Ο φάρος αυτός κατασκευάστηκε το 1923. Το ύψος του πύργου του είναι 9 μέτρα και το εστιακό του ύψος είναι 23 μέτρα. Βρίσκεται στον Δοκό, ένα μικρό νησάκι του Αργοσαρωνικού, ανάμεσα στην Ύδρα και την ακτή της Ερμιόνης και κοντά στις Σπέτσες.
Το έδαφος του μικρού νησιού βραχώδες και σχετικά ορεινό, με μεγαλύτερο υψόμετρο 308 μέτρα. Είναι άγονο και με ελάχιστες πηγές πόσιμου νερού. Σήμερα κατοικείται από σχεδόν 50 μόνιμους κατοίκους που ασχολούνται με την κτηνοτροφία και την αλιεία και δέχεται κάθε χρόνο πολλούς επισκέπτες, κυρίως φυσιολάτρες που κάνουν ελεύθερο κάμπινγκ στις βόρειες ακτές της, ή επισκέπτονται την Ιερά Μονής της Αγίας Ευπραξίας (γυναικεία μονή).
Το καλοκαίρι του 1975 εντοπίστηκε από τον Peter Throckmorton, ερευνητή των βυθών, μεγάλος αριθμός συγκεντρωμένης κεραμεικής σε βάθος 20 περίπου μέτρων στο βυθό της νήσου Δοκός. Η συστηματική ανασκαφή του ναυαγίου άρχισε το καλοκαίρι του 1989 από το Ινστιτούτο Εναλίων Αρχαιολογικών Ερευνών και υπό την επίβλεψη του αρχαιολόγου Γιώργου Παπαθανασόπουλου και τελείωσαν το 1992. Έκτοτε η συντήρηση των ευρημάτων πραγματοποιείται σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο στο Μουσείο Σπετσών.