Εδρα του δήμου Πελλάνας. Διαθέτει Ταχυδρομείο, Αστυνομικό Σταθμό,
περιφερειακό ιατρείο, φαρμακείο, νηπιαγωγείο, δημοτικό σχολείο, γυμνάσιο και λύκειο.
Παλαιότερα το χωριό ονομαζόταν Καστανιά, από το όνομα του δένδρου Καστανιά.
Από το 1921, όμως, ονομάζεται Καστόρειον (Καστόρι), από το μυθολογικό
ήρωα Κάστορα. Περιλαμβάνει τους οικισμούς Καστόρι, Καστρί, Λουσίνα, Μπρουσάναγα,
Παρδάλι, Σερβαίικα. Φαίνεται πως η Κάτω Καστανιά διαδέχθηκε τα δύο βυζαντινά χωριά
Μεσονήσια και Χώρα, ενώ αργότερα, επί Τουρκοκρατίας, αναπτύχθηκε η Ανω Καστανιά,
ιδιαίτερα μετά την καταστροφή του Καστρίου το 1460 από το Μωάμεθ Β΄ τον Πορθητή.
Με το όνομα "Καστανιά" ο οικισμός αναφέρεται για πρώτη φορά στην απογραφή
πληθυσμού που έκαναν οι Βενετοί το 1700. Το 1721 αναφέρεται σε συνοδικό "σιγίλλιο"
του Πατριάρχη Ιερεμίου Γ΄ όπου υπάρχει η φράση "μετόχια του προφήτου Προδρόμου
και Βαπτιστού Ιωάννου εις το χωρίον Καστανιάν..."
Το 1789 συμπεριλαμβάνεται στην πολιτική ομοσπονδία της ομάδας των
εννέα "χωριών της ρίζας" του
Ταϋγέτου.
Στην Επανάσταση του 1821 η Καστανιά συμμετείχε ενεργά με τον οπλαρχηγό Αν. Τζωρτζάκη.
Το Σεπτέμβριο του 1825 κάηκε από τα στρατεύματα του Ιμπραήμ.
Το Καστόρι πνιγμένο κυριολεκτικά στο πράσινο με τις κρουσταλλένιες
πηγές, που αναβλύζουν σε κάθε βαθύσκιωτη γωνιά τους είναι ένας τόπος για ανάπαυση
για αναψυχή. Πολλά τα παραδοσιακά του κτίσματα, που με την ανώνυμη αρχιτεκτονική
τους δημιουργούν γοητεία και μαγεύουν κάθε επισκέπτη. Παλιά αρχοντικά, σπάνια
τέχνης, γεφύρια πετρόχτιστα, αυλόπορτες στεφανωμένες με κισσούς, μαρτυρούν ότι
εκεί διατηρείται ανόθευτη η παράδοση και η ιστορία μας. Γραφικοί συνοικισμοί το
περιβάλλουν και το ομορφαίνουν. Είναι τα Νέα Λιβερά, το Καστρί και τα Ντεμίρια.
