Δημοτικό Διαμέρισμα Σκινιά

  Ο Σκινιάς (ή Σκοινιάς, όπως καταγράφεται από τον Χουρμούζη Βυζάντιο στα «Κρητικά» του) είναι ένα από τα κεφαλοχώρια του Δήμου, με σημαντική ιστορία και παράδοση. Απέχει περίπου 28,5 χιλιόμετρα από το Αρκαλοχώρι και είναι χτισμένο στο ανατολικό πρανές ενός λόφου που στέκει ισοϋψής περίπου με τον «Κάστελο» που βρίσκεται στα δυτικά του πάνω από τα Καστελιανά.
  Σύμφωνα με την προφορική παράδοση στη στέγη της εκκλησίας του χωριού που τιμάται η μνήμη του Αγίου Αντωνίου είχε φυτρώσει ένας σκίνος (το γνωστό αρωματικό σκληρό φυτό των κρητικών βουνών) ο οποίος κατά την εποχή της Οθωμανοκρατίας προειδοποιούσε τους κατοίκους για τα γεγονότα που επρόκειτο να συμβούν στο χωριό. Όταν, λοιπόν, επρόκειτο να συμβούν δυσάρεστα και άσχημα γεγονότα που θα προκαλούσαν πόνο και δυστυχία στους κατοίκους ο σκίνος πενθώντας μαραίνονταν και παρέμενε έτσι όσο διαρκούσαν τα γεγονότα αυτά. Όταν παρέρχονταν τα λυπηρά γεγονότα και έρχονταν τα ευχάριστα τότε ο σκίνος γινόταν και πάλι θαλερός και «εξαναζωνντάνευε».
  Το αρχαιότερο όνομα του χωριού μας παραδίδεται Σκινέας (Schinea) σε έγγραφο του Δουκικού αρχείου του Χάντακα το 1373. Με το ίδιο όνομα το συναντάμε σε όλες τις βενετσιάνικες απογραφές, ενώ στην πρώτη Οθωμανική απογραφή καταγράφεται με το όνομα Iskinya (=Ισκινγιά) και χρεώνονται στο χωριό 24 χαράτσια. Στην απογραφή του 1881 το χωριό καταγράφεται ως έδρα ομώνυμου αγροτικού δήμου στη διοικητική περιφέρεια του οποίου υπάγονται δεκαοχτώ χωριά με 2151 κατοίκους συνολικά από τους οποίους οι 1064 είναι χριστιανοί (278 οικογένειες) και οι υπόλοιποι (274 οικογένειες) 1078 κάτοικοι, μουσουλμάνοι.
  Η περιοχή του χωριού φαίνεται ότι κατοικείται από τα αρχαιότατα χρόνια. Κι αυτό είναι φυσικό αφού βρίσκεται πολύ κοντά στην αρχαία Πριανσό. Τα διάφορα αρχαιολογικά ευρήματα που κατά καιρούς έρχονται στο φως από καλλιεργητές ή λαθρανασκαφείς μαρτυρούν εγκαταστάσεις από τη μινωική εποχή (χρηστικός χάλκινος διπλός πέλεκυς), τα ελληνιστικά χρόνια (ζώδιο ταύρου, κεφαλή γυναικείου ειδωλίου, κ.τ.λ.) τη βυζαντινή περίοδο και μαρτυρούν ότι η περιοχή κατοικείται αδιάκοπα.
  Σήμερα στο χωριό υπάρχει Αστυνομικός σταθμός και λειτουργεί ακόμη τριτάξιο Γυμνάσιο, δημιούργημα της πρωτοβουλίας των κατοίκων του το οποίο όμως κινδυνεύει να κλείσει λόγω του γενικότερου γνωστού δημογραφικού προβλήματος, της υπογεννητικότητας δηλαδή, και της εγκατάλειψης των χωριών από τους κατοίκους τους.