Δημοτικό Διαμέρισμα Ανω Κουρουνίου

  Όνομα βυζαντινού οικιστή: Κουρούνας. Καταγόταν από τα ρημαγμένα από τις επιδρομές των Αγαρηνών πειρατών χωριά του λεκανοπεδίου Οξυλίθου - Μονοδρίου. Κατά άλλους από το πουλί Κουρούνα που κούρνιαζε στα δάση των λόφων του. Τέλος αναφέρεται ότι υπήρχε κατά την αρχαιότητα οικισμός που έφερε το όνομα Κορώνη και κατά επέκταση Κουρούνα. Μερικοί από τους διανοουμένους του παραδέχονται ότι το όνομά του πάρθηκε από την προνομιούχο θέση του που είναι σαν το στέμμα, σαν διάσημα των ευγενών, επισκόπων, σαν κορώνα σε όλη την περιοχή. Πράγματι είναι σε θέση περίοπτη και προνομιούχο. Ο αέρας του είναι καθαρός και απαλλαγμένος από υγρασία. Μετά το σχέδιο Καποδίστρια ανήκει στο Δήμο Κονιστρών και σύμφωνα με την τελευταία απογραφή ο πληθυσμός ήταν 104 κάτοικοι.
  Μεταξύ Ανω και Κάτω Κουρουνίου, απέναντι από το εκκλησάκι της Παναγίας, βρίσκεται η πηγή του χωριού. Ο δρόμος είναι ευχάριστος και πράσινος, ενώ φτάνοντας κανείς στη πηγή μπορεί να χαλαρώσει και να ξεκουραστεί. Ο χώρος είναι διαμορφωμένος με πέτρα και παγκάκια. Ακριβώς πάνω από την πηγή υπάρχει λιθόκτιστο μονοπάτι, που οδηγεί σε ένα καταπράσινο ύψωμα.
ΙΣΤΟΡΙΚΑ: Είναι κτίσμα των τελευταίων αιώνων του Βυζαντίου. Από τότε η ζωή του είναι συνεχής. Πριν από το 1940 είχε μεγάλο πληθυσμό. Σώζεται μισοερειπωμένος φράγκικος πύργος, από τον οποίο το χωριό λεγόταν και "Πύργος Κουρούνι" σε θέση περίοπτη και δεσπόζουσα και είχε ανταπόκριση με τους πύργους Κήπων, Τραχηλίου, Καδίου, Πύργου, κ.λπ.