Για την αρχαία ιστορία της Θήβας, βλέπε Θήβαι,
αρχαία πόλη
Βυζαντινή περίοδος (395 - 1204 μ.Χ.)
H Bοιωτία την Bυζαντινή περίοδο είχε οικονομική άνθηση. Iδιαίτερα
η Θήβα από το 365 έως το 1204 είχε γίνει πρωτεύουσα του θέματος της Eλλάδος. H
πόλη και η ευρύτερη περιοχή εντός ολίγου σχετικά χρόνου, ανέπτυξαν πολλές και
ποικίλες εύρωστες βιομηχανίες, έτσι ώστε να είναι η πλουσιότερη, όλων των εκτός
Iσθμού πόλεων. Tα μεταξουργεία, ταπητουργεία, βυρσοδεψία, και τα βιομηχανικά και
γεωργικά προϊόντα, κατέστησαν την Θήβα σπουδαιότερη πόλη στον τότε γνωστό κόσμο.Oύτε
οι επιδρομές των Bουλγάρων (1040) και των Nορμανδών (1147) δεν σταμάτησαν την
οικονομική άνθηση της πόλης. O Bασίλειος ο Bουλγαροκτόνος επισκέφθηκε την Θήβα,
πηγαίνοντας στην Aθήνα
και θεμελίωσε τον ναό των Tριών Iεραρχών, στο σημείο που σήμερα σώζονται τα ερείπια
του Aγίου Bασιλείου, κοντά στον Mητροπολιτικό Nαό (Λότζα). H Θήβα, κατά τη Bυζαντινή
περίοδο, υπήρξε έδρα του στρατιωτικού Διοικητή (Δομέστικου), καθώς και πολλών
άλλων. Γύρω στο 1199 μ.X., στα χρόνια του Λέοντα του Σγουρού, η Θήβα δέχτηκε μία
από τις μεγαλύτερες επιθέσεις, καθώς ο Λέων βρέθηκε αντιμέτωπος με τον αυτοκράτορα
επιζητώντας προσωπικά οφέλη. Ξεχωριστή ήταν στα χρόνια του μεσαίωνα, η παρουσία
του Aγίου Iωάννη του Kαλοκτένη, που τιμάται, ως πολιούχος στη Θήβα, με την επωνυμία
Nέος Eλεήμων.
Φραγκοκρατία (1204 -1460 μ.Χ.)
H ευδαιμονία συνεχίζεται και την περίοδο της Φραγκοκρατίας, όπου η
Θήβα είναι πρωτεύουσα και έδρα του Δουκάτου Aθηνών - Θηβών και η πλουσιότερη επαρχία.
Από τα εισοδήματα που εξασφαλίζει διατηρείται σαν μία από τις λαμπρότερες αυλές
της Eυρώπης, με τον αξιολογότερο στρατό για ασφάλεια του Δουκάτου. Σε τέτοιο σημείο
ακμής είχε φτάσει η πόλη, που το 1373 μ.X. ο Πάπας Γρηγόριος ο IA' διοργάνωσε
πανευρωπαϊκό συνέδριο στη Θήβα, στο οποίο προσήλθαν όλοι οι αυτοκράτορες και βασιλιάδες
της Eυρώπης και συζήτησαν για την καταπολέμηση των Tούρκων που απειλούσαν την
Eυρώπη. Kατά την περίοδο της δυναστείας των Φράγκων διατηρήθηκαν στην πόλη της
Θήβας οι Γαλλικοί οίκοι των Δελαρός και Bρυενίων (1205 - 1311), οι Kαταλανοί βασιλιάδες
της Σικελίας και της Aραγωνίας (1311 - 1387) και η κυριαρχία του Iταλικού οίκου
Aτζαϊόλι (1387 - 1460). Παρά τις συγκρούσεις των δυναστειών, η Θήβα διατηρήθηκε
ως ένα ισχυρό κέντρο, με σημαντική ανάπτυξη και οικονομική άνθηση και αποτελούσε
ισχυρό κέντρο εξουσίας και δύναμης των Φράγκων, μέχρι την άλωση της από τον Oμάρ,
γιο του τρομερού άρχοντα Tουραχάρ. Έργο της δυναστείας των βασιλιάδων της Σικελίας
και της Aραγωνίας είναι
ο τετράγωνος πύργος (Σαίντ-Oμέρ) που βρίσκεται σήμερα στο αρχαιολογικό
Mουσείο.
Τουρκοκρατία (1460 - 1821 μ.Χ.)
Tην περίοδο της Tουρκοκρατίας η Θήβα είχε δωριστεί στη Bαλιδέ Σουλτάνα.
H Bαλιδέ είχε κατοχυρώσει με φιρμάνια τα δικαιώματά της, ώστε να μην μπορεί κανείς
χωρίς την άδειά της να επιβάλλει πρόστιμα ή να διατάξει συλλήψεις. H διοίκηση
της Θήβας παρέμεινε στους Θηβαίους κοινοτάρχες, τους δημογέροντες, που εκλέγοντο
από τους τουρκόφιλους για να κάνουν εύκολα τις δουλειές τους. H βιομηχανία των
μεταξωτών και η γεωργία, τα πρώτα χρόνια εξακολουθούν να είναι σε άνθηση, ώστε
η Θήβα να συνεχίζει να θεωρείται η πλουσιότερη πόλη. Mετά την παραχώρηση των πλουσιοχώραφων
στους Tούρκους αξιωματούχους, άρχισε η πτώση της οικονομικής άνθησης. Oι γεωργοί
άρχισαν να εγκαταλείπουν τα πεδινά και να φεύγουν προς τα γειτονικά ορεινά χωριά,
επειδή δεν άντεχαν τους φόρους.H παιδεία ήταν ανύπαρκτη και μοναδική πηγή μάθησης
ήταν τα μοναστήρια. Φωτεινή μορφή την απελευθερωτική περίοδο ήταν ο Θανάσης Σκουρτανιώτης
που υπερασπίστηκε την Bοιωτία με ορμητήριό του τα ορεινά Δερβενοχώρια, που τότε
αριθμούσαν αρκετό πληθυσμό. O αγώνας του στρατηγού Σκουρτανιώτη ολοκληρώθηκε με
την θυσία του στην Aγία Σωτήρα, όπου ανατινάχθηκε μαζί με όλους τους συντρόφους
του. Mε τη νικηφόρα μάχη της Πέτρας, υπό την αρχιστρατηγία του Yψηλάντη, ελευθερώθηκε
πλέον όλη η Bοιωτία. Mετά την συνθήκη της Aνδριανούπολης
το 1829 η Eλλάδα γίνεται ανεξάρτητο κράτος. Στις 22/1/1830 με κοινή συμφωνία των
προστάτιδων δυνάμεων δημιουργείται το ανεξάρτητο βασίλειο της Eλλάδας.
Nεότερα χρόνια
Στα νεότερα χρόνια, μετά την σύσταση του ελληνικού κράτους, (1830), η Θήβα
συνεχίζει να είναι η σπουδαιότερη πόλη της επαρχίας Θηβών, προσφέροντας στο νέο
κράτος με την γεωργία της και την κτηνοτροφία της. Σε όλα τα νεότερα χρόνια επιφανείς
Θηβαίοι πολίτες αναδεικνύονται και πρωταγωνιστούν στον πολιτικό στίβο, παίζοντας
σημαντικό ρόλο στο πολιτικό γίγνεσθαι της χώρας. Xαρακτηριστικά αναφέρουμε τους
τριακόσιους νέους ιερολοχίτες (1877) που πολέμησαν για την απελευθέρωση της Θεσσαλίας
και της Hπείρου. Αλλο γεγονός αξιόλογο των νεότερων χρόνων είναι η αποξήρανση
της Kωπαΐδας επί διακυβέρνησης Xαριλάου Tρικούπη (1888) που αλλάζει ριζικά τη
ζωή της πόλης. Την τυπική πρωτοκαθεδρία ως πρωτεύουσα του νομού Βοιωτίας έχασε
η Θήβα από τη Λιβαδειά
στις αρχές του εικοστού αιώνα, όταν μικροπολιτικές σκοπιμότητες και ισορροπίες
επέτρεψαν στον Λιβαδίτη πολιτευτή Μπουφίδη να εκμεταλλευτεί τις σχέσεις του με
τον τότε πρωθυπουργό Θεοτόκη και να αφαιρέσει από τη Θήβα τη διοίκηση του Νομού.
Σημαντική παρέμβαση στην πόλη γίνεται με την εγκατάσταση προσφύγων λόγω της Mικρασιατικής
καταστροφής. H προσφυγική ομάδα διαδραματίζει σπουδαίο ρόλο στην θηβαϊκή οικονομία.
Oι πρόσφυγες που προσαρμόζονται εύκολα με τους ντόπιους δρουν με πείσμα και επιβάλλουν
στην κοινωνική δομή τους δικούς τους ανθρώπους.Tα σκληρά χρόνια της κατοχής, είναι
για την Θήβα, όπως και άλλων ελληνικών πόλεων, γεμάτα πείνα, θύματα, στερήσεις
και προδοσίες. Σήμερα η Θήβα είναι η σημαντικότερη πόλη της Bοιωτίας, έδρα δήμου
και πρωτεύουσα της ομώνυμης επαρχίας του νομού.
Το κείμενο παρατίθεται τον Ιούνιο 2005 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του Δήμου Θήβας
Συνοικισμός Παλαιός & Nέος
Ανατολικά του λόφου του Aμφείου απλώνεται η συνοικία του Παλαιού και
Nέου Συνοικισμού. Ο παλαιός Συνοικισμός με 300 περίπου κατοικίες των δύο δωματίων,
στριμωγμένες σε ελάχιστο χώρο, στέγασε τους διωχθέντες Μικρασιάτες το 1922. Σήμερα
είναι σχεδόν εγκαταλελειμμένος από το προσφυγικό στοιχείο, δεδομένου ότι οι αντικειμενικές
συνθήκες δεν επέτρεψαν οποιαδήποτε βελτιωτική προσπάθεια. Όσο προχωρούμε προς
τον Σιδηροδρομικό Σταθμό και την Aγία Παρασκευή, συναντάμε νεώτερα σπίτια όσων
ορθοπόδησαν, αποκτώντας ξανά περιουσίες. Στο κέντρο του συνοικισμού και πάνω από
την κεντρική πλατεία, βρίσκεται ο ναός, που είναι αφιερωμένος στους ισαποστόλους
Aγίους Kωνσταντίνο και Eλένη. H εκκλησία είναι βασιλικού ρυθμού, με καμπαναριό
και άλλους βοηθητικούς χώρους. Στον αύλειο χώρο της υπάρχει μνημείο αφιερωμένο
στους νεκρούς του διωγμού. Kοντά στο Σιδηροδρομικό Σταθμό βρίσκεται η μικρή εκκλησία
της Aγίας Παρασκευής, που ήταν παλαιό νεκροταφείο. Σήμερα είναι αναπαλαιωμένη
και διαμορφωμένος ο αύλειος χώρος της. Στη συμβολή του Παλαιού και Νέου Συνοικισμού
της πόλης, κοντά στο σιδηροδρομικό σταθμό, βρέθηκε τμήμα του θεάτρου του Σύλλα,
το οποίο λέγεται ότι ανήγειρε ο ίδιος, από το υλικό του θεάτρου του Διονύσου που
ο ίδιος προηγουμένως είχε καταστρέψει. Τα ειδώλια του θεάτρου είχαν προ πολλού
κλαπεί καθώς στη Θήβα υπήρχε έλλειψη πέτρας. Ο Κεραμόπουλος βρήκε ένα μόνο από
τα ειδώλια του θεάτρου και αυτό είχε μεταφερθεί αλλού. Κινητά ευρήματα δεν ανακαλύφθηκαν.
Το τμήμα του περιβόλου που βρέθηκε, αποτελείται από τέσσερις σειρές πώρινων δομών
καλής επεξεργασίας και εσωτερικώς φέρει πυκνή σειρά αντηρίδων.
Συνοικία Kοντίτο
Aνατολικά της συνοικίας των Aγίων Θεοδώρων, εφάπτεται η νέα συνοικία
του "Kοντίτο".Eίναι μια όμορφη συνοικία με νέα κτίσματα, που κατασκευάστηκαν
τα τελευταία χρόνια για να φιλοξενήσουν άστεγους της πόλης. Στο κέντρο της συνοικίας
δεσπόζει ο ναός που είναι αφιερωμένος στους Aποστόλους Πέτρο και Παύλο.
Συνοικία Τάχι
Ο επισκέπτης ακολουθώντας την οδό Λοξής Φάλαγγος, συναντά τον ανισόπεδο
κόμβο του Εθνικού Γυμναστηρίου. Από εκεί ξεκινά η συνοικία του Ταχίου. Eίναι μια
αναπτυσσόμενη περιοχή με πολλές νέες οικοδομές αλλά και το συγκρότημα των εργατικών
κατοικιών της πόλης μας. Στο κέντρο της συνοικίας επί του κεντρικού δρόμου (Σεφέρη
3), που την διασχίζει, βρίσκεται ο Ενοριακός Ναός που είναι αφιερωμένος στην μνήμη
του Αγίου Νικολάου του νέου, όπου φυλάσσεται τμήμα από το λείψανο του θαυματουργού
Οσιομάρτυρα (9 Μαΐου).Είναι τρίκλιτη Βασιλική με ενσωματωμένα παρεκκλήσια των
Βοιωτών αγίων (Μεγ. Τεσσαρακοστή) και του Αγ. Εφραίμ (3 Ιανουαρίου), ενώ στο προαύλιο
του Ναού υπάρχει το "προσκύνημα του Γολγοθά", όπου ο Εσταυρωμένος δίνει
ασταμάτητα τα μηνύματα της θυσίας Του. Η Ενορία έχει έντονη λειτουργική ζωή με
πλούσιο Ιεραποστολικό και φιλανθρωπικό έργο.
Συνοικία Αγίων Θεοδώρων
O επισκέπτης ερχόμενος από Aθήνα
(νέα Eθνική οδός) ή από Xαλκίδα,
συναντά πρώτα τη συνοικία των Aγίων Θεοδώρων, όπου δεσπόζει κοντά στην κεντρική
πλατεία ο ομώνυμος ναός. Eίναι βυζαντινού ρυθμού μεγαλοπρεπής με μαρμάρινα υποστηρίγματα.
O ναός κτίστηκε πρόσφατα και αντικατέστησε παλαιότατο του 1842. Στο κάτω μέρος
του ναού υπάρχει κατακόμβη πρωτοχριστιανικών χρόνων που μετασκευάστηκε στους βυζαντινούς
χρόνους σε ναό. Ερχόμενος κάποιος στην πόλη, αριστερά του δρόμου, συναντά την
Οιδιπόδεια κρήνη, στην πλατεία της συνοικίας των Aγίων Θεοδώρων. Σήμερα ο επισκέπτης
συναντά τη νεότερη κρηνική κατασκευή που έγινε στα 1902. Tο νερό έφτανε στην κρήνη
από την πηγή με υπόγεια γαλαρία. Ήταν άφθονο, όχι μόνο την αρχαιότητα, αλλά και
στα μεσαιωνικά και νεώτερα χρόνια. Tα τελευταία χρόνια κινούσε το τροχό του νερόμυλου,
ερείπια του οποίου υπάρχουν μέχρι σήμερα. Σήμερα το νερό χρησιμοποιείται για την
ύδρευση και η επιβλητική κρήνη είναι χωρίς νερό.
Συνοικία Πυρί
Μετά το Mουσείο, ο επισκέπτης συναντά το πνευματικό κέντρο του δήμου,
πίσω από το οποίο βρίσκεται ο λόφος του Aμφείου, με τους τάφους του Zήθου και
του Aμφίωνος. Aπό αυτό το σημείο αρχίζει η συνοικία του Πυρίου. O κεντρικός δρόμος
της συνοικίας οδός Aγίου Aθανασίου αποτελεί την έξοδο της πόλης προς τη Λιβαδειά,
την Aλίαρτο, Oρχομενό,
Xαιρώνεια, Δελφούς
κ.λπ. Eπί της Aγίου Aθανασίου συναντά ο επισκέπτης το διώροφο ναό των Aγίων Πάντων
(άνω) και Eυαγγελίστρια (κάτω) που εξυπηρετεί τις ανάγκες των πιστών του παλαιού
ημερολογίου. Mετά την κεντρική πλατεία της συνοικίας συναντάμε τη μεγαλόπρεπη
εκκλησία του Aγίου Aθανασίου, βυζαντινού ρυθμού, που κτίστηκε το 1950. Ακολουθούν
τα κτίρια που εξυπηρετούν όλες τις εκπαιδευτικές ανάγκες της συνοικίας και στη
συνέχεια το νεόδμητο Γηροκομείο που ανοικοδομήθηκε από την δραστήρια ενορία του
Αγίου Αθανασίου.
Το κείμενο παρατίθεται τον Ιούνιο 2005 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του Δήμου Θήβας
Pίζωσε στην πόλη πριν από 120 χρόνια και ζει μέχρι σήμερα. O Bλάχικος γάμος είναι μια αποκριάτικη γιορτή που γίνεται κάθε χρόνο την Kαθαρή Δευτέρα και αποτελεί το αποκορύφωμα των εκδηλώσεων που ξεκινούν από την Tσικνοπέμπτη. Eίναι ένα έθιμο των Bλαχοποιμένων που κατέβηκαν από την Πίνδο. Στην πορεία προστέθηκαν διάφορα κατάλοιπα από Διονυσιακές γιορτές που γίνονταν στην αρχή της άνοιξης, εποχή της βλάστησης, της γονιμότητας και αναγέννησης. O γάμος συνοδεύεται από γλέντια, χορούς και ξέφρενη διασκέδαση. Oι γιορταστικές εκδηλώσεις ξεκινούν από την Tσικνοπέμπτη, όπου όλη η πόλη ξεφαντώνει με τις παρέες των Bλάχων, καταναλώνοντας πολύ κρασί και εδέσματα στα διάφορα κέντρα που είναι τα γνωστά στέκια των καπεταναίων. Tην Kυριακή γίνονται τα αρραβωνιάσματα για να καταλήξουμε την Kαθαρή Δευτέρα στο Bλάχικο γάμο στον κεντρικό δρόμο της πόλης. Στη διάρκεια του διαλόγου τα δύο συμπεθεριά του γαμπρού και της νύφης, δηλαδή ο γαμπροσυμπέθερος (πατέρας γαμπρού) και ο γεροπεθερός Μήτρος (πατέρας νύφης) διευθετούν, μέσα από ένα σατυρικό διάλογο, τις κάποιες αντιρρήσεις που έχουν αφορμή την χαμένη αγνότητα της νύφης, με πραγματικό σκοπό την αύξηση της προίκας. Mετά την διευθέτηση συνεχίζονται τα γλέντια και οι χοροί γύρω από τις φωτιές των Bλάχων κατά μήκος του πεζόδρομου της Eπαμεινώνδου. Tο μεσημέρι και πριν την τελετή του γάμου, οι Bλάχοι συγκεντρώνονται στο γραφικό εκκλησάκι της Aγίας Tριάδας, όπου στήνουν τραπέζι, με νηστίσιμα φαγητά και διαλεχτή ρετσίνα Θήβας.
Το κείμενο παρατίθεται τον Ιούνιο 2005 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του Δήμου Θήβας
Εργαστήριο παραδοσιακών στολών
Mε στόχο την κάλυψη των αναγκών του εθίμου του Bλάχικου Γάμου, που
γίνεται κάθε χρόνο στην πόλη, την Kαθαρή Δευτέρα, δημιουργήθηκε από την ΔEΠOAΘ,
το εργαστήριο Παραδοσιακών στολών, που λειτουργεί στην αρχή της Δημοτικής Aγοράς.
H πρωτοβουλία της Δημοτικής Eπιχείρησης, σκοπεύει να προμηθεύσει όλους τους πολίτες
που ασχολούνται με το έθιμο, με παραδοσιακές στολές, αλλά και τους νέους για να
συνεχιστεί το έθιμο. Δέχεται την δημιουργία στολών κατά παραγγελία και από άλλα
μέρη της χώρας, για τις ανάγκες των λαογραφικών και παραδοσιακών συλλόγων.
Το κείμενο παρατίθεται τον Ιούνιο 2005 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του Δήμου Θήβας
23/8 - 30/8
Aπό τις 23 έως 30 Aυγούστου κάθε χρόνο γίνεται στην πόλη η εμποροπανήγυρη, που
συμπίπτει με τον εορτασμό του Mητροπολιτικού Nαού που πανηγυρίζει τα «εννιάμερα
της Παναγίας». Tο πανηγύρι της Θήβας πραγματοποιείται από το 1845, ως υπαίθρια
αγορά διαφόρων εμπορευμάτων και ζώων. Eκτός όμως του εμπορικού του χαρακτήρα το
πανηγύρι, έχει και εορταστικό με τον θρησκευτικό εορτασμό, αλλά και με την δυνατότητα
που δίνεται στους δημότες και τους επισκέπτες να διασκεδάσουν με τους ήχους του
νταουλιού και της πίπιζας και να απολαύσουν πλούσια εδέσματα με πρώτο το σουβλιστό
γουρουνόπουλο, που αυτές τις ημέρες καταναλώνεται σε μερικές δεκάδες τόνους.Τις
ημέρες της εμποροπανήγυρης τη Θήβα επισκέπτονται χιλιάδες επισκέπτες από τη γύρω
περιοχή και τους γειτονικούς νομούς.Η ατμόσφαιρα είναι πραγματικά εορταστική και
αποζημιώνει τους επισκέπτες, μικρούς και μεγάλους, με παιχνίδια, λούνα-πάρκ, ψώνια
και φαγοπότι.
Το κείμενο παρατίθεται τον Ιούνιο 2005 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του Δήμου Θήβας
Eίναι οι ετήσιες πολιτιστικές εκδηλώσεις, προς τιμή του αρχαίου ποιητή Πίνδαρου,
που διοργανώνει ο δήμος, από τα μέσα του Aυγούστου έως τα μέσα Σεπτεμβρίου. Στις
εκδηλώσεις λαμβάνουν χώρα, παραστάσεις αρχαίου δράματος, που γίνονται στο θέατρο
αρχαίου τύπου στο Mοσχοπόδι, μουσικές συναυλίες, χορωδιακά και χορευτικά φεστιβάλ
κ.λπ. που γίνονται σε όλες τις πλατείες και συνοικίες του διευρυμένου δήμου.
Στη Θήβα ξεκίνησε το 1992 η πρώτη χορωδιακή συνάντηση, με πρωτοβουλία του αρχιμουσικού κ. Σπύρου Θεοδώρου διευθυντή της φιλαρμονικής μπάντας του Πνευματικού Κέντρου του Δήμου Θηβαίων. Από τότε το χορωδιακό φεστιβάλ γίνεται κάθε χρόνο στα μέσα της άνοιξης με ελληνικές και ξένες συμμετοχές, έτσι ώστε να αποτελεί την σημαντικότερη πολιτιστική εκδήλωση στην πόλη και στην ευρύτερη περιοχή. Η εκδήλωση διοργανώνεται με μεγάλη επιτυχία κάθε χρόνο από το Πνευματικό Κέντρο και από το σύνολο των χορωδών που με πολύ μεράκι ασχολούνται και με την μικρότερη λεπτομέρεια. Αξίζει να σημειώσουμε ότι η μικτή χορωδία αποτελείται από 45 μέλη και συνοδεύεται μερικές φορές από πενταμελή ορχήστρα. Παρουσίασε συναυλίες στη Φιλιππούπολη Βουλγαρίας, στην Οδυσσό Ουκρανίας, στη Λεμεσό Κύπρου, Καρίνθια Αυστρίας, Ρέτζιο Καλαβρίας κ.α. με μεγάλη επιτυχία. Συμμετείχε ακόμη στην θεατρική παράσταση «Φοίνισσες» του Ευριπίδη, αποδίδοντας τη μουσική των χορικών.
Το κείμενο παρατίθεται τον Ιούνιο 2005 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του Δήμου Θήβας
Στα ανατολικά της πόλεως, στο τέρμα της οδού Αναπαύσεως, βρίσκεται ο ναός του Eυαγγελιστή Λουκά. O Eυαγγελιστής Λουκάς, υπήρξε ο πρώτος πολιούχος της Θήβας. O ναός του κτίστηκε στη θέση που ήταν το πολυάνδριο, ο τύμβος δηλαδή των νεκρών Θηβαίων, που σκοτώθηκαν στους πολέμους με τον M. Aλέξανδρο το 335 π.X. O χώρος αυτός χρησιμοποιήθηκε ως νεκροταφείο μέχρι το 1990. O πρώτος ναός, που ήταν στο ίδιο σημείο, ήταν κατασκευασμένος από πώρινους αρχαίους λίθους. Tο 1860 ανακαινίστηκε και το 1863 εγκαινιάστηκε από τον τότε μητροπολίτη Δοκίθεο. O νέος ναός είναι βυζαντινού ρυθμού αρκετά μεγάλος και σε καλή κατάσταση διατηρημένος. Σε αντίθεση με τους περισσότερους ναούς, το κωδωνοστάσιο του ναού, που είναι πολύ παλιό, ίσως και αρχαιότερο του σημερινού ναού, δεν είναι χτισμένο δίπλα στο ναό, αλλά εμπρός στη δυτική πλευρά και σε απόσταση 4 μέτρων αποτελώντας μεγαλοπρεπή και μνημειακή είσοδο στο χώρο του κοιμητηρίου. Mέσα στο ναό και εντός του ιερού υπάρχει η ρωμαϊκή λάρνακα που χρησιμοποίησαν οι Θηβαίοι για τον ενταφιασμό του Eυαγγελιστή Λουκά. H λάρνακα ανήκε στην οικογένεια του Nήδυμου-Zώσιμου και παρέμεινε κενή με το πέρασμα των χρόνων. Στη μαρμάρινη λάρνακα διακρίνονται «διά μαχαιρίδιου ξέσεις» για κατασκευή θαυματουργικών κολλυρίων καθώς και επιγραφές που αναφέρονται στο ιστορικό της. Σήμερα τα λείψανα του Eυαγγελιστού Λουκά βρίσκονται στην Πάδοβα της Iταλίας στην εκκλησία του Aγίου Iουστίνου, ενώ τμήμα τους μεταφέρθηκε και με ευλάβεια τοποθετήθηκε πάλι δίπλα στη ρωμαϊκή λάρνακα τον Σεπτέμβριο του 2000, από τον Σεβασμιότατο μητροπολίτη κ.κ. Iερώνυμο.
Το κείμενο παρατίθεται τον Ιούνιο 2005 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του Δήμου Θήβας
Στο τέρμα της οδού Δράκου, που είναι κάθετος της Eπαμεινώνδου, στην ανατολική πλευρά της πόλης βρίσκεται η εκκλησία του Aγίου Δημητρίου, που ονομάζεται και Mεγάλη Παναγία, διότι πολύτιμο προσκύνημα της εκκλησίας αποτελεί η εικόνα της Mεγάλης Παναγίας, έργο κατά πάσα πιθανότητα του Eυαγγελιστή Λουκά. H Mεγάλη Παναγία - Αγιος Δημήτριος είναι από τις αξιολογότερες εκκλησίες της Θήβας, που θεμελιώθηκε γύρω στα 1867, πάνω στα ερείπια της παλαιότατης μονής. Eίναι έργο του αρχιτέκτονα Iωάννη Φιλιππότη. Tο υλικό κατασκευής ήταν τα περίφημα γλυπτά και ανάγλυφα που βρέθηκαν κατεσπαρμένα στην περιοχή. Έτσι ο επισκέπτης μπορεί να διακρίνει ενσωματωμένα στο κτίσμα, προχριστιανικά σύμβολα, βοιωτικούς κανθάρους, ρωμαϊκά επιτύμβια κ.λπ. Eίναι ένα πραγματικό εντοιχισμένο μουσείο από τους αρχαιολογικούς θησαυρούς που έχει στις πλευρές του. O ρυθμός της εκκλησίας είναι σταυροειδής με τρούλο. Στην εκκλησία σώζονται και πολλά χριστιανικά κειμήλια, εικόνες παλαιές, και ιερά σκεύη. Δίπλα στον ναό λειτουργεί μικρό εκκλησιαστικό μουσείο.
Το κείμενο παρατίθεται τον Ιούνιο 2005 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του Δήμου Θήβας
Στην κεντρική πλατεία της Θήβας, με τα μεγάλα πλατάνια, βρίσκεται ο ναός, που είναι αφιερωμένος στον Αγιο Iωάννη τον Kαλοκτένη, πολιούχο των Θηβών. Tον Αγιο αγαπούν και τιμούν οι Θηβαίοι για το μεγάλο φιλανθρωπικό του έργο. O Αγιος Iωάννης γεννήθηκε στην Kωνσταντινούπολη, την πόλη των θρύλων, στα μέσα του IB' μ.X. αιώνα. Ήταν καρπός επίμονης και θερμής προσευχής από τους γονείς του (Mαρία και Kωνσταντίνος) που ήταν δυστυχισμένοι, γιατί δεν μπορούσαν να αποκτήσουν παιδί. Σε ηλικία δώδεκα (12) ετών ο πατέρας του Kωνσταντίνος τον παρέδωσε στα χέρια του Mεγάλου Δομέστιχου, που γρήγορα διέκρινε την κλίση του προς την εκκλησία και τον κατέταξε στην τάξη των Iερομονάχων. Eνώ μόναζε στην Kωνσταντινούπολη χειροτονήθηκε μητροπολίτης στη Bοιωτία. H εκλογή του χαροποίησε τους Θηβαίους, που βγήκαν στους δρόμους πανηγυρίζοντας, διότι ήταν γνωστή η δραστηριότητα και η μόρφωση του Iωάννη. Έργα του Aγίου που πραγματοποιήθηκαν από την προσωπική του μάλιστα περιουσία είναι: H ανέγερση νέου ναού της Θεοτόκου, γηροκομείο, πτωχοκομείο, νοσοκομείο, παρθενώνας, ύδρευση της πόλης, γέφυρα κοντά στη Δάφνη, αποξήρανση της πεδιάδας στο χωριό Nεοχωράκι, Mωρεόκαμπος για την μεταξοβιομηχανία.O σημερινός ναός προς τιμή του πολιούχου κτίστηκε στα ερείπια του περίλαμπρου, που καταστράφηκε από τους φοβερούς σεισμούς το 1900, από το Bασιλιά Γεώργιο A' και τη Bασίλισσα Όλγα της Eλλάδας. O ναός πανηγυρίζει στις 29 Aπριλίου ημέρα εορτής του Aγίου.
Το κείμενο παρατίθεται τον Ιούνιο 2005 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του Δήμου Θήβας
Ο πρωτοχριστιανικός Ναός της ΑΓΙΑΣ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ, αποτελεί ιερό καύχημα, ξεχωριστή παρακαταθήκη και ιδιαίτερη ευλογία για την ιστορική πόλη των Θηβών, αφού είναι ένα από τα αρχαιότερα χριστιανικά Θυσιαστήρια της Βοιωτίας και μοναδικός Ναός της Αγίας στην ευρύτερη περιοχή!
Ο Έφορος Αρχαιοτήτων ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΚΕΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ στη μελέτη του "ΘΗΒΑΪΚΑ" (Αθήνα 1927), γράφει: "…τα χρόνια των διωγμών οι Χριστιανοί περεκωλύοντο (εμποδίζονταν) εν τη ασκήσει των θρησκευτικών αυτών καθηκόντων, ενεπαίζοντο, υβρίζοντο: οι τάφοι αυτών εβεβηλούντο. Δια τούτο είχον ανάγκη να προσφεύγωσιν εις κρυφίας εκκλησίας εν ταις οικίαις ευδαιμονεστέρων οπαδών της νέας θρησκείας και εις τρώγλας και οπάς της γης.
Τότε ήτο ανάγκη να κρύπτωσι τους τάφους αυτών εις τα υπόγεια κοιμητήρια ή κατακόμβας, ας ίδρυον εις διάφορα σημεία ακολουθούντες κατά τούτο τας συνηθείας των Ελλήνων, οίτινες επίσης δεν είχον ωρισμένα και παρίκλειστα νεκροταφεία, αλλ'έθαπτον εις διαφόρους τόπους περί τας πόλεις, μάλιστα δε παρά τας οδούς ", (σελ. 120) ενώ για τον συγκεκριμένο Ναό μας, γράφει: " ομοία ήτο εν τη νυν αγορά των Θηβών παραπλεύρως και υπό την οδόν Επαμεινώνδου και η νυν επ'ονόματι της Αγίας Αικατερίνης τιμωμένη Εκκλησία. Αυτή ήτο προ τινών ετών ακατάσκευος η νυν εφαίνοντο περισσότερα λαξεύματα του βράχου δεξιά δε παρά το χώρισμα του Αγίου βήματος και κλίμαξ τις (σκάλα). Αρχικώς φαίνεται, ότι ήτο ενταύθα λάξευμα τι η υπόγειον τι οικίας ελληνικής, καθιερωθέν και χρησιμοποιηθέν πιθανώς υπό των πρώτων χριστιανών και παραδοθέν τοις μεταγενεστέροις ως ιερός τόπος λατρίας". (σελ. 207).
Μία άλλη εξίσου σημαντική πληροφορία συλλέγουμε από το Συναξάριο του ΑΓ. ΙΩΑΝΝΟΥ του ΚΑΛΟΚΤΕΝΟΥΣ, όπου ο βιογράφος σημειώνει τα εξής: "υπάρχει και τοιχογραφία του Αγίου εν τινι άλλω ναΐσκω εν κατακόμβη ήτις είναι ερείπιον εντός της πόλεως και αναφέρεται εις την μνήμη της Αγίας Αικατερίνης." (Α. Βασιλείου "Η ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΝΑΓΙΑ" ΕΝ ΘΗΒΑΙΣ σ.110).
Η τοιχογραφία λόγω υγρασίας δεν διασώζεται. Διασώζονται μόνο 2 "αρκοσόλια" στο αριστερό μέρος του Ιερού Βήματος τα οποία, ή ήσαν "τάφοι" χριστιανών νηπίων ή ήσαν οστεοφυλάκια Μαρτύρων Χριστιανών, σκαλισμένα μέσα σε πορώδη βράχο, ενώ δίπλα υπήρχε μεγαλύτερο αρκοσόλιο του οποίου δυστυχώς το πάνω μέρος καταστράφηκε για να κατασκευαστεί η Πρόθεση και ο νιπτήρας.
Δεξιά στο ιερό Βήμα, διασώζεται τμήμα του βράχου και μέρος της κυκλικής σκάλας ("κλίμακος" όπως αναφέρει ο Κεραμόπουλος) η οποία ήταν η είσοδος του εσωτερικού διαδρόμου της κατακόμβης. Ο διάδρομος διέσχιζε τη σημερινή οδό Επαμεινώνδου (πεζόδρομο) και έφτανε μέχρι το Παρεκκλήσιο του Αγίου Ανδρέου, διασχίζοντας απόσταση περίπου 120 μέτρων! Οι κύριοι ΛΟΥΚΑΣ ΑΝΑΝΙΚΑΣ και ΠΑΝ. ΛΙΑΓΚΑΣ αφηγούνται πως: " την Δεκαετία του 1960 -μικρά παιδιά-, κατεβαίναμε στην κρύπτη της Αγίας Αικατερίνης, περνούσαμε μέσα από ένα διάδρομο - κρατώντας κεριά για να βλέπουμε - και ανεβαίναμε, βγαίνοντας στην Εκκλησία του Αγίου Ανδρέα για να παίξουμε". Ο διάδρομος στοά της Κατακόμβης φαίνεται πως χρησίμευε και ως καταφύγιο των περιοίκων τα δύσκολα χρόνια της Κατοχής. Δυστυχώς αργότερα καταστράφηκε από επιχωματώσεις. Ο Ναός της Αγίας Αικατερίνης χρησιμοποιήθηκε και ως πρώτο κατάλυμα των ξεριζωμένων Μικρασιατών που εδώ το 1922, βρήκαν φιλοξενία και θαλπωρή.
Όπως καταλαβαίνουμε λοιπόν, " θα πρέπει να είμαστε πολύ περήφανοι και ευτυχείς εμείς οι Θηβαίοι, γιατί εκτός των άλλων (γράφει ο π. Μελέτιος Θανάσου σε ειδική μελέτη του), έχουμε ντοκουμέντα και αποδείξεις αναμφισβήτητες, ότι είμαστε απόγονοι των πρώτων Χριστιανών της Ελλάδας αφού οι πρόγονοί μας, έγιναν Χριστιανοί από τον Απόστολο Παύλο και τους συνεργάτες του, Ευαγγελιστή Λουκά και Ρούφο τον εκλεκτό".
Στον Ιερό Ναό αναφέρονται και οι Ιστορικοί Γ. ΤΣΕΒΑΣ και Β. ΔΕΛΒΕΝΑΚΙΩΤΗΣ. Ο Ναός στη σημερινή μορφή του, περιλαμβάνει τον κυρίως Ναό, (κτίσμα καμαροειδές, όπου κατεβαίνει κανείς με 5 σκαλιά), τον Πρόναο (όπου ξεχωρίζει η πέτρινη τοξοειδής καμάρα-πρώτη παλαιά είσοδος-) καθώς και τα προπύλαια που κατασκευάσθηκαν το 1996. Ο άνω προσκυνηματικός Ναός της Αγίας κατασκευάσθηκε το 1951.
Το πέρασμα όμως τόσων αιώνων πλήγωσαν το Ιερό κτίριο και γι' αυτό κατόπιν ευλογίας του τότε Σεβ/του Μητροπολίτου μας, με ομόφωνη απόφαση του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου, σε συνεννόηση με την Αρχαιολογική Υπηρεσία και την επίβλεψη μηχανικών, ξεκίνησαν τον Αύγουστο του 1999 οι εργασίες καθαρισμού επαναστηλώσεως, επισκευής και ανακαινίσεων του χώρου, οι οποίες ολοκληρώθηκαν τον Νοέμβριο του 2000.
Με την ακολουθία των ΘΥΡΑΝΟΙΞΙΩΝ που τέλεσε ο τότε Σεβ/τος Ποιμενάρχης μας και νυν Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.κ. ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ κατά τον Πανηγυρικό Εσπερινό στις 24 Νοεμβρίου 2000, παραδόθηκε και πάλι στη Θεία Λατρεία.
Το κείμενο παρατίθεται από τον Ιανουάριο 2019 από τον κ. Γιώργο Κάκκο, εκ μέρους του εκκλησιαστικού συμβουλίου του Ι.Ν. "Μεγάλης" Παναγίας - Αγίου Δημητρίου Θηβών
O ναός βρίσκεται στη δεύτερη πλατεία της Θήβας, την πλατεία του Aγ. Γεωργίου (Ηνωμένων Εθνών). O ναός είναι κτίσμα του 1860 με διάφορες κατά καιρούς τροποποιήσεις. Στην αρχή είχε τρούλο που όμως κατέπεσε και παρέμεινε η απλή βασιλική την οποία βλέπουμε σήμερα. H νέα εκκλησία χτίστηκε πάνω στα θεμέλια παλιάς μονής που υπήρχε στο ίδιο σημείο. Mεταξύ του Aγ. Γεωργίου και του παλαιού νοσοκομείου της πόλης, σύμφωνα με προφορική πληροφορία της ανασκαφέως E. Στασινοπούλου στην αρχαιολόγο Eλένη Kαρακίτσου, εντοπίζεται το Θεσμοφόριο, που αναφέρει ο Παυσανίας, ιερό προς τιμήν της Δήμητρας. H ταύτιση του κλασικού οικοδομήματος δικαιολογείται από ειδώλια που βρέθηκαν στην ευρύτερη περιοχή της πλατείας και θεωρούνται τυπικά ευρήματα των ιερών της Δήμητρας. Το ιερό της Δήμητρας Θεσμοφορίου δεν εντοπίζεται εκεί με ακρίβεια, αφού άλλοι μελετητές - ανασκαφείς (B. Aραβαντινός, Σπυρόπουλος, Συμεώνογλου) τοποθετούν το ιερό σ' άλλα σημεία της πόλης.
Το κείμενο παρατίθεται τον Ιούνιο 2005 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του Δήμου Θήβας
Πίσω από τον κινηματογράφο «Σόνια» και το αναψυκτήριο του Σ.Φ.Ε. βρίσκεται ο Ιερός
Ναός των Αγίων Νικολάου και Ρούφου. Είναι βασιλικού ρυθμού με εγκάρσιο κλίτος.
Στη θέση αυτή βρισκόταν το φημισμένο τέμενος «Ηράκλειο».Μεγάλοι αρχαίοι λίθοι
είναι εντοιχισμένοι στην Εκκλησία. Δίπλα στον παλιό πολύ καλά διατηρημένο Ναό,
έχει ανεγερθεί νέος Ναός που λειτούργησε το 1997.
Tο αρχαιότερο κτίσμα που έχει κατά καιρούς υποστεί διάφορες παρεμβάσεις λόγω σεισμών κ.λπ., είναι ο Mητροπολιτικός Nαός, που είναι αφιερωμένος στην Παναγία (Kοίμηση της Θεοτόκου). O ναός της Θεοτόκου ήταν και κατά τους χρόνους της Φραγκοκρατίας στην Eλλάδα, μητροπολιτικός ναός των Θηβών. Σ' αυτόν έγινε η στέψη σε Δούκα του Γουϊδώνα Nτελαρός της Θήβας το 1204 μ.X., όπου πήραν μέρος όλοι οι αρχιερείς και Bαρώνοι, αλλά και οι Έλληνες ηγεμόνες της Mεγαλοβλαχίας. Aυτόν τον ναό ανήγειρε με τη πατρική του περιουσία ο Αγιος Iωάννης ο Kαλοκτένης, διότι έκρινε ότι ο παλαιός ήταν πολύ μικρός για τις ανάγκες της πόλεως των Θηβών. H ανακαίνιση του ναού έγινε το έτος 1833, όπως μαρτυρεί μαρμάρινη πλάκα εντοιχισμένη στη νότια εξωτερική πλευρά του ναού. Eκείνο που πραγματικά δείχνει την παλαιά αίγλη του ναού, είναι το ξυλόγλυπτο δεσποτικό του με τα δύο μαρμάρινα λιοντάρια στη βάση του. Mία ακόμη πηγή για την μεγαλοπρέπεια του ναού της Θεοτόκου, που ανήγειρε ο Αγιος Iωάννης ο Kαλοκτένης, αποτελεί η εικόνα που βρίσκεται στο Mητροπολιτικό Nαό. Σ' αυτή δεσπόζει ο Eυαγγελιστής Λουκάς και πίσω από αυτόν, στο επάνω δεξιό μέρος της εικόνας, παρουσιάζεται ο Mητροπολιτικός Nαός, κατά το πρότυπο του ρυθμού της Aγίας Σοφίας.O ναός πανηγυρίζει στις 23 Aυγούστου (εννιάμερα της Παναγίας), οπότε αρχίζει και η εμποροπανήγυρη στην Θήβα.
Το κείμενο παρατίθεται τον Ιούνιο 2005 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του Δήμου Θήβας
Η Θήβα έχει ιστορία στον αθλητισμό από τα πολύ παλιά χρόνια. Έχει
ενισχύσει τον αθλητισμό της χώρας προσφέροντας κατά καιρούς ταλέντα σε όλα τα
αθλήματα. Σήμερα στην πόλη είναι ανεπτυγμένα τα παρακάτω αθλητικά τμήματα:
Στίβος
Στο στίβο δραστηριοποιείται ο Γυμναστικός Σύλλογος "Πίνδαρος"
που αριθμεί περίπου διακόσιους αθλητές σε όλα τα αθλήματα. Πολλοί από αυτούς έχουν
διακριθεί σε πανελλήνιες διοργανώσεις. Είναι μέσα στα πέντε πρώτα σωματεία στην
πανελλαδική κατάταξη. Τα τελευταία χρόνια λειτουργεί στην πόλη και ο σύλλογος
Δρομέων Υγείας, με συνεχείς συμμετοχές σε μεγάλες διοργανώσεις δρόμων μεγάλων
αποστάσεων.
Μπάσκετ
Μεγάλη ανάπτυξη έχει τα τελευταία χρόνια η καλαθοσφαίριση, έτσι ώστε
η Θήβα να είναι έδρα της Ένωσης Σωματείων Καλαθόσφαιρας Ανατολικής Στερεάς και
Εύβοιας (Ε.Σ.Κ.Α.Σ.Ε.) που έχει τα γραφεία της στην αρχή της οδού Πινδάρου. Η
Ένωση Μπάσκετ διοργανώνει τα τοπικά πρωταθλήματα της Ανατολικής Στερεάς και Εύβοιας
και αριθμεί στη δύναμή της γύρω στα πενήντα σωματεία. Είναι μια από τις καλύτερες
Ενώσεις της χώρας. Στην πόλη καλλιεργούν το άθλημα σε όλες τις κατηγορίες Ανδρών,
Εφήβων, Παίδων, Γυναικών, Νεανίδων και Κορασίδων τα παρακάτω αθλητικά σωματεία:Ο
Γυμναστικός σύλλογος "Κάδμος", ο Γυμναστικός σύλλογος "Ηρακλής", ο Αθλητικός
σύλλογος "Αρης", η Γυμναστική Ένωση Θηβών (ΓΕΘ) και ο Αθλητικός σύλλογος
"Ολυμπιακός".
Ποδόσφαιρο
Με τον βασιλιά των σπορ ασχολούνται τα σωματεία: Αθλητικός Όμιλος
Η ΘΗΒΑ, ΙΟΛΑΟΣ, ΙΩΝΙΚΟΣ ΑΣΤΕΡΑΣ, ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ, ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ και SOCCER CLUB.Η λειτουργία
του νέου σύγχρονου γηπέδου ποδοσφαίρου, θα δημιουργήσει ακόμη μεγαλύτερη ανάπτυξη
στα ποδοσφαιρικά τμήματα των σωματείων, διότι προσφέρονται καλύτερες συνθήκες
άθλησης. Από παλαιά η πόλη, αριθμούσε πολλά και δυναμικά σωματεία που έχουν κατά
καιρούς παίξει σημαντικό ρόλο στο πανελλήνιο πρωτάθλημα ποδοσφαίρου.
Τέννις
Τα τελευταία χρόνια άρχισε να λειτουργεί στην πόλη και ο Όμιλος Αντισφαίρισης
Θήβας, που αριθμεί πολλά μέλη όλων των ηλικιών. Με το τέννις ασχολείται και η
ΔΕΚΚΑ-Ε, μαθαίνοντας το άθλημα στους μικρούς φίλους του Αθλητισμού.
Σκάκι
Τη δική του μεγάλη ιστορία έχει στην πόλη ο Σκακιστικός σύλλογος Θηβών,
που είναι πολυμελής και με πολλές επιτυχίες. Αποτελεί καύχημα για την πόλη η επίδοση
των νέων, με το εγκεφαλικό αυτό σπορ.
Αεραθλητισμός
Σε μικρή απόσταση από την πόλη μπορεί κανείς να απολαύσει και να κατακτήσει
τον ουρανό, με πτήσεις ελαφρών σκαφών, στον ειδικό διάδρομο της αερολέσχης κοντά
στη λίμνη Υλίκη, στο 91
χλμ. της Εθνικής οδού Αθηνών
- Λαμίας. Ακόμη οι λάτρεις
του ύψους μπορούν να διασκεδάσουν πετώντας στο αεραθλητικό κέντρο Πλαταιών, που
απέχει 15 χλμ. από την πόλη.
Kλειστό Γυμναστήριο
Σημαντική ανάπτυξη στον αθλητισμό της πόλης είχαμε, λόγω της λειτουργίας
του κλειστού γυμναστηρίου, όπου οι αθλητές γυμνάζονται όλες τις εποχές του χρόνου.
Kart
Όσοι έχουν ανάγκη για πιο έντονες συγκινήσεις, σε 3 χιλιόμετρα από
τη Θήβα προς τη Λιβαδειά
λειτουργεί πίστα KART. Η πίστα συνδυάζει ψυχαγωγία, αθλητισμό, διασκέδαση και
εξοικειώνει τους νέους με τον κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας.
Το κείμενο παρατίθεται τον Ιούνιο 2005 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του Δήμου Θήβας
Τηλέφωνο: +3022623 50600-2
Φαξ: +3022620 27628
Τηλέφωνο: +30 22620 26444, 27444
Φαξ: +30 22620 26333
Η εταιρία μας ονομάζεται «ΝΙΚ.ΤΣΟΤΡΑΣ ΚΑΙ ΣΙΑ Ε.Ε», είναι Γραφείο Γενικού Τουρισμού με έδρα την Θήβα και ιδρύθηκε το 1985.
Η κύρια απασχόληση μας είναι η μεταφορά του προσωπικού των εργοστασίων (κατά 80%) και η οργάνωση και εκτέλεση εκδρομών εσωτερικού και εξωτερικού, κρατήσεις ξενοδοχείων και η έκδοση εισιτηρίων.
Λάβετε το καθημερινό newsletter με τα πιο σημαντικά νέα της τουριστικής βιομηχανίας.
Εγγραφείτε τώρα!