Η Μονή τής Κοιμήσεως τής Θεοτόκου ή τής Κυρίας τών Αγγέλων είναι ένα
πανάρχαιο μοναστήρι. Κανείς δεν μπορεί με ακρίβεια να προσδιορίσει πότε κτίστηκε.
Η παράδοση λέει ότι τρείς ευλαβείς αδελφές, από τό χωριό
Τριπόταμος,
έβλεπαν κάθε βράδυ ένα περίεργο φώς στήν τοποθεσία τού Κεχροβουνίου, εκεί πού
υπήρχαν τρία εκκλησάκια, της Αγίας Τριάδος, τού Τιμίου Προδρόμου και τών Παμμεγίστων
Ταξιαρχών. Τό φώς αυτό τό θεώρησαν ουράνιο κάλεσμα. ΄Ηλθαν εδώ και μόνασαν κτίζοντας από
ένα μικρό κελλί δίπλα σέ κάθε εκκλησάκι. Σιγά - σιγά δημιουργήθηκε μια πολυπληθής
κοινότητα, πού κάποτε έφθασε στίς 120 μοναχές.
Η Αρχιτεκτονική τής Μονής είναι απλή και θυμίζει νησιώτικο χωριό,
με τίς καμάρες, τά σκαλοπάτια και τά πέτρινα μπαλκόνια. Από τήν Μονή πέρασαν κατά
καιρούς, σπουδαίες και αξιόλογες μοναχές. Η μοναχή όμως πού με τήν παρουσία της
λάμπρυνε τήν Μονή τής Κυρίας τών Αγγέλων είναι η Οσία Πελαγία.
Η ΑΓΙΑ ΠΕΛΑΓΙΑ
Η Αγία Πελαγία έζησε στήν Μονή από πολύ μικρή. Μεγάλωσε κοντά στήν
θεία της και τό κοσμικό της όνομα ήταν Λουκία. Υπηρέτησε πιστά τήν μοναχική της
κλήση και αγάπησε βαθειά τίς πτωχές και άρρωστες αδελφές της, τίς οποίες και συντηρούσε
ζητιανεύοντας στά γύρω από τό μοναστήρι χωριά. Η Παναγία μας τήν επισκέφθηκε δύο
φορές στόν ύπνο της,τήν Τρίτη, στίς 23 Ιουλίου 1822, τήν επισκέφθηκε τήν ώρα πού
προσευχόταν και τής υπέδειξε τόν τόπο πού βρισκόταν η Αγ. Εικόνα Της, προστάζοντας
την να φροντίσει για τήν ανεύρεση Της. Η Εικόνα τής Μεγαλόχαρης ανευρέθη στίς
30 Ιανουαρίου 1823. Η Αγία Πελαγία κοιμήθηκε σέ ηλικία 80 ετών, στίς 28 Απριλίου
1834.
Η οσιακή ζωή της, τά θαύματα και η μυροβλύζουσα αγία Της κάρα, έγιναν
αιτία να ανακηρυχθεί επίσημα από τήν εκκλησία μας Αγία.
ΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙ Ο ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΗΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ
Το καθολικό τής Μονής, πού τιμάται επ ονόματι τής Κοιμήσεως τής Θεοτόκου
και βρίσκεται στό κέντρο της. Αξιόλογο είναι τό τέμπλο του, πού είναι ξυλόγλυπτο
και καλύτεται από φύλλο χρυσού. Δεξιά τού Καθολικού μια πέτρινη σκάλα οδηγεί στό
κελλί πού έζησε η Αγία Πελαγία και δίπλα σ' αυτό υπάρχει η νεόκτιστη εκκλησία
της. Δεξιά τού Ναού ένα πέτρινο δρομάκι οδηγεί στόν Ναό τών Παμμεγίστων Ταξιαρχών,
παλαιό Κοιμητήριο τής Μονής.
Αριστερά τού Καθολικού τής Μονής υπάρχουν τρία μικρά εκκλησάκια, τής
Αγίας Τριάδος, τού Τιμίου Προδρόμου, τής Αγίας Χριστίνας και κάτωθεν τού ηγουμενείου
η Ζ ω ο δ ό χ ο ς Π η γ ή . Στό ηγουμενείο φυλάσσονται λείψανα Αγίων, μικρό τεμάχιο
Τιμίου Ξύλου, η εικόνα τού πυρπολητή Κωνσταντίνου Eaiάρη, ένα μικρό ασημένιο Ευαγγέλιο,
δώρο τής Βασίλισσας ΄Ολγας και πολλές αξιόλογες εικόνες. Στήν βιβλιοθήκη τής Μονής
φυλάσσονται αξιόλογα βιβλία, θεολογικά, ιστορικά, μουσικά κ.λ .π.
Η ΖΩΗ ΣΤΗΝ ΜΟΝΗ ΣΗΜΕΡΑ
Η καθημερινή ζωή τών μοναχών αρχίζει τό πρωί, με τό κτύπημα τής καμπάνας,
τήν 5ην π. μ. Μετά τήν πρωινή ακολουθία κάθε αδελφή ασχολείται με ένα από τά διακονήματα
της: τήν καθαριότητα τών εκκλησιών, τών κελλιών, τών κοινών χώρων, τήν περιποίηση
τών ασθενών - υπερηλίκων μοναχών- τήν αγιογραφία και τήν συγγραφή βιβλίων.
Τήν 4ην μ. μ. τελείται ο εσπερινός και η ημέρα τελειώνει με τό απόδειπνο
και τήν κατά μόνας προσευχή.
Κατά τήν διάρκεια τής ημέρας όλες οί αδελφές, μετά τό πέρας τών διακονημάτων,
ασχολούνται και με διάφορα εργόχειρα, από τήν πώληση τών οποίων συντηρούνται.
Τά εργόχειρα αυτά ,μαζί με διάφορα άλλα αναμνηστικά εκτίθενται στήν έκθεση τής
Μονής,τήν οποία μπορεί ο προσκυνητής να επισκεφθεί στήν πορεία τής ημέρας.
