Πληροφορίες τοπωνυμίου

Δημοτικό Διαμέρισμα Αμμουδιάς

ΑΜΜΟΥΔΙΑ (Χωριό) ΠΡΕΒΕΖΑ
Τηλέφωνο: +30 26840 41390
  Στη ΒΔ ακτή του νομού Πρέβεζας και στις εκβολές του Αχέροντα, βρίσκεται το χωριό Αμμουδιά, 45 χλμ. από την Πρέβεζα και 20 χλμ. από την Πάργα. Η περιοχή που κατά τη μυθολογία ανήκε στην εξουσία των "Χθόνιων Θεών" ήταν πιθανά "ο ασφοδελός χειμών" απ' όπου διάβαιναν οι ψυχές. Το Νεκρομαντείο που βρίσκεται 4χλμ. αππο τις εκβολές του Αχέροντα στο χωριό Μεσοπόταμος, επισκέπτονταν πλήθος θνητών, ημίθεων και ηρώων, ζητώντας επικοινωνία με το βασίλειο του Πλούτωνα και της Περσεφόνης.
  Η Αμμουδιά λόγω της θέσης της περιήλθε στην κυριότητα διαφόρων κατακτητών, Τούρκων, Βενετών, πειρατών, Ιταλών. Μέχρι το 1950, το χωριό με το όνομα "Σπλάντζα" υπήρξε λιμάνι με εμπορική κίνηση.
  Ο ποταμός Αχέροντας, με τον υγροβιότοπο των εκβολών του και τα στενά που διασχίζει αποτελούν ένα σημαντικό οικοσύστημα, επίσημα χαρακτηρισμένο σαν "περιοχή ιδιαίτερου φυσικού κάλλους".
  Η περιοχή της Αμμουδιάς και του Αχέροντα προσφέρεται ιδιαίτερα για τουρισμό συνδυάζοντας καθαρή θάλασσα, όμορφες παραλίες, φυσικό και πολιτιστικό περιβάλλον. Εναλλακτικές διαδρομές στο εσωτερικό, πεζοπορία στα στενά του ποταμού, διαδρομές με πλοιάρια στον Αχέροντα. Οι ημερήσιες εκδρομές στην Πρέβεζα, Πάργα, Παξούς, Κέρκυρα, στα Γιάννενα κ.λ.π. δίνουν στον επισκέπτη δυνατότητα για ενδιαφέρουσα παραμονή.
  Συγκοινωνιακά εξυπηρετείται, από τα αεροδρόμια Ακτίου (45 χλμ.) και Κέρκυρας, από το λιμάνι Ηγουμενίτσας (45 χλμ.), και οδικά από την Πρέβεζα.
Το κείμενο (απόσπασμα) παρατίθεται τον Ιούλιο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο της Νομαρχίας Πρέβεζας.

ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΣ (Χωριό) ΖΑΛΟΓΓΟ
  «Ο Αρχάγγελος, ένα χωριό που δημιουργήθηκε γύρω στο 1923. Οι πρώτοι του κάτοικοι ξεκίνησαν από τα ορεινά του Πόντου, χωρίς να είναι Πόντιοι.
  Όταν ήρθαν από τον Πόντο εγκαταστάθηκαν στην Κεφαλλονιά. Από κει ήρθε μια επιτροπή, στην περιοχή του Αρχαγγέλου, και αφού έκανε αναγνώριση της περιοχής έκρινε ότι μπορούσαν να εγκατασταθούν. Τα χαρακτηριστικά της περιοχής ήταν το δάσος και ένα βαλτώδες μέρος. Νερό και ξύλα προϋποθέσεις για ανάπτυξη ζωής. Προϋπήρχε ακόμα εδώ το εκκλησάκι του Αγίου Αθανασίου όπου αργότερα κτίσθηκε ο ναός του. Αναφερόταν και σαν Μονή Αγίου Αθανασίου όπου όμως βρέθηκαν μόνο δύο κελιά. Οι κάτοικοι αυτοί ήρθαν οργανωμένοι και με δικό τους ιερέα. Η ζωή τους τελικά δεν ήταν και τόσο εύκολη, βασικά επλήγησαν από διάφορες ασθένειες με κυριότερη την ελονοσία. Πολλοί τότε έφυγαν στην Μακεδονία και συγκεκριμένα στην Καστοριά και την Κοζάνη. Δύο ηλικιωμένοι ζουν σήμερα από τους πρώτους κατοίκους.» Ο Αρχάγγελος βρίσκεται περίπου στο κέντρο του Δήμου Ζαλόγγου και οι κάτοικοι του σήμερα ασχολούνται με την κτηνοτροφία και την γεωργία.
Μαρτυρία του πατέρα Παναγιώτη Βουλιστιώτη

Το κείμενο παρατίθεται τον Μάρτιο 2005 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφία, του Δήμου Ζαλόγγου

• http://www.dimos-zalogou.gr/Sights-Arhagelos(GR).a... (1 φωτ.)

Δημοτικό Διαμέρισμα Βράχου

ΒΡΑΧΟΣ (Χωριό) ΖΑΛΟΓΓΟ
Τηλέφωνο: +30 26820 56410
  Ο Βράχος έχει 450 μόνιμους κατοίκους που ασχολούνται με τη γεωργία, την κτηνοτροφία, την αλιεία και τον τουρισμό. Η περιοχή έχει υπέροχη θέα προς το Ιόνιο Πέλαγος.
   Ο Βράχος είναι ένα γραφικό χωριό και αποτελεί ένα από τα τουριστικά θέρετρα της περιοχής με πολλές φυσικές ομορφιές πεντακάθαρα νερά, απέραντη αμμουδιά και κοσμοπολίτικη ατμόσφαιρα. Το όνομά του το πήρε από δύο μεγάλους βράχους που βρίσκονται στο νότιο μέρος του χωριού. Το καλοκαίρι γεμίζει από τουρίστες.

Δημοτικό Διαμέρισμα Εκκλησιών

ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ (Χωριό) ΖΑΛΟΓΓΟ
Τηλέφωνο: +30 26840 24600
  Τα διάσπαρτα επιφανειακά ευρήματα μαρτυρούν ότι ο τόπος είχε κατοικηθεί από τα αρχαία χρόνια. Ίσως πριν την περίοδο της τουρκοκρατίας ο οικισμός γνώρισε την μεγαλύτερη ακμή, καταλαμβάνοντας πενταπλάσια έκταση και φτάνοντας να αριθμεί 300 οικογένειες. Με την τουρκική κατοχή φαίνεται πως πολλές οικογένειες φύγανε και όσοι μείνανε, κάποια εποχή, αναγκάστηκαν να μετοικήσουν στη θέση Κακογιάννη από κει κατοίκησαν ξανά στη θέση του σημερινού οικισμού, μετά την απελευθέρωση.
  Οι 80 περίπου κάτοικοι ασχολούνται με την γεωργία και την κτηνοτροφία. Εκκλησιές, τα λιτά καθαρά σπίτια με τις αυλές γεμάτες λουλούδια δίνουν στην περιοχή άλλη γραφικότητα.
  Η περιοχή προσφέρεται για περιπάτους στα γραφικά μονοπάτια και ορειβασία. Το άγριο τοπίο δίνει τη θέση του σε ένα μικρό δάσος γεμάτο βελανιδιές και η πεζοπορία στο μικρό φαράγγι που το διασχίζει ο ποταμός «Αρέθων» ικανοποιεί και τους πιο απαιτητικούς επισκέπτες.
   «Εκκλησιές» που οι παλιοί μιλάνε για κρυμμένους θησαυρούς στην τοποθεσία «Κακογιάννη» και οι νέοι ψάχνουν τις χρυσοκέντητες εικόνες και το θησαυρό του Αγίου Δημητρίου που καταστράφηκε εκατοντάδες χρόνια πριν για άγνωστους λόγους.
   Λεγόταν παλιά Τσερκούβιενα, από τη λέξη Τσέρκοβα που σημαίνει Εκκλησία, βρίσκεται σε μία πλαγιά του πιο ψηλού βουνού του Δήμου και είναι το πιο απομακρυσμένο Δημοτικό Διαμέρισμα βρισκόμενο στα όρια του Δήμου Φαναρίου.

Δημοτικό Διαμέρισμα Καμαρίνας

ΚΑΜΑΡΙΝΑ (Χωριό) ΠΡΕΒΕΖΑ
Τηλέφωνο: +30 26820 51330
  Χτισμένη πάνω στις ήπιες νοτιοδυτικές πλαγιές του βουνού Ζαλόγγου και νότια του οροπεδίου της αρχαίας Κασσώπης σε υψόμετρο 400μ περίπου, ανάμεσα σε πλούσια βλάστηση ελαιώνων και άλλων οπωροφόρων δένδρων. Καμαρίνα ένα όμορφο χωριό γεμάτο δόξα που τόσο γενναιόδωρα προίκισε η φύση σε νερά, κλίμα, βλάστηση, πανοραμική θέα.
  Πότε έγινε ο οικισμός δεν είναι απόλυτα εξακριβωμένο. Πιθανή ημερομηνία ίδρυσης από διάφορες μαρτυρίες (Πατροκοσμά και άλλων ιστορικών) 1700 -1720 μ.Χ.. Υπάρχουν πολλές εκδοχές για την ονομασία του χωριού. Πιθανότατα πήρε το όνομα από την λέξη Καμάρι - Καμαρίνα ή ονομάστηκε έτσι από τους Βενετούς που κατείχαν τα παράλια της Ηπείρου, κατ' αναλογία προς την αρχαία Καμαρίνα της Σικελίας, πόλη χτισμένη σε περίοπτη θέση όπως η Καμαρίνα. Στην αρχή τα πρώτα σπίτια είχαν κτισθεί γύρω από το Ζάλογγο μετακινηθήκανε στη σημερινή θέση μετά από τις επιθέσεις των Τουρκαλβανών και την καταστροφή του οικισμού.
  Η Καμαρίνα εκτός από ομορφιά έχει και πλούσια ιστορία. Παρούσα σε όλους τους αγώνες του Έθνους (Τουρκοκρατία, Βαλκανικοί πόλεμοι, πόλεμος του 40), έδωσε πολύ αίμα με αποτέλεσμα τούτο το πολύπαθο χωριό να πυρποληθεί δύο φορές και οι κάτοικοι του να ξεριζωθούν αναζητώντας αλλού πατρίδα.
  Σήμερα έχει 300 μόνιμους κατοίκους που ασχολούνται κυρίως με την γεωργία και την κτηνοτροφία.
  Ο Ποταμός Λιμπόχοβος πηγάζει από τα Κασσωπαία όρη και το Ζάλογγο. Εκβάλλει στον Αμβρακικό κόλπο και η χλωρίδα στις όχθες είναι πλούσια. Πλήθος βότανα, φρύγανα και φαρμακευτικά φυτά.

ΚΑΝΑΛΙ (Κωμόπολη) ΖΑΛΟΓΓΟ
   Είναι η έδρα του νέου Καποδιστριακού Δήμου, τουριστικά αναπτυσσόμενη περιοχή με πανέμορφες παραλίες. Ο πρώτος οικισμός ιδρύθηκε λίγο πριν το 1800 και βρισκόταν στην άκρη της θάλασσας. Για να προστατευθούν όμως από τις επιδρομές των Τούρκων μεταφέρθηκαν πιο ψηλά στο τότε δάσος κάτω από τον Αγιο Νικόλαο.
  Έχει 1200 κατοίκους που ασχολούνται κυρίως με την γεωργοκτηνοτροφία και τον τουρισμό.
   Στην περιοχή υπάρχει 6/θέσιο δημοτικό σχολείο, νηπιαγωγείο, φαρμακείο, αγροτικό ιατρείο.
   Μια πλατεία γεμάτη κόσμο και κίνηση. Η περιοχή συγκράτησε ένα μέρος του πληθυσμού λόγω της τουριστικής ανάπτυξης της παραλιακής ζώνης. Το Κανάλι διαθέτοντας τουριστική υποδομή, σήμερα είναι πόλος έλξης πολλών επισκεπτών από την Ελλάδα και το εξωτερικό.
   Στο Κανάλι δραστηριοποιούνται δύο σύλλογοι: ο Πολιτιστικός Σύλλογος Καναλίου και ο Αθλητικός Σύλλογος Ερμής.
   Οι Εκκλησίες Αγιοι Απόστολοι, και Αγιος Νικόλαος χτίσθηκαν μετά την εγκατάσταση των κατοίκων, λέγεται δε ότι ο Αγιος Νικόλαος χτίσθηκε από τους Αρματωλούς και κλέφτες και οι δύο εκκλησίες καταστράφηκαν στον πόλεμο και αναστηλώθηκαν την δεκαετία του 70. Η Αγία Παρασκευή (Βυζαντινή) κτίσθηκε μετά από ένα όνειρο που είδε μια κάτοικος της περιοχής.(Μαρτυρία του πατέρα Θεόδωρου Κολιοκότση.)
•Παραλίες: Τσούκες και Φραξύλα.

Το κείμενο παρατίθεται τον Μάρτιο 2005 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφία, του Δήμου Ζαλόγγου

• http://www.dimos-zalogou.gr/Sights-Kanali(GR).asp (1 φωτ.)

ΚΑΝΑΛΛΑΚΙ (Κωμόπολη) ΠΡΕΒΕΖΑ
40km από την Πρέβεζα και 40km από την Πάργα βρίσκεται η πρωτεύουσα του Δήμου Φαναρίου το Καναλάκι. Έχει περίπου 4000 κατοίκους και αποτελεί εμπορικό και διοικητικό κέντρο του Δήμου. Η πόλη παρέχει όλες τις ανέσεις μιας σύγχρονης επαρχιακής κωμόπολης με πλήθος εμπορικών καταστημάτων, χώρων διασκέδασης (καφετέριες, μπάρ, δισκοθήκες), διαμονής, διατροφής και παροχής δημοσίων και ιδιωτικών υπηρεσιών.

Το κείμενο παρατίθεται τον Μάρτιο 2004 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφία, του Δήμου Φαναρίου

Ιστοσελίδα Δήμου Φαναρίου
• http://www.fanari.gr/db/Kanalaki(GR).asp (1 φωτ.)

ΚΑΣΤΡΟΣΥΚΙΑ (Χωριό) ΖΑΛΟΓΓΟ
   Η Καστροσυκιά ένα από τα επίνεια της αρχαίας Κασσώπης. Το όνομά της το πήρε από ένα μεγάλο βράχο στη άκρη του χωριού που μοιάζει με κάστρο (φυσικό φρούριο), ο οποίος καλύπτεται με άγριες συκιές είναι δηλαδή το κάστρο της συκιάς.
  Το πότε κατοικήθηκε είναι άγνωστο. Η γνώμη όμως των παλαιότερων είναι ότι ο τόπος κατοικήθηκε γύρω στο 1600 με 1650 από κατοίκους της περιοχής Λάμαρη πιθανώς για να αποφύγουν τις καταπιέσεις των Τούρκων. Τα πρώτα σπίτια ήταν κλαδόπλεκτα.
   Μετά τον Β' παγκόσμιο πόλεμο άρχισαν να κτίζονται λιθόκτιστα σπίτια. Το 1941-44 οι Ιταλοί είχαν οχυρώσει και ναρκοθετήσει την τοποθεσία «Τρέμπουλα». Εκεί είχαν και την έδρα του στρατοπέδου τους.
  Ενοριακός ναός του χωριού είναι ο Αγιος Γεώργιος. Οι κάτοικοι όμως γιορτάζουν την Αγία Πελαγία στις 4 Μαΐου.
  Καστροσυκιά, ένα τουριστικό θέρετρο με μεγάλες ξενοδοχειακές εγκαταστάσεις δίπλα στις δαντελωτές ακτές που προσφέρουν τη δυνατότητα στους επισκέπτες να ασχοληθούν με όλα τα θαλάσσια σπορ. Χιλιάδες ξένοι επισκέπτες απολαμβάνουν εδώ την γοητεία και τις χαρές του ελληνικού καλοκαιριού. Η κυρίαρχη καλλιέργεια στην περιοχή είναι της ελιάς. Οι κάτοικοι, που είναι περισσότεροι το καλοκαίρι, ασχολούνται με την γεωργία και τον τουρισμό.
   Στην Καστροσυκιά υπάρχουν μαγευτικές και πεντακάθαρες παραλίες από τις ωραιότερες του Δήμου.
   Το έδαφος διαρρέεται από τον ποταμό «Αρέθωνα» και ένα παραποταμάκι του, στο πέρασμα του δημιουργεί πλούσια χλωρίδα, το ποτάμι εκβάλει στο Ιόνιο στη θέση «Μπούκα».
•Παραλίες με πεντακάθαρα νερά: Φραξύλα, Μπούκα, Αγραπιδιά, Λεύκα

Το κείμενο παρατίθεται τον Μάρτιο 2005 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφία, του Δήμου Ζαλόγγου

• http://www.dimos-zalogou.gr/Sights-Kastrosykia(GR)... (1 φωτ.)

Δημοτικό Διαμέρισμα Κρυοπηγής

ΚΡΥΟΠΗΓΗ (Χωριό) ΖΑΛΟΓΓΟ
Τηλέφωνο: +30 26820 91611
   Κρυοπηγή σύμφωνα με μαρτυρίες πιθανολογείται ότι ιδρύθηκε γύρω στο 1800. Οι πρώτοι κάτοικοι εγκαταστάθηκαν στη θέση «Μάναρη», αλλά σύντομα μετακινήθηκαν στους πρόποδες του Ζαλόγγου, από τα πολλά φίδια και τους σκορπιούς.
   Eχει περίπου 300 κατοίκους που ασχολούνται με την γεωργία και την κτηνοτροφία. Μεγάλη η αντιστασιακή δράση των Κρυοπηγιωτών στον ελληνογερμανικό πόλεμο, μεγάλο όμως και το τίμημα. Το 1944 οι Γερμανοί στη θέση Καλύβια στο Αγρίνιο εκτέλεσαν εν ψυχρώ 23 Κρυοπηγιώτες. Σήμερα στην πλατεία του χωριού υπάρχει μνημείο αφιερωμένο στην μνήμη των αδικοχαμένων.
  Αποτελεί το πιο ορεινό τμήμα του Δήμου με φυσική ομορφιά και βρίσκεται και αυτό στους πρόποδες του Ζαλόγγου, μόλις δύο χιλιόμετρα μακριά από αυτό.

ΛΥΓΙΑ (Λιμάνι) ΖΑΛΟΓΓΟ
Οικισμός του Δ.Δ. Βράχου, το όνομα της οποίας οφείλεται στο γεγονός ότι υπάρχουν άφθονες στην περιοχή λυγαριές με τις οποίες οι ντόπιοι κατασκεύαζαν κοφίνια.
Η Λυγιά αποτελεί αλιευτικό κέντρο και υπάρχουν πολλές γραφικές ψαροταβέρνες. Σήμερα μπορεί ο επισκέπτης να βρει εγκαταστάσεις για μπάνιο το καλοκαίρι και ψάρεμα όλο το χρόνο, ενώ παράλληλα η μαρίνα προσφέρει καταφύγιο σε κάθε είδους σκάφη.
Παραλίες: Ρούκη, Σκάλωμα, Λίμνιωμα.

Ιστοσελίδα Δήμου Ζαλόγγου
• http://www.dimos-zalogou.gr/Sights-Lygia(GR).asp (1 φωτ.)

Δημοτικό Διαμέρισμα Μυρσίνης

ΜΥΡΣΙΝΗ (Χωριό) ΖΑΛΟΓΓΟ
Τηλέφωνο: +30 26820 54060
Μία εξαιρετικά όμορφη περιοχή. Πολύ κοντά υπάρχει ένας χώρος κατάφυτος από πλατάνια και βελανιδιές, τον διασχίζει ο ποταμός «Αρέθων» που εκβάλει στην «μπούκα» και στο πέρασμά του δίνει ιδιαίτερη ομορφιά στο τοπίο.
Κύρια ασχολία των κατοίκων γεωργία, κτηνοτροφία.
Το περίφημο δάσος του Λεκατσά με έργα αναψυχής εναρμονισμένα με το περιβάλλον προσφέρουν στον επισκέπτη ξεκούραση, θέα, περιπάτους και μια εντυπωσιακή ποικιλία σπάνιας χλωρίδας.
Η άνω και κάτω Μυρσίνη μαζί με το οικισμό Μεγαδέντρο βρίσκονται στην πιο πλεονεκτική θέση του Δήμου αφού αποτελούν προέκταση του φυσικού δάσους του Λεκατσά.

Δημοτικό Διαμέρισμα Νέας Σαμψούντας

ΝΕΑ ΣΑΜΨΟΥΣ (Χωριό) ΖΑΛΟΓΓΟ
Τηλέφωνο: +30 26820 51368
   «Λάμαρη, αυτή προήλθε από την λέξη la mare (τόπος προς την θάλασσα) »
  Αμισός - Σαμψούντα - Ν. Σαμψούντα
  «Αμισός ονομάστηκε η αποικία που τον 6ο π.Χ. αιώνα ίδρυσαν οι Ίωνες κάτοικοι της Μιλήτου στα νότια παράλια του Εύξεινου Πόντου. Υπήρξε μια από τις σημαντικότερες πόλεις του Πόντου. Από την φράση «εις Αμισόν» πήρε το όνομα Σαμψούντα, ( Εις Αμισόν - Σαμσόν - Σαμψόν - Σαμψούντα) και εξελίχθηκε στην σημαντικότερη και εμπορικότερη, μετά την Τραπεζούντα, πόλη των παραλίων του Πόντου. Μεγάλη ήταν η οικονομική, κοινωνική, πολιτιστική ανάπτυξη της στις αρχές του 20ου αιώνα. Αυτή διακόπηκε από την πολιτική των Νεoτούρκων, οι οποίοι σχεδίασαν και εφάρμοσαν συστηματικά και μεθοδικά την εξόντωση του Ελληνικού στοιχείου του Πόντου (1916-1923).
  Τα τάγματα εργασίας, οι εκτελέσεις επιφανών Ποντίων, οι απαγχονισμοί, οι εκτοπίσεις στο εσωτερικό της χώρας των κατοίκων των παραλίων, η ερήμωση μεγάλων περιοχών από τους Τσέτες και οι ατέλειωτες πορείες θανάτου, είχαν σαν αποτέλεσμα τον θάνατο των περισσοτέρων από 350.000 Ελλήνων του Πόντου, γεγονός που χαρακτηρίζεται γενοκτονία.
  Η τραγωδία του ελληνισμού του Πόντου κλείνει με τον ξεριζωμό όσων επέζησαν, από τις πανάρχαιες κοιτίδες τους, μετά την Μικρασιατική καταστροφή, το 1922. Ο Ελληνικός πληθυσμός της Αμισού καθώς και των γύρω χωριών, παρότι αντιστάθηκε γενναία δημιουργώντας αντάρτικο στα βουνά, κυριολεκτικά αποδεκατίστηκε. Όσοι απέμειναν μεταφέρθηκαν με καράβια, κουβαλώντας μόνο την ψυχή τους, στην Ελλάδα. Ακολουθώντας την διαδρομή Πόντος- Πειραιάς - Μακρόνησος (παρέμειναν σε καραντίνα λόγω των επιδημιών) - Αμαλιάδα - Λευκάδα - Θεσπρωτία, φτάνουν στην Πρέβεζα. Οι περισσότεροι προέρχονται από τα χωριά της Σαμψούντας: Σερνίτς, Σάψαρτζα, Τεκέκοϊ, Φουντουτσάχ - Αλματσούχ, Κατίκιοϊ (Aνω Αμισός) Τσάταλτζα, Φουντόκοϊ, Τσαρσαμπά, Γαράταα, Παϊκιοϊ, καθώς και μερικοί από την Τραπεζούντα, Κερασούντα και Πάφρα. Στο ίδιο διάστημα φτάνουν στον Πειραιά, αφού περάσουν από Κων/πολη, καράβια από το Ναβοροσίσκι της Ρωσίας με Πόντιους, Σαμψουντίους στην καταγωγή που είχαν μεταναστεύσει στη Ρωσία. Αυτοί ζούσαν κατά οικογένειες σε χωριά (χούταρι). Των Ποπάντων (Παπαδόπουλου), Κουκάντων (Ηλιόπουλου), Σαχπαζάντων κ.α, κοντά στο Κρίμσκι, Μπακάνσκι, ασχολούμενοι κυρίως με την καλλιέργεια καπνού. Ήταν Ελληνόφωνοι (μιλούσαν την Ελληνική και την Ποντιακή διάλεκτο) ενώ οι προερχόμενοι από τα χωριά της Σαμψούντας στην πλειοψηφία τους ήταν Τουρκόφωνοι. Από τον Πειραιά το καράβι τους μετέφερε στο λιμάνι της Aρτας όπου έμειναν περίπου δύο χρόνια. Στη συνέχεια η πολιτεία τους παραχώρησε χωράφια και οικόπεδα στην περιοχή της Πρέβεζας ανάμερα στο Λούρο και τα Φλάμπουρα. Έφτασαν εκεί, συνάντησαν τους συμπατριώτες τους από τον Πόντο και όλοι μαζί κάτω από δύσκολες συνθήκες και με σκληρή δουλειά έχτισαν την Ν. Σαμψούντα»
  Σήμερα η Ν Σαμψούντα είναι ένας κόσμος ζεστός, φιλόξενος και ευγενικός που αξίζει τον κόπο να τον ζήσει κανείς καλύτερα, να νιώσει τη γενναιοδωρία τους και να γνωρίσει τις παραδόσεις του.
  Λειτουργούν αρκετοί πολιτιστικοί και αθλητικοί φορείς και κάθε χρόνο πραγματοποιούν εκδηλώσεις. Ονομαστές είναι: Το Τσάι που διοργανώνει ο Σύλλογος Γυναικών, το Καρναβάλι και οι 3μερες εκδηλώσεις του Συλλόγου «Αμισός».

Δημοτικό Διαμέρισμα Νέας Σινώπης

ΝΕΑ ΣΙΝΩΠΗ (Χωριό) ΖΑΛΟΓΓΟ
Τηλέφωνο: +30 26820 52310
   Πρόσφυγες το 1922 και με πολλές δυσκολίες και αρρώστιες (ελονοσία-τύφος κλπ) οι κάτοικοι από τα παράλια της Μ. Ασίας (Σινώπη - Σαμψούντα - Τραπεζούντα - Αγιατζικ - Ερπαμ Τσαρσαμπά) ήρθαν και εγκαταστάθηκαν στην πεδιάδα της Λάμαρης του Ν Πρεβέζης.
  Ίδρυσαν ένα μικρό χωρίο πάνω σε τρεις μικρούς λόφους της περιοχής αυτής γιατί πιο χαμηλά ήταν βάλτος και το ονόμασαν Ν. Σινώπη. Το όνομα του χωριού δόθηκε από έναν πρόσφυγα τον Χατζαβασίλη που ήταν ο πρώτος που ήρθε στο χωριό και καταγόταν από τη Σινώπη της Μ. Ασίας. Στη Ν Σινώπη ήρθαν 180 οικογένειες οι πιο πολλές όμως δεν άντεξαν στις αντίξοες συνθήκες και έφυγαν για τις πόλεις. Οι υπόλοιποι που με πολλές δυσκολίες κατάφεραν να επιβιώσουν έχτισαν τα σπίτια τους με τη βοήθεια ενός μηχανικού και του Προέδρου του χωριού Χατζηβασίλη και έκαναν τη Νέα Σινώπη ένα όμορφο και ζωντανό χωρίο.
   Σήμερα η Ν Σινώπη είναι ένα ζωντανό Δημοτικό Διαμέρισμα που τίποτε δεν έχει να ζηλέψει ακόμα και από μια πόλη, δεδομένου ότι είναι από τα λίγα Δημοτικά διαμερίσματα που κρατάει τους νέους.
   Τα στοιχεία είναι μια μαρτυρία του 92χρoνου κ. Κεχαϊδη Στυλιανού κατοίκου Ν. Σινώπης που κατάγεται όμως από την Σαμψούντα της Μ. Ασίας. Στην περιοχή δραστηριοποιούνται πολιτιστικοί Σύλλογοι που διατηρούν τις παραδόσεις και διοργανώνουν εκδηλώσεις όπως τα Διογένεια.

ΠΑΡΓΑ (Δήμος) ΗΠΕΙΡΟΣ
  Ο Δήμος Πάργας ανήκει στο Νομό Πρέβεζας και βρίσκεται νοτιοδυτικά της Ηπείρου, κοντά στον Αχέροντα ποταμό, την Ηγουμενίτσα και έχει απέναντι του τα γραφικά νησιά των Παξών και Αντίπαξων. Η έδρα του Δήμου βρίσκεται στην πόλη της Πάργας, η οποία και συγκεντρώνει τις περισσότερες δραστηριότητες και αποτελεί το διοικητικό, οικονομικό και εμπορικό κέντρο της περιοχής, με το μεγαλύτερο μέρος της πολιτιστικής κληρονομιάς. Πέραν της πόλεως της Πάργας υπάρχει μια περιμετρική ανάπτυξη σε ακτίνα 4 - 5 χιλιομέτρων κυρίως σε ξενοδοχεία, ξενώνες, εστιατόρια, κέντρα διασκεδάσεως, κ.λ.π. μια και η μικρή πόλη έχει καταστεί ένα αξιόλογο τουριστικό κέντρο της Ηπείρου που η υποδομή της είναι ικανοποιητική για την εξυπηρέτηση του μεγάλου αριθμού των επισκεπτών της στην περίοδο αιχμής. Η Πάργα με το λιμάνι και τους ελαιώνες. Αποψη από την κορυφή του κάστρου της Πάργας Στην Πάργα που είναι χτισμένη στις παρυφές του Ενετικού κάστρου, εμφανώς επηρεασμένη από την Επτανησιακή αρχιτεκτονική, διακρίνει κανείς παλαιά «αρχοντικά», παραδοσιακά «καντούνια» και πολύχρωμα σοκάκια που της επιτρέπουν να διατηρεί μια ομορφιά ξεχωριστή, αποτελώντας πρόκληση για επισκέπτες, τόσο από την Ελλάδα, όσο και από το εξωτερικό. Η Πάργα έγινε Δήμος από το 1947 και ανακηρύκθηκε «τουριστική περιοχή» το 1962. Σήμερα ο Δήμος συμπεριλαμβάνει τα διαμερίσματα: Ανθούσας, Αγιάς, Λιβαδαρίου και συνορεύει με την κοινότητα Πέρδικας και τον Δήμο Μαργαριτίου.

Το κείμενο παρατίθεται τον Μάρτιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, του Δήμου Πάργας

• http://www.parga.gr/grpage4.html (2 φωτ.)

ΠΡΕΒΕΖΑ (Πόλη) ΗΠΕΙΡΟΣ
  Το όνομα Πρέβεζα πρωτοαναφέρεται στο "Χρονικό του Μορέως" στα 1292. Η πόλη δημιουργήθηκε κατά τα τέλη του 11ου αιώνα μετά την ερήμωση της Αρχαίας Νικόπολης και στη διαδρομή της πολυτάραχης ιστορικής της πορείας γνώρισε πολλούς κατακτητές: Βησιγότθους, Γότθους, Βουλγάρους, Τούρκους, Βενετσιάνους, Γάλλους... Απελευθερώθηκε στις 21 Οκτωβρίου του 1912 και ενσωματώθηκε στο Ελληνικό κράτος.
  Η Πρέβεζα, πρωτεύουσα του νομού με 21.000 κατοίκους, απέχει 370 χιλιόμετρα από την Αθήνα (μέσω Ρίου-Αντιρρίου). Βρίσκεται στο νοτιότατο άκρο του νομού, σε μικρή χερσόνησο στη στενή είσοδο του Αμβρακικού κόλπου απέναντι από το ´Ακτιο. Ο έντονα νησιώτικος - επτανησιακός - χαρακτήρας της που γοητεύει τον επισκέπτη, οφείλεται στο γεγονός ότι η πόλη βρέχεται από τις τρεις πλευρές της από θάλασσα. Στο λιμάνι της κυριαρχούν τα παραδοσιακά κτίρια και στο εσωτερικό διατηρείται η γραφικότητα με τα παλιά σπίτια, τα στενά δρομάκια, τις τοπικές ταβέρνες, τα καφενεία και τον ήρεμο ρυθμό της ζωής.
(κείμενο: ΕΛΕΝΗ ΠΑΛΑΣΚΑ)
Το κείμενο (απόσπασμα) παρατίθεται τον Ιούλιο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο της Νομαρχίας Πρέβεζας (1996).

Δημοτικό Διαμέρισμα Ριζών

ΡΙΖΑ (Χωριό) ΖΑΛΟΓΓΟ
Τηλέφωνο: +30 26820 56325
   «Ρηνιάσσα χωρίον εκ 30 οικογενειών, παράλιον, έχον και φρούριον ενετικόν επί τινος λόφου πλησίον αυτού υπάρχουν ερείπια της πάλαι, κατά Θουκυδίδην, Ελατρείας, κείται μεταξύ Πάργας και Πρεβύζης ,απέχει του Σουλίου ώρας επτά»
Ιστορία του Σουλίου και Πάργας, Χριστόφορος Περραιβός ,1857
  Η Κοινότητα αναγνωρίσθηκε αρχικά ως Κοινότητα «ΡΗΝΙΑΣΑΣ» με τους συνοικισμούς α) Ρηνιάσα και β) Καστροσυκιά η οποία αποσπάσθηκε και προσαρτήθηκε στην κοινότητα Καναλίου. Αργότερα ο συνοικισμός μετονομάσθηκε σε κοινότητα Ριζών και σήμερα είναι ένα από τα Δημοτικά Διαμερίσματα του Δήμου Ζαλόγγου.
  Τα Ριζά είναι χτισμένα στους πρόποδες του Λεκατσά και του λόφου Παπαράχη μέσα σε μια ρεματιά. Μια μεγάλη πλευρά του κάμπου βρέχεται από το Ιόνιο Πέλαγος. Παλιά λεγόταν «Ρηνιάσα», το 1443 επί βενετοκρατίας η «Ρινιάσα» αναφέρεται ως ARNEASA και ήταν τόπος παραγωγής και εμπορίας σιταριού.

Δημοτικό Διαμέρισμα Χειμαδιού

ΧΕΙΜΑΔΙΟ (Χωριό) ΖΑΛΟΓΓΟ
Τηλέφωνο: +30 26820 56450
  Το χωριό που σήμερα ονομάζεται Χειμαδιό, προ της εποχής των Ενετών, ήταν κτισμένο στη θέση Παλιοχώρι. Σώζεται ακόμα η εκκλησία Αγιος Νικόλαος καθώς και μερικά κτίρια. Οι περισσότεροι κάτοικοι του χωριού «Λυσσίπολης», αργότερα Τόπολα και σήμερα Χειμαδιό μεταφέρθηκαν από τους Ενετούς στην Κέρκυρα και εγκαταστάθηκαν στο χωριό που σήμερα ονομάζετε Καστελάνι.
   Τα στοιχεία είναι από το αρχείο του Ιωάννη Κόττα Δημοτικού Υπαλλήλου και στηρίζονται στις προφορικές μαρτυρίες των γεροντότερων. Το χωριό είναι κτισμένο σε κατάφυτο λόφο και οι κάτοικοι ασχολούνται με την γεωργία, την κτηνοτροφία και τις οικοδομικές εργασίες. Το χωριό είναι γοητευτικό και η περιοχή χαρακτηρίζεται για την αγριάδα του τοπίου ποτέ δεν υπήρξε πλούσιο μέρος με αποτέλεσμα πολλοί κάτοικοι να έχουν μεταναστεύσει. Η «Λυσσίπολη» όμως είναι ένα από τα ζωντανά διαμερίσματα του Δήμου με ανθρώπους φιλικούς και εργατικούς που έχουν αποδείξει ότι η θέληση και η αγάπη είναι αρκετά να κρατήσουν έναν τόπο ζωντανό.
  Τα δάση της περιοχής αποτελούν αναμφισβήτητα σημαντικό, φυσικό πλούτο κυρίως οικολογικής και αισθητικής σημασίας. Αξιόλογο είναι το παραδοσιακό πανηγύρι που διοργανώνεται το δεκαπενταύγουστο από το Σύλλογο.