Το δημοτικό διαμέρισμα του Φλαμπούρου κατά την Τουρκοκρατία ήταν χωριό
και τσιφλίκι με την ονομασία Μπαϊρακτάρ και Βαραχτάρ Μαχαλάς, προσωνύμια που υποδηλώνουν
ότι το χωριό ήταν κτήμα Τούρκου αξιωματούχου-μπέη. Σύμφωνα με άλλη εκδοχή, επειδή
οι κάτοικοί του πρωτοστάτησαν στον απελευθερωτικό αγώνα με αρχηγό τον καπετάν
Γιαγκλή, ο πασάς της περιοχής είπε ότι σήκωσαν μπαϊράκι (=φλάμπουρο). Αξιοσημείωτο
είναι ότι το Μπαϊρακτάρ απέκτησε για πρώτη φορά σχολείο το 1911.
Το Φλάμπουρο απέχει από τη
Νιγρίτα
10 χλμ., από τις
Σέρρες
22 χλμ. και από τη
Θεσσαλονίκη
100 χλμ. Σήμερα έχει πληθυσμό 829 κατοίκους ντόπιους και Σαρακατσάνους που ασχολούνται
κυρίως με τη γεωργία. Τα αγροτεμάχια της κοινότητας ανέρχονται σε 9.830 στρέμματα
και αρδεύονται όλα από το δίκτυο της περιοχής .Τα κυριότερα προϊόντα που παράγονται
είναι: σιτάρι (περίπου 150 τόνοι), καλαμπόκι (3.000 τόνοι), βαμβάκι (1.300 τόνοι)
ζαχαρότευτλα (8.000 τόνοι), βιομηχανική ντομάτα (1.500 τόνοι ), κριθάρι και μηδική.
Στην κοινότητα υπάρχει πολιτιστικός σύλλογος ενώ στην
Αθήνα
υφίσταται ο δραστήριος σύλλογος των απανταχού Φλαμπουριωτών τον οποίο απαρτίζουν
περισσότερα από 1000 μέλη. Από το 1996 κυκλοφορεί μηνιαία έκδοση του συλλόγου
με τον τίτλο «Φλάμπουρο-αγωνιστικό λάβαρο στο χρώμα της φωτιάς» που αποτελεί μια
σπουδαία και αξιομίμητη πολιτιστική προσπάθεια. Από το Φλάμπουρο επίσης αναδεικνύονται
οι καλύτεροι οργανοπαίκτες ζουρνά και νταουλιού.
Στο δημοτικό διαμέρισμα λειτουργούν Νηπιαγωγείο και Δημοτικό Σχολείο.
Η εκκλησία της κοινότητας είναι αφιερωμένη στο Γενέθλιο του Ιωάννου του Προδρόμου,
πανηγυρίζει στις 24 Ιουνίου και κάθε χρόνο στο Φλάμπουρο γίνεται ένα από τα μεγαλύτερα
πανηγύρια του ν.
Σερρών.
Οργανωτική δομή / Συνεργασίες / Συμμετοχές / Μέλη / Σχέσεις