πλήθος κειμηλίων
και αμφίων. Η βιβλιοθήκη της Μονής περιέχει 1320 ελληνικά χειρόγραφα, 600 σλάβικα
και πάνω από 20.000 βιβλία ελληνικά και ρώσσικα.
Στην μονή είναι εγκατεστημένη αδελφότητα 40 μοναχών.
