Σε απόσταση 4 χλμ. από το
Ρίον,
βρίσκεται στο βορειότερο άκρο της
Πελοποννήσου,
το χωριό Δρέπανο με χαρακτηριστικό γνώρισμα το ακρωτήριό του με το φάρο για τα
διερχόμενα πλοία, που κατασκευάστηκε για πρώτη φορά το 1888. Η θαλάσσια περιοχή
τόσο στο Δρέπανο όσο και στ'
Αραχωβίτικα,
λόγω των ρευμάτων είναι κατάλληλη για σέρφινγκ. Το όνομα της τοποθεσίας προέρχεται
από το σχήμα του δρεπάνου και όπως σημειώνεται στο ιστορικό λεξικό της Πάτρας
του Κ.Ν. Τριανταφύλλου, "το ακρωτήριο έχει σχήμα δρεπάνου, είναι χαμηλό και
σχηματίζει εκ των θαλασσίων ρευμάτων μάλλον παρά εκ της ποταμίου προσχώσεως υποβρύχιων
αμμώδη γλώσσα. Επικίνδυνο στους ναυτιλλόμενους. Φάρος το 1888 και νέος το 1889
και περιστροφικός το 1930 αυτόματος. Τα ρηχά προχωρούν 1/2 μίλι και πολλά τα ναυάγια".
Στην περιοχή βρέθηκαν γεωμετρικοί ταφικοί πίθοι από νεκροταφείο αξιόλογου γεωμετρικού
συνοικισμού που βρισκόταν σε ακμή. Στο
Αρχαιολογικό
Μουσείο Πατρών βρίσκονται αμφορείς και άλλα ευρήματα. Στις αρχές Νοεμβρίου
1825 ο μισός στρατός του Ιμπραήμ πέρασε δια θαλάσσης από το σημείο αυτό. Το 1831
οι δημογέροντες υπέγραψαν στο Δρέπανο υπέρ του Κυβερνήτη Καποδίστρια.
