Εμφανίζονται 2 τίτλοι με αναζήτηση: Κεντρικές σελίδες στην ευρύτερη περιοχή: "ΣΑΛΜΕΝΙΚΟ Χωριό ΠΑΤΡΑ" .
ΜΟΝΗ ΑΓΙΑΣ ΕΛΕΟΥΣΗΣ (Μοναστήρι) ΠΑΤΡΑ
Τηλέφωνο: +30 2610 998343
Το Μοναστήρι της Παναγίας της Ελεούσης, κτισμένο πάνω στον αυχένα
ενός λοφίσκου, μοναχικό, μέσα στο δάσος, κάτασπρο, πολύ περιποιημένο, σου δίδει
από μακρυά την εντύπωση μιας επαύλεως που στεφανώνει το δάσος. Στους πρόποδες
του λοφίσκου, ένας μικρός παλαιότατος συνοικισμός (προ του 1821), το Βοτένι,
που στα "Ελληνικά" του ο Ραγκαβής το ονομάζει Βοτέλι και Βοτάλη. Δεξιά του, προσβλέπεις
λεύτερα τον ποταμό Φοίνικα, έως τις εκβολές του στον Πατραϊκό.
Πίσω του ο Παναχαϊκός και
τα γραφικά και κατάφυτα υψώματα "Ψηλός", "Όχτος" και τα "Γαβρίλια".
Ο Κοφινιώτης αναφέρει ως έτος ιδρύσεως της Μονής το 1510. Κατά την
παράδοση το πρώτο Μοναστήρι είχε κτιστεί στον Παναχαϊκό
στο μέσον των ελάτων σε σπήλαιο, όπου μέχρι σήμερα ευρίσκεται η εκκλησία της Αναλήψεως.
Προ του σπηλαίου, υπάρχουν ερείπια κελλιών και του Ιερού Ναού Αγίου Χαραλάμπους.
Εντός του σπηλαίου, διασώζονται μεταβυζαντινές τοιχογραφίες. Κατά την εορτήν της
Αναλήψεως, από του όρθρου της εορτής μεταβαίνουν στο σπήλαιον οι μοναχές, πιστοί
από τις γύρω περιοχές και λειτουργούν. Πάντα κατά την παράδοση, λόγω του ψύχους
και του δυσκόλου της διαβιώσεως, οι τότε μοναχοί, υποχρεώθηκαν να μεταφερθούν
στον χώρο της σημερινής Μονής. Λέγεται δε πως ο ακριβής τόπος επελέγη από την
ίδια την Παναγία, εκφράσασα κατά δήλον τρόπον την επιθυμία της: Ο τότε Ηγούμενος
ευρήκε την θαυματουργή εικόνα της Παναγίας εκριβώς εις το σημείον όπου σήμερα
είναι κτισμένο το ιερό του Ναού.
Η παλαιότης της Μονής επιβεβαιώνεται από τα ακόλουθα διασωθέντα κείμενα:
1. Έγγραφον συνοδικόν του Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως με υπογραφήν τούτου, του
Πατριάρχου Ιεροσολύμων Ανθίμου και των συνοδικών αρχιερέων, το οποίον συγχωρεί
"Τον εν τη επαρχίαν Παλαιών Πατρών κοιμηθέντα Αδάμ". Το έγγραφον τούτο Οκτωβρίου
1803 αίρει προφανώς επιβληθέντα αφορισμόν.
2. Κατ' έγγραφον του Πατριάρχου Παϊσίου Β΄ της 2ας Ιουλίου 1741 εις την Εθνικήν
Βιβλιοθήκην Παρισίων: "Εν τη Μητροπόλει Παλαιών Πατρών της Παναγίας Ελεούσης μετοχίου
της εκεί Παναγίας της Βλαχέρνας". Τον Φεβρουάριο 1742 ο Πατρ. Παΐσιος υπήγαγεν
εις την Ι. Μητρόπολιν Π. Πατρών την Μονήν της Παναγίας της Ελεούσης, την οποίαν
ο αυτός προηγουμένως είχε συνενώσει με την Μονήν της Βλαχέρνας. (Λεξικό Κ. Τριανταφύλλου
σελ. 174).
Σήμερον στην Μονή διασώζεται η ιδιότυπη και μέχρι σήμερα θαυματουργή
Εικόνα της Παναγίας - Ελεούσα του Κύκκου - 17ου αιώνος, διαφυλάσσονται δε και
Ιερά Λείψανα του Αγίου Παντελεήμονος, της Αγίας Βαρβάρας, του Αγίου Μερκουρίου,
της Αγίας Παρασκευής και πολλών άλλων Αγίων. Η Μονή εορτάζει στις 15 Αυγούστου.
Μέχρι το 1947 η Μονή ήταν ανδρική, έκτοτε έγινε γυναικεία με Βασιλικόν Διάταγμα.
Σήμερα στη Μονή εγκαταβιούν 9 μοναχές και 3 δόκιμες. Ασχολούνται με
την διακονίαν του χρυσοκεντήματος, της αγιογραφίας, της παρασκευής θυμιάματος
και διαφόρων άλλων χειροτεχνημάτων.
ΣΑΛΜΕΝΙΚΟ (Χωριό) ΠΑΤΡΑ
Τηλέφωνο: +30 26910 31014
Η Κοινότητα του Σαλμενίκου εκτείνεται στα βόρεια του Δήμου, αποτελείται
από τρεις οικισμούς : Ανω
Σαλμενίκο, Σαλμενίκο και Νέο
Σαλμενίκο (Νέο Χωριό). Το Ανω Σαλμενίκο είναι ο πρώτος οικισμός και το Νέο
Χωριό είναι η πρόσφατη επέκταση του χωριού.
Είναι ημιορεινή περιοχή και βρίσκεται στους πρόποδες του όρους Παναχαϊκού
ανάμεσα σε τρεις ποταμούς - χείμαρρους: Τον Φοίνικα, τον Κλουμενίτη και την Στάχταινα.
Είναι καθαρά αγροτική περιοχή και οι κάτοικοι ασχολούνται κατά κύριο λόγο με τον
πρωτογενή τομέα (γνωστές είναι οι περίφημες Σαλμενικιώτικες ντομάτες χρώματος
ροζ καθώς επίσης και οι Σαλμενικιώτικες ελιές), ενώ ένα μικρό ποσοστό ασχολείται
με την κτηνοτροφία.
Πολιούχος της Κοινότητας είναι ο Αγ. Νικόλαος που γιορτάζει στις 10
Μαΐου. Στα αξιοθέατα που μπορεί να επισκεφτεί κανείς σημαντική θέση καταλαμβάνει
το Κάστρο του Σαλμενίκου ή της Ωριάς. Είναι ένα από τα σημαντικότερα μνημεία της
ιστορίας μας αφού είναι το τελευταίο κάστρο που έπεσε στα χέρια των μουσουλμάνων
κατακτητών. Χτίστηκε γύρω στα 1300 από έναν Φράγκο φεουδάρχη, σε υψόμετρο διακοσίων
(200) μέτρων, στο υψηλότερο σημείο του ποταμού Φοίνικα. Σήμερα σώζονται μόνο μερικά
απομεινάρια στις κορυφές του βράχου της ακρόπολης.
Ονομάζεται και Κάστρο της Ωριάς εξαιτίας της παράδοσης που λέει πως
στο βάθος της ρεματιάς βρίσκεται θαμμένη η βασιλοπούλα που φονεύθηκε από προδότη
με σκοπό την κατάκτηση του Κάστρου. Το Κάστρο κατά τα χρόνια της κυριαρχίας των
πειρατών αλλά και των μουσουλμανικών επιδρομών αποτέλεσε το καταφύγιο των κατοίκων
της ευρύτερης περιοχής.
Θα πρέπει να αναφέρουμε και την Μονή της Αγ. Ελεούσης του Κύκκου,
όπου χρονολογείται από το 1510. Στην Μονή ζουν δώδεκα καλόγριες και Ιερά Πανήγυρης
γίνεται της Αναλήψεως.
Ο επισκέπτης δεν θα πρέπει να λησμονήσει να δοκιμάσει το τοπικό κρασί
και τους παραδοσιακούς μεζέδες καθώς επίσης και να θαυμάσει τα ιστορικά γεφύρια
στην περιήγησή του. Στην περιοχή δραστηριοποιούνται πολιτιστικοί σύλλογοι όπως,
"Το κάστρο της Ωριάς", Σύλλογος "Νέου Σαλμενίκου" κ.α.
Λάβετε το καθημερινό newsletter με τα πιο σημαντικά νέα της τουριστικής βιομηχανίας.
Εγγραφείτε τώρα!
