Πληροφορίες τοπωνυμίου

ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ (Χωριό) ΤΡΙΚΟΛΩΝΕΣ
  Το χωριό Ελληνικό, παλαιότερα ονομαζόμενο Μουλάτσι, είναι κεφαλοχώρι του Δήμου Τρικολόνων. Από εδώ περνάει ο αμαξιτός δρόμος που συνδέει τη Στεμνίτσα με την Καρύταινα. Εχει 250 περίπου μονίμους κατοίκους και είναι χτισμένο σε ημιορεινή πράσινη τοποθεσία, σε ένα καταπράσινο λόφο (υψόμετρο 712 μ.) με θέα τον κάμπο της Μεγαλόπολης.
  Kοντά είναι το φαράγγι του Λούσιου. Ετσι το χωριό προσφέρεται σαν αφετηρία για περιηγήσεις στην ευρύτερη περιοχή του φαραγγιού του Λούσιου και διαθέτει μεγάλο σύγχρονο ξενώνα, δωρεά του τοπικού συλλόγου "Ελληνικόν" καθώς και ταβέρνες και καφενεία στην πλατεία. Στη θέση Ανεμόμυλος κοντά στο χωριό υπάρχουν ερείπια αρχαίου ιερού. Κοντά στο Ελληνικό λειτουργεί σχολή της ΔΕΗ, ενώ στο δρόμο για την Καρύταινα, έξω από το χωριό, βρίσκεται το μοναστήρι του Νικοδήμου.
  Σε απόσταση 6 χιλ. από το Ελληνικό βρίσκεται η Αρχαία Γόρτυνα και η αφετηρία των αναπλασμένων μονοπατιών του Λούσιου. Ο δρόμος από την Αρχαία Γόρτυνα κατευθύνεται στα χωριά Ατσίχολος (3 χιλ.) και Βλαχορράφτη (6χιλ.) καθώς και στην Μονή Καλαμίου (4 χιλ.).

Το κείμενο παρατίθεται τον Μάρτιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, του ARCADIA website, του Πανεπιστημίου Πατρών

Ιστοσελίδα του Arcadia website
• http://arcadia.ceid.upatras.gr/arkadia/places/elli... (7 φωτ.)

ΣΤΕΜΝΙΤΣΑ (Χωριό) ΤΡΙΚΟΛΩΝΕΣ
  Σε απόσταση 45 χιλ. δυτικά της Τρίπολης βρίσκεται η Στεμνίτσα, ή Υψούς, ένα γραφικότατο ορεινό χωριό, από τα πιο όμορφα και ιστορικά χωριά της Αρκαδίας και της Πελοποννήσου. Χτισμένη αμφιθεατρικά στις δυτικές πλαγιές πλαγιές του Μαινάλου, στους πρόποδες της Κλινίτσας και σε υψόμετρο 1100μ, γοητεύει με την παραδοσιακή αρχιτεκτονική της, τα αρχοντικά της, τις ωραίες βυζαντινές εκκλησίες, τα γραφικά καλντερίμια της που χάνονται μέσα στις καρυδιές και τις κερασιές, τα πέτρινα κεφαλόβρυσα κάτω από τη σκιά αιωνόβιων πλατάνων και με τη μεγαλειώδη θέα των απόκρημνων κορυφών που την περιβάλλουν.
   Με πλουσιότατη παράδοση και σημαντικότατη ιστορία, η Στεμνίτσα αποτελεί μαζί με τη Δημητσάνα και τη Βυτίνα κεντρικό πόλο έλξης σε ολόκληρη την περιοχή του Μαινάλου. Συγχρόνως είναι έδρα του Δήμου Τρικολώνων. Η φυσική θέση του χωριού ανάμεσα στο ελατόδασος του Μαινάλου και του φαραγγιού του Λούσιου, η γραφικότητά του και η γειτνίασή του με τα αξιοθέατα της ευρύτερης περιοχής, το καθιστούν ιδεώδη τόπο για χειμερινές διακοπές και παραθεριστικό κέντρο. Στο χωριό λειτουργεί ξενοδοχείο, ξενώνες, ταβέρνες και καφετέριες. Τα τελευταία χρόνια μάλιστα διοργανώνονται σημαντικά συνέδρια περιφερειακής και πανελλήνιας εμβέλειας.
   Η Στεμνίτσα εντυπωσιάζει και με τις πολλές παλιές και σημαντικότατες μεταβυζαντινές εκκλησίες της (18) που λειτουργούν μέχρι σήμερα. Ξεχωρίζουν η Ζωοδόχος Πηγή (15ος αιώνας), οι Τρεις Ιεράρχες (17ος αιώνας), ο Αγιος Νικόλαος (14ος αιώνας) και η Παναγία η Μπαφέρω (12ος αιώνας) πάνω στο ύψωμα "Κάστρο" που δεσπόζει στον οικισμό. Στο ύψωμα αυτό υπήρχε μεσαιωνικό κάστρο. Γραφικό καλντερίμι οδηγεί από την κεντρική πλατεία στην κορυφή του, που έχει έξοχη θέα προς το χωριό και στο φαράγγι του Λούσιου. Εκεί βρίσκεται ηρώο αφιερωμένο στους αγωνιστές του 21 από την περιοχή. Η γειτονιά του Κάστρου έχει πολλά γραφικά σπίτια, όπως και σπίτια επωνύμων Στεμνιτσιωτών (οικία Ροϊλού κ.ά.).
   Στο χωριό υπάρχει πλουσιότατο λαογραφικό μουσείο το οποίο στεγάζεται στο αρχοντικό Χατζή (του 18ου αιώνα) και περιέχε αναπαραστάσεις εργαστηρίων παραδοσιακών επαγγελμάτων, όπως και το Νικολετοπούλειο Πνευματικό Κέντρο, που στεγάζεται στο αναπαλαιωμένο δημοτικό σχολείο. Στην όμορφη κεντρική πλατεία το χωριού δεσπόζει το καμπαναριό του Αγίου Γεωργίου, κατασκευασμένο από λευκή πελεκητή πέτρα και χτισμένο το 1877. Δίπλα βρίσκεται το όμορφο κτίριο του Δημαρχείου Τρικολώνων.
   Την βυζαντινή περίοδο η Στεμνίτσα γνώρισε ιδιαίτερη ακμή όταν άνθισε εκεί η βιοτεχνία κατασκευής καμπάνας. Το καλοκαίρι του 1821 αποτέλεσε για ένα μήνα την πρωτεύουσα της Ελλάδος. Η Πρώτη Πελοποννησιακή Γερουσία συνεδρίασε σε ένα κελί της μονής της Ζωοδόχου Πηγής, που βρίσκεται στην πλαγιά του βουνού πάνω από το χωριό. Εδώ επίσης αποσύρθηκε για μια περίοδο ο Θ. Κολοκοτρώνης μετά το θάνατο του γιου του στην εμφύλια διαμάχη.
   Το χωριό υπήρξε σημαντικό κέντρο χρυσοχοΐας και αργυροτεχνίας. Πολλοί γνωστοί χρυσοχόοι κατάγονται από εδώ. Στη Στεμνίτσα λειτουργεί μέχρι και σήμερα Μέση Τεχνική Σχολή Αργυροχρυσοχοΐας (διετούς φοίτησης) η οποία στεγάζεται σε όμορφο πετρόκτιστο και καλοσυντηρημένο κτίριο (τηλ. 0710-81227), όπως και καταστήματα και εργαστήρια αργυροτεχνίας. Η Στεμνίτσα φημίζεται επίσης για τα τοπικά γλυκά (μπουρέκια, δίπλες κλπ) και ζυμαρικά, που πωλούνται σε κεντρικά καταστήματα.
   Από τη Στεμνίτσα μπορεί κανείς να επισκεφτεί το φαράγγι του Λούσιου και το βυζαντινό μοναστήρι του Τιμίου Προδρόμου, με τις αξιόλογες εικόνες του 14ου και 16ου αιώνα και με σημαντική βιβλιοθήκη, που είναι χτισμένο πάνω σε βράχο σε πανέμορφη τοποθεσία, όπως και τις πηγές των Αθανάτων, όπου σύμφωνα με τον Παυσανία, λούστηκε μικρός ο Δίας. Στη περιοχή οδηγεί αμαξιτός δρόμος λίγο έξω από το χωριό. Στη Στεμνίτσα φθάνει κανείς από τη Βυτίνα, μέσω Δημητσάνας (7 χιλ.), ή από την Τρίπολη διανύοντας την περιοχή του Φαλάνθου. Και οι δύο διαδρομές είναι υπέροχες. Κοντά στο χωριό και προς στην κατεύθυνση της Τρίπολης απλώνεται το ελατόδασος του Μαινάλου, όπου μπορεί κανείς να επισκεφτεί το Λιμποβίσι και το Χρυσοβίτσι. Η διαδρομή είναι από τις πιο όμορφες της Αρκαδίας. Κοντά στη Στεμνίτσα βρίσκεται επίσης το Ελληνικό, από όπου μπορεί κανείς να επισκεφτεί την Αρχαία Γόρτυνα.

Το κείμενο παρατίθεται τον Φεβρουάριο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, του ARCADIA website, του Πανεπιστημίου Πατρών

Ιστοσελίδα του Arcadia website
• http://arcadia.ceid.upatras.gr/arkadia/places/stem... (30 φωτ.)

ΣΥΡΝΑ (Χωριό) ΤΡΙΚΟΛΩΝΕΣ
  Η Σύρνα είναι ένα μικρό ορεινό χωριό χτισμένο σε υψόμετρο 750 μ. στις πλαγιές του Μαινάλου. Βρίσκεται κοντά στη Στεμνίτσα (7 χιλ), το Ελληνικό (5 χιλ) και τη Μεγαλόπολη (15 χιλ.). Εχει 80 περίπου μονίμους κατοίκους (250 ψηφοφόροι). Υπάγεται στο Δήμο Τρικολώνων.
  Αξιόλογη είναι η εκκλησία του χωριού, η Ευαγγελίστρια, η οποία πανηγυρίζει του Ευαγγελισμού. Μεγάλο διήμερο πανηγύρι γίνεται τον Δεκαπενταύγουστο, στις 23 Αυγούστου, με πολύ κόσμο από την Αθήνα και όλα τα περίχωρα.
  O δρόμος συνεχίζει για τα χωριά Ψάρι, Παλαμάρι και Παύλια.

Το κείμενο παρατίθεται τον Μάρτιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, του ARCADIA website, του Πανεπιστημίου Πατρών

Ιστοσελίδα του Arcadia website
• http://arcadia.ceid.upatras.gr/arkadia/places/sirn... (2 φωτ.)