Πληροφορίες τοπωνυμίου

Ιστορικό Χιονοδρομικού Κέντρου Πηλίου

ΠΗΛΙΟ (Χιονοδρομικό κέντρο) ΠΗΛΙΟΝ

Το Χιονοδρομικό Κέντρο Πηλίου δημιουργήθηκε με πρωτοβουλία του Ελληνικού Ορειβατικού Συλλόγου (Ε.Ο.Σ.) Βόλου στην κορυφή-θέση "Αγριόλευκες" του Πηλίου.
Ο πλησιέστερος οικισμός προς το Χιονοδρομικό Κέντρο είναι αυτός των Χανίων Πηλίου.

Από το 1930 - έτος ίδρυσης του Ε.Ο.Σ. Βόλου - δραστηριοποιείται στη Μαγνησία Όμιλος χιονοδρόμων, ο οποίος κάνει τις πρώτες προσπάθειες να ασχοληθεί και να διαδώσει τη χιονοδρομία, να δημιουργήσει υποδομές, ώστε να είναι εφικτή η άσκηση του αθλήματος αυτού, να αξιοποιηθεί η τεχνογνωσία και οι εμπειρίες από το εξωτερικό, κυρίως.

Το 1935 δημιουργείται σε μονοπάτια που διαπλατύνθηκαν η πρώτη πίστα Πλιασίδι-Χάνια.

Το 1937, ξεκίνησαν ενέργειες για την κατασκευή καταφυγίου στο Πλιασίδι.
Δεν ευδοκίμησε η προσπάθεια, μεταξύ άλλων διότι το Πλιασίδι δεν είχε σωστό προσανατολισμό σε σχέση με τη χιόνωση.

Μεταπολεμικά οριστικοποιείται το ενδιαφέρον του Ε.Ο.Σ. Βόλου για την περιοχή "Αγριόλευκες" (βόρειος προσανατολισμός), περιοχή που ταυτίζεται με ό,τι αποκαλείται "Χιονοδρομικό Κέντρο Πηλίου".

Το 1953 διανοίγεται διάδρομος και εγκαθίσταται ο πρώτος σύρων (συρόμενος) αναβατήρας.

Από τη δεκαετία του 1960 μορφοποιείται στην περιοχή οργανωμένο χιονοδρομικό κέντρο.
Λειτουργούν τρεις κύριοι χιονοδρομικοί διάδρομοι, εγκεκριμένοι από τη Διεθνή Ομοσπονδία Χιονοδρομίας (FIS):

• ο διάδρομος "Θέτις" με μήκος καταβάσεως 1030μ., (FIS 2.7.1973)
• ο διάδρομος "Ιάσων" με μήκος καταβάσεως 350μ., (FIS 3.7.1979)
• ο διάδρομος "Πανόραμα" με μήκος καταβάσεως 1045μ., (FIS 21.12.1975)

Το 1965 ολοκληρώνεται στο Χιονοδρομικό Κέντρο Πηλίου το κτίριο του καταφυγίου του Ε.Ο.Σ. Βόλου και το εστιατόριο.

Το 1968 εγκαθίσταται το πρώτο σύγχρονο ski-lift, το 1972 το δεύτερο, το 1989 μονοθέσιος σύρων αναβατήρας και το 1994 σύρων αναβατήρας αρχαρίων.

Η ανάπτυξη του Χιονοδρομικού Κέντρου είναι γρήγορη.
Σ' αυτό συνέβαλε και το γεγονός ότι μέχρι το 1976, οπότε αρχίζει να λειτουργεί το Χιονοδρομικό Κέντρο Παρνασσού, το Κέντρο του Πηλίου είναι το μοναδικό σχεδόν οργανωμένο χιονοδρομικό κέντρο στην Ελλάδα (λειτουργούσε τότε, επίσης, φιλοξενώντας αθλητικές εκδηλώσεις και το Κέντρο Χειμερινής Διαβίωσης του Στρατού στο Σέλι Βερμίου).

Χαρακτηριστικό γεγονός είναι η διοργάνωση διεθνών αγώνων χιονοδρομίας το 1967 στο Χιονοδρομικό Κέντρο Πηλίου, το 1974 και το 1978 οι Βαλκανικοί Αγώνες Χιονοδρομίας και, σχεδόν κάθε χρόνο, διεξάγονταν εκεί οι Πανελλήνιοι Αγώνες.

'Εως και τα μέσα του 1985, το Χιονοδρομικό Κέντρο Πηλίου - το οποίο είχε εν τω μεταξύ αναδειχθεί σε πανελλήνια γνωστό χώρο αθλητικών γεγονότων στα χιονοδρομικά αγωνίσματα, προσελκύοντας ταυτόχρονα αξιόλογο αριθμό επισκεπτών/τουριστών του ορεινού χειμερινού τουρισμού - διηύθυνε και διαχειριζόταν οικονομικά ο Ε.Ο.Σ. Βόλου.
Από το 1985, την ευθύνη διαχείρισης και λειτουργίας του Χιονοδρομικού Κέντρου ανέλαβε 7μελής Επιτροπή Διαχείρισης.

Το 1989 κατασκευάστηκε χώρος για τη στέγαση των χιονοστρωτήρων, αγοράστηκαν εκχιονιστικό μηχάνημα, χιονοστρωτήρας και μηχάνημα διάστρωσης των χιονοδρομικών διαδρόμων.

Το 1993 αγοράστηκε νέο μηχάνημα διάστρωσης χιονοδρομικών διαδρομών.

Το 1995, με την ανάληψη των καθηκόντων της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης, γίνεται μια προσπάθεια για τη διαμόρφωση ενός σχεδίου ανάπτυξης του Χιονοδρομικού Κέντρου.

Από το 1997, την ευθύνη διαχείρισης και λειτουργίας του Χιονοδρομικού Κέντρου αναλαμβάνει η Αναπτυξιακή Εταιρεία Μαγνησίας Α.Ε. (ΑΝΕΜ Α.Ε.).

Το 2000 εγκαθίσταται νέος διθέσιος εναέριος αναβατήρας, συντελώντας σημαντικά στην αποσυμφόρηση που παρατηρείται κατά τις ημέρες αιχμής.

Το κείμενο παρατίθεται το Φεβρουάριο 2005 από την ακόλουθη ιστοσελίδα της Αναπτυξιακής Εταιρείας Μαγνησίας Α.Ε. (ΑΝΕΜ Α.Ε.).

• http://www.anem.gr/istoriko_xionodromikou.htm (4 φωτ.)

ΠΗΛΙΟΝ (Βουνό) ΜΑΓΝΗΣΙΑ
  ΤΟ ΒΟΥΝΟ που ο θρύλος το καταγράφει σαν τη θερινή κατοικία των 12 θεών του Ολύμπου και τη μυθική χώρα των Κενταύρων, υψώνεται επιβλητικό και καταπράσινο βόρεια και ανατολικά του Βόλου. Τα 24 κεφαλοχώρια και τα μικρότερα γραφικά χωριά του με σπίτια μοναδικού αρχιτεκτονικού ρυθμού, είναι άλλοτε σκαρφαλωμένα σε πλαγιές ή απότομες κορφές και άλλοτε κρυμμένα σε καταπράσινες ρεματιές έχουν δεθεί τόσο με το τοπίο, που αντικρύζοντάς τα από μακριά, δημιουργούν την εντύπωση πως έχουν "φυτρώσει" μαζί με τα δένδρα.
  Η ανατολική δύσβατη πλευρά του Πηλίου, απ' όπου φαντάζει πανοραμικά το Αιγαίο σαν καθρέφτης, καταλήγει απότομα στη θάλασσα δημιουργώντας γραφικές βραχώδεις ακτές και πανέμορφους όρμους με αμμουδιές και παραλίες. Αντίθετα, οι γαλήνιες και ήρεμες ακτές της δυτικής πλευράς του που βλέπει στον Παγασητικό Κόλπο είναι πιο προσιτές και αποτελούν κέντρα ναυτικής δραστηριότητας.
  Η τουριστική υποδομή, η πολύ συχνή οδική σύνδεση με το Βόλο και η ακτοπλοϊκή σύνδεση με τα νησιά των Σποράδων και τη Χαλκιδική δίνουν τη δυνατότητα στον επισκέπτη για θαυμάσιες εκδρομές.
Το κείμενο (απόσπασμα) παρατίθεται το Νοέμβριο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο των Ε.Ο.Τ. - Περιφέρειας Θεσσαλίας - Νομαρχίας Μαγνησίας - Νομαρχιακής Επιτροπής Τουριστικής Προβολής Μαγνησίας (Ν.Ε.Τ.Π.).

Δημοτικό Διαμέρισμα Πορταριάς

ΠΟΡΤΑΡΙΑ (Χωριό) ΒΟΛΟΣ
  Αρχόντισα του Πηλίου, η πανέμορφη Πορταριά, είναι από τα πρώτα τουριστικά θέρετρα της χώρας μας. Απέχει 12 χλμ. από τον Βόλο και 13 χλμ. από το χιονοδρομικό κέντρο, συνδυάζοντας έτσι και βουνό και θάλασσα. Βρίσκεται σε υψόμετρο 650μ. με ωραία θέα προς τον Παγασητικό.
  Ο επισκέπτης της μπορεί να περιηγηθεί στις φυσικές καλλονές της, όπως το «Μονοπάτι των Κενταύρων», τον μικρό καταρράκτη του Κάραβου, να περπατήσει στα «καλντερίμια» τα περιτριγυρισμένα από ολάνθιστες αυλές, να θαυμάσει από τους Ταξιάρχες τον Παγασητικό, να προσκυνήσει στις βυζαντινές εκκλησίες της, να ξεναγηθεί στα παλιά μοναστήρια.
  Τα πολυάριθμα αναστηλωμένα αρχοντικά δείχνουν τον τρόπο που έζησε η Πορταριά μέσα στο χρόνο. Το Αθανασάκειο Νηπιαγωγείο (από τα πρώτα στην Ελλάδα), το Αρχοντικό Ζούλια (το οποίο λειτούργησε ως Επαγγελματική Σχολή θηλέων), το Τσοπότειο Σχολαρχείο (σημερινό Δημαρχείο), είναι μερικά από τα σημαντικότερα μουσειακά της μνημεία. Έχει πλούσια πολιτιστική παράδοση και ο Δήμος προβάλλει το πολιτισμικό στοιχείο με εκδηλώσεις, ημερίδες συνέδρια, φεστιβάλ σε συνεργασία με το πολιτιστικό σύλλογο «ΟΡΜΙΝΙΟ». Ενδεικτικά αναφέρουμε τις εξής ετήσιες εκδηλώσεις:
•Παγκόσμια ημέρα Χορού.
•Διεθνές Παιδικό Φεστιβάλ Παραδοσιακού Χορού.
•Διεθνές Παραδοσιακό Φεστιβάλ.
•Αναβίωση Πηλιορείτικου Γάμου.
•Εκθέσεις - Συναυλίες - Ημερίδες.
  Διαθέτει ξενοδοχεία κάθε κατηγορίας, παραδοσιακούς ξενώνες, ενοικιαζόμενα δωμάτια, καθώς και εστιατόρια, ταβέρνες και άλλα παρεμφερή προς εξυπηρέτηση του επισκέπτη. Στην Πορταριά ιδρύθηκε και λειτουργεί ο Γυναικείος Αγροτοτουριστικός Συνεταιρισμός, ο οποίος μπορεί να προσφέρει πηλιορείτικα γλυκά του κουταλιού, μαρμελάδες, ποτά, γλυκά ταψιού και παραδοσιακά φαγητά.

Δημοτικό Διαμέρισμα Σταγιατών

ΣΤΑΓΙΑΤΕΣ (Χωριό) ΒΟΛΟΣ
Τηλέφωνο: +30 24280 42937
Το τέταρτο δημοτικό διαμέρισμα του Δήμου Πορταριάς είναι οι Σταγιάτες. Ένα μικρό χωριό βορειοδυτικά της Πορταριάς, με πλούσιο φυσικό περιβάλλον, όπου ο επισκέπτης μπορεί να απολαύσει το πράσινο με θέα το Βόλο. Από παλιά οι Σταγιάτες ήταν γνωστές για δυο πράγματα. Για τα ωραία και γάργαρα νερά τους και για τα πεντανόστιμα λουκάνικα. Σήμερα, ο Δήμος Πορταριάς, προσπαθώντας να διασώσει κάποια από τα παλιά έθιμα, αναβιώνει κάθε χρόνο την παράδοση του λουκάνικου, διοργανώντας την «Γιορτή του Λουκάνικου» κάθε Ιούλιο στην κεντρική πλατεία του χωριού.

ΧΑΝΙΑ (Οικισμός) ΒΟΛΟΣ
  Τα Χάνια είναι οικισμός σε υψόμετρο 1200 μέτρα στο κέντρο του Πηλίου, σε μια περιοχή κατάφυτη από οξιές πλατάνια και αγριόλευκες. Επίσης σε χαμηλότερο σημείο υπάρχουν οπωρώνες με μηλιές και καστανιές.
  Απέχει από το Βόλο 25χλμ. ενώ η απόστασή τους από την Δράκεια είναι μόνο 5 χλμ. με δρόμο που βρίσκεται στο τέλος της κατασκευής του και σύντομα θα παραδοθεί στην κυκλοφορία, συνδέοντάς τα άμεσα με τις ακτές του Πηλίου που βρίσκονται στον Παγασητικό. Τα Χάνια είναι γνωστά για το ΧΙΟΝΟΔΡΟΜΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ του Πηλίου στη θέση "ΑΓΡΙΟΛΕΥΚΕΣ" ένα από τα πιο γνωστά χιονοδρομικά κέντρα της Ελλάδας. Είναι ιδανικό μέρος για ΣΚΙ και όχι μόνο. Η πεζοπορία μέσα στο δάσος είναι μια ξεχωριστή εμπειρία.
  Το υγιεινό κλίμα και ο καθαρός αέρας της περιοχής είναι γνωστά στο πανελλήνιο και αποτέλεσαν το λόγο για τον οποίο το 1909 ο Δρακιώτης Γιατρός Φυματιολόγος Γεώργιος Καραμάνης ίδρυσε εδώ το πρώτο ΣΑΝΑΤΟΡΙΟ ύψους στην Ελλάδα.
  Η περιοχή πήρε το όνομά της εξαιτίας των παλιών ξενοδοχείων (ΧΑΝΙΑ) που υπήρχαν εδώ και στα οποία έμεναν όσοι πήγαιναν στα χωριά του Ανατολικού Πηλίου και αντίστροφα.
  Σήμερα λειτουργούν πολλά ξενοδοχεία τα οποία διαθέτουν και εστιατόρια, καθώς επίσης και ταβερνάκια και εστιατόρια. Επίσης η περιοχή προσφέρεται και για καλοκαιρινές διακοπές και ειδικότερα σαν χώρος προετοιμασίας ομάδων ποδοσφαίρου καθώς υπάρχουν αρκετά γήπεδα με χλοοτάπητα για την προπόνησή τους. Το χειμώνα παρά το ύψος του χιονιού, υπάρχει πρόσβαση από το Βόλο γιατί ο δρόμος διατηρείται καθαρός, ώστε οι φίλοι του Σκι να μπορούν να φτάνουν άνετα στην περιοχή. Τα εστιατόρια και οι ταβέρνες φημίζονται για τις ντόπιες νοστιμιές που περιλαμβάνουν το περίφημο "σπεντζοφάι" και την φημισμένη φασολάδα.
  Με την ολοκλήρωση της οδικής σύνδεσης ΧΑΝΙΩΝ-ΔΡΑΚΕΙΑΣ-ΑΓΙΡΑΣ διανοίγονται νέες προοπτικές για περαιτέρω Τουριστική Ανάπτυξη της ευρύτερης περιοχής του Κεντρικού Πηλίου.
Το κείμενο (απόσπασμα) παρατίθεται το Νοέμβριο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο της Νομαρχιακής Επιτροπής Τουριστικής Προβολής Μαγνησίας.