Πληροφορίες τοπωνυμίου

Δημοτικό Διαμέρισμα Αγίου Χριστοφόρου

ΑΓΙΟΣ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ (Χωριό) ΣΕΡΡΕΣ
Τηλέφωνο: +30 23240 20136
Γνωστός και με την ονομασία Χωροβίστα (= κλειστό μέρος), ο Αγιος Χριστόφορος είναι κτισμένος αμφιθεατρικά στις υπώρειες του Μενοίκιου όρους, βόρεια από το χωριό Γάζωρος, και έχει περίπου 390 κατοίκους. Γύρω στα 1600 Τούρκοι Μπέηδες έκαναν την περιοχή Τσιφλίκι τους. Στην συνέχεια το Τσιφλίκι πουλήθηκε επανειλημμένα, μέχρι που στις αρχές του 20ου αιώνα αποδόθηκε στους κατοίκους του. Το 1924 το χωριό πήρε το σημερινό του όνομα από το ομώνυμο παρεκκλήσι που υπάρχει στην περιοχή.

Δημοτικό Διαμέρισμα Αγριανής

ΑΓΡΙΑΝΗ (Χωριό) ΣΕΡΡΕΣ
Τηλέφωνο: +30 23240 20137
Με υψόμετρο 650μ., η Αγριανή είναι ο ορεινότερος οικισμός του δήμου και βρίσκεται σε απόσταση 9χμ. βόρεια της Νέας Ζίχνης. Οι περίπου 450 κάτοικοι ασχολούνται κυρίως με την γεωργία και κτηνοτροφία. Μέχρι το 1923 το χωριό ήταν γνωστό με το όνομα Κλεπούσνα, προτού λάβει τη σημερινή ονομασία Αγριανή από την αρχαία φυλή των Αγριάνων που κατοικούσε στο Μενοίκιο όρος και ήταν γνωστή για την πολεμική τεχνική και τη γενναιότητα των ανδρών της. Δυστυχώς κάηκε η περίπου στο 1840 ανεγειρόμενη εκκλησία του χωριού στης αρχές Δεκεμβρίου 2002 ολοσχερώς και οι παλιές αγιογραφίες, εικόνες και γενικά όλος ο εξοπλισμός του Ναού καταστράφηκαν.

ΑΚΡΙΤΟΧΩΡΙ (Χωριό) ΣΕΡΡΕΣ
Το Ακριτοχώρι, το ομορφότερο από όλα τα χωριά (του Δήμου Πετριτσίου), στην καρδιά του βουνού με το σπάνιο Μοναστήρι του Τιμίου Προδρόμου και την πανοραμική θέα προς την Λίμνη Κερκίνης.

ΑΜΦΙΠΟΛΙΣ (Αρχαία πόλη) ΣΕΡΡΕΣ
  Η αρχαία Αμφίπολη η "ευφυεστάτη και καλλίστη" ήταν κτισμένη αμφιθεατρικά, επάνω σε ένα συγκρότημα λόφων, εκεί που ο νομός Σερρών συναντάει τη θάλασσα. Η περίβλεπτος αυτή θέση της πρόσφερε δύο όψεις. Η μία προς το εσωτερικό, τον Στρυμόνα και την άλλοτε λίμνη του Αχινού και η άλλη προς τη θάλασσα, από την οποία απείχε 4,5 χλμ. Στο πιο ψηλό της σημείο βρίσκονταν η "Ακρόπολη", η οποία προφυλάσσονταν με τείχος.
  Λόγω της θέσεως της, των εισπραττομένων φόρων και της παραγωγής ναυπηγήσιμων ξύλων, έφθασε σε αξιοζήλευτο επίπεδο πολιτισμού και γρήγορα έγινε σημείο διαμάχης ανάμεσα στους Αθηναίους (των οποίων ήταν αποικία) και στους Σπαρτιάτες. .
  Η αρχική της ονομασία ήταν «Εννέα οδοί». Όταν ο Ξέρξης βαδίζοντας εναντίον της Ελλάδας μέσω Θράκης και Μακεδονίας, έφθασε σ' αυτήν, σύμφωνα με περσικό έθιμο, έθαψε ζωντανούς εννέα νέους και εννέα παρθένες για να έχει αίσιο τέλος η εκστρατεία. Επίνειό της υπήρξε η Ηιόνα. Κατά καιρούς έγινε η βάση των Αθηναίων αλλά και των Σπαρτιατών που ενδιαφέρονταν για την εκμετάλλευση των μεταλλείων χρυσού και αργύρου, που υπήρχαν στο Παγγαίο. Γι’ αυτό και ο Δημοσθένης στους λόγους του δεν παρέλειπε να τονίζει την αξία της Αμφίπολης για το ασφαλές της λιμάνι, την ξυλεία από τα Κερδύλλια όρη, τα πλούσια μεταλλεία, καθώς και την εύφορη ενδοχώρα της, που εκτείνονταν μέχρι τις περιφέρειες της Νιγρίτας, των Σερρών, της Ζίχνης και του Παγγαίου. Ο Αδριανός αναφέρει ότι τα ναυπηγεία της Αμφίπολης (γνωστά από την εποχή ακόμη του Πεισίστρατου, 605 - 527 π.Χ.), ήσαν τα σπουδαιότερα της εποχής.
  Αλλά την ακμή και τη λαμπρή της ανάδειξη οφείλει στους Αθηναίους που αμέσως μετά τη μάχη του Μαραθώνα (490 π.Χ.) άρχισαν να ενδιαφέρονται γι’ αυτήν, πραγματοποιώντας στα 466 π.Χ. την πρώτη αποτυχημένη εκστρατεία για την κατάληψή της. Είκοσι εννέα χρόνια αργότερα, ο ´Αγνων, κατ’ εντολή του Περικλή, έφθασε στην Ηιόνα, απώθησε τους Ηδωνούς και έχτισε στη Θέση "Εννέα οδοί" την Αμφίπολη.
  Στα 424 π.Χ. ο Λακεδαιμόνιος στρατηγός Βρασίδας αποβιβάστηκε στη Χαλκιδική με 1700 στρατιώτες, εγκατέστησε στη συνέχεια φρουρά στο Στρυμόνα, κοντά στην Αμφίπολη, και με «ήπιες προτάσεις»κατάφερε να την πάρει στα χέρια του, ύστερα από έναν αγώνα δρόμου όπως θα λέγαμε, με τον Αθηναίο στρατηγό Θουκυδίδη, που καθυστέρησε μέσα σε μια φοβερή χιονοθύελλα! Έτσι χάθηκε για τους Αθηναίους η Αμφίπολη και κατηγορήθηκε ως δοσίλογος ο Θουκυδίδης για την αργοπορία του, δικάστηκε ερήμην από τους συμπατριώτες του και καταδικάστηκε σε εικοσαετή εξορία.
  Στα 422 π.Χ. ο Κλέων ο Δημαγωγός με τον αέρα της νίκης που είχε πετύχει στην Πύλο, κατάφερε να πείσει τους Αθηναίους και με 30 πλοία, 1200 πεζούς και 300 ιππείς αποβιβάστηκε στη Χαλκιδική και αμέσως κατευθύνθηκε προς την Ηιόνα. Ο Βρασίδας που την υπερασπίζονταν όμως, αφού άφησε το μεγαλύτερο μέρος του στρατού του μέσα στην Αμφίπολη και κάτω από τις διαταγές του Κλεαρίδα, πήρε 2.000 πεζούς περίπου και 300 ιππείς και στρατοπέδευσε στους πρόποδες των Κερδυλλίων, από τη δεξιά όχθη του Στρυμόνα. Η σύγκρουση των δύο στρατών δε θα βραδύνει και οι Αθηναίοι του Κλέωνα θα νικηθούν και θα τραπούν σε φυγή ενώ ο ίδιος θα δεχτεί θανάσιμο χτύπημα Μυρκίνιου πελταστή. Ταυτόχρονα όμως τραυματίστηκε βαριά και πέθανε και ο στρατηγός των Σπαρτιατών ο Βρασίδας, που θάφτηκε με μεγαλοπρέπεια και εξαιρετικές τιμές στην αγορά της Αμφίπολης. Εξακόσιους νεκρούς θα θρηνήσουν οι Αθηναίοι σ’ αυτή τη σύγκρουση και μόνον επτά οι Σπαρτιάτες, αλλά η προσπάθεια να επιβληθούν στην Αμφίπολη δεν Θα σταματήσει.
  Στα 415 π.Χ. Αθηναϊκά πλοία για μια ακόμη φορά θα πολιορκήσουν την Αμφίπολη, χωρίς όμως κανένα αποτέλεσμα. Οι Αθηναίοι θα κάνουν την τελευταία αποτυχημένη τους προσπάθεια για την κατάληψή της στα 359 π.Χ.
  Ένα χρόνο μετά (358 π.Χ.), η Αμφίπολη κατελήφθη από τον Φίλιππο, για να καταστεί η ναυτική βάση των προπαρασκευών της Ασιατικής εκστρατείας, που τελικά θα πραγματοποιήσει ο Μέγας Αλέξανδρος με 30.000 πεζούς και 5.000 ιππείς για την κατάκτηση του μέχρι τότε γνωστού κόσμου.
  Μετά τη μάχη της Πύδνας (167π.Χ.) ο Ρωμαίος Αιμίλιος Παύλος έκανε την Αμφίπολη πρωτεύουσα του πρώτου τμήματος της χώρας και την ονόμασε "Η Μακεδόνων πρώτη" και σ’ αυτή συνεκλήθη η συνέλευση ύστερα από την επιστροφή του, οι αποφάσεις της οποίας έκριναν την τύχη της Μακεδονίας. Οι Ρωμαίοι κατακτητές οργάνωσαν σ’ αυτήν γιορτές και αγώνες και από το λιμάνι της αναχώρησαν για τη Ρώμη τα ρωμαϊκά πλοία τα φορτωμένα με τους θησαυρούς των βασιλέων της Μακεδονίας, αφού για μέρες είχαν εκτεθεί σε κοινή θέα στην Αμφίπολη. Αλλά τα χρόνια αυτά της ρωμαϊκής κατοχής υπήρξαν και τα πλέον σκληρά για τους κατοίκους της Αμφίπολης και της Μακεδονίας γενικότερα, αφού χιλιάδες απ' αυτούς εξορίστηκαν στην Ιταλία από την οποία δεν επέστρεψαν ποτέ.
  Το 51 μ.Χ. από την Αμφίπολη πέρασε και ο Απόστολος Παύλος πηγαίνοντας από τους Φιλίππους στη Θεσσαλονίκη, αφού από αυτήν πέρναγε η Εγνατία οδός που συνέδεε τη Ρώμη με το Βυζάντιο.
  Την παρακμή των Ρωμαίων ακολούθησαν χρόνια δίσεκτα και άγρια κατά τη διάρκεια των οποίων τα ίχνη της Αμφίπολης αρχίζουν να χάνονται. Στην αρχή την κατέλαβαν οι Ερούλοι (267 μ.Χ.), ύστερα οι Βησιγότθοι (395 μ.Χ.) και τέλος οι Σλάβοι.
  Ό,τι όμως κατάφερε να διασωθεί από το χρόνο και τους αλλόφυλους επιδρομείς, ισοπεδώθηκε τελικά από τους Νορμανδούς (1185) και αργότερα τους Καταλανούς (1307) που δεν άφησαν πέτρα επάνω στην πέτρα, για να την ξανακτίσει στα 1341 μ.Χ. ο Ανδρόνικος. Στα 1342 κατελήφθη από τους Σέρβους και στα 1373 μ.Χ. μπήκε σε αυτή θριαμβευτής ο Τούρκος στρατηγός Γαζή Εβρενός. .
  Στα 1956, ο αείμνηστος έφορος αρχαιοτήτων Καβάλας Δ. Λαζαρίδης, επιμελήθηκε των ανασκαφών στην Αμφίπολη, που έφεραν στο φως πολλά και αξιοθαύμαστα ευρήματα...
Από την Εικονογραφημένη Ιστορία των Σερρών του Βασίλη Τζανακάρη

Το κείμενο παρατίθεται τον Απρίλιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του Δήμου Σερρών

• http://www.serres.gr/History/tzanakaris/3_1_amfipo...

Δημοτικό Διαμέρισμα Αναστασιάς

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ (Χωριό) ΣΕΡΡΕΣ
  Σε υψόμετρο 450μ. βρίσκεται η ημιορεινή Αναστασιά με περίπου 360 κατοίκους βορειοδυτικά της Νέας Ζίχνης, με την οποία συνδέεται είτε μέσω Γαζώρου (15χμ.) είτε μέσω Αγριανής (12χμ.). Πρόκειται για αγροτικό οικισμό, ο οποίος φημίζεται για την παραγωγή κερασιών.
Δυτικά του οικισμού βρίσκεται μια αναξιοποίητη περιοχή με ιζηματογενή πετρώματα όπου έχουν βρεθεί απολιθώματα ψαριών, ζώων και οστρακοειδών. Σύμφωνα με μελέτες αντιστοιχούσε ο χώρος πριν από τέσσερα εκατομμύρια χρόνια σε θαλάσσια περιοχή.
  Η ίδρυση του οικισμού ανάγεται στην βυζαντινή εποχή και στις αρχές του 14ου αιώνα ο πληθυσμός αναφέρεται με ήδη 125 κατοίκους περίπου. Το όνομα του χωριού προέρχεται από την βυζαντινή εκκλησία που είναι αφιερωμένη στην πολιούχο Αγία Αναστασία. Το 1880 μεγάλο μέρος του πληθυσμού έπεσε θύμα μιας φοβερής επιδημίας. Το 1907 αποκρούσθηκε επιτυχώς μια επίθεση Βουλγάρων που είχαν σκοπό να καταστρέψουν το χωριό και τότε καταφύγιο των Μακεδονομάχων της περιοχής. Ο πληθυσμός της Αναστασιάς ήταν και είναι αμιγώς ελληνικός, γεγονός που επιβεβαιώνεται και από τα περίπου 10 σταθερά φερόμενα επώνυμα των κατοίκων του χωριού.

Δημοτικό Διαμέρισμα Ανθής

ΑΝΘΗ (Χωριό) ΣΕΡΡΕΣ
Τηλέφωνο: +30 23220 22925
  Σε απόσταση 5 χιλιομέτρων προς τα ανατολικά από τη Νιγρίτα βρίσκεται το δημοτικό διαμέρισμα της Ανθής. Κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας ήταν τσιφλίκι και οικισμός με την ονομασία Φυτώκι ή Φυτόκι. Στα 1947 αποχωρίστηκε από τον τότε δήμο Νιγρίτας που υπαγόταν και αποτέλεσε ξεχωριστή κοινότητα. Σήμερα έχει πληθυσμό 525 κατοίκους από τους οποίους οι περισσότεροι ασχολούνται με τη γεωργία. Τα περίπου 5.000 στρέμματα που διαθέτει το διαμέρισμα, αρδεύονται όλα από το αρδευτικό δίκτυο της περιοχής του Φλαμπούρου. Έτσι, είναι φυσικό να δίνεται περισσότερη έμφαση στα λεγόμενα «ποτιστικά» προϊόντα. Παράγονται λοιπόν περίπου 50.000 τόνοι ντομάτας, 50 τόνοι σιτηρών, 30.000 τόνοι ζαχαρότευτλων, 1.500 τόνοι βαμβακιού, 2.500 τόνοι αραβοσίτου και λίγα κηπευτικά. Ακόμη, εκτρέφονται περίπου 500 οικόσιτα πρόβατα που συντελούν κι αυτά στην οικονομία και όπως σε κάθε δημοτικό διαμέρισμα έτσι και στην Ανθή λειτουργεί Αγροτικός Συνεταιρισμός. Για τις μορφωτικές ανάγκες των παιδιών λειτουργούν Νηπιαγωγείο και Δημοτικό Σχολείο τετραθέσιο. Στην κοινότητα υπάρχει επίσης περικαλλής ναός αφιερωμένος στον Αγιο Γεώργιο που πανηγυρίζει στις 23 Απριλίου ή τη Δεύτερη μέρα του Πάσχα. Η Ανθή, τέλος, μαζί με το Φλάμπουρο είναι τα δύο χωριά από τα οποία προέρχονται κατά παράδοση οι καλύτεροι οργανοπαίκτες νταουλιού και ζουρνά.

ΑΡΓΙΛΟΣ (Αρχαία πόλη) ΣΕΡΡΕΣ
  Η Αργιλος ιδρύθηκε ως αποικία των Ανδρίων στα δυτικά των εκβολών του Στρυμόνα κατά την αρχαϊκή εποχή (654 π.Χ.) και παρουσιάζει ζωή μέχρι και τα ελληνιστικά χρόνια, οπότε και παρακμάζει, λόγω της μεγάλης ακτινοβολίας της γειτονικής Αμφίπολης. Οι ανασκαφές των τελευταίων χρόνων αποκαλύπτουν τμήματα του οχυρωματικού περιβόλου, ιδιωτικές οικίες, δημόσια κτίρια και δρόμους της αρχαϊκής και της ελληνιστικής πόλης, τα οποία σώζονται σε εντυπωσιακή κατάσταση διατήρησης. Έχουν επίσης αποκαλυφθεί δύο σημαντικοί τάφοι μακεδονικού τύπου, καθώς και συστάδες κιβωτιόσχημων τάφων της κλασικής και της ελληνιστικής περιόδου.
Το κείμενο (απόσπασμα) παρατίθεται τον Αύγουστο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο της Νομαρχίας Σερρών.

Δημοτικό Διαμέρισμα Βαλτοτοπίου

ΒΑΛΤΟΤΟΠΙ (Κωμόπολη) ΣΕΡΡΕΣ
Τηλέφωνο: +30 23210 32114
  Το Βαλτοτόπι είναι ένας από τους μεγαλύτερους οικισμούς του Δήμου Στρυμόνα με 1.131 κατοίκους.
  Το παλαιότερο όνομα του οικισμού ήταν Μπειλίκ Μαχαλέ. Το 1922 εγκαταστάθηκαν πρόσφυγες που ήρθαν από τα Μάλγαρα της Ανατολικής Θράκης. Τα 2/3 του πληθυσμού ήταν πρόσφυγες ενώ το 1/3 ήταν ντόπιοι.
  Επισήμως η κοινότητα Βαλτοτοπίου αναγνωρίσθηκε το 1946 και προήλθε από την Κοινότητα Πεπονιάς. Στο Δ.Δ. Βαλτοτοπίου δραστηριοποιείται ο Επιμορφωτικός Πολιτιστικός Σύλλογος Βαλτοτοπίου, ο Σύλλογος Γυναικών Βαλτοτοπίου και η ποδοσφαιρική ομάδα «Ατρόμητος» Βαλτοτοπίου.

Δημοτικό Διαμέρισμα Γαζώρου

ΓΑΖΩΡΟΣ (Κωμόπολη) ΣΕΡΡΕΣ
Τηλέφωνο: +30 23240 41269
  Με 1.650 κατοίκους περίπου, ο Γάζωρος είναι από άποψη πληθυσμού το δεύτερο σημαντικότερο χωριό του δήμου και βρίσκεται σε απόσταση 8χμ. δυτικά της Νέας Ζίχνης και 24χμ. νοτιοανατολικά από την πόλη των Σερρών. Το σημερινό τοπωνύμιο υιοθετήθηκε το 1926 και προέρχεται από την αρχαία Γάζωρο, πόλη που εικάζεται ότι ιδρύθηκε γύρω στο 700 π.Χ. από τους Ηδωνούς και ήκμασε ως ανεξάρτητη πόλη-κράτος το 500-475 π.Χ.
  Πιθανώς η αρχαία πόλη ήταν κτισμένη περίπου μισό χιλιόμετρο βορειοανατολικά από τη σημερινή τοποθεσία του χωριού, στο λόφο του Αγίου Αθανασίου ανάμεσα σε δύο βαθιά ρέματα. Ο Γάζωρος απελευθερώθηκε από τους Τούρκους το 1913 και υπέστη μεγάλες καταστροφές από τους Βουλγάρους κατά τους Μακεδονικούς αγώνες του 1916-18. Τέλος, με την ανταλλαγή πληθυσμών που ακολούθησε την υπογραφή της Συνθήκης της Λωζάννης (1923), περίπου διακόσιες τουρκικές οικογένειες έφυγαν από το χωριό με αντίστοιχη έλευση Ελλήνων της Μικράς Ασίας.

Δημοτικό Διαμέρισμα Δασοχωρίου

ΔΑΣΟΧΩΡΙ (Κωμόπολη) ΣΕΡΡΕΣ
Τηλέφωνο: +30 23250 22557
Κτισμένο δίπλα σε δάσος (το οποίο εκχερσώθηκε με τον αναδασμό), από όπου πήρε και το όνομά του, ανέκαθεν ήταν η ύπαρξη του συνδεδεμένη με την οικονομική και κοινωνική ζωή της Ηράκλειας. Επειδή μεγάλο μέρος του αγροκτήματός του είναι παραποτάμιο (Στρυμώνας) ήταν και μέχρι σήμερα παραμένει ανεπτυγμένη η κτηνοτροφία. Οι κάτοικοι Θρακιώτες, Σαρακατσάνοι και γηγενείς ασχολούνται με την γεωργία.

Δημοτικό Διαμέρισμα Δήμητρας

ΔΗΜΗΤΡΑ (Χωριό) ΣΕΡΡΕΣ
Τηλέφωνο: +30 23240 20139
Το χωριό Δήμητρα βρίσκεται 6χμ. νοτιοανατολικά της Νέας Ζίχνης και δημιουργήθηκε στις αρχές του 20ού αιώνα με την εγκατάσταση προσφύγων από την ανατολική Θράκη, τον Καύκασο, τη Μικρά Ασία και τον Πόντο. Το χωριό ιδρύθηκε το 1914 από οικογένειες Θρακών προσφύγων από το Σιμιτλή, ονομάζεται Τεπελτζές (δηλαδή λασπώδης τόπος), ενώ το 1927 αποκτά το όνομα Δήμητρα. Σήμερα υπάρχουν λιγότεροι από 500 κατοίκους. Σύμφωνα με την παράδοση σχετίζεται το όνομα με την περιπλάνηση της θεάς Δήμητρας στην περιοχή, μετά την αρπαγή της Περσεφόνης από τον Αδη. Πιθανότερο όμως φαίνεται να προέρχεται η σημερινή ονομασία του χωριού από τις σημαντικές εκτάσεις καλλιέργειας δημητριακών, καθώς οι πρώτοι κάτοικοι του χωριού με την τεχνογνωσία τους μετέτρεψαν τα ελώδη εδάφη σε γόνιμα χωράφια.

Δημοτικό Διαμέρισμα Δομίρου

ΔΟΜΙΡΟΣ (Χωριό) ΣΕΡΡΕΣ
   Ο Δόμηρος είναι ένα χωριό βόρεια του Ροδολίβους, μικρό σε πληθυσμό με μακραίωνη όμως ιστορία.
   Ο Δόμηρος όμως είναι γνωστός και με την ονομασία «Βουλτσίστα», όπως ονομαζότανε ως το 1946. Με το όνομα αυτό συναντούμε το Δόμηρο στα Βυζαντινά χρόνια. Πιο συγκεκριμένα, σε έγγραφο του 1358 το οποίο ανακάλυψε ο Ροδολιβιανός αρχαιολόγος Ζήκος Νικόλαος στην Ι. Μ. Ιβήρων στο Αγιον Όρος, γίνεται λόγος για την Αννα Τορνίκινα, μία πλούσια αγρότισσα από το Ροδολίβος, η οποία προσέφερε σε δύο Βυζαντινούς στρατηγούς τα μισά κτήματά της στον «Οικισμό Βελτσίσθα», εάν αυτοί κατόρθωναν να απελευθερώσουν την περιοχή από τους Σέρβους κατακτητές του Στέφανου Ντουσάν.
  Στα νεότερα χρόνια ο Δόμηρος κατοικείται το 1922 από πολλούς Πόντιους, οι οποίοι ήρθαν πρόσφυγες στο χωριό μετά τη Μικρασιατική καταστροφή.
  Το 1996 ενώνεται με το Ροδολίβος και δημιουργούν το Δήμο Ροδολίβους, στον οποίο αργότερα προστίθεται αργότερα και το Μικρό Σούλι. Ο Δόμηρος αν και μικρό χωριό, κατάφερε να αναδείξει πολλούς και σημαντικούς ανθρώπους, από τους οποίους θα ξεχωρίζαμε τον Αλέκο Δαμιανίδη και τον Ντίνο Χατζηδημητρίου, οι οποίοι διετέλεσαν βουλευτές, αλλά και τον ιδιοκτήτη της «Aloymil», της μεγαλύτερης βιομηχανίας της Βόρειας Ελλάδας, τον επιχειρηματία Γιώργο Μυλωνά.
Υπεύθυνοι Κειμένων : Αριάδνη Παπαφωτίου - Γιάννης Στράτης - Μαρία Βίτσιου - Γιώργος Βογιατζής

Δημοτικό Διαμέρισμα Δραβήσκου

ΔΡΑΒΗΣΚΟΣ (Κωμόπολη) ΣΕΡΡΕΣ
Τηλέφωνο: +30 23240 51935, 51860
Το πεδινό χωριό Δραβήσκος βρίσκεται 14χμ. νοτιοανατολικά από την έδρα του δήμου κι έχει σήμερα περίπου 1.650 κατοίκους. Η τοποθεσία κατοικείται από την αρχαιότητα, καθώς το γόνιμο έδαφος της περιοχής προσφέρεται για την ανάπτυξη τόσο της γεωργίας όσο και της κτηνοτροφίας. Σύμφωνα με την παράδοση, το σημερινό τοπωνύμιο προέρχεται από την αρχαία ρίζα δραβ- και τη λέξη ήσκιος, δηλαδή μέρος με ρόδα υπό σκιάν, ονομασία σχεδόν αναλλοίωτη που τεκμηριώνει την ιστορική συνέχεια στην κατοίκηση του χώρου.

Heraklia Community

ΗΡΑΚΛΕΙΑ (Κωμόπολη) ΣΕΡΡΕΣ
  Η Ηράκλεια, εμπορικό κέντρο για περισσότερο από τριακόσια χρόνια μιας ευρύτερης περιοχής βρίσκεται στο πεδινό χώρο που σχηματίζεται από τις οροσειρές του Μπέλλες και Κρουσίων μεταξύ της λίμνης Κερκίνης και το ρου του ποταμού Στρυμώνα κατά την είσοδο του από την Βουλγαρία. Στην κυριολεξία η περιοχή του Δήμου Ηράκλειας βρίσκεται στην αγκαλιά του Στρυμώνα. Η εμπορική και πνευματική της παρουσία μέσα στο χρόνο ήταν πολύ μεγάλη για το πληθυσμιακό μέγεθος της. Σ' όλα τα χρόνια ύπαρξης της είχε πληθυσμό μεταξύ 10.000 και 3.857 που έχει σήμερα. Κάηκε ολοσχερώς δύο φορές από τους Βουλγάρους. Μετά την τρίχρονη ομηρία (1916-1919) των Ηρακλειωτών από τους Βουλγάρους στο Ποζάροβιτς (παραδουνάβια πόλη μεταξύ Σερβίας και Αυστρίας) για την έντονη συμμετοχή τους στο Μακεδονικό Αγώνα αποδεκατίστηκαν και σκόρπισαν στις μεγαλουπόλεις. Στα χρόνια της τουρκοκρατίας μέχρι και τα χρόνια του μεσοπολέμου υπήρξε εμπορικός κόμβος όλης της κεντρικής και ανατολικής Μακεδονίας με τις πέραν του Αίμου χώρες και κυρίως με την Ρουμανία. Λόγω της ιδιαίτερης ιστορικής, εμπορικής και πνευματικής σημασίας της χαρακτηρίσθηκε και λειτουργεί ως Δήμος από το 1939. Η πορεία της μετά το 1970 είναι φθίνουσα, όπως εξάλλου όλης της ελληνικής επαρχίας. Διατηρεί όμως τα χαρακτηριστικά του εμπορικού, διοικητικού και πνευματικού κέντρου μιας περιοχής που έχει περισσότερα από 15 χρόνια συνολικού πληθυσμού περισσότερο από 20.000 κατοίκους.

Δημοτικό Διαμέρισμα Θερμών

ΘΕΡΜΑ (Χωριό) ΣΕΡΡΕΣ
Τηλέφωνο: +30 23220 22540
Φαξ: +30 23220 24166
  Τα Θερμά, όπως ονομάζουν την κοινότητα οι κάτοικοι της περιοχής, απέχουν από τη Νιγρίτα 5 χλμ., από τις Σέρρες 27 χ/λμ. και από τη Θεσσαλονίκη 90 χλμ. Το όνομα του το πήρε από τις θερμές πηγές που υπάρχουν εκεί. Μάλιστα, σώζονται στο ύψος των πηγών Δημόσια Λουτρά (θέρμες) Ρωμαϊκής εποχής, πράγμα που αποδεικνύει ότι οι θερμές πηγές αυτές ήταν γνωστές κατά την αρχαιότητα.
  Παλαιότερα και σύμφωνα με μαρτυρίες κατοίκων το χωριό ήταν κτισμένο νότια της σημερινής του θέσης, πάνω σε λόφο, ονομαζόταν Λίτζα ή Λούτζα, αποτελούνταν από τρεις συνοικίες και κατοικούνταν από Έλληνες και Τούρκους. Οι δεύτεροι, μετά τους διωγμούς του Ελληνισμού της Τουρκίας το 1914, άρχισαν να εγκαταλείπουν το χωριό, ενώ ήδη είχαν αρχίσει να καταφτάνουν τα πρώτα κύματα Θρακών και Ποντίων προσφύγων. Το άγονο του εδάφους και η αδυναμία παροχής οικονομικών κινήτρων στους πρόσφυγες, οδήγησαν στη δημιουργία των σημερινών Θερμών όπου και από το 1926 μέχρι το 1938 ολοκληρώθηκε η εγκατάσταση των παλαιών κατοίκων της Λίτζας και των προσφύγων στο χωριό.
  Σήμερα αριθμεί 574 κατοίκους. Είναι μια κοινότητα με πολύ καλές αναπτυξιακές προδιαγραφές. Πηγές εισοδήματος για τους κατοίκους αποτελούν:
α) Τα λουτρά των θερμών πηγών. Το νερό που αναβλύζει από τις πηγές έχει ιαματικές ιδιότητες και για το λόγο αυτό πολλοί επισκέπτονται τα λουτρά και ενοικιάζουν δωμάτια στο χωριό, αφήνοντας έτσι κέρδη στους κατοίκους.
β) Το 963ο Τάγμα Πεζικού (Κέντρο Εκπαιδεύσεως Νεοσύλλεκτων) βρίσκεται λίγα μόλις μέτρα έξω από το Δημοτικό Διαμέρισμα, η αγορά του οποίου αποτελεί κέντρο καθημερινών συναλλαγών και ψυχαγωγίας για τους στρατιώτες της μονάδας με αποτέλεσμα να ενισχύεται η τοπική οικονομία.
γ) Η γεωθερμία που πηγάζει από τα θερμά νερά έχει αρχίσει σιγά-σιγά να μπαίνει στη ζωή των κατοίκων (κι αυτό θα συνεχιστεί) είτε για τη θέρμανση (καλοριφέρ), είτε για τα θερμοκήπια.
  Η κοινότητα συνολικά διαθέτει περίπου 5.000 στρέμματα, τα οποία καλλιεργούν οι κάτοικοι παράγοντας: βαμβάκι, σιτηρά, μηδική, αραβόσιτο, ελιές και κηπευτικά (κυρίως ντομάτα). Στο χωριό υπάρχει Αγροτικός Συνεταιρισμός.
  Η εκκλησία της κοινότητας είναι αφιερωμένη στον Αγιο Γεώργιο, αλλά η ενορία πανηγυρίζει στις 27 Ιουλίου, του Αγίου Παντελεήμονος, επειδή υπάρχει παρεκκλήσι του. Τέλος, στην κοινότητα λειτουργεί Νηπιαγωγείο και μονοθέσιο Δημοτικό Σχολείο για τις μορφωτικές ανάγκες των παιδιών.

Δημοτικό Διαμέρισμα Θολού

ΘΟΛΟΣ (Χωριό) ΣΕΡΡΕΣ
Τηλέφωνο: +30 23240 41616
Ο Θολός, πεδινό χωριό περίπου 900 κατοίκων, βρίσκεται 8χμ. νοτιοδυτικά της Νέας Ζίχνης ή 3χμ. νότια από το Γάζωρο. Ο χώρος κατοικείται από τους βυζαντινούς χρόνους και υπήρξε ιδιοκτησία του Αλεξίου Παλαιολόγου. Υπό τουρκοκρατίας το χωριό άνηκε στο τσιφλίκη του Μαχμού Μπέη. Τότε ζούσαν εκεί περίπου 15 ελληνικές οικογένειες, δούλοι του Μπέη. Οι σημερινοί κάτοικοι, κατά το πλείστον απόγονοι προσφύγων που ήρθαν το 1920 - 1922 από την Προύσσα της Μ. Ασίας και από την ανατολική Θράκη, ασχολούνται κυρίως με την γεωργία.

Δημοτικό Διαμέρισμα Καλών Δένδρων

ΚΑΛΑ ΔΕΝΔΡΑ (Χωριό) ΣΕΡΡΕΣ
Τηλέφωνο: +30 23210 78978
  Τα Καλά Δένδρα χρονολογούνται από τους βυζαντινούς χρόνους, και σε αυτό κατοικούν σήμερα 1.444 κάτοικοι, οι οποίοι είναι Ντόπιοι, Θρακιώτες, και Μικρασιάτες.
  Πρωτοαναφέρεται το 1465 με τη σημερινή του ονομασία. Εικάζεται ότι το όνομα προήλθε από κάποιο δάσος που υπήρχε στην περιοχή, γεγονός το οποίο φαίνεται να επιβεβαιώνουν και οι αναμνήσεις των γηραιότερων, οι οποίοι αναφέρουν ότι στις αρχές του 20ου αιώνα επιβίωναν ακόμη τα υπολείμματα δάσους από καραγάτσια (φτελιές).
   Κτισμένο σε καθαρά γεωργική περιοχή, το χωριό βρίσκεται δυτικά του Λευκώνα, από τον οποίο απέχει οδικά 6 χλμ. και συγκεντρώνει το 44% των καλλιεργήσιμων εκτάσεων του δήμου.
  Οι κάτοικοι ασχολούνται με την γεωργία και την κτηνοτροφία. Οι αγρότες καλλιεργούν καλαμπόκι, τεύτλα, βαμβάκι, σιτάρια.
  Λειτουργούν πολλοί Πολιτιστικοί Σύλλογοι όπως :
•Παλαιστικός Σύλλογος Καλών Δένδρων
•Ποδοσφαιρικός Σύλλογος "Πυθαγόρας" Καλών Δένδρων
•Πολιτιστικός Σύλλογος Καλών Δένδρων
•Σκοπευτικός Σύλλογος Καλών Δένδρων
•Σύλλογος Γυναικών Καλών Δένδρων
  Η εκκλησία του χωριού, είναι αφιερωμένη στον Αγιο Γεώργιο και εορτάζει στις 23 Απριλίου. Υπάρχει το Εκκλησάκι του Αγίου Ευσταθίου και κάθε χρόνο στις 19 Σεπτεμβρίου διοργανώνεται παραδοσιακό πανηγύρι.

Δημοτικό Διαμέρισμα Καρπερής

ΚΑΡΠΕΡΗ (Χωριό) ΣΕΡΡΕΣ
Τηλέφωνο: +30 23250 31204
  Χωριό που μέχρι πριν μερικές δεκαετίες ήταν από τα μεγαλύτερα, σήμερα η συρρίκνωση του γεωργικού εισοδήματος και η μετανάστευση εξωτερική και εσωτερική έχουν αποδυναμώσει το χωριό. Με την διάλυση του παραποτάμιου (Στρυμώνας) οικισμού Δρυοχώρι, οι κάτοικοί του ενσωματώθηκαν στην Καρπερή. Η πλούσια πεδινή περιοχή συνέβαλλε στην γρήγορη ενσωμάτωση των προσφύγων που εγκαταστάθηκαν στο χωριό και στην αρμονική συνύπαρξη των γηγενών με τους Σαρακατσάνους, Ποντίους και Θρακιώτες.

ΚΕΡΚΙΝΗ (Βουνό) ΣΕΡΡΕΣ
  Η οροσειρά του Μπέλες ( 2.031μ.) αποτελεί το φυσικό όριο του Νομού Κιλκίς προς βορρά, με την πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας. Ο επιβλητικός όγκος του βουνού σε συνδυασμό με τη γαλήνια ομορφιά της λίμνης Δοϊράνης, που αποτελεί κι αυτή ένα όριο στα βόρεια σύνορα μας, συνθέτουν ένα εκπληκτικό τοπίο. Στο χωριό Δοϊράνη, στην όχθη της λίμνης, μπορεί σήμερα ο επισκέπτης να βρει εγκαταστάσεις για μπάνιο το καλοκαίρι και ψάρεμα όλο το χρόνο, ενώ παράλληλα μια μικρή μαρίνα προσφέρει καταφύγιο στα κάθε είδους σκάφη που θα μπορούσαν να ταξιδέψουν στη λίμνη. Στην περιοχή δεσπόζει το μνημείο που υπάρχει σε ανάμνηση της μάχης της Δοϊράνης.Τα Χίλια Δέντρα, λίγα χιλιόμετρα από τη Δοϊράνη, είναι μια ενδιαφέρουσα περιοχή αναψυχής μέσα σε ένα δάσος από αιωνόβιες βελανιδιές που καταλήγει σε μια οργανωμένη πλαζ. Ανεβαίνοντας βορειότερα, μαζί με την γαλήνια ομορφιά της λίμνης ο επισκέπτης απολαμβάνει, κοντά στα Κάτω Σούρμενα, που είναι οικισμός στις Μουριές, τη δροσιά ενός καταρράκτη του οποίου τα νερά πέφτουν σχεδόν από 100 μέτρα ύψος. Η πλούσια βλάστηση από αιωνόβια πλατάνια, σφένταμο και φράξο κάνουν το τοπίο ειδυλλιακό και ευχάριστο. Συνεχίζοντας την πορεία προς τα σύνορα συναντά κανείς πορεία προς τα σύνορα συναντά κανείς περιοχές πάνω στο Μπέλες που τις γνωρίζουν καλά όσοι ασχολούνται με το κυνήγι.Η βλάστηση στα ψηλότερα σημεία μειώνεται, αυξάνονται οι αετοφωλιές και φαίνονται πάνω στην οροσειρά οι πυραμίδες που οριοθετούν τα βόρεια σύνορα της Ελλάδας.

Το κείμενο παρατίθεται τον Ιανουάριο 2005 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, της Νομαρχίας Κιλκίς

• http://www.kilkis.gr/DOIRANHBELES.htm (4 φωτ.)

Δημοτικό Διαμέρισμα Λευκώνα

ΛΕΥΚΩΝΑΣ (Κωμόπολη) ΣΕΡΡΕΣ
  Σύμφωνα με στοιχεία αρχικής αναγνώρισης, ο Λευκώνας ονομαζόταν Καβακλί και αποτελούσε την κοινότητα Καβακλί το 1920.
  Αποτελούνταν μόνο από το Καβακλί και στη συνέχεια προσαρτήθηκε το Κάτω Μετόχι αφού αποσπάσθηκε από την Κοινότητα Ξηροτόπου, την 1-12-1928. Ο συνοικισμός Μετόχι αποσπάσθηκε από την Κοινότητα Λευκώνα και προσαρτήθηκε στο Δήμο Σερρών το 1970.
  Με τον Ν. 2539/97 "Συγκρότηση Πρωτοβάθμιας Τοπικής Αυτοδιοίκησης" συστάθηκε ο Δήμος Λευκώνα αποτελούμενος από τις πρώην κοινότητες Λευκώνα, Καλά Δένδρα και Χριστός.
  Σύμφωνα με ιστορικά στοιχεία στο Καβακλί (Λευκώνα) εγκαταστάθηκαν το 1920 οι πρώτοι πρόσφυγες Ελληνοπόντιοι. Πρόκειται για ένα κατεξοχήν προσφυγικό χωριό με έντονη την παρουσία κυρίως του Ποντιακού στοιχείου καθώς επίσης του Μικρασιάτικου και του Θρακιώτικου. Σύμφωνα με άλλες πηγές οι ντόπιοι κάτοικοι του Λευκώνα είναι απόγονοι Αιγυπτίων που ήρθαν με στράτευμα για να βοηθήσουν τους Τούρκους. Η αρχική ονομασία Καβακλί όπως άλλωστε και η μετονομασία σε Λευκώνα, προέρχεται από τα Καβάκια, τις γνωστές Λεύκες, χαρακτηριστικό στοιχείο της περιοχής.
  Ο Λευκώνας (έδρα του Δήμου) βρίσκεται στο 4ο χιλ. Σερρών - Θεσσαλονίκης. Οι κάτοικοι ασχολούνται τόσο με την γεωργία και την κτηνοτροφία όσο και με αστικές δραστηριότητες είτε στο Δήμο είτε και στη γειτονική πόλη των Σερρών.
  Η έδρα του δήμου διαθέτει :
•Γυμνάσιο
•Δημοτικό
•Κ.Α.Π.Η.
•Κέντρο Εξυπηρέτησης Πολιτών (Κ.Ε.Π.)
•Νηπιαγωγείο
•Νοσοκομειακή περίθαλψη Α' βαθμού (Βοήθεια στο σπίτι)
•Παιδικό Σταθμό
  Στο Λευκώνα υπάρχουν οι παρακάτω σύλλογοι:
•Μουσικογυμναστικός Σύλλογος «Ολυμπιακός» Λευκώνα
•Ποντιακός Λαογραφικός Σύλλογος Λευκώνα
•Σύλλογος Αιμοδοτών και Δωρητών Σώματος
•Φιλεκπαιδευτική Εταιρεία Λευκώνα

Δημοτικό Διαμέρισμα Λιθοτόπου

ΛΙΘΟΤΟΠΟΣ (Χωριό) ΣΕΡΡΕΣ
Τηλέφωνο: +30 23250 41205
Το μοναδικό ημιορεινό χωριό του Δήμου μας κτισμένο πάνω από την λίμνη Κερκίνη, μέσα σε καταπράσινο περιβάλλον, είναι νέος οικισμός που δημιουργήθηκε με την έλευση των Ποντίων στην περιοχή. Η ζωή των κατοίκων είναι εξαρτημένη από την λίμνη και το βουνό. Σήμερα με την τουριστική αξιοποίηση της περιοχής το χωριό παρουσιάζει θετικούς δείκτες ανάπτυξης.

Δημοτικό Διαμέρισμα Λιμνοχωρίου

ΛΙΜΝΟΧΩΡΙ (Χωριό) ΣΕΡΡΕΣ
Τηλέφωνο: +30 23250 51205
  Το αρμονικό αλληλοσυμπλήρωμα του μωσαϊκού των πολιτιστικών στοιχείων των ντόπιων και προσφύγων κατοίκων του Λιμνοχωρίου, γέννησε μια κοινωνία ήσυχη που για χρόνια τώρα στηρίζεται στο βουκολικό τρόπο ζωής. Στο ακρότατο σημείο όπου ο Σερραϊκός κάμπος συναντιέται με την λίμνη Κερκίνη, μέσα στην ησυχία που γεννά η αρμονική συνύπαρξη φύση-άνθρωπος-νερό, στέκεται το Λιμνοχώρι χωρίς πολλές απαιτήσεις. Ένας τόπος που η ανατολή και το ηλιοβασίλεμα κλέβουν χρώματα από την λίμνη και τις γύρω οροσειρές του Μπέλλες και των Κρουσίων και κάνει την κάθε μέρα διαφορετική.
  Το Λιμνοχώρι είναι οικισμός του Δήμου Ηράκλειας, που δημιουργήθηκε στο χώρο που υπήρχε το τσιφλίκι του Τούρκου Μπέη Χατζηλαζάρου. Το 1932 με την διάνοιξη της νέας κοίτης του Στρυμώνα διαλύθηκαν οι οικισμοί Λιμνοχώρι, Μανιτάρι, και Μπουρσούκι. Έτσι οι κάτοικοι των οικισμών αυτών έκτισαν στην σημερινή τοποθεσία το χωριό Κογχύλια το οποίον αργότερα πήρε το σημερινό όνομα Λιμνοχώρι. Επίσης είναι γνωστό και με το όνομα Πορλίδα.
  Το Λιμνοχώρι διαθέτει χώρους στην πολύμορφη παραλίμνια περιοχή για πεζοπορία, για εκδρομές, για κατασκηνώσεις, για απομόνωση, για άθληση και για εξερεύνηση της πλούσιας ζωϊκής και φυτικής ποικιλίας.
  Ανεπιφύλακτα προτείνουμε να κάνετε την διαδρομή Λιμνοχώρι- Λίμνη Κερκίνη- παραλίμνια περιοχή Χρυσοχωράφων - Λιθότοπος. Η διαδρομή με ποδήλατο ή πεζοπορία είναι καταπληκτική με πλούσια εναλλαγή φυσικών ομορφιών. Τολμήστε το και ίσως ανακαλύψετε εικόνες μοναδικές!

Δημοτικό Διαμέρισμα Μαυρολόφου

ΜΑΥΡΟΛΟΦΟΣ (Χωριό) ΣΕΡΡΕΣ
Τηλέφωνο: +30 23240 51838
Σε απόσταση 15 χμ. από την Νέα Ζίχνη βρίσκεται σ' ένα λόφο ύψους 80 μ. ανάμεσα στην κατάληξη του Παγγαίου όρους και στον κάμπο των Σερρών ο Μαυρόλοφος με σήμερα περίπου 650 κατοίκους. Μετά από επανειλημμένους διωγμούς από κατοίκους της γύρω περιοχής, μια ομάδα περίπου 110 οικογενειών Μικρασιατών προσφύγων, στην πλειονότητα από την Πάρλα του Ικονίου, εγκαταστάθηκε το 1923 στο εν λόγο ύψωμα δίπλα στο χωριό Δραβήσκος. Αρχικά ο οικισμός αποτελούνταν από σκηνές και άθλια παραπήγματα. Αργότερα απόκτησαν οι κάτοικοι με την βοήθεια του κράτους πλιθόχτιστα σπίτια, μερικά από τα οποία υπάρχουν και κατοικούνται ακόμα σήμερα. Οι μέτοικοι έφεραν την τεχνογνωσία του τόπου τους και διακρίθηκαν ως κτίστες, σιδηρουργοί, ξυλουργοί κ.λπ., ενώ οι γυναίκες ήταν υφάντριες και έγιναν γνωστές ειδικότερα για τα μάλλινα υφαντά χαλιά τους.

ΜΕΝΟΙΚΙΟ (Βουνό) ΣΕΡΡΕΣ
  Το Μενοίκιο αποτελεί συνέχεια του Φαλακρού όρους και απλώνεται στο δυτικό άκρο του νομού Δράμας. Η ψηλότερη κορυφή του είναι η “Μαυρομάτα” (1.963μ.) η οποία όμως βρίσκεται στο νομό Σερρών, ενώ η ψηλότερη κορυφή του όρους μέσα στο νομό Δράμας είναι το “Θαμνοτόπι” (1.952μ.).
(Κείμενο: Ντέπυ Χιωτοπούλου)
Το κείμενο (απόσπασμα) παρατίθεται το Δεκέμβριο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο της Περιφέρειας Ανατ. Μακεδονίας - Θράκης.

Δημοτικό Διαμέρισμα Μεσοκώμης

ΜΕΣΟΚΩΜΗ (Χωριό) ΣΕΡΡΕΣ
Τηλέφωνο: +30 23210 31254
  Είναι ο μικρότερος οικισμός του Δήμου Στρυμόνα με πληθυσμό 167 κατοίκους.
  Οι πρώτοι κάτοικοι ήταν Θρακιώτες από το Ορτακτσί Ανατολικής Θράκης, κοντά στην Αδριανούπολη. Εγκαταστάθηκαν το 1922 (κατά την ανταλλαγή πληθυσμών) αρχικά στην περιοχή Κάκαρα και μετά από μερικά χρόνια στο σημερινό οικισμό. Οι πρώτοι κάτοικοι έφτιαξαν καλύβες από καλάμια που έκοβαν από το βάλτο, ενώ όταν εγκαταστάθηκαν στο σημερινό οικισμό έχτισαν την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου.
  Επισήμως η Κοινότητα αναγνωρίστηκε το 1949 και προήλθε από την Κοινότητα Πεντάπολης.
  Στη Μεσοκώμη έχει την έδρα της η Ένωση Νέων Αγροτών Νομού Σερρών, η οποία στεγάζεται στο ανακαινισμένο κτίριο του παλαιού Δημοτικού Σχολείου.

Δημοτικό Διαμέρισμα Μεσορράχης

ΜΕΣΟΡΡΑΧΗ (Χωριό) ΣΕΡΡΕΣ
Τηλέφωνο: +30 23240 20140
Το χωριό Μεσορράχη βρίσκεται 3 χμ. νοτιοανατολικά της Νέας Ζίχνης και αναφέρεται από την βυζαντινή εποχή ως Ράχωβα, τότε οικισμός λίγων κατοίκων, με πιθανή χρονολογία ίδρυσης γύρω στο 1100 μ.Χ. Επί τουρκοκρατίας το χωριό κατοικούνταν από Έλληνες και Τούρκους, ενώ από της αρχές του 20ου αιώνα εγκαταστάθηκαν επανειλημμένα και πρόσφυγες, κυρίως από την Μικρά Ασία. Το 1916 οδηγήθηκαν όλοι οι άντρες ηλικίας 18 - 55 ετών του χωριού ως όμηροι στα κάτεργα της Βουλγαρίας, απ' όπου μόνο ελάχιστοι επέστρεψαν. Το τοπωνύμιο Μεσορράχη χρονολογείται στο 1930. Το χωριό μετρά σήμερα περίπου 400 κατοίκους, στην πλειοψηφία τους απόγονοι προσφύγων από τον Πόντο και τη Μικρά Ασία που εγκαταστάθηκαν στην περιοχή το 1922 και το 1923.

Δημοτικό Διαμέρισμα Μικρού Σουλίου

ΜΙΚΡΟ ΣΟΥΛΙ (Χωριό) ΣΕΡΡΕΣ
Τηλέφωνο: +30 23240 71779
   Το Μικρό Σούλι είναι ένα μικρό, πανέμορφο χωριό της επαρχίας Φυλλίδας του Ν.Σερρών. Είναι κτισμένο στις δυτικές πλαγιές του Παγγαίου και βορειοανατολικά της Αμφίπολης, πάνω σε λόφο.
  Είναι ένα ημιορεινό χωριό και καλύπτει περίπου 20.000 στρέμματα καλλιεργήσιμης γης 18.800 στρ. βοσκοτόπια, 4.400 στρ. δάση, 1800 στρ. κτισμένης περιοχής.
  Το Μ. Σούλι ήταν και εξακολουθεί να είναι ένα αγροτικό χωριό και οι περισσότεροι κάτοικοι του είναι γεωργοί και κτηνοτρόφοι. Το βιοτικό επίπεδο είναι μέτριο και γι' αυτό οι κάτοικοι αναγκάστηκαν να βρουν άλλους τρόπους ζωής. Το σχολείο που είχε πάνω από 100 μαθητές στα τέλη της δεκαετίας του '60 σήμερα δεν λειτουργεί, φανερή απόδειξη της σταδιακής ερήμωσης του χωριού. Μόνο το καλοκαίρι το χωριό γεμίζει από κόσμο.

Μονή Εικοσιφοίνισσας

ΜΟΝΗ ΕΙΚΟΣΙΦΟΙΝΙΣΣΗΣ (Μοναστήρι) ΣΕΡΡΕΣ
Σε μια απόκρημνη χαράδρα του Παγγαίου Ορους βρίσκεται η Ιερά Μονή της Εικοσιφοίνισσας μέσα σε πυκνά και παρθενικά δάση, στα οποία βασιλεύει μυστηριώδης σιγή, που διακόπτεται μόνο απο τους ψιθύρους και τα κελαηδήματα των πουλιών. Η Μονή αριθμεί ιστορική αξία πολλών εκατονταετηρίδων και τιμάται στ' όνομα της Θεοτόκου, της οποίας σώζεται εκεί Αχειροποίητος εικόνα, ζωγραφισμένη προ αμνημονεύτων χρόνων και προσελκύει τους χριστιανούς όλης της Μακεδόνιας. Η ετοιμολογία της ονομασίας της Μονής κατά μια εκδοχή είναι από το είκοσι φοίνικες. Κατ' άλλη παράδοση ο Γερμανός, ο πρώτος κτήτορας, όταν απελπίστηκε λόγω έλλειψης νερού και σκεφτόταν να χτίσει σε κάποιο άλλο μέρος τη Μονή, είδε οπτασία, κατά την οποία η Παναγία έστειλε ένα κοτσύφι (κόσσυφον), το οποίο ανακάλυψε νερό μέσα σε πυκνούς θάμνους. Από το γεγονός αυτό η Μονή αυτή ονομάστηκε Κοσσυφίνισσα και Κοσσύνιτσα.
Κατ' άλλη, επικρατέστερη εκδοχή, η Μονή πήρε τ' όνομά της από την Αχειροποίητο εικόνα, η οποία έχει κόκκινο χρώμα [εικών-φοινίσουσα(=κόκκινη)]. Κατά την παράδοση η Μονή ιδρύθηκε το 518 μ.Χ. από τον όσιο Γερμανό, στον οποίο εμφανίστηκε άγγελος Κυρίου και τον διέταξε να ιδρύσει τη Μονή στη Μακεδονία. Δεύτερος κτήτορας της Μονής θεωρείται ο Διονύσιος, ο οποίος χρημάτισε και Οικουμενικός Πατριάρχης Κων/πόλεως (1472-1478), ανακηρύχθηκε από την Εκκλησία μας Αγιος, τα δε λείψανα του φυλάγονται μέχρι σήμερα στη Μονή. Από το 1805 και μετά οι Ηγούμενοι Χρύσανθος (1805), Νεκτάριος Κων/πώλεος (1816-1818), Χατζηανανίας (1818),Κύριλλος (1821-1822) και Βενιανίμ (1833-1834) αποτέλεσαν τον κορμό της Εθνικής Αντίστασης, στη Μονή δε όρκισε τους άνδρες του ο ήρωας Εμμανουήλ Παπάς.

Ιστοσελίδα 6ου Γυμνασίου Σερρών
• http://www.6gymnasio.gr/ACTIVITIES/tur_odhgos/by_a... (3 φωτ.)

Μονή Τιμίου Προδρόμου

ΜΟΝΗ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ ΣΕΡΡΩΝ (Μοναστήρι) ΣΕΡΡΕΣ
Τηλέφωνο: +30 23210 71189
  Η Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου βρίσκεται 12 χμ. ΒΑ των Σερρών, σε χαράδρα του Μενοικίου όρους. Το καθολικό είναι κτίσμα του 14ου αιώνα και ανήκει στον τύπο του μονόκλιτου τρουλαίου ναού με λιτή, νάρθηκα, εξωνάρθηκα και μακρόστενη στεγασμένη στοά στα νότια (μακρυναρίκι). Στη βόρεια πλευρά υπάρχουν δύο παρεκκλήσια και ο πύργος του κωδωνοστασίου. Γύρω από το καθολικό οργανώνονται τα υπόλοιπα κτήρια: κελιά, ηγουμενείο, σχολή, τράπεζα, βιβλιοθήκη, ξενώνας. Η τοιχογράφηση του καθολικού άρχισε το 1300 μέχρι το 1333 και συνεχίσθηκε σε διάφορες περιόδους και από διαφορετικούς ζωγράφους.
  Η Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου ιδρύθηκε στα 1275-1278 από τον Σερραίο μοναχό Ιωαννίκιο και λίγα χρόνια μετά ανακαινίσθηκε από τον ανηψιό του Ιωακείμ, επίσκοπο Ζιχνών. Γρήγορα αναπτύχθηκε σε σπουδαίο μοναστικό κέντρο με μεγάλη οικονομική άνθηση, διότι γνώρισε την εύνοια βυζαντινών αυτοκρατόρων. Ο Πατριάρχης Γεώργιος Σχολάριος (Γεννάδιος) πέθανε και τάφηκε στο καθολικό της.
  Η σημερινή μορφή της μονής, η οποία συνεχίζει να λειτουργεί κανονικά, διαμορφώθηκε με την προσθήκη διαφόρων κτισμάτων κατά τους χρόνους της Τουρκοκρατίας.
  Στο διάστημα μεταξύ 1972 και 1986 έγιναν επιδιορθώσεις στις στέγες διαφόρων κτισμάτων. Από το 1986 έως σήμερα πραγματοποιείται αναστήλωση των κελιών της ανατολικής πτέρυγας καθώς και της βόρειας πτέρυγας.

Δημοτικό Διαμέρισμα Μονόβρυσης

ΜΟΝΟΒΡΥΣΗ (Χωριό) ΣΕΡΡΕΣ
Τηλέφωνο: +30 23210 76466
  Οι κάτοικοι της Μονόβρυσης είναι απόγονοι προσφύγων που ήρθαν από το χωριό Παπουτσάκ Ντεβρέτ της Μ.Ασίας το 1922. Το χωριό τους, που ήταν αμιγώς ελληνικό και αριθμούσε περί τους 3.500 κατοίκους, βρισκόταν στην περιοχή της Προύσας. Το καθεστώς δε της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, τους είχε προτείνει να επιλέξουν μεταξύ της Ελληνικής γλώσσας και της Ορθόδοξης Θρησκείας και να κρατήσουν ένα από τα δύο. Αυτοί επέλεξαν, μια και δε γινόταν αλλιώς, τη θρησκεία τους.
   Το Δημοτικό διαμέρισμα της Μονόβρυσης του Δήμου Στρυμόνα, βρίσκεται 8χλμ νοτιοανατολικά της πόλης των Σερρών, βόρεια ενός οικισμού που υπήρχε πριν από την ανταλλαγή των πληθυσμών και ανήκε στον Σαλή Αγά ο οποίος εκμεταλλευόταν τα χωράφια της περιοχής. Αυτός και οι υπόλοιποι Τούρκοι εγκατέλειψαν αργότερα τα μέρη αυτά. Οι πρόσφυγες της Μονόβρυσης συνάντησαν την αντίδραση των ντόπιων κατοίκων, οι οποίοι δεν ήθελαν να μοιραστούν τις γεωργικές εκτάσεις μαζί τους.
  Η Κοινότητα Μονόβρυσης αναγνωρίστηκε επισήμως το 1946 και προήλθε από την Κοινότητα Νεοχωρίου. Σήμερα το χωριό αριθμεί 601 κατοίκους. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι δεν πλήττεται από το σύγχρονο ρεύμα της αστυφιλίας, αλλά κρατάει τους νέους, οι οποίοι κυρίως δραστηριοποιούνται επαγγελματικά στον τόπο τους. Κύρια ασχολία τους είναι η παραγωγή κηπευτικών και ανθοκομικών προϊόντων. Ιδιαίτερα η ανθοκομία αποτελεί δυναμικό κλάδο της τοπικής οικονομίας λόγω της ποσότητας αλλά και της ποιότητας των προϊόντων. Κάθε χρόνο το Μάιο, γίνεται έκθεση ανθοκομίας. Στο χώρο του γηπέδου της Μονόβρυσης όλοι οι παραγωγοί εκθέτουν τα λουλούδια τους σε μία πενθήμερη γιορτή γεμάτη χρώματα και αρώματα, η οποία αποτελεί σημαντικό μέσο προώθησης των προϊόντων και πόλο έλξης χιλιάδων επισκεπτών.
   Στη Μονόβρυση σήμερα δραστηριοποιούνται Πολιτιστικός σύλλογος, σύλλογος παραγωγών κηπευτικών και η ποδοσφαιρική ομάδα «Ηρακλής» Μονόβρυσης.

Δημοτικό Διαμέρισμα Μυρκίνου

ΜΥΡΚΙΝΟΣ (Χωριό) ΣΕΡΡΕΣ
Τηλέφωνο: +30 23240 51442
Ο Μύρκινος, μικρός οικισμός περίπου 350 κατοίκων, βρίσκεται νότια της Νέας Ζίχνης, από την οποία απέχει οδικά 21χμ. Κτισμένο σε απόσταση 500μ. περίπου από τις όχθες του Στρυμόνα, το χωριό χαρακτηρίζεται από την πλούσια βλάστηση και την ομορφιά του τοπίου. Το μεγαλύτερο μέρος των κατοίκων ασχολείται με την γεωργία και την κτηνοτροφία.

Δημοτικό Διαμέρισμα Μυρρίνης

ΜΥΡΡΙΝΗ (Χωριό) ΣΕΡΡΕΣ
Τηλέφωνο: +30 23240 51295
Κτισμένη σε μικρή απόσταση από τον ποταμό Αγγίτη, η Μυρρίνη είναι με περίπου 300 κατοίκους ο μικρότερος οικισμός του Δήμου Νέας Ζίχνης, από την έδρα του οποίου απέχει 10χμ. προς τα νοτιοανατολικά. Αρχικά υπήρχαν δυο διπλανά βρισκόμενα χωριά, το Κολτσάκι και το Κοτσάκι, που υπό τουρκοκρατίας ήταν τσιφλίκια του Φιτά Μπέη. Μετά το 1821 τα δύο χωριά αποτελούσαν πλέον το Κοτσάκι με στης αρχές του 20ου αιώνα περίπου 300 κατοίκους. Το 1913 καταστράφηκε το χωριό από τους Βούλγαρους, οι οποίοι σε μια δεύτερη επιδρομή οδήγησαν το 1916 βιαία 75 κατοίκους ως όμηρους στην Βουλγαρία. Το 1920 ανήκαν στην κοινότητα Κοτσάκι οι οικισμοί Δόμηρος, Δραβήσκος και Μύρκινος. Το 1925 ο τότε Μητροπολίτης Ζιχνών μετονόμασε το χωριό σε Μυρρίνη, που από το 1927 αποτελούσε πια αυτόνομη κοινότητα.

Δημοτικό Διαμέρισμα Νέας Ζίχνης

ΝΕΑ ΖΙΧΝΗ (Κωμόπολη) ΣΕΡΡΕΣ
Τηλέφωνο: +30 23240 20120
  Η Νέα Ζίχνη, κεφαλοχώρι με σήμερα περίπου 2.400 κατοίκους κι έδρα του ομώνυμου δήμου, βρίσκεται σε απόσταση 30χμ. νοτιοανατολικά από την πόλη των Σερρών. Θεωρείται ότι η Νέα Ζίχνη αντιστοιχεί στο αρχαίο βασίλειο του Συλέα, τον οποίο σκότωσε ο Ηρακλής για να απελευθερώσει τους υπηκόους του από την καταναγκαστική εργασία στους αμπελώνες του. Λέγεται ότι στην ίδια περιοχή βρισκόταν το Νύσιο Πεδίο, φημισμένο κατά την αρχαιότητα για τα άλογά του. Η Ζίχνη παίζει σημαντικό ρόλο στην περιοχή κατά τους βυζαντινούς χρόνους, όταν, από έδρα επισκοπής, αναδεικνύεται το 1329 σε μητρόπολη και είναι η δεύτερη σημαντικότερη πόλη ύστερα από αυτήν των Σερρών. Η άφιξη προσφύγων από τον Πόντο και τη Μικρά Ασία το 1914 και το 1922, συντέλεσε στην οικονομική αναγέννηση της περιοχής. Η πλειονότητα των κατοίκων του χωριού σήμερα είναι απόγονοι των προσφύγων, με αποτέλεσμα να υπάρχουν έκδηλα στοιχεία του μικρασιατικού πολιτισμού με πλούσια έθιμα και παραδόσεις.

Δημοτικό Διαμέρισμα Νέας Πέτρας

ΝΕΑ ΠΕΤΡΑ (Χωριό) ΣΕΡΡΕΣ
Η Νέα Πέτρα ιδρύθηκε το 1927 από πρόσφυγες της Πέτρας (ανατολικής Θράκης) και βρίσκεται σε πεδινή περιοχή 10χμ. νοτιοδυτικά της Νέας Ζίχνης. Οι πρώτοι κάτοικοί έκτισαν την εκκλησία της Παναγίας, στην οποία κάθε Δεκαπενταύγουστο γίνεται το προσκύνημα της Παναγιάς της Πέτρας με προσέλευση πλήθους πιστών. Σήμερα η Νέα Πέτρα αριθμεί λιγότερους από 400 κατοίκους, οι οποίοι διατηρούν τις παραδόσεις και τα έθιμα, όπως αυτό του κλήδονα και της γυναικοκρατίας.

Δημοτικό Διαμέρισμα Νέου Σκοπού

ΝΕΟΣ ΣΚΟΠΟΣ (Κωμόπολη) ΣΕΡΡΕΣ
Τηλέφωνο: +30 23210 31258
  Ο Νέος Σκοπός είναι ο μεγαλύτερος οικισμός (με 2.529 κατοίκους ) και έδρα του Δήμου Στρυμόνα.
  Ο οικισμός δημιουργήθηκε από πρόσφυγες του Σκοπού της Ανατολικής Θράκης, οι οποίοι εγκαταστάθηκαν στη σημερινή θέση του Νέου Σκοπού μετά την ανταλλαγή πληθυσμών το 1922.
  Αρχικά στην περιοχή υπήρχαν ορισμένες οικίες δουλοπάροικων, που δούλευαν στο τσιφλίκι της περιοχής, το Κισεζλίκ (Καλογερικό), μία εκκλησία της Ιεράς Μονής Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου, μερικές οικογένειες Μικρασιατών προσφύγων από την Προύσα και ορισμένες οικογένειες Σαρακατσάνων.
  Το 1926 άρχισε η θεμελίωση του οικισμού με δαπάνες των αποδήμων Σκοπηνών του Σικάγο. Αξίζει να σημειωθεί ότι από τις πρώτες προτεραιότητες των προσφύγων ήταν η ανέγερση του Ι.Ν. Αγίου Δημητρίου, όπου στεγάστηκαν τα ιερά εκκλησιαστικά και ιστορικά κειμήλια του παλαιού Σκοπού.
  Το 1966 εγκαινιάστηκε το πολιτιστικό κέντρο «Ορφέας», που δημιουργήθηκε εξ ολοκλήρου με δωρεές ομογενών και προσωπική εργασία των κατοίκων. Στεγάζει συλλόγους και φορείς του Δήμου, διαθέτει σημαντική βιβλιοθήκη, αρχείο με φωτογραφίες, αίθουσες δραστηριοτήτων, έκθεση με παραδοσιακές στολές και λαογραφικό υλικό, και μία υπέροχη αίθουσα θεάτρου.
  Ο Νέος Σκοπός είναι μια σύγχρονη κωμόπολη που αποτελεί οικονομικό, πολιτιστικό και διοικητικό κέντρο της περιοχής. Επιπλέον παρουσιάζει σημαντική εμπορική δραστηριότητα, και εξυπηρετεί τις ανάγκες όλων των κατοίκων του Δήμου.
   Είναι ένας τόπος ιδιαίτερα όμορφος και αξιόλογος που χαίρει κοινωνικής ευημερίας και οικονομικής ανάπτυξης, γεγονός το οποίο είναι προϊόν αφενός της εύφορης γης και αφετέρου της εργατικότητας και της ικανότητας των ανθρώπων που το κατοικούν. Πλατείες, πράσινο, πάρκα, όμορφα κτίρια αποτελούν κύρια χαρακτηριστικά της φυσιογνωμίας του τόπου. Όλα περιποιημένα, καλαίσθητα μαρτυρούν κάθε στιγμή τη φροντίδα το μεράκι και την εργατικότητα τόσο της δημοτικής αρχής όσο και των κατοίκων του.
  Στο Νέο σκοπό δραστηριοποιούνται οι σύλλογοι: Σύλλογος «Ορφέας», σύλλογος γυναικών, σύλλογος φιλόπτωχων «Ανθούσα» και ποδοσφαιρική ομάδα «Δόξα».

Δημοτικό Διαμέρισμα Νεοχωρίου

ΝΕΟΧΩΡΙ (Κωμόπολη) ΣΕΡΡΕΣ
Τηλέφωνο: +30 23210 76595
  Το Νεοχώρι με 1.274 κατοίκους, είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος πληθυσμιακά οικισμός του Δήμου Στρυμόνα. Βρίσκεται νοτιανατολικά από την πόλη των Σερρών και σε απόσταση 6χλμ από αυτήν. Είναι χτισμένο σε ένα μικρό λόφο (ύψος 30μ) και ήταν παλιότερα μετόχι της μονής Κουτλουμουσίου του Αγίου Όρους. Δυτικά του χωριού περνά ο ποταμός Αγίου Ιωάννου που λίγο νοτιότερα χύνεται στον ποταμό Στρυμόνα. Ο πληθυσμός του Νεοχωρίου αποτελείται από εντόπιους και Θρακιώτες. Οι πρώτοι εντόπιοι ήταν εγκαταστημένοι κοντά στο τσιφλίκι του Κων/νου Τεγουτζικ, περίπου δέκα οικογένειες, και εργαζόταν σαν εργάτες στα χωράφια του τσιφλικιού. Οι Θρακιώτες κατάγονται από το Μέγα Ζαλούφι της Μακράς Γέφυρας και από το Σελτζίκιοιϊ της ανατολικής Θράκης.
  Το Νεοχώρι αρχικά ήταν ενταγμένο στην κοινότητα Νέου Σουλίου (Σουμπάσκιουι) μαζί με τη Μονόβρυση και τον Κρίνο. Αυτόνομη κοινότητα έγινε το 1926 και αρχικά την κοινότητα αυτή αποτελούσαν και οι οικισμοί Σαλή Αγά (νυν Μονόβρυση) και Κρίνος (νυν Ζάμπα). Το 1930 ο Κρίνος ενώθηκε με τις Σέρρες ενώ ο οικισμός Σαλή Αγά μετονομάστηκε σε Μονόβρυση και το 1946 αποτέλεσε ξεχωριστή Κοινότητα.
  Σήμερα το Νεοχώρι είναι ένα καλοδιατηρημένο χωριό με καλή ρυμοτομία και ωραία μονώροφα και διώροφα σπίτια με καταπράσινους κήπους και δέντρα. Οι Νεοχωρίτες είναι όλοι φιλόξενοι, εργατικοί δραστήριοι με όλα τα προτερήματα και τα ελαττώματα της ελληνικής φυλής.
  Στο Νεοχώρι δραστηριοποιούνται ο Πολιτιστικός Σύλλογος «Οι φίλοι του χωριού» και η ποδοσφαιρική ομάδα «Αστήρ» Νεοχωρίου.

Δημοτικό Διαμέρισμα Νιγρίτας

ΝΙΓΡΙΤΑ (Κωμόπολη) ΣΕΡΡΕΣ
  Οι πρώτοι κάτοικοι της Νιγρίτας φαίνεται να ήταν ακτήμονες των γύρω ορεινών περιοχών και κυρίως του κατεστραμμένου οικισμού Παλαιοχωρούδα. Μάλιστα αρχικά υπήρχαν δύο ξεχωριστοί οικισμοί: η Νιγρίτα και η Σύρπα. Οι πρώτοι κάτοικοι της Σύρπας πρέπει να προερχόταν από το ορεινό χωριό Γκουβιντάρι (κατά τον Παπαθανασίου) και πήρε τ' όνομα της πιθανόν από την εγκατάσταση σ' αυτήν προσφύγων από τη Σύρπη της Μαγνησίας. Αργότερα, όταν μετά το 1820 ενισχύθηκε ο πληθυσμός των δύο οικισμών συνενώθηκαν. Ο διαχωρισμός αυτός είναι σήμερα αραιός μόνο από τη χάραξη των ορίων των δύο ενοριών του Δήμου της Νιγρίτας.
  Με τις σημερινές οδικές συνδέσεις η Νιγρίτα απέχει 22 χλμ. από τις Σέρρες, 84 χλμ. από τη Θεσσαλονίκη και 600 χλμ. από την Αθήνα. Η έδρα του δήμου αποτελεί οικονομικό, διοικητικό, πολιτιστικό και εκπαιδευτικό κέντρο της ευρύτερης περιοχής και έχει πληθυσμό 5.686 κατοίκους. Η αγορά της πόλης αναπτύσσεται γύρω από την κεντρική πλατεία. Στο κέντρο της βρίσκονται συγκεντρωμένες όλες οι υπηρεσίες,τα υποκαταστήματα τραπεζών, οι χώροι ψυχαγωγίας, το δημοτικό ξενοδοχείο «Γερακίνα», η στάση ΤΑΧΙ και το σταθμαρχείο των ΚΤΕΛ .Κάθε Σάββατο στην πλατεία του Δημαρχείου λειτουργεί λαϊκή αγορά.
  Στη Νιγρίτα εκδίδονται τρεις τοπικές εβδομαδιαίες εφημερίδες, η «ΝΙΓΡΙΤΑ» η αρχαιότερη εφημερίδα στο νομό Σερρών, η «ΝΕΑ ΠΟΡΕΙΑ» και «Η ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΒΙΣΑΛΤΙΑΣ». Επίσης λειτουργεί και ένας ραδιοφωνικός σταθμός, ο ΗΧΩ FM 102,4 ΜΗΖ.
  Στην πόλη λειτουργούν Δημοτικά Σχολεία, Γυμνάσιο, Ενιαίο Λύκειο, Τ.Ε.Ε, Ι.Ε.Κ, Νηπιαγωγεία, Παιδικοί Σταθμοί, Κ.Α.Π.Η, Ε.Σ.Υ, ιδιωτικά ιατρεία - οδοντιατρεία, φαρμακεία ενώ πολλοί είναι οι πολιτιστικοί και αθλητικοί σύλλογοι που δραστηριοποιούνται με διάφορα τμήματα.
  Η πλούσια αρχιτεκτονική κληρονομιά της πόλης, με τα νεοκλασικά σπίτια, τα επιβλητικά καπνομάγαζα, τις παλιές εκκλησίες και τα ξωκλήσια προσδίδουν στην πόλη χρώματα αλλοτινών εποχών και αναδεικνύουν το πλούσιο πολιτισμικό παρελθόν της.

Δημοτικό Διαμέρισμα Παραλιμνίου

ΠΑΡΑΛΙΜΝΙΟ (Χωριό) ΣΕΡΡΕΣ
Τηλέφωνο: +30 23210 73053
  Είναι γνωστό στη Βυζαντινή εποχή ως χωριό του "Βερνάρους". Επί της τουρκοκρατίας λεγόταν Βερνάρ, ονομασία που προέρχεται από τις λέξεις βερ=δώσμου και ναρ=ρόδι.
  Ως Κοινότητα αναγνωρίστηκε το 1927 και προήλθε από την Κοινότητα της Πεντάπολης. Αρχικά το Παραλίμνιο και η Μεσοκώμη αποτελούσαν ενιαία Κοινότητα. Οι κάτοικοι του Παραλιμνίου είναι Θρακιώτες, Σαρακατσάνοι και Αρβανίτες. Ο πολιτιστικός σύλλογος του χωριού, καθώς και η ποδοσφαιρική ομάδα φέρουν το όνομα «Απόλλων».

Δημοτικό Διαμέρισμα Πεθελινού

ΠΕΘΕΛΙΝΟΣ (Χωριό) ΣΕΡΡΕΣ
Τηλέφωνο: +30 23210 73073
  Πρόκειται για έναν οικισμό, που εξελίχθηκε στην περιοχή σε διάφορες θέσεις. Τα αρχαιολογικά ευρήματα που βρέθηκαν στην περιοχή μαρτυρούν ότι ο οικισμός ιδρύθηκε κατά τους κλασικούς χρόνους και συνέχισε να υφίσταται στην ελληνιστική, τη ρωμαϊκή και τη βυζαντινή εποχή. O σημερινός οικισμός ιδρύθηκε στις αρχές της τουρκοκρατίας.
  Το 18ο και 19ο αιώνα ο Πεθελινός (το Πισιλινό) που ανήκε διοικητικά στην επαρχία Ζίχνης, εκκλησιαστικά υπαγόταν αρχικά στην επαρχία Καβάλας και κατόπιν στην Μητρόπολη Ξάνθης. Τα έτη 1875-76 σε απογραφή του Μητροπολίτη Καλλίνικου Β' Ευτυχίδη φαίνεται να έχει 172 κατοίκους.
   Στο Μακεδονικό Αγώνα ο Πεθελινός είχε συμμετοχή και έδωσε στην πατρίδα τον Μακεδονομάχο Θεόδωρο Καραθεοδώρου.
  Ο Πεθελινός το 1920 ανήκε στο Γάζωρο και είχε 146 κατοίκους. Το 1875 είχε σχολείο με 5 μαθητές και το 1905 με 14 μαθητές και ένα δάσκαλο. Το 1916 κάηκε το σχολείο και ξαναχτίστηκε το 1919. Το 1928 λόγω της εγκατάστασης του εργοταξίου Μονκς - Γιούλεν για την αποξήρανση της λίμνης του Αχινού ο αριθμός των μαθητών ανέβηκε στους 180-200.
  Στα Ν.Α. του χωριού το 1933 ήρθαν και εγκαταστάθηκαν 19 οικογένειες από την Μικρά Ασία. Το 1933 οι κάτοικοι ήταν Μακεδόνες, Μικρασιάτες, Θρακιώτες, Πόντιοι και Σαρακατσάνοι. Το 1995 ιδρύθηκε ο Πολιτιστικός Σύλλογος της κοινότητας που δημιούργησε χορευτικά συγκροτήματα και ανέπτυξε πολιτιστικές εκδηλώσεις που ζωντάνεψαν το χωριό. Στον Πεθελινό δραστηριοποιείται η ποδοσφαιρική ομάδα «Στρυμόνας» Πεθελινού.

Δημοτικό Διαμέρισμα Ποντισμένου

ΠΟΝΤΙΣΜΕΝΟ (Χωριό) ΣΕΡΡΕΣ
Τηλέφωνο: +30 23250 23474
  Το παλαιότερο χωριό του Δήμου μας με κατοίκους ντόπιους και Θρακιώτες, το Ποντισμένο υπήρξε πάντοτε το μεγαλύτερο χωριό στην περιοχή. Οι κάτοικοι ασχολούνται με την παραδοσιακή γεωργία, αρκετοί είναι πλανόδιοι μικροπωλητές. Παλαιότερα ορισμένοι ασχολούνταν με την καλαθοπλεκτική, την ψαθοπλεκτική και την σαρωθροπλεκτική. Στο Ποντισμένο μέχρι σήμερα χορεύουν τα "κετσέκια". Τα "κετσέκια" είναι ένας ιδιόρρυθμος χορός που χορεύεται από κατοίκους του Ποντισμένου, συνοδεία της μονόχορδης λύρας "γκίγκας" και του "νταϊρέ" . Στην ουσία πρόκειται για ένα αποκριάτικο δρώμενο. Βασικοί χαρακτήρες είναι:
o τσαούσης ( αρχηγός της ομάδας), o κλάπατζης (βοηθός αρχηγού) oι κετσέκηδες (οι χορευτές).

ΠΡΩΤΗ (Κωμόπολη) ΣΕΡΡΕΣ
  Η Πρώτη, περιμένει τον επισκέπτη για να του αποκαλύψει τις κρυμμένες ομορφιές της. Ένα χωριό που το παρελθόν και το παρόν συνυφαίνουν και δημιουργούν μια μαγευτική ατμόσφαιρα. Η κεντρική πλατεία περιμένει τους κουρασμένους περιηγητές και τους ίδιους τους κατοίκους του χωριού.
   Το τοπίο είναι γραφικό παραδοσιακό και διατηρητέο, που τραβάει το ενδιαφέρον και τη ματιά των επισκεπτών από την πρώτη στιγμή. Εκπέμπει έναν μαγνητισμό που πηγάζει από το σμίξιμο του παρελθόντος και του παρόντος, γεγονός που επηρεάζει και αγγίζει ακόμα και τους πιο παλιούς κατοίκους του χωριού. Σήμερα με τα πλακόστρωτα στενά δρομάκια, δημιουργεί μια αξιοθαύμαστη εικόνα, θαρρείς βγαλμένη από παραμύθι.
  Είναι χτισμένο σε υψόμετρο 310 μέτρα, στους πρόποδες του χρυσοφόρου Παγγαίου (1956μ.) από τη βόρεια πλευρά του.
  Στα Νότιο-Δυτικά βρίσκεται το χωριό Ροδολίβος, στα Βόρειο-Δυτικά το χωριό Ανω Αγγίστα και στα Βόρειο-Ανατολικά η Νέα Μπάφρα. Από τα αστικά κέντρα της περιοχής απέχει πολύ (50χλμ. από Σέρρες, 27χλμ. από Δράμα, 50χλμ. από την Καβάλα, 120χλμ από τη Θεσσαλονίκη), γεγονός που ανάγκασε την περιοχή να αναπτύξει δικό της πολιτισμό και κουλτούρα.
  Η σημερινή Πρώτη με το πράσινο των δέντρων, το άσπρο και το κόκκινο των σπιτιών, μοιάζει από ψηλά σαν ένας ωραίος κήπος με όμορφα και πολύχρωμα λουλούδια. Εύκολα διακρίνονται το εθνικό στάδιο, το μεγάλο συγκρότημα του Γυμνασίου-Λυκείου, το δημοτικό σχολείο και το δημοτικό μέγαρο και ο ξενώνας, κοντά στη μεγάλη και ωραία πλατεία.
  Η πλατεία αποτελεί το κέντρο του χωριού με λουλούδια, πράσινο, δέντρα και παγκάκια, καφενεία, και ωραία διώροφα σπίτια γύρω-γύρω. Ίσως το ωραιότερο απ' όλα, είναι η θαυμάσια εκκλησία του Aγίου Γεωργίου, με τη θαυματουργή εικόνα του Αγίου και το αγίασμά του, τριάντα δύο σκαλοπάτια βαθιά μέσα στη γη.
  Πιο πάνω διακρίνεται η παλιά και ωραία εκκλησία της Αγίας Παρασκευής με το εντυπωσιακό καμπαναριό χτισμένο στης αρχές του 1870. Πιο πέρα σ' ένα ωραίο νεοκλασσικό αρχοντικό, το πατρικό σπίτι του Κωνσταντίνου Καραμανλή.
  Τέλος στενοί δρόμοι και γραφικά σοκάκια με κυβόλιθους στρωμένα, μέσα από μικρά και μεγάλα σπίτια, καταλήγουν στον ασφαλτόστρωτο δρόμο, που οδηγεί στο μοναστήρι της «Θείας Αναλήψεως», με μεγάλη ιστορία και δράση. Εύκολα μπορεί να το επισκεφθεί και να το θαυμάσει ο κάθε πιστός, αφού απέχει μόνο 7 χλμ. από την Πρώτη.
Υπεύθυνοι κειμένων: Αριάδνη Παπαφωτίου - Γιάννης Στράτης - Μαρία Βίτσιου - Γιώργος Βογιατζής

Το κείμενο παρατίθεται τον Ιούνιο 2005 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, του Δήμου Ροδολίβους

• http://www.rodolivos.gr/newSite/proti/proti_1.htm (4 φωτ.)

Δημοτικό Διαμέρισμα Ροδολίβους

ΡΟΔΟΛΙΒΟΣ (Κωμόπολη) ΣΕΡΡΕΣ
  H έδρα του Δήμου περιβάλλεται από ένα ξεχωριστό τοπίο σπάνιας ομορφιάς λόγω της γεωγραφικής θέσης της που βρίσκεται κάτω από την επιβλητική παρουσία του όρους Παγγαίο. Το Ροδολίβος ως τόπος διαμονής είναι ιδεώδες κυρίως λόγω του υγιεινού κλίματος και του υγιεινού περιβάλλοντος.
  Στην έδρα του Δήμου, το Ροδολίβος, υπάρχουν και λειτουργούν στοιχειώδης υποδομές Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάμιας εκπαίδευσης όπως Βρεφονηπιακός Σταθμός, Νηπιαγωγείο, Ολοήμερο πρότυπο Δημοτικό Σχολείο, Γυμνάσιο και Λύκειο.
  Το κέντρο Υγείας που λειτουργεί στην έδρα του Δήμου, παρέχει υγειονομική περίθαλψη στους δημότες αλλά και τους κατοίκους της ευρύτερης περιοχής. Εχει ακόμη Αστυνομικό σταθμό, Πυροσβεστικό Κλιμάκιο, πρακτορείο Αγροτικής Τράπεζας, Ειρηνοδικείο, συμβολαιογραφείο με Υποθηκοφυλακείο, Ταχυδρομείο, Κ.Α.Π.Η., Γεωργικό Συναιτερισμό και 8 συλλόγους που προωθούν την πολιτισμική και εμπορική αναβάθμιση του Δήμου.

ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ (Δήμος) ΣΕΡΡΕΣ
  O Δήμος Σιδηροκάστρου βρίσκεται στο βόρειο τμήμα του νομού Σερρών ανάμεσα στα όρη της Βροντούς και του Αγγίστρου από βορρά και του ποταμού Στρυμόνα δυτικά μέχρι τα διοικητικά όρια του νέου διευρημένου Δήμου Ηράκλειας και ανατολικά του Δήμου Σκοτούσας.
  Η γύρω περιοχή, γενικά, αποτελεί το βόρειο - βορειανατολικό τμήμα του Ν. Σερρών και χαρακτηρίζεται από την οροσειρά της Κερκίνης (Μπέλες) και τα όρη Αγκίστρου και Ορβηλου τα οποία αποτελούν και τα φυσικά όρια της χώρας μας με τις γειτονικές βαλκανικές χώρες.   Μεταξύ των ορέων Κερκίνης και Αγκίστρου διέρχεται ο ποταμός Στρυμόνας ο οποίος εισέρχεται στο ελληνικό έδαφος από την περιοχή αυτή. Η τοπογραφία αυτής χαρακτηρίζεται από το έντονο ανάγλυφο στα βόρεια, το οποίο με απότομες κλίσεις αλλάζει μορφή σχηματίζοντας την αρχή της πεδιάδας των Σερρών.
  Γενικά πέρα από τη σημαντική θέση που κατέχει στον ευρύτερο γεωπολιτικό χώρο - η περιοχή αυτή του Νομού Σερρών αποτελεί πύλη της Ελλάδας προς την Ευρώπη και τις υπόλοιπες βαλκανικές χώρες (τελωνείο Προμαχώνα) - παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον και από πλευράς φυσικού περιβάλλοντος καθώς εμφανίζει μεγάλη ποικιλότητα φυσικών στοιχείων.
  Την εικόνα της περιοχής συνθέτουν οι οροσειρές, τα δάση, οι κοιλάδες και τα ρέματα με κυρίαρχη την παρουσία ορεινών όγκων στα βόρεια, τον ποταμό Στρυμόνα που διασχίζει την περιοχή αυτή και τη λίμνη Κερκίνη στα δυτικά.
  Αυτά τα πλούσια φυσικά χαρακτηριστικά αποτελούν ένα αξιόλογο δυναμικό που διαθέτει η περιοχή.

Το κείμενο παρατίθεται τον Ιούνιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του Δήμου Σιδηροκάστρου

• http://www.sidirokastro.gr/fysiogno.htm

Δημοτικό Διαμέρισμα Στρυμονοχωρίου

ΣΤΡΥΜΟΝΟΧΩΡΙ (Χωριό) ΣΕΡΡΕΣ
Τηλέφωνο: +30 23230 81210
  Το Στρυμονοχώρι, δημοτικό Διαμέρισμα του Δήμου Σιδηροκάστρου βρίσκεται Βορειοδυτικά της πόλης του Σιδηροκάστρου.
  Στη θέση του σημερινού χωριού ή και λίγο δυτικότερα, θα πρέπει να υπήρχε αρχαίος οικισμός από την εποχή που οι Σίντιοι εγκαταστάθηκαν στις Παραστρυμόνιες περιοχές και αυτό φαίνεται από το γεγονός ότι σ' αυτή την περιοχή, η οποία είναι καλλιεργήσιμη και γνωστή στους Στρυμονοχωρίτες ως τοποθεσία "ΝΕΟΛΑΙΑ" υπάρχουν ανάμικτα κομμάτια σπασμένων κεραμικών αντικειμένων, σε έκταση αρκετών στρεμμάτων.
  Αλλη απόδειξη που δικαιολογεί την ύπαρξη αρχαίου οικισμού, είναι ότι το Στρυμονοχώρι, πριν από 2800 χρόνια περίπου, ήταν αγκυροβόλιο - λιμάνι, όπου λιμενίζονταν τα ποταμόπλοια - διότι ο ποταμός Στρυμόνας την παλιά εποχή ήταν πλωτός, και δεν είχε καθορισμένη κοίτη. Βγαίνοντας από τα στενά του Ρούπελ, τα άστατα και αδάμαστα νερά του άλλοτε έπαιρναν κατεύθυνση δεξιά και άλλοτε αριστερά με προορισμό τη θάλασσα.
  Αδιάψευστο στοιχείο είναι ότι μέχρι και σήμερα βρίσκονται χαλκάδες προσδέσεως ποταμόπλοιων κοντά στο Σιδηροδρομικό Σταθμό "ΣΤΡΥΜΩΝ", όπως επίσης και στο Μανδράκι Σιντικής. Το παλιό γνωστό του όνομα, ήταν "ΤΣΙΦΛΙΤΣΙΚΙ". Ετσι ονομάστηκε επί τουρκοκρατίας, διότι η από 7000 στρεμμάτων έκτασή του ανήκε εξολοκλήρου σε έναν Τούρκο Μπέη. Στο τσιφλίκι αυτό κατοικούσε και ένας άγνωστος αριθμός οικογενειών, ντόπιων, χριστιανών ορθόδοξων, που αποτελούσαν τη δούλεψη του Μπέη. Στο μικρό αυτό χωριό το 1922 - 23, ύστερα από τη Μικρασιατική καταστροφή και την ανταλλαγή Ελληνοτουρκικών πληθυσμών, εγκαταστάθηκαν πρόσφυγες από τον Πόντο και λίγες οικογένειες Θρακιωτών. Λίγα χρόνια αργότερα, οι οικογένειες των Θρακιωτών, μετοίκησαν εις πέρα του Στρυμόνος ποταμού χωριά, Ράμνα, - σήμερα Θρακικό - Ομαλό.
  Σήμερα οι Ποντιακής καταγωγής κάτοικοι του Στρυμονοχωρίου αποτελούν την πλειοψηφία στο Δημοτικό Διαμέρισμα. Το όνομα Στρυμονοχώρι, αποδόθηκε μετέπειτα λόγω του ότι, ο ποταμός Στρυμόνας, παλιότερα περνούσε δίπλα από το χωριό και πολλές φορές το πλημμύριζε. Το Στρυμονοχώρι άλλοτε αριθμούσε, πλέον των 1000 κατοίκων, αργότερα άρχισε να σημειώνει μείωση, λόγω της εξωτερικής καταρχήν και εσωτερικής στη συνέχεια, μετανάστευσης. Σήμερα ο πραγματικός πληθυσμός, κατά την τελευταία απογραφή του έτους 1991, κατέβηκε στους 489 μόνιμους κατοίκους. Ενώ δημογραφικά, οι εγγεγραμμένοι δημότες στα δημοτολόγια της πρώην Κοινότητας Στρυμονοχωρίου υπερβαίνουν τους 1500. Το Στρυμονοχώρι μέχρι τον Οκτώβριο του 1947, αποτελούσε συνοικισμό της πάλαι ποτέ Κοινότητας και μετέπειτα Δήμου Σιδηροκάστρου. Από το Νοέμβριο του 1947, αποτέλεσε ιδίαν Κοινότητα και ίδιον Ληξιαρχείον. Σήμερα και ύστερα από 52 ολόκληρα χρόνια Κοινοτικής ζωής, από το 1999 ενσωματώθηκε και πάλι στο Δήμο Σιδηροκάστρου, βάσει του σχεδίου "ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ".
  Το Στρυμονοχώρι, σήμερα έχει δύο (2) εκκλησίες : α) Τον Ιερό ναό "Τιμίου Ιωάννου Προδρόμου", ο οποίος είναι και ο παλιότερος και ο Ενοριακός Ναός του χωριού, παρόλο ότι, βρίσκεται έξω από το χωριό, στην ανατολική πλευρά, μέσα στα χωράφια, σε απόσταση 500 περίπου μέτρων, από τα τελευταία σπίτια του χωριού. Η εκκλησία αυτή κτίστηκε, εκεί που είναι σήμερα, διότι ο Τούρκος Μπέης, ιδιοκτήτης του τσιφλικιού, ο οποίος αναφέρεται παραπάνω, δεν επέτρεψε τότε, τους χριστιανούς κατοίκους να κτίσουν εκκλησία μέσα στον οικισμό. Τότε εκείνοι, αγόρασαν ένα χωράφι, από το αγρόκτημα του γειτονικού χωριού Χαροπό. Ο Ναός αυτός θεμελιώθηκε το 1905 και εγκαινιάστηκε το 1911. Ο Ναός αυτός ο οποίος είναι και ο πολιούχος του χωριού - 29 Αυγούστου - ανακαινίσθηκε το 1998. Στον προαύλιο χώρο του Ναού αυτού, υπάρχει και το νεκροταφείο του χωριού. β) Η δεύτερη εκκλησία είναι μέσα στο χωριό, στο κέντρο του οικισμού. Θεμελιώθηκε το 1952 και εγκαινιάστηκε το 1969 - 70 από τον σημερινό Σεβασμιότατο Μητροπολίτη Σιδηροκάστρου κ.κ ΙΩΑΝΝΗ.
  Το δημοτικό σχολείο 6/τάξιο αρχικά, με διώροφο Σχολικό οίκημα, από το οποίο αποφοίτησαν πάρα πολλά άτομα που εξελίχθηκαν στη συνέχεια σε άριστους επιστήμονες και Πολιτικά πρόσωπα, έφθασε δυστυχώς τη σχολική περίοδο 1998 - 1999 να κλείσει, εξαιτίας της μη ύπαρξης ικανού αριθμού μαθητών. Λειτουργεί μόνο ο Αγροτικός Κρατικός Παιδικός Σταθμός. Ο οικισμός του χωριού με πολύ ωραία σπίτια, με ασφαλτοστρωμένους, ρυμοτομούμενους δρόμους, καταλαμβάνει έκταση, 410 στρεμμάτων, κτισμένος σε υψόμετρο 50μ περίπου από τη στάθμη της θάλασσας. Η καλλιεργήσιμη έκταση του χωριού ανέρχεται σε 6000 στρέμματα.

Δημοτικό Διαμέρισμα Σφελινού

ΣΦΕΛΙΝΟΣ (Χωριό) ΣΕΡΡΕΣ
Τηλέφωνο: +30 23240 22590
Ο Σφελινός είναι ορεινός οικισμός με σήμερα περίπου 450 κατοίκους στα ανατολικά του δήμου. Βρίσκεται σε απόσταση 3,5χμ. περίπου βορειοανατολικά της Νέας Ζίχνης και είναι κτισμένος στους πρόποδες του Μενοίκιου όρους σε υψόμετρο 600μ. περίπου. Επί Βυζαντίου, το χωριό ήταν γνωστό με το όνομα Σφολενός. Κατά τους Μακεδονικούς αγώνες, το χωριό καταλήφθηκε από τα βουλγαρικά στρατεύματα και πολλοί από τους κατοίκους του εξαναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν προς τη βουλγαρική ενδοχώρα από όπου επέστρεψαν ελάχιστοι. Στην ευρύτερη περιοχή του οικισμού έχουν εντοπιστεί αρχαία ευρήματα. Ειδικότερα στη θέση Μέγας Αλέξανδρος, βόρεια του οικισμού, έχουν βρεθεί τα ερείπια ρωμαϊκού κάστρου, καθώς και τάφοι με πλούσια κτερίσματα.

Δημοτικό Διαμέρισμα Τερπνής

ΤΕΡΠΝΗ (Κωμόπολη) ΣΕΡΡΕΣ
  Το δημοτικό διαμέρισμα απαντάται στα χρόνια ακόμα της τουρκοκρατίας ως Τσερπίστα ή Τζαρπίστα και πιθανόν η ετυμολογία της ονομασίας της προήλθε από το τουρκικό Τσιαρπ (=εργαλείο για άντληση νερού) και την ελληνική κατάληξη -ιστα, μιας και η περιοχή είχε άφθονα νερά. Μετά την απελευθέρωση, ονομάστηκε Τερπνή.
  Σήμερα έχει πληθυσμό 2.169 κατοίκους, τα όρια του δημοτικού διαμερίσματος εφάπτονται στα βορειοδυτικά με αυτά της Νιγρίτας και απέχει από τις Σέρρες 25 χλμ. και από τη Θεσσαλονίκη 86 χλμ. Η πλειοψηφία των κατοίκων ασχολείται με τη γεωργία και ιδιαιτέρως με την παραγωγή καπνού (παράγονται περίπου 650 τόνοι ετησίως) μια και πρόκειται για "καπνοχώρι". Εκτός όμως από τον καπνό, άλλα προϊόντα που παράγονται στα 17.000 στρέμματα της κοινότητας είναι τα σιτηρά, το βαμβάκι, τα ζαχαρότευτλα και το καλαμπόκι. Ακόμη, υπάρχουν και πολλά ελαιόδενδρα, πράγμα που αποτέλεσε την αφορμή να λειτουργήσει στην κοινότητα ελαιοτριβείο.
  Εκτός από τη γεωργία, είναι αρκετά προωθημένο και το εμπόριο, καθώς λειτουργούν πολλά καταστήματα. Στην Τερπνή βρίσκεται, επίσης, το εργοστάσιο FIBRAN του κ. Δ. Αναστασιάδη με δύο μονάδες παραγωγής, της εξηλασμένης πολυστερίνης και του ορυκτοβάμβακα, το οποίο απασχολεί 170 εργαζόμενους από την περιοχή κυρίως της Τερπνής.
  Επίσης αξίζει να αναφερθούν και οι αρκετές ιδιωτικές πτηνοτροφικές μονάδες που λειτουργούν στην περιοχή. Ιστορική είναι η εκκλησία του Αγίου Δημητρίου που θεμελιώθηκε το 1754 καθώς και η μάχη που διεξήχθη στην τοποθεσία «Πλατανούδια» στις 17 Φεβρουαρίου του 1913 για την απελευθέρωση της περιοχής. Στα όρια του δημοτικού διαμερίσματος, στο λόφο «Παλαιόκαστρο», υπάρχει αρχαιολογικός χώρος.
  Ο νεόδμητος, περικαλλής Ναός των Τριών Ιεραρχών, εγκαινιάσθηκε το Μάιο του 2001 από τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο. Την ανέγερση του Ιερού Ναού αυτού ανέλαβε αποκλειστικά ο κος Αναστασιάδης, ο οποίος χρηματοδότησε την ανοικοδόμηση κτιρίων στην Τερπνή όπως το Γυμνάσιο-Λύκειο, το Νηπιαγωγείο και την Κοινοτική Βιβλιοθήκη.
  Τέλος, στην κοινότητα της Τερπνής λειτουργούν Νηπιαγωγείο, Δημοτικό Σχολείο, Γυμνάσιο και Γενικό Λύκειο.

ΤΡΑΓΙΛΟΣ (Αρχαία πόλη) ΣΕΡΡΕΣ
  Η αρχαία πόλη Τράγιλος αναπτύχθηκε στην ενδοχώρα της Βισαλτίας από τα τέλη του 6ου αιώνα π.Χ. και καταστράφηκε στις αρχές του 3ου αιώνα π.Χ. Από τις ανασκαφές έχουν προκύψει σημαντικά ευρήματα από το αρχαϊκό και κλασικό νεκροταφείο της πόλης, στο οποίο συμπεριλαμβάνονται μεγάλα ταφικά μνημεία με ζωγραφική και πλαστική της πόλης. Έχουν επίσης ερευνηθεί τμήματα δημοσίων κτιρίων, ίσως αγοράς και ιερού. Εντός του αρχαιολογικού χώρου του Τραγίλου βρίσκεται το μοναστήρι του Τιμίου Προδρόμου, μετόχι της αγιορείτικης Μονής Κουτλουμουσίου.
Το κείμενο (απόσπασμα) παρατίθεται τον Σεπτέμβριο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο της Νομαρχίας Σερρών.

Δημοτικό Διαμέρισμα Φλαμπούρου

ΦΛΑΜΠΟΥΡΟ (Χωριό) ΣΕΡΡΕΣ
Τηλέφωνο: +30 23220 64209
  Το δημοτικό διαμέρισμα του Φλαμπούρου κατά την Τουρκοκρατία ήταν χωριό και τσιφλίκι με την ονομασία Μπαϊρακτάρ και Βαραχτάρ Μαχαλάς, προσωνύμια που υποδηλώνουν ότι το χωριό ήταν κτήμα Τούρκου αξιωματούχου-μπέη. Σύμφωνα με άλλη εκδοχή, επειδή οι κάτοικοί του πρωτοστάτησαν στον απελευθερωτικό αγώνα με αρχηγό τον καπετάν Γιαγκλή, ο πασάς της περιοχής είπε ότι σήκωσαν μπαϊράκι (=φλάμπουρο). Αξιοσημείωτο είναι ότι το Μπαϊρακτάρ απέκτησε για πρώτη φορά σχολείο το 1911.
  Το Φλάμπουρο απέχει από τη Νιγρίτα 10 χλμ., από τις Σέρρες 22 χλμ. και από τη Θεσσαλονίκη 100 χλμ. Σήμερα έχει πληθυσμό 829 κατοίκους ντόπιους και Σαρακατσάνους που ασχολούνται κυρίως με τη γεωργία. Τα αγροτεμάχια της κοινότητας ανέρχονται σε 9.830 στρέμματα και αρδεύονται όλα από το δίκτυο της περιοχής .Τα κυριότερα προϊόντα που παράγονται είναι: σιτάρι (περίπου 150 τόνοι), καλαμπόκι (3.000 τόνοι), βαμβάκι (1.300 τόνοι) ζαχαρότευτλα (8.000 τόνοι), βιομηχανική ντομάτα (1.500 τόνοι ), κριθάρι και μηδική.
  Στην κοινότητα υπάρχει πολιτιστικός σύλλογος ενώ στην Αθήνα υφίσταται ο δραστήριος σύλλογος των απανταχού Φλαμπουριωτών τον οποίο απαρτίζουν περισσότερα από 1000 μέλη. Από το 1996 κυκλοφορεί μηνιαία έκδοση του συλλόγου με τον τίτλο «Φλάμπουρο-αγωνιστικό λάβαρο στο χρώμα της φωτιάς» που αποτελεί μια σπουδαία και αξιομίμητη πολιτιστική προσπάθεια. Από το Φλάμπουρο επίσης αναδεικνύονται οι καλύτεροι οργανοπαίκτες ζουρνά και νταουλιού.
   Στο δημοτικό διαμέρισμα λειτουργούν Νηπιαγωγείο και Δημοτικό Σχολείο. Η εκκλησία της κοινότητας είναι αφιερωμένη στο Γενέθλιο του Ιωάννου του Προδρόμου, πανηγυρίζει στις 24 Ιουνίου και κάθε χρόνο στο Φλάμπουρο γίνεται ένα από τα μεγαλύτερα πανηγύρια του ν. Σερρών.

Δημοτικό Διαμέρισμα Χριστού

ΧΡΙΣΤΟΣ (Χωριό) ΣΕΡΡΕΣ
Τηλέφωνο: +30 23210 78400
  Ο Χριστός αποτελείται από τους ημιορεινούς οικισμούς του Ανω και (Κάτω) Χριστός, κτισμένους στους πρόποδες της οροσειράς της Βροντούς.
  Mε συνολικό πληθυσμό 470 κατοίκων, (οι οποίοι είναι Ντόπιοι, Θρακιώτες, Πόντιοι), και μέσο υψόμετρο 80 μέτρα. το χωριό πήρε την ονομασία του από τον Βυζαντινό ναό, που υπήρχε εκεί εις μνήμην του Σωτήρος Χριστού. Ο ναός αυτός μάλιστα με αυτοκρατορικό διάταγμα του Ανδρόνικου του Γ' είχε αφιερωθεί το 1321 στην Ιερά Μονή του Τιμίου Προδρόμου Σερρών.
  Κατά την Βυζαντινή εποχή το χωριό ήταν ιδιοκτησία του Μεγάλου Λογοθέτου Θεοδώρου Μετοχίτου και αναφέρεται σε βυζαντινά έγγραφα ως "χωρίον του Γαστιλέγκους". Το παλιό χωριό του Ανω Χριστού χαρακτηρίζεται από τα γραφικά παραδοσιακά οικήματα. Στην περιοχή ενδιαφέρον παρουσιάζουν το φράγμα του Χειμάρρου, το ξωκλήσι του Προφήτη Ηλία και η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου. Ο Χριστός βρίσκεται βορειοδυτικά του Λευκώνα.
  Στην περιοχή βρέθηκε το 1970 ενεπίγραφη βωμόσχημη στήλη της ρωμαϊκής εποχής η οποία εκτίθεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Σερρών.

Δημοτικό Διαμέρισμα Χρυσοχωράφων

ΧΡΥΣΟΧΩΡΑΦΑ (Χωριό) ΣΕΡΡΕΣ
Τηλέφωνο: +30 23250 51345, 51610
Παλιό χωριό, κτισμένο δίπλα στην λίμνη Κερκίνη. Συνυφασμένη η ζωή των κατοίκων με το υγρό στοιχείο που είναι άφθονο στην περιοχή. Γηγενείς και Θρακιώτες στο πλείστον οι κάτοικοι ζουν με τη γεωργία, το ψάρεμα και την κτηνοτροφία. Στα Χρυσοχώραφα υπάρχει ένα από τα δύο μεγαλύτερα κοπάδια νεροβούβαλων που υπάρχουν στην Ελλάδα. Ένα είδος που προστατεύεται από διεθνείς συνθήκες. Μεγάλο ποσοστό Χρυσοχωραφιτών έχουν μεταναστεύσει την δεκαετία του '50 και '60 στην Αμερική και έχουν οργανώσει στο Worcester την δική τους κοινότητα.

Δημοτικό Διαμέρισμα Ψυχικού

ΨΥΧΙΚΟ (Χωριό) ΣΕΡΡΕΣ
Τηλέφωνο: +30 23210 31593
  Το Ψυχικό με 1.105 κατοίκους, είναι ένας από τους μεγαλύτερους οικισμούς του Δήμου Στρυμόνα.
  Επί τουρκοκρατίας το χωριό είχε το όνομα Βερτσιάνι ή Βερτζιανή. Η λέξη Βερτζιάνι είναι σύνθετη λέξη και στη τούρκικη γλώσσα σημαίνει "δώσ' μου τη ψυχή σου".
  Το 1922 ήρθαν και εγκαταστάθηκαν οι πρώτοι πρόσφυγες από το Αϊνάτο της Μικράς Ασίας, περιφέρεια της Προύσας και λίγοι Θρακιώτες από τις Σαράντα Εκκλησιές και άλλα χωριά της Ανατολικής Θράκης. Οι κάτοικοι του Αϊνάτο μεταφέρθηκαν εκεί από τα επτά Πιστηκοχώρια της Μάνης, μετά τη σφαγή των κατοίκων της από τους Τούρκους, έτσι ώστε να μη μπορούν να επαναστατήσουν. Λεγόταν Πιστηκοχώρια, γιατί οι κάτοικοι τους ήταν πολύ πιστοί Χριστιανοί.
  Η Κοινότητα Ψυχικού προήλθε από την Κοινότητα Χρυσού και αναγνωρίστηκε το 1927. Το 1940 εγκαταστάθηκαν επίσης, λίγες οικογένειες Σαρακατσάνων. Σήμερα ο πληθυσμός του οικισμού αποτελείται κύρια από Μικρασιάτες, ντόπιους και Σαρακατσάνους.
  Σε επίπεδο συλλογικής έκφρασης στο Ψυχικό δραστηριοποιούνται ο Πολιτιστικός και Αθλητικός Σύλλογος Ψυχικού και ο Σύλλογος Γυναικών Ψυχικού, καθώς και η ποδοσφαιρική ομάδα «Κεραυνός» Ψυχικού.