Πληροφορίες τοπωνυμίου

Δημοτικό Διαμέρισμα Αγριάς

ΑΓΡΙΑ (Κωμόπολη) ΒΟΛΟΣ
  Η Αγριά, παραθαλάσσια κωμόπολη, έδρα του ομώνυμου Δήμου βρίσκεται 7χλμ Ν.Α. του Βόλου, έχει πληθυσμό 7.000 κατοίκους περίπου. Μπορείτε να την χρησιμοποιείτε σαν βάση για εξόρμηση στις κοντινές παραλίες του Παγασητικού και στα γύρω ορεινά χωριά του Δυτικού Πηλίου, ενώ σε λίγα λεπτά μπορείτε να βρίσκεστε στο Βόλο. Πλαισιώνεται από καταπράσινους ελαιώνες, οπωροφόρα και τα ήρεμα νερά του Παγασητικού.
  Υπάρχουν ξενοδοχεία, ξενώνες, ενοικιαζόμενα δωμάτια και πολλά ταβερνάκια και ουζερί δίπλα στη θάλασσα. Αξίζει να επισκεφτείτε το ξωκλήσι του Τιμίου Σταυρού 3 χλμ. πάνω από την Αγριά στην θέση Ανεμούτσα, με ξυλόγλυπτο ζωγραφιστό τέμπλο. Ενδιαφέρον παρουσιάζουν ο παλιός Σιδηροδρομικός Σταθμός που κτίστηκε στις αρχές του 20ου αιώνα, πολλά παλιά βιομηχανικά κτίρια κατασκευής βαρελιών επεξεργασίας βρώσιμης ελιάς καθώς και των πανελλήνια γνωστών αναψυκτικών ΕΨΑ. Τα "τσαρδάκια" της παραλίας, παραδοσιακά ξύλινα στέγαστρα, δίνουν ένα χωριστό ύφος στην παραλία και προσφέρονται για ώρες ξεγνοιασιάς δίπλα στην ήρεμη θάλασσα.
  Η Αγριά ένας ιδανικός τόπος για οικογενειακές διακοπές.
Το κείμενο (απόσπασμα) παρατίθεται το Νοέμβριο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο της Νομαρχιακής Επιτροπής Τουριστικής Προβολής Μαγνησίας.

Δημοτικό Διαμέρισμα Δρακείας

ΔΡΑΚΕΙΑ (Χωριό) ΠΗΛΙΟΝ
Τηλέφωνο: +30 24280 96000
  Η Δράκεια απέχει 17,5 χλμ. από το Βόλο (10 χλμ. από την Αγριά) και βρίσκεται στις καταπράσινες πλαγιές του Πηλίου μέσα σε πυκνό δάσος και οπωροφόρα δένδρα. Τόπος παραγωγής των περίφημων Πηλιορείτικων φρούτων (μήλα, αχλάδια, κεράσια και κάστανα). Τα σπίτια είναι κτισμένα με παραδοσιακή αρχιτεκτονική και παρά την καταστροφή που υπέστησαν από τους σεισμούς του ’55 σήμερα σώζονται αρκετά τα οποία παρουσιάζουν ενδιαφέρον για τα αρχιτεκτονικά τους χαρακτηριστικά, τα ξυλόγλυπτα και ζωγραφιστά ταβάνια και πόρτες και τους πολύχρωμους φεγγίτες. Το Αρχοντικό Τριανταφύλλου είναι ένα από τα ωραιότερα όχι μόνο του Πηλίου άλλα όλης της Ελλάδας και μπορεί να συγκριθεί με το αρχοντικό του Σβάρτς στα Αμπελάκια. Παλιά Αρχοντικά, καλντερίμια, τρεχούμενα νερά και δύο γραφικότερες πλατείες συνθέτουν ένα ιδανικό ησυχαστήριο για διακοπές στο βουνό. Στο χωριό λειτουργούν ξενώνες ενώ υπάρχουν αρκετά ταβερνάκια και παραδοσιακά καφενεία.
  Ο επισκέπτης μπορεί να επισκεφθεί αρκετές εκκλησίες και ξωκλήσια όπου υπάρχουν αξιόλογα ξυλόγλυπτα τέμπλα, τοιχογραφίες και εικόνες σημαντικών λαϊκών αγιογράφων μεταξύ των οποίων των πατέρα και υιού Παγώνη.
  Οι πιο γνωστές είναι του ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ, ΑΓΙΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ και ΑΓΙΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ.
  Η Δράκεια προσφέρεται για διακοπές τόσο το καλοκαίρι συνδυάζοντας και την επαφή με τις ακτές του Παγασητικού αλλά και για διαμονή σε ένα ζεστό Πηλιορείτικο περιβάλλον.
Το κείμενο (απόσπασμα) παρατίθεται το Νοέμβριο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο της Νομαρχιακής Επιτροπής Τουριστικής Προβολής Μαγνησίας.

Ιστορικό Χιονοδρομικού Κέντρου Πηλίου

ΠΗΛΙΟ (Χιονοδρομικό κέντρο) ΠΗΛΙΟΝ

Το Χιονοδρομικό Κέντρο Πηλίου δημιουργήθηκε με πρωτοβουλία του Ελληνικού Ορειβατικού Συλλόγου (Ε.Ο.Σ.) Βόλου στην κορυφή-θέση "Αγριόλευκες" του Πηλίου.
Ο πλησιέστερος οικισμός προς το Χιονοδρομικό Κέντρο είναι αυτός των Χανίων Πηλίου.

Από το 1930 - έτος ίδρυσης του Ε.Ο.Σ. Βόλου - δραστηριοποιείται στη Μαγνησία Όμιλος χιονοδρόμων, ο οποίος κάνει τις πρώτες προσπάθειες να ασχοληθεί και να διαδώσει τη χιονοδρομία, να δημιουργήσει υποδομές, ώστε να είναι εφικτή η άσκηση του αθλήματος αυτού, να αξιοποιηθεί η τεχνογνωσία και οι εμπειρίες από το εξωτερικό, κυρίως.

Το 1935 δημιουργείται σε μονοπάτια που διαπλατύνθηκαν η πρώτη πίστα Πλιασίδι-Χάνια.

Το 1937, ξεκίνησαν ενέργειες για την κατασκευή καταφυγίου στο Πλιασίδι.
Δεν ευδοκίμησε η προσπάθεια, μεταξύ άλλων διότι το Πλιασίδι δεν είχε σωστό προσανατολισμό σε σχέση με τη χιόνωση.

Μεταπολεμικά οριστικοποιείται το ενδιαφέρον του Ε.Ο.Σ. Βόλου για την περιοχή "Αγριόλευκες" (βόρειος προσανατολισμός), περιοχή που ταυτίζεται με ό,τι αποκαλείται "Χιονοδρομικό Κέντρο Πηλίου".

Το 1953 διανοίγεται διάδρομος και εγκαθίσταται ο πρώτος σύρων (συρόμενος) αναβατήρας.

Από τη δεκαετία του 1960 μορφοποιείται στην περιοχή οργανωμένο χιονοδρομικό κέντρο.
Λειτουργούν τρεις κύριοι χιονοδρομικοί διάδρομοι, εγκεκριμένοι από τη Διεθνή Ομοσπονδία Χιονοδρομίας (FIS):

• ο διάδρομος "Θέτις" με μήκος καταβάσεως 1030μ., (FIS 2.7.1973)
• ο διάδρομος "Ιάσων" με μήκος καταβάσεως 350μ., (FIS 3.7.1979)
• ο διάδρομος "Πανόραμα" με μήκος καταβάσεως 1045μ., (FIS 21.12.1975)

Το 1965 ολοκληρώνεται στο Χιονοδρομικό Κέντρο Πηλίου το κτίριο του καταφυγίου του Ε.Ο.Σ. Βόλου και το εστιατόριο.

Το 1968 εγκαθίσταται το πρώτο σύγχρονο ski-lift, το 1972 το δεύτερο, το 1989 μονοθέσιος σύρων αναβατήρας και το 1994 σύρων αναβατήρας αρχαρίων.

Η ανάπτυξη του Χιονοδρομικού Κέντρου είναι γρήγορη.
Σ' αυτό συνέβαλε και το γεγονός ότι μέχρι το 1976, οπότε αρχίζει να λειτουργεί το Χιονοδρομικό Κέντρο Παρνασσού, το Κέντρο του Πηλίου είναι το μοναδικό σχεδόν οργανωμένο χιονοδρομικό κέντρο στην Ελλάδα (λειτουργούσε τότε, επίσης, φιλοξενώντας αθλητικές εκδηλώσεις και το Κέντρο Χειμερινής Διαβίωσης του Στρατού στο Σέλι Βερμίου).

Χαρακτηριστικό γεγονός είναι η διοργάνωση διεθνών αγώνων χιονοδρομίας το 1967 στο Χιονοδρομικό Κέντρο Πηλίου, το 1974 και το 1978 οι Βαλκανικοί Αγώνες Χιονοδρομίας και, σχεδόν κάθε χρόνο, διεξάγονταν εκεί οι Πανελλήνιοι Αγώνες.

'Εως και τα μέσα του 1985, το Χιονοδρομικό Κέντρο Πηλίου - το οποίο είχε εν τω μεταξύ αναδειχθεί σε πανελλήνια γνωστό χώρο αθλητικών γεγονότων στα χιονοδρομικά αγωνίσματα, προσελκύοντας ταυτόχρονα αξιόλογο αριθμό επισκεπτών/τουριστών του ορεινού χειμερινού τουρισμού - διηύθυνε και διαχειριζόταν οικονομικά ο Ε.Ο.Σ. Βόλου.
Από το 1985, την ευθύνη διαχείρισης και λειτουργίας του Χιονοδρομικού Κέντρου ανέλαβε 7μελής Επιτροπή Διαχείρισης.

Το 1989 κατασκευάστηκε χώρος για τη στέγαση των χιονοστρωτήρων, αγοράστηκαν εκχιονιστικό μηχάνημα, χιονοστρωτήρας και μηχάνημα διάστρωσης των χιονοδρομικών διαδρόμων.

Το 1993 αγοράστηκε νέο μηχάνημα διάστρωσης χιονοδρομικών διαδρομών.

Το 1995, με την ανάληψη των καθηκόντων της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης, γίνεται μια προσπάθεια για τη διαμόρφωση ενός σχεδίου ανάπτυξης του Χιονοδρομικού Κέντρου.

Από το 1997, την ευθύνη διαχείρισης και λειτουργίας του Χιονοδρομικού Κέντρου αναλαμβάνει η Αναπτυξιακή Εταιρεία Μαγνησίας Α.Ε. (ΑΝΕΜ Α.Ε.).

Το 2000 εγκαθίσταται νέος διθέσιος εναέριος αναβατήρας, συντελώντας σημαντικά στην αποσυμφόρηση που παρατηρείται κατά τις ημέρες αιχμής.

Το κείμενο παρατίθεται το Φεβρουάριο 2005 από την ακόλουθη ιστοσελίδα της Αναπτυξιακής Εταιρείας Μαγνησίας Α.Ε. (ΑΝΕΜ Α.Ε.).

• http://www.anem.gr/istoriko_xionodromikou.htm (4 φωτ.)

ΧΑΝΙΑ (Οικισμός) ΒΟΛΟΣ
  Τα Χάνια είναι οικισμός σε υψόμετρο 1200 μέτρα στο κέντρο του Πηλίου, σε μια περιοχή κατάφυτη από οξιές πλατάνια και αγριόλευκες. Επίσης σε χαμηλότερο σημείο υπάρχουν οπωρώνες με μηλιές και καστανιές.
  Απέχει από το Βόλο 25χλμ. ενώ η απόστασή τους από την Δράκεια είναι μόνο 5 χλμ. με δρόμο που βρίσκεται στο τέλος της κατασκευής του και σύντομα θα παραδοθεί στην κυκλοφορία, συνδέοντάς τα άμεσα με τις ακτές του Πηλίου που βρίσκονται στον Παγασητικό. Τα Χάνια είναι γνωστά για το ΧΙΟΝΟΔΡΟΜΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ του Πηλίου στη θέση "ΑΓΡΙΟΛΕΥΚΕΣ" ένα από τα πιο γνωστά χιονοδρομικά κέντρα της Ελλάδας. Είναι ιδανικό μέρος για ΣΚΙ και όχι μόνο. Η πεζοπορία μέσα στο δάσος είναι μια ξεχωριστή εμπειρία.
  Το υγιεινό κλίμα και ο καθαρός αέρας της περιοχής είναι γνωστά στο πανελλήνιο και αποτέλεσαν το λόγο για τον οποίο το 1909 ο Δρακιώτης Γιατρός Φυματιολόγος Γεώργιος Καραμάνης ίδρυσε εδώ το πρώτο ΣΑΝΑΤΟΡΙΟ ύψους στην Ελλάδα.
  Η περιοχή πήρε το όνομά της εξαιτίας των παλιών ξενοδοχείων (ΧΑΝΙΑ) που υπήρχαν εδώ και στα οποία έμεναν όσοι πήγαιναν στα χωριά του Ανατολικού Πηλίου και αντίστροφα.
  Σήμερα λειτουργούν πολλά ξενοδοχεία τα οποία διαθέτουν και εστιατόρια, καθώς επίσης και ταβερνάκια και εστιατόρια. Επίσης η περιοχή προσφέρεται και για καλοκαιρινές διακοπές και ειδικότερα σαν χώρος προετοιμασίας ομάδων ποδοσφαίρου καθώς υπάρχουν αρκετά γήπεδα με χλοοτάπητα για την προπόνησή τους. Το χειμώνα παρά το ύψος του χιονιού, υπάρχει πρόσβαση από το Βόλο γιατί ο δρόμος διατηρείται καθαρός, ώστε οι φίλοι του Σκι να μπορούν να φτάνουν άνετα στην περιοχή. Τα εστιατόρια και οι ταβέρνες φημίζονται για τις ντόπιες νοστιμιές που περιλαμβάνουν το περίφημο "σπεντζοφάι" και την φημισμένη φασολάδα.
  Με την ολοκλήρωση της οδικής σύνδεσης ΧΑΝΙΩΝ-ΔΡΑΚΕΙΑΣ-ΑΓΙΡΑΣ διανοίγονται νέες προοπτικές για περαιτέρω Τουριστική Ανάπτυξη της ευρύτερης περιοχής του Κεντρικού Πηλίου.
Το κείμενο (απόσπασμα) παρατίθεται το Νοέμβριο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο της Νομαρχιακής Επιτροπής Τουριστικής Προβολής Μαγνησίας.