Βρίσκεται σε απόσταση 6,8 χιλιομέτρων από τη Μυτιλήνη,
χτισμένη σε υψόμετρο 30 μέτρων. Με τις σημερινές γεωμορφολογικές συνθήκες υπάρχει
μερική οπτική επαφή με τη θάλασσα. Την ασφάλεια του χωριού σε περίπτωση πειρατικής
επιδρομής φαίνεται πως εξασφάλιζε η ύπαρξη των πύργων, αρκετοί από τους οποίους
σώζονται σήμερα 500 μ. πριν από την είσοδο του χωριού, όπως π.χ. ο πύργος του
Κουρτζή. Η παλαιότερη αναφορά για το χωριό βρίσκεται σε οθωμανικό φορολογικό κατάστιχο
του 1548. Στο χωριό κατοικούσαν μέχρι τα μέσα του 19ου αιώνα και λίγοι μουσουλμάνοι.
Στη φορολογική απογραφή του 1840 καταγράφονται 260 χριστιανικές οικογένειες, ενώ
το 1908 το χωριό διαθέτει περί τις 460 οικογένειες, όλες χριστιανικές. Το 1928
απογράφηκαν 2.235 κάτοικοι και το 1971 1.463. Το χωριό διαθέτει δύο εκκλησίες,
του Αγίου Βασιλείου, στην είσοδο του χωριού, που χτίστηκε το 1769 σε ρυθμό βασιλικής
και του Αγίου Δημητρίου στην κορυφή υπερυψωμένου λόφου, που χτίστηκε το 1889 στη
θέση παλιού παρεκκλησίου. Δίπλα στον Αγιο Δημήτριο βρίσκεται το κτίριο του Γυμνασίου,
που λειτούργησε από το 1848 ως αρρεναγωγείο, συνεχίζοντας τη λειτουργία του παλιού
δημοτικού σχολείου. Ομως σήμα κατατεθέν του χωριού αποτελούν χωρίς αμφιβολία οι
αψίδες του ρωμαϊκού υδραγωγείου που βρίσκονται σε μικρή απόσταση από το χωριό,
μέσα σε κατάφυτη από ελιές κοιλάδα.
Οργανωτική δομή / Συνεργασίες / Συμμετοχές / Μέλη / Σχέσεις