Το Παρθένιο αποτελεί το Στ' δημοτικό διαμέρισμα του
Δήμου
Χαλκηδόνας. Βρίσκεται στο ενδιάμεσο της νομαρχιακής οδού, που συνδέει το
Αδενδρο
με τη
Χαλκηδόνα.
Παρατηρείται για πρώτη φορά, ως ανώνυμος οικισμός στην αρχαία περιοχή
της Βοττιαίας. Ετσι ονομάζονταν κατά την αρχαιότητα, πριν την έλευση των Μακεδόνων,
η περιοχή που εκτείνονταν ανάμεσα στους ποταμούς
Λουδία
και
Αξιό. Την εποχή της τουρκοκρατίας,
στον οικισμό δόθηκε η τουρκική ονομασία "Τσόχαλαρ". Η ονομασία αυτή δόθηκε στο
χωριό λόγω της απασχόλησης των κατοίκων του χωριού με την επεξεργασία τσόχας.
Το 1927, η "Επιτροπεία Τοπωνυμίων της Ελλάδος" έδωσε στο χωριό την
ελληνική ονομασία Παρθένιο. Υπάρχουν δύο εκδοχές για την προέλευση αυτού του ονόματος.
Η μία εκδοχή είναι, ότι το όνομα αυτό προέκυψε από το χωριό Παρθενών της Μικράς
Ασίας, από το οποίο κατάγονταν ο τότε δάσκαλος του χωριού, Καλαφατίδης. Η άλλη
εκδοχή είναι ότι το όνομα αυτό δόθηκε στο χωριό εις μνήμη του Πατριάρχη Κωνσταντινούπολης,
Παρθενίου.
Ο πληθυσμός του χωριού, διαμορφώθηκε από τους γηγενείς, αυτόχθονες
κατοίκους, από Πόντιους πρόσφυγες, οι οποίο έφθασαν στο χωριό μετά τη Μικρασιατική
καταστροφή και τέλος, από Βλάχους και Σαρακατσάνους, οι οποίοι εγκαταστάθηκαν
σταδιακά στο Παρθένιο από το 1928 έως το 1935.
Το Παρθένιο, σύμφωνα με την απογραφή του 1991, είχε 657 κατοίκους.
Κατά την απογραφή του 2001, ο πληθυσμός του έφτασε τους 667. Οι κάτοικοι του χωριού,
σήμερα, ασχολούνται κυρίως με τη γεωργία. Στο Παρθένιο καλλιεργούνται ρύζι, καλαμπόκι
και βαμβάκι, τεύτλα και σπαράγγια. Αρκετοί, επίσης, κάτοικοι του χωριού ασχολούνται
και με την κτηνοτροφία.
