Δημοτικό Διαμέρισμα Δάφνης

  Μεσόγειο χωριό με 190 κατοίκους. Το όνομα δόθηκε το 1955 από την ύπαρξη δάφνης, σε αντικατάσταση του ξενόφερτου Σβέρδια. Τα Σβέρδια αναφέρονται από το 1284. Υπάρχει εκδοχή ότι μπορεί να προήλθε από τη λέξη συββεργίδα = τόπος με λυγαριές, που πράγματι υπάρχουν στο χωριό.
  Στην περιοχή της Δάφνης υπήρχε το μετόχι του χάρακα, όπου βρήκαν χροσόβουλα αγιορείτικα, που περιέχουν την ονομασία Σεβεργίδια. Το μετόχι του Χαράκα πρέπει να ήταν απ’ τα παλιότερα στο νησί και αυτό γιατί υπάρχει η παράδοση ότι το είχε επισκεφθεί ο ´Αγιος Αθανάσιος ο Αθωνίτης, ο ιδρυτής της Μ. Λαύρας του Αγ. Όρους το 961 μ.Χ. Υπάρχει και λαγκαδιά με το όνομα Αγ. Αθανάσιος, όπου ρέει μια πηγή που λέγεται ότι το νερό της ανέβλυσε όταν ο Αγ. Αθανάσιος ο Αθωνίτης δίψασε και με το ραβδί του τρύπησε το χώμα. Ασυνήθιστο για το νησί είναι το πευκοδάσος που υπάρχει στη διαδρομή.
  Έξω από το χωριό υπάρχει υπόστεγη κρήνη κτισμένη το 1862, κάτω από την αετωματική επίστεψη του κρουνού, έχουν αποδοθεί σε ανάγλυφο σύνολο - μαζί με το έτος κτίσης - σταυρός, ημισέληνος συν άστρο και ρόδακας, υπομνηματίζοντας τα δύο πρώτα την ελληνοτουρκική συμβίωση, με τον σταυρό όμως εμφανώς να δεσπόζει.