ΞΕΡΟΚΑΜΠΟΣ, Οικισμός, ΛΕΥΚΗ

  Πρόκειται για πανέμορφο, παραθαλάσσιο οικισμό μεταξύ Ζάκρου και Γούδουρα στα νοτιοανατολικά του Δήμου και σε απόσταση 18 χιλιομέτρων από τη Ζήρο. Οι κάτοικοί του ασχολούνται με τον τουρισμό και την ελαιοκαλλιέργεια. Τα δέντρα είναι ποικιλία Κορωνέικη. Η ποιότητα του λαδιού είναι κορυφαία και έχει επανειλημμένα βραβευτεί με χρυσά βραβεία σε διεθνείς διαγωνισμούς. Τα χαρακτηριστικά του ελαιόλαδου είναι πρασινοκίτρινο χρώμα, σχετικά παχύρευστο, οσμή ώριμου καρπού και φρουτώδης γεύση.
  Η νέα μορφή που απέκτησε ο τόπος έχει συμβάλει στη δημιουργία ενός περιβάλλοντος ιδανικού για διακοπές, σε συνθήκες ύψιστης ηρεμίας και γαλήνης. Ουσιαστικά ο Ξερόκαμπος είναι μια μεγάλη επίπεδη έκταση μήκους τριών περίπου χιλιομέτρων και πλάτους αρκετών εκατοντάδων μέτρων, που εκτείνεται από τα ανατολικά προς τα δυτικά. Το όριο προς τα νότια είναι η θάλασσα, ενώ προς τα βόρεια ένας συμπαγής όγκος από τραχύτατους ασβεστολιθικούς λόφους που διακόπτονται από θεαματικά φαράγγια.
  Η πυκνή δεντροφύτευση με ελαιώνες, η αραιότατη διασπορά οικιών και καταλυμάτων, πολύ δύσκολα παραπέμπουν στην κλασική έννοια του οικισμού με το γνωστό, ασφυκτικό δομημένο περιβάλλον. Εκείνο όμως το χαρακτηριστικό που αναδεικνύει την περιοχή σε κορυφαίο προορισμό θερινών διακοπών είναι η ποιότητα και πολυμορφία της ακτογραμμής. Πρόκειται στην ουσία για μια αδιάκοπη εναλλαγή κόλπων και όρμων που σχηματίζονται σε ένα συνολικό μήκος τουλάχιστον πέντε χιλιομέτρων.
  Όλοι σχεδόν αυτοί οι κολπίσκοι καλύπτονται με θαυμάσια αμμουδιά ή λεπτό βοτσαλάκι, ο βυθός είναι φιλικός και βαθαίνει ομαλά, τα νερά είναι διαυγέστατα, με εξωτικό τυρκουάζ χρώμα. Η πρόσβαση είτε με το αυτοκίνητο είτε με τα πόδια, είναι ευχερέστατη σε όλες τις ακτές. Μέσα σε ελάχιστα λεπτά μπορεί κάποιος να βρεθεί από το δωμάτιό του στα εξαίσια αυτά νερά του Λιβυκού. Τόσο ο οικογενειάρχης όσο και ο μοναχικός κολυμβητής θα βρούνε στον Ξερόκαμπο την παραλία που τους εκφράζει.
  Στα ανατολικά του οικισμού βρίσκεται η Αλατσολίμνη. Μέχρι το 1965, που απαγορεύτηκε από το κράτος, γινόταν συγκομιδή αλατιού από τους κατοίκους. Δυτικότερα, στην ίδια παραλία εντοπίστηκε σύστημα παραθαλάσσιων αλυκών, που χρησιμοποιούσαν οι κάτοικοι της αρχαίας πολιτείας για την εξαγωγή και ίσως εμπορεία αλατιού στα Ελληνιστικά χρόνια. Αν πάλι κάποιος απαιτητικός κολυμβητής ή λάτρης του βυθού αναζητάει εντονότερες συγκινήσεις από τις γαλήνιες αμμουδιές, δεν έχει παρά να βουτήξει και να αρχίσει να εξερευνά τις βραχώδεις παραλίες ή να επιχειρήσει μια διάσχιση μερικών εκατοντάδων μέτρων ως τις τρεις θεαματικές και απόκρημνες βραχονησίδες, τους Καβάλους. Στις απρόσιτες πλαγιές τους βρίσκουν καταφύγιο τα περίφημα αρπακτικά θαλασσοπούλια, τα Βαρβάκια (Falco Eleonorae). Με μια λιγόλεπτη αλλά προσεκτική αναρρίχηση στους βράχους των νησίδων, μπορεί να αισθανθεί σαν να ταξιδεύει στην κορυφή ενός άλμπουρου στη μέση του πελάγου.

Ιστοσελίδα Δήμου Λεύκης
• http://www.dimoslefkis.gr/xerokampos/index.html (4 φωτ.)