Βρίσκεται αριστερά του δρόμου, που οδηγεί προς τον Αγιο Γεώργιο, μετά
από 2 χιλιόμετρα στη θέση που ονομάζεται Χόνδρους, σε υψόμετρο 60 μέτρων και γιορτάζει
στις 29 Αυγούστου (δίδονται δωρεάν παραδοσιακά φαγητά, όπως "ρεβυθόρυζο" και "κεσκέσι",
που παρασκευάζεται από τους κατοίκους τη νύχτα σε μεγάλα καζάνια).
Ο ναός είναι χτίσμα του 13ου αιώνα και έχει τρούλο. Οπως σώζεται σήμερα
είναι μονόχωρος με δάπεδο από πλάκες και πιο χαμηλό από τη στάθμη του εδάφους.
Στο δάπεδο της εκκλησίας βρίσκεται εξαιρετικής τέχνης γλυπτό με έντεκα ακτίνες.
Στη δυτική πλευρά του ναού είναι η είσοδος με πώρινο τοξωτό υπέρθυρο
και παραστάδες μαρμάρινες σε δεύτερη χρήση. Επάνω από το τοξωτό υπέρθυρο υπάρχουν
εντοιχισμένα ανάγλυφα: ανθέμιο και πλάκα με σταυρό. Στη νότια πλευρά έχει ο ναός
δύο παράθυρα, το δυτικό έχει πρεβάζι που αποτελείται από δύο μαρμάρινα κομμάτια.
Το ένα έχει ανάγλυφο ισοσκελή σταυρό μέσα σε κύκλο και το δεύτερο εναλλασσόμενο
τελικό σίγμα. Η τοιχοποιία αποτελείται από μεγάλους πώρινους δόμους, που προέρχονται
από αρχαίο υλικό. Στη βορινή πλευρά ο ναός έχει ένα μόνο παράθυρο με ανώφλι από
πωρόλιθο, τοξωτό στην απάνω πλευρά του. Στην ανατολική πλευρά έχουμε μόνο την
ημιεξαγωνική κόγχη του Ιερού και η τοιχοποιία της διατηρείται. Μέσα στο ναό και
πίσω από το τέμπλο διατηρείται ένας ισχυρός πεσσός. Στην απόληξή του διακρίνεται
ο σχηματισμός κάποιου τόξου. Ανάμεσα σε αυτόν και στον ανατολικό τοίχο του ναού,
με τον οποίο ενώνεται υπάρχει άνοιγμα, για επικοινωνία του ιερού και του Διακονικού.
Επανειλημμένα έχει αλλάξει όψη και είναι ευδιάκριτα, όχι μόνο τα διαφορετικών
χρόνων τμήματα των τοίχων του, αλλά και των ανάγλυφων τα οποία είναι εντοιχισμένα
και μεταξύ τους. Διακρίνουμε από βυζαντινά του 13ου αιώνα ως και του 1895. Κοντά
στο Ναό βρίσκεται και το παλιό πηγάδι, ενώ σε γειτονικές ξερολιθιές, ανάμεσα στις
πέτρες υπάρχουν και κομμάτια από διάφορα γλυπτά.
Το κείμενο παρατίθεται το Μάρτιο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο (1999) του
Δήμου Αυλώνος. 
