Εμφανίζονται 5 τίτλοι με αναζήτηση: Κεντρικές σελίδες στην ευρύτερη περιοχή: "ΠΟΛΙΧΝΙΤΟΣ Κωμόπολη ΜΥΤΙΛΗΝΗ" .
ΒΑΣΙΛΙΚΑ (Χωριό) ΜΥΤΙΛΗΝΗ
Τηλέφωνο: +30 22520 71094
Διασχίζοντας το Πυρραίο δάσος με τα μεγάλα πεύκα, περνώντας την περιοχή
του Τσίγκου με τις πηγές και τα καθάρια νερά, θα συναντήσουμε το χωριό Βασιλικά.
Ονομάστηκαν έτσι, γιατί στα βυζαντινά χρόνια φιλοξενούσαν βασιλιάδες ή γιατί στην
περιοχή τους βρίσκονταν βασιλικά κτήματα. Πάντως είναι διαπιστωμένο ότι εδώ έμειναν
εξόριστοι η Ειρήνη η Αθηναία, ο Κωνσταντίνος ο Θ΄ ο Μονομάχος κ.α. Τα Βασιλικά
είναι ξακουστά για τα μεταλλεία λευκόλιθου, που σήμερα δεν είναι υπό εκμετάλλευση
και για το "Πυρραίον Ορος" ή "Πιτυώδες" όπως το ονομάζει ο Θεόφραστος, δηλαδή
το πευκοδάσος τους. Είναι επίσης σπάνιας ομορφιάς και οι καταρράκτες της περιοχής
της Μάκρης.
Σε όλη την έκταση των ανατολικών ακτών του Κόλπου της Καλλονής, έχουν
επισημανθεί αρχαία και βυζαντινά λείψανα οικισμών και ναών. Στην παραλιακή τοποθεσία
"Αγιος Παύλος" με το ομώνυμο παρεκκλήσιο, πιστεύεται από τους ντόπιους ότι εκεί
πρωτοβγήκε ο Απόστολος των Εθνών, για να κηρύξει στους Λεσβίους, τον λόγο του
Θεού. Πράγματι είναι διαπιστωμένο πως εκκλησία Αποστόλου Παύλου δεν υπάρχει άλλη
σ' ολόκληρη τη Λέσβο, εκτός βέβαια από αυτήν που χτίστηκε στον Πολιχνίτο πρόσφατα,
τη δεκαετία του 1960.
Μία από τις κόρες του γιου του Ηλιου, του Μάκαρος ή Μακάρεως, που
εκυρίευσε την Λέσβο ήταν η Πύρρα, της οποίας το όνομα πήρε η πόλη που χτίστηκε
στον μυχό και στην ανατολική πλευρά του ομώνυμου κόλπου του "Πυρραίου Ευρύπου"
του σημερινού Κόλπου Καλλονής. Η Πύρρα
καταποντίστηκε, ως λέγεται, από σεισμό κατά το έτος 231 π.Χ. μετά της Αγαμήδης
"μικρού παρ' αυτήν πολίσματος". Στον βυθό της θάλασσας φαίνονται λιμενικά έργα,
ίχνη ναού κ.α. που ελκύουν την περιέργεια αλλά και το ενδιαφέρον των αρχαιολόγων.
Κατά τον Θουκιδίδη, κατά την διάρκεια του Πελοποννησιακού πολέμου,
όταν ο Αθηναίος Πάχης πολιόρκησε την Μυτιλήνη, ο αρχηγός του Σπαρτιατικού στόλου
Σάλαιθος απεβιβάσθει στην Πύρραν και από εκεί μπόρεσε να εισέλθει στη Μυτιλήνη.
Γι' αυτό όταν ο Πάχης κατεδίωξε μέχρι το νησί της Πάτμου
τους Σπαρτιάτες, επιστρέφοντας καθυπέταξε την πόλη της Πύρρας.
Ακόμη από τον Θουκιδίδη αναφέρεται ότι κατά το τέταρτο έτος του Πελοποννησιακού
πολέμου οι Μυτιληναίοι κατέλαβαν αιφνιδιαστικά μεταξύ άλλων (Αντισσα-Ερεσός)
και την πόλη Πύρρα. Μετά την νικηφόρο μάχη του Μ. Αλεξάνδρου στον Γρανικό ποταμό,
ο Δαρείος κατέστησε Σατράπη της Μικράς Ασίας τον πολυμήχανο και θαρραλέο Ρόδιο
Στρατηγό Μέμνονα. Αυτός σκέφτηκε να μεταφέρει τον πόλεμο εκ της Ασίας στην Μακεδονία
και στη λοιπή Ελλάδα, για να φέρει σε δύσκολη θέση τον Μέγα Αλέξανδρο. Προς τούτο,
αφού με προδοσία εκυρίευσε την Χίο,
στη συνέχεια εύκολα καθυπέταξε, για λογαριασμό των Περσών, τις πόλεις της Λέσβου
μεταξύ των οποίων και την Πύρρα. Ευτυχώς κατά τη διάρκεια που πολιορκούσε τη Μυτιλήνη,
πέθανε από κάποια ασθένεια και στη συνέχεια τις πόλεις αυτές, καθώς και την Πύρρα,
ελευθέρωσε ο Ηγέλοχος ένας από τους ιππάρχους του Μ. Αλέξανδρου, που κατέσφαξε
τους τυράννους των.
Στην περιοχή της Αρχαίας Πύρρας, σήμερα εκτείνεται το μεγάλο αγρόκτημα-κληροδότημα
του Απόστολου Σημαντήρη, που ανήκει στα Φ.Κ.Μ., όπου υπάρχουν εγκαταστάσεις της
πρώην Γεωργικής Σχολής, στάβλοι, κατοικίες, αρχοντικά και όπου γίνονται με μεγάλη
επιτυχία βιολογικές καλλιέργειες, ιδίως ελαίων και ελαιόλαδου.
Το κείμενο (απόσπασμα) παρατίθεται τον Απρίλιο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο
(2000) της Τουριστικής
Επιτροπής Δήμου Πολιχνίτου.
ΒΡΙΣΑ (Κωμόπολη) ΜΥΤΙΛΗΝΗ
Τηλέφωνο: +30 22520 61202
Η αρχαία πόλη υπολογίζεται ότι βρισκόταν νοτιοδυτικά της σημερινής,
στη θέση που είναι το εξωκλήσι της Αγίας Αικατερίνης. Το όνομά της λέγεται ότι
το πήρε από την Βρυσηίδα κόρη Ιερέως, για την οποία υπήρξε επεισόδιο μεταξύ Αχιλλέα
και Αγαμέμνονα στην παραλιακή περιοχή των Βατερών, όπου σε απόσταση 800 περίπου
μέτρων βρίσκεται ένα πηγάδι, που οι χωριανοί το ονομάζουν μέχρι σήμερα "Αχιλλειοπηγάδα",
δηλαδή πηγάδι του Αχιλλέα, γιατί όπως λέγεται, ο Αχιλλέας εκεί πότιζε τα άλογά
του. Στην περιοχή σώζεται επάνω στο λόφο, τετράπλευρος πύργος, διαστάσεων 18 χ
8 μέτρων και κάτω από το δάπεδό του παλιά δεξαμενή και σήραγγα που όπως θρυλείται
έβγαινε στη θάλασσα.
Αξιόλογο είναι το ξυλόγλυπτο τέμπλο της εκκλησίας Ζωοδόχου Πηγής,
που με εξαιρετική λεπτότητα εικονίζει παραστάσεις της παλαιάς και της καινής διαθήκης.
Η αμμουδερή παραλία των Βατερών
είναι εφάμιλλη της Κόπα Καμπάνα, έχει μήκος πλέον των 8 χιλιομέτρων και πλάτος
από 30 έως 50 μέτρα.
Πηγαίνοντας προς την περιοχή του Ακρωτηρίου του Αγίου
Φωκά, όπου υπάρχει αλιευτικό καταφύγιο και ψαροταβέρνες, συναντά κανείς τον
υδροβιότοπο του Αλμυροποτάμου,
όπου υπάρχουν πολλά είδη χελώνες, νερόφιδα και άλλα πουλιά και ζώα. Στον Αγιο
Φωκά υπάρχουν ερείπια του Ναού του Διόνυσου του Βρυσαγενούς, που είχε κτισθεί,
όπως αναφέρεται, από τον γενάρχη Μάκαρα.
Στη Βρίσα λειτουργούν, σύγχρονο ελαιοτριβείο, εργοστάσια κατασκευής
πλίνθων και άλλων κεραμικών. Τέλος θα πρέπει να εξαρθεί και να τονισθεί ιδιαιτέρως
ή ύπαρξη της Συλλογής Φυσικής Ιστορίας όπου φυλάσσονται τα παλαιοντολογικά ευρήματα
που είναι μοναδικής αξίας στον κόσμο.
Το κείμενο (απόσπασμα) παρατίθεται τον Απρίλιο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο
(2000) της Τουριστικής
Επιτροπής Δήμου Πολιχνίτου.
ΛΙΣΒΟΡΙ (Χωριό) ΜΥΤΙΛΗΝΗ
Τηλέφωνο: +30 22520 71115
Ο οικισμός είναι γεμάτος ζωντάνια. Οι κάτοικοί του ασχολούνται κυρίως
με την καλλιέργεια της γης. Εδώ παράγεται ακόμη η γλυκάνησος, αρωματικό φυτό που
οι σπόροι του χρησιμοποιούνται στην παρασκευή ούζου. Εδώ βγαίνουν τα πιο αρωματικά
λάδια της Λέσβου. Λέγεται ότι στην περιοχή "Τέμενος" υπάρχουν τα αρχαιότερα ελαιόδεντρα
του νησιού. Παράγονται ακόμη κρεμμύδια, τριφύλλια και κτηνοτροφικά προϊόντα, ενώ
είναι ξακουστά τα παξιμάδια και τα ψωμιά που γίνονται από ντόπια σιτάρια.
Στη θέση "Κουρτήρ" έχει διαπιστωθεί η ύπαρξη ερειπίων καταποντισμένων
λιμενικών εγκαταστάσεων. Στην περιοχή βρέθηκαν όστρακα που μαρτυρούν την άνθηση
Μυκηναϊκού πολιτισμού στη Λέσβο. Στη θέση "Σκαμιούδι" υπάρχουν ερείπια Βυζαντινού
οχυρού. Υπάρχουν όμως και σύγχρονα κέντρα διασκεδάσεως με ενοικιαζόμενα δωμάτια
κ.λ.π.
Το κείμενο (απόσπασμα) παρατίθεται τον Απρίλιο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο
(2000) της Τουριστικής
Επιτροπής Δήμου Πολιχνίτου.
ΠΟΛΙΧΝΙΤΟΣ (Κωμόπολη) ΜΥΤΙΛΗΝΗ
Τηλέφωνο: +30 22520 41212, 42980, 41223
Φαξ: +30 22520 41201, 42800
Το όνομά του πήρε από την ένωση των λέξεων "Πολλά ίχνη", γιατί κατά την
προφορική παράδοση, πολλά μικρά χωριουδάκια (ίχνη) κυρίως παραλιακά, για τον φόβο
των Σαρακινών Πειρατών, αναγκάσθηκαν να μετοικήσουν στη σημερινή τοποθεσία, που
βρίσκεται μακριά από την θάλασσα, περιβάλλεται από υψώματα και είναι αόρατη, τόσο
από τον Κόλπο της Καλλονής, όσο και από το Αιγαίο Πέλαγος.
Τα ευρήματα, που εμφανίζονται κατά καιρούς, κατά την ανόρυξη πηγαδιών
ή θεμελίων σπιτιών (γιατί αρχαιολογική έρευνα δεν έγινε ποτέ) επιβεβαιώνουν ως
ένα σημείο την παραπάνω παράδοση.
Εξάλλου και το όνομα ορισμένων τοποθεσιών είναι συνυφασμένο με θρύλους
και παραδόσεις. Λέγεται π.χ. ότι στην τοποθεσία της σημερινής Νυφίδας
γινόταν ένας γάμος και ότι προτού στρωθούν τα τραπέζια κτύπησαν οι πειρατές και
πως σώθηκε η νύφη φεύγοντας καβάλα στο άλογο του γαμπρού. Στο δρόμο καθώς σκαρφάλωναν
τα μονοπάτια, έπεσε το παπούτσι της, και ήταν τόση η τρομάρα αυτών που σώθηκαν,
που δεν έσκυψαν να το πάρουν. Πιο πάνω σχίστηκε το μανίκι της νύφης και έμεινε
κρεμασμένο σε ένα πουρνάρι. Επιτέλους πήραν την ανάσα τους πολύ μακριά, όπου ξαναβρήκαν
το κουράγιο και έστησαν χορό και διασκέδαση και από τότε οι τοποθεσίες λέγονται
"Νυφίδα", "Παπούτσι", "Μανίκι" και "Χορεύτρια".
Ο τόπος προσφέρεται για κυνήγι, για ψάρεμα υποβρύχιο ή με καθετή και
γενικά για όλες τις θαλάσσιες απολαύσεις (μπάνιο, σκι, ναυταθλητισμός) που μπορούν
να προσφέρουν τα πεντακάθαρα νερά του Κόλπου. Ηδη η Νυφίδα επί σειρά ετών κατέχει
την γαλάζια σημαία της Ε.Ε.
Το κείμενο (απόσπασμα) παρατίθεται τον Απρίλιο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο
(2000) της Τουριστικής
Επιτροπής Δήμου Πολιχνίτου.
ΣΤΑΥΡΟΣ (Χωριό) ΜΥΤΙΛΗΝΗ
Τηλέφωνο: +30 22520 61591
Το μικρότερο από τα τοπικά διαμερίσματα του νέου διευρυμένου Δήμου
Πολιχνίτου είναι του Σταυρού. Παλιά λεγόταν Βούρκος, γιατί έτσι λέγεται ο χείμαρρος,
που χωρίζει σε δύο οικισμούς τον Σταυρό. Τον Ανω Σταυρό, που παραδόξως κείται
χαμηλότερα από τον Κάτω Σταυρό,
που βρίσκεται ψηλότερα.
Τρεις παλιές εκκλησίες συναντά κανείς στον Σταυρό που είναι αφιερωμένες
στον Αγιο Βαρθολομαίο, στην Αγία Παρασκευή και στον Αγιο Θεράποντα.
Σήμερα οι κάτοικοι του οικισμού ασχολούνται με αγροτικές και κτηνοτροφικές
εργασίες. Είναι ξακουστές οι ρουπάδες, οι μυζήθρες, τα λαδοτύρια, ο τραχανάς,
τα κηπουρικά χωρίς λίπασμα, αλλά και τα μανιτάρια που μαζεύονται κάτω από τα πεύκα,
οι πευκίτες.
Το καλοκαίρι ο οικισμός είναι στις δόξες του, γιατί επιστρέφουν στην
εστία τους οι ξενιτεμένοι της Αυστραλίας, της Αθήνας και της Μυτιλήνης. Ολα τα
σπίτια ζωντανεύουν και δίνουν ζωή στους εκατό περίπου υπερήλικες, που επιμένουν
να φυλάγουν τον οικισμό τις ατελείωτες και δύσκολες νύχτες του χειμώνα.
Ακολουθώντας ένα χωματόδρομο προς την παραλία, θα βρεθούμε σε μια
μοναδική, πεντακάθαρη και πευκόφυτη ακρογιαλιά την παραλία του Σταυρού.
Το κείμενο παρατίθεται τον Απρίλιο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο
(2000) της Τουριστικής
Επιτροπής Δήμου Πολιχνίτου.
Λάβετε το καθημερινό newsletter με τα πιο σημαντικά νέα της τουριστικής βιομηχανίας.
Εγγραφείτε τώρα!
