ΠΗΛΙΟΝ, Βουνό, ΜΑΓΝΗΣΙΑ

  ΤΟ ΒΟΥΝΟ που ο θρύλος το καταγράφει σαν τη θερινή κατοικία των 12 θεών του Ολύμπου και τη μυθική χώρα των Κενταύρων, υψώνεται επιβλητικό και καταπράσινο βόρεια και ανατολικά του Βόλου. Τα 24 κεφαλοχώρια και τα μικρότερα γραφικά χωριά του με σπίτια μοναδικού αρχιτεκτονικού ρυθμού, είναι άλλοτε σκαρφαλωμένα σε πλαγιές ή απότομες κορφές και άλλοτε κρυμμένα σε καταπράσινες ρεματιές έχουν δεθεί τόσο με το τοπίο, που αντικρύζοντάς τα από μακριά, δημιουργούν την εντύπωση πως έχουν "φυτρώσει" μαζί με τα δένδρα.
  Η ανατολική δύσβατη πλευρά του Πηλίου, απ' όπου φαντάζει πανοραμικά το Αιγαίο σαν καθρέφτης, καταλήγει απότομα στη θάλασσα δημιουργώντας γραφικές βραχώδεις ακτές και πανέμορφους όρμους με αμμουδιές και παραλίες. Αντίθετα, οι γαλήνιες και ήρεμες ακτές της δυτικής πλευράς του που βλέπει στον Παγασητικό Κόλπο είναι πιο προσιτές και αποτελούν κέντρα ναυτικής δραστηριότητας.
  Η τουριστική υποδομή, η πολύ συχνή οδική σύνδεση με το Βόλο και η ακτοπλοϊκή σύνδεση με τα νησιά των Σποράδων και τη Χαλκιδική δίνουν τη δυνατότητα στον επισκέπτη για θαυμάσιες εκδρομές.
Το κείμενο (απόσπασμα) παρατίθεται το Νοέμβριο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο των Ε.Ο.Τ. - Περιφέρειας Θεσσαλίας - Νομαρχίας Μαγνησίας - Νομαρχιακής Επιτροπής Τουριστικής Προβολής Μαγνησίας (Ν.Ε.Τ.Π.).