ΜΕΡΚΟΥΡΙ, Οικισμός, ΛΥΡΚΕΙΑ

  Η δυτική διακλάδωση οδηγεί μετά από πέντε χιλιόμετρα στο χωριό Μερκούρι (με 96 κατοίκους στην απογραφή του 1951 και 91 κατά την απογραφή του 1991).
  Ένα μικρό συνοικισμό 30 περίπου σπιτιών χωρίς ιδιαίτερο ορεινό χαρακτήρα. Οι κάτοικοί του ασχολούνται με ελιές, κηπευτικά και κτηνοτροφία. Εκκλησιά του είναι ο Αγιος Νικόλαος και κοντά του βρέθηκαν ερείπια αρχαίου ιερού της Αρτέμιδος και λουτρά των ελληνιστικών χρόνων.
  Ο φυσικός χώρος που το περιβάλλει είναι μαγευτικός και μεγαλειώδης, καθώς σμίγουν στη δύση του το Αρτεμίσιο με τον Κτενιά, κι υψώνεται βορινά του η ράχη Μπεκίτσα. Ένας στενός δρόμος οδηγεί μέσα από μεγαλόπρεπη διαδρομή στον τελευταίο οικισμό της περιοχής, το Ταυλάρι, λίγα χιλιόμετρα μετά το Μερκούρι.
  Η διαδρομή αυτή μέσα από τον Ξεριά, το Χάραδρο των αρχαίων, οδηγούσε από Αργος προς τη Μαντίνεια κάτω από το Αρτεμίσιο και μέσα από το Τουρνίκι από το δρόμο της "Κλίμακος". Σ’ αυτή τη διαδρομή υπήρχε και η αρχαία Οινόη, κοντά στο χωριό Αρία-Μάζι.
(κείμενο: Αλέξης Τότσικας)
Το κείμενο (απόσπασμα) παρατίθεται το Μάρτιο 2004 από τουριστικό φυλλάδιο της Νομαρχίας Αργολίδας.