Αποτελεί το σημαντικότερο από ιστορική και καλλιτεχνική άποψη
μνημείο του
Νομού Καρδίτσας, αφού διασώζει ακέραιο το καθολικό του 16ου αιώνα, με την αρχική
διακόσμηση του 1587. Η ζωγραφική αυτή χρηματοδοτήθηκε από τον Ανδρέα Μπούνο, πρόσωπο
άγνωστο από άλλες πηγές, αλλά σημαντικής κοινωνικής επιφάνειας, όπως φαίνεται
από την ενδυμασία του. Στο ναό της Κορώνας, όπως και στα άλλα καθολικά αγιορείτικου
τύπου της περιοχής, είναι εμφανείς οι επιδράσεις του σημαντικότερου πνευματικού
και καλλιτεχνικού φάρου της Δυτικής Θεσσαλίας, της μονής Δουσίκου, τόσο στην αρχιτεκτονική
του, όσο και στη ζωγραφική του μοναχού Δανιήλ, στην οποία ανιχνεύονται σχέσεις
με το έργο του Τζώρτζη στη μονή Δουσίκου.
Εκτός από την αδιάσπαστη διατήρηση της μοναστικής παράδοσης από τον
16ο αιώνα μέχρι σήμερα, που συνετέλεσε στην εδραίωση της φήμης της, η μονή Κορώνας
έγινε επίσης γνωστή λόγω του ότι απετέλεσε το κέντρο λατρείας του τοπικού νεομάρτυρα
μητροπολίτη Σεραφείμ (+1601), του οποίου φυλάσσει την θαυματουργή κάρα.