Ανεγέρθηκε το 131-132 μ.Χ. από τους Αθηναίους προς τιμήν του αυτοκράτορα Αδριανού. Αρχιτεκτονικά το μνημείο, κορινθιακού ρυθμού όπως και ο ναός του Δία, συνδυάζει το ρωμαϊκό τύπο της θριαμβικής αψίδας με το ελληνικό πρόπυλο. Κτίστηκε πάνω σε αρχαιότερο δρόμο, αποτελώντας ορόσημο μεταξύ της παλαιάς πόλης και της νέας επέκτασής της στα χρόνια του Αδριανού, όπως αποτυπώνουν εύγλωττα και οι επιγραφές του μνημείου. Έτσι, η επιγραφή της ΒΔ πλευράς του, αυτή που βλέπει προς την Ακρόπολη, αναφέρει ότι από εδώ είναι η Αθήνα, η προηγούμενη πόλη του Θησέα, ενώ εκείνη της ΝΔ πλευράς προς το Ολυμπιείο μάς πληροφορεί ότι από εδώ είναι η πόλη του Αδριανού και όχι του Θησέα. Κατά τη βυζαντινή περίοδο η δοξαστική αψίδα του Αδριανού έγινε η Καμαρόπορτα της Βασιλοπούλας,
προς τιμήν κάποιας αυτοκράτειρας, ίσως της Αθηναΐδας - Ευδοκίας που καταγόταν από την Αθήνα. Κατά τον 18ο αι. η αψίδα ενσωματώθηκε στο οθωμανικό αμυντικό τείχος της πόλης, οπότε και μετατράπηκε σε πύλη.
