Το χωριό βρίσκεται σε απόσταση 11,5 χιλιομέτρων από την Χώρα (
Χίο)
στη Νότια απόληξη του κεντρικού ορεινού συγκροτήματος της Χίου σε υψόμετρο 340
περίπου μέτρων. Η θέση έχει λαμπρή θέα προς τον Κάμπο και τις Μικρασιατικές ακτές.
Από μακριά φαίνεται κρεμασμένο στα φρύδια του βουνού κι από κει πάνω ανοίγεται
ανατολικά ένα συναρπαστικό πλούσιο σε εναλλαγές τοπίο, που αγκαλιάζει τα Καμπόχωρα
και προχωρεί παρασέρνοντας τα μάτια πάνω στα νερά του Αιγαίου Πελάγους. Από δω
ξανοίγεις την Ανατολή και αναστενάζεις καθώς βλέπεις κατάντικρα την Αρχαία Ιωνία,
την Ελληνική πόλη Κρήνη, που την λένε σήμερα
Τσεσμέ
και άλλες μικρές πολίχνες.
Η καλλιεργήσιμη και βοσκήσιμη περιοχή του Αγίου Γεωργίου οριοθετείται
από την Πλαγιά, την Κρήνα, τα Σκλαβιά Ανατολικά, από τον Έσω Κήπο, το Λυκούρι
νότια, από Κουλούμπου, Γριλί, Σελάδα Δυτικά και την Ερεικανή, Κουμάρους, Προφήτη
Ηλία προς Βορρά. Το χωριό πήρε το όνομα του από το παλιό Μοναστήρι που λειτουργούσε
εκεί προς τιμή του Αγίου Γεωργίου του Τροπαιοφόρου. Ο προσδιορισμός ''Συκούσης''
πιστεύεται ότι προήλθε από το ''Συκούς'', όνομα αρχαιότερου οικισμού που υπήρχε
στην ίδια τοποθεσία, από τον οποίο όμως δεν σώζεται τίποτα σήμερα. Την άποψη αυτή
ενισχύει και η ανεύρεση ενός αρχαιολογικού ευρήματος όταν έσκαβαν για να κατασκευάσουν
τους υπονόμους του χωριού στον Aγιο Νικόλαο, το 1960.
Το χωριό παρουσιάζει αρκετές ομοιότητες με τους μεσαιωνικούς οικισμούς
της Χίου, κυρίως ως προς τη μορφή των σπιτιών. Από το παλιό μοναστήρι σώζονται
ο ναός του Αγίου Γεωργίου, ο Σταυρός και ο Πύργος.Παλαιότερα κατά την γιορτή του
Αγίου Γεωργίου 23 Απριλίου ή 3 Νοεμβρίου γινόταν γεύμα, για την παρασκευή του
οποίου χρησιμοποιούσαν μεγάλα μαγειρικά σκεύη (Καζάνια).
Δύο άλλοι μεγάλοι ναοί του χωριού είναι ο Aγιος Παντελεήμονας και
ο Aγιος Νικόλαος. Στην καταστροφή της Χίου από τους Τούρκους κατέφυγαν εδώ 2.300
επαναστάτες Χιώτες. Οι Τούρκοι απέκλεισαν το χωριό και κατάσφαξαν τον κόσμο μεταξύ
αυτών και τον περίφημο καθηγητή της Σχολής της Χίου, μαθηματικό Τσελεπή. Για την
απελευθέρωση της Χίου το 1912, έγινε μάχη στο βουνό Κακή Ράχη και έπεσαν νεκροί
9 Τούρκοι και 2 Έλληνες των οποίων τα οστά φυλάσσονται ευλαβικά στο κοιμητήριο
του Χωριού. Ήταν οι στρατιώτες Ιωάννης Πολύκαρπος και Βασίλειος Κουλτσιώτης. Στο
χωριό υπάρχουν ανεμόμυλοι και πηγάδια από τα οποία αντλούσαν παλαιότερα οι κάτοικοι
νερό.
Σήμερα το χωριό υδρεύεται από την πηγή του Έξω Κήπου, της Πλατάνου
και τη Λιμνοδεξαμενή.
Το Δημοτικό Διαμέρισμα Αγίου Γεωργίου έχει πληθυσμό κάπου 850 άτομα ενώ προπολεμικά
ξεπερνούσε τις 2.000 ψυχές.
Πολλοί Αγιοργούσοι βρίσκονται στην Αυστραλία και ακόμη περισσότεροι
στην Αμερική. Κάποιοι απ’αυτούς επισκέπτονται κάθε καλοκαίρι το χωριό.
Εδώ υπάρχει Δημοτικό Σχολείο με 50 μαθητές, Συνεταιρισμός, Μορφωτικός και Αθλητικός
σύλλογος.
Ο Aγιος Γεώργιος έχει γίνει ένα από τα πιο εύπορα χωριά της Χίου χάρη
στην ακαταπόνητη εργατικότητα των κατοίκων του.
Αυτοί ασχολούνται κυρίως με τη γεωργία και το εμπόριο. Πολλοί είναι
ναυτικοί και αρκετοί Δημόσιοι υπάλληλοι.
Το χωριό είναι μοναδικό από τα χωριά του Δήμου που παράγει μαστίχα.
Η ετήσια παραγωγή ανέρχεται σε 10 τόνους περίπου και παραδίδεται στην Ένωση Μαστιχοπαραγωγών
Χίου. Επίσης παράγονται ελαιόλαδο και αμύγδαλα.
Εδώ λειτουργούν αναψυκτήρια και σύγχρονα κέντρα ψυχαχωγίας για την
διασκέδαση των κατοίκων. Σ’ αυτά καταφεύγουν και πολλοί κάτοικοι από τις γύρω
περιοχές.
Επίσης υπάρχει και αναπαλαιωμένο κτίριο που λειτουργεί σαν ξενώνας.
Από τα ήθη και έθιμα του χωριού ξεχωρίζουν οι Απόκριες. Ο φανός, του
Αϊ-Γιάννη του Φανιστή και το καζάνισμα των σύκων.
