ΠΑΡΘΕΝΙ, Χωριό, ΚΟΡΥΘΙΟ

  Το Παρθένι είναι ένα ορεινό γραφικό χωριό κοντά στα σύνορα με την Αργολίδα και στο δρόμο που ενώνει το Αργος με την Τρίπολη. Η πρόσβαση στο χωριό γίνεται από το Στενό (απόσταση 4 χιλ.). Είναι χτισμένο στις πλαγιές του όρους Παρθένιον της Αρκαδίας σε υψόμετρο 850μ. Μπροστά του απλώνεται ο ομώνυμος κάμπος. Το χωριό, μαζί με τα κοντινά χωριά Στενό, Αγιωργήτικα, Ζευγολατιό, Νεοχώρι και άλλα, αποτελεί τώρα το δήμο Κορυθίου.
  Το Παρθένι χαρακτηρίζεται από τα παραδοσιακά, μεγάλα ή μικρά πέτρινα σπίτια, από το γραφικό σιδηροδρομικό σταθμό με το γραφικό του καφενείο,αλλά κυρίως από την φιλοξενία των ντόπιων. Και αυτό το αρκαδικό χωριό έχει γνωρίσει τα τελευταία χρόνια την εγκατάλειψη από πολλούς κατοίκους του, πολλοί από τους οποίους μετανάστευσαν στην Αμερική και την Αυστραλία. Σήμερα έχει περίπου 400 κατοίκους που ασχολούνται με τη γεωργία, αμπελουργία και κτηνοτροφία.
  Στο χωριό ξεχωρίζει η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου, η οποία είναι διακοσμημένη με σύγχρονες αλλά υπέροχες τοιχογραφίες. Στην πλατεία, μέσα από τα αιωνόβια πλατάνια, δεσπόζει το παλιό σχολείο, που λειτουργεί σήμερα σαν Πνευματικό κέντρο. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το ρημαγμένο εξωκκλήσι των Αγίων Θεοδώρων που βρίσκεται κτισμένο μέσα στον κάμπο και που την άνοιξη είναι περικυκλωμένο από τα αγριολούλουδα της περιοχής.
  Ενδιαφέρον παρουσιάζει και το λαογραφικό μουσείο, όπου κανείς μπορεί να δεί πολλά αντικείμενα που δείχνουν τα χνάρια της παράδοσης της περιοχής. Υφαντά, κεντήματα, αγροτικά εργαλεία, κοσμήματα, ενδυμασίες και διακοσμητικά αντικείμενα του σπιτιού. Επίσης υπάρχουν έγγραφα και επιστολές με κείμενα που αφορούν την παράδοση και ιστορία της περιοχής.
  Πολύ κοντά στο Παρθένι είναι το ύψωμα Μουχλί, ένα παρακλάδι του βουνού Παρθενίου. Κατά τη βυζαντινή περίοδο υπήρχε εκεί βυζαντινό φρούριο και πόλη στη δυτική και νοτιοδυτική πλευρά του βουνού. Το φρούριο κυριεύτηκε και καταστράφηκε από τους Τούρκους το 1460. Στην περιοχή μπορεί κανείς να δει επίσης και τα ερείπια της εκκλησίας της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, γνωστής ως Παναγίας του Μουχλίου (Μουχλιώτισσα). Πιθανότερη χρονολογία ανεγέρσεώς της είναι το 1281μ.χ.
  Το Παρθένι είναι γνωστό για τα αμπέλια του και τα πολύ καλά κρασιά του. Η τοπική παραγωγή συμπληρώνεται από τα μήλα και τα κεράσια που ευνοούνται από τις τοπικές κληματολογικές συνθήκες και τη μορφολογία της περιοχής. Το Παρθένι έχει επίσης να επιδείξει και έργα φυσικής ομορφιάς και πλούτου, όπως τις δύο από τις τρείς καταβόθρες του βουνού Παρθενίου και το φυσικό αντιπλημμυριακό έργο του Παρθενιώτικου κάμπου και της ευρύτερης περιοχής της Αρκαδίας. Αξίζει επίσης να δεί κανείς την σπηλιά και την πηγή Πινίκοβη ή Μπινίκοβη, στους ανατολικούς πρόποδες του Παρθενίου, κοντά στον σιδηροδρομικό σταθμό του Αχλαδόκαμπου, απ' όπου εξέρχονται τα νερά από τις καταβόθρες του βουνού και φθάνουν στο Κιβέρι της Αργολίδος.
  Ο χειμώνας στο χωριό είναι ονειρικός, αφού το τοπίο με τα βουνά και τον κάμπο γίνεται από άκρη σε άκρη λευκό από τα χιόνια, αλλά το χωριό συχνά αποκόβεται. Την άνοιξη το τοπίο είναι εξίσου θαυμάσιο από τα άνθη των κερασιών, των μηλιών και το μεθυστικό άρωμα των αμπελιών.

Ιστοσελίδα του Arcadia website
• http://arcadia.ceid.upatras.gr/arkadia/places/par8... (41 φωτ.)