Στο κέντρο μιας λοφοσειράς που σφιχταγκαλιασμένη από το ποτάμι του
Μόρνου, χαμηλώνει στην ομώνυμη πεδιάδα του, σε υψόμετρο 450 μέτρων και σε απόσταση
12 χλμ. από την θάλασσα του
Κορινθιακού
και την
Ναύπακτο, σαν πρόβατα
απολιθωμένα σε καταπράσινη πλαγιά βρίσκονται τα 190 σπίτια του μαγευτικού Τρικόρφου.
Χτισμένο μια ειδυλλιακή τοποθεσία της περιοχής μας και γιατί όχι όλης
της Ελλάδας - βρίσκεται στην ίδια θέση εδώ και οκτώ περίπου αιώνες με αρχικό του
όνομα Βλαχοκάτουνο. Μια ονομασία που σήμαινε εγκατάσταση βλάχων κτηνοτρόφων που
τους παραχωρήθηκε αυτή η περιοχή από την
Μονή
Βαρνάκοβας για να βόσκουν τα ζωντανά τους. Την νεώτερη ονομασία του, Τρίκορφο,
την πήρε με απόφαση του Κοινοτικού Συμβουλίου στις 11-5-1930, οπότε αριθμούσε
χίλιους περίπου κατοίκους.
Η κίνηση του πληθυσμού κατά την τελευταία εκατονταετία έχει ως εξής:
1899 464 κατοίκους, 1928 985 κατοίκους, 1940 774 κατοίκους, 1951 616 κατοίκους,1961
493 κατοίκους, 1971 375 κατοίκους, 1991 321 κατοίκους.
Ιστορικοί τόποι, Μνημεία.
Τρία χιλιόμετρα ΝΔ του χωριού στην θέση "Παλιόκαστρο", υπάρχουν
λείψανα αρχαίας ακρόπολης προφανώς της Λοκρικής πολίχνης που περιήλθε στους Αιτωλούς
από τον 5ο π.Χ. αιώνα.
Πέντε χιλιόμετρα ΒΔ του χωριού υπάρχει το "Κεφαλογιόφυρο". Αξιόλογο
μνημείο ιστορικής και αρχιτεκτονικής σημασίας που συνέδεε την Φωκίδα με την Αιτωλοακαρνανία
τις δύσκολες μέρες του χειμώνα, όταν τα ορμητικά νερά του ποταμού Μόρνου παράσερναν
τα πάντα στο πέρασμά τους.
"Αγιονέρι", πηγή με ιαματικό νερό 4 χιλιόμετρα βόρεια του χωριού.
Σύγχρονα μνημεία που προσελκύουν χιλιάδες επισκέπτες και προσκυνητές ετησίως:
η Μονή Αυγουστίνου Ίππωνος και Σεραφείμ του Σαρώφ και η Μονή Αγίου Νεκταρίου.