Εμφανίζονται 3 τίτλοι με αναζήτηση: Εορτές & πανηγύρια για το τοπωνύμιο: "ΣΕΡΡΕΣ Νομός ΕΛΛΑΔΑ".
Γνωστό σ' ολόκληρη την Ελλάδα είναι το έθιμο της Γυναικοκρατίας στις κοινότητες της Μονοκλησιάς, Ν. Πέτρας και Α. Καμήλας. Μεγάλο πλήθος επισκεπτών, Έλληνες και ξένοι δημοσιογράφοι επισκέπτονται καθε χρόνο στις 8 Ιανουαριου το νομό για να παρακολουθήσουν από κοντά τις νέες "Αμαζόνες", που για μία μέρα παίρνουν στα χέρια τους την εξουσία του χωριού. Οι παντρεμένες γυναίκες εκλέγουν μια γυναίκα για πρόεδρο, της οποίας η θητεία είναι τετραετής. Έπειτα εκλέγουν και τα υπόλοιπα μέλη του Διοικητικού συμβουλίου που είναι επίσης γυναίκες. Όλες οι θέσεις καταλαμβάνονται την ημέρα εκείνη από γυναίκες. Παντού βλέπει κανείς γυναίκες: γυναίκα τροχονόμο, γυναίκα ταχυδρόμο κ.λ.π. Οι άνδρες ασχολούνται με δουλειές του σπιτιού, πλένουν ρούχα, σιδερώνουν, φροντίζουν τα παιδιά και γενικά φορούν την ποδιά της νοικοκυράς και ασχολούνται με το σπίτι, το οποίο οι γυναίκες εσκεμμένα έχουν αφήσει ακατάστατο.
Και ενώ οι άνδρες ασχολούνται με τα οικιακά, οι γυναίκες συνεδριάζουν στα καφενεία με επικεφαλής την πρόεδρο. Καπνίζουν, χαρτοπαίζουν και γλεντούν μέχρι το πρωί. Σ'όλες αυτές τις εκδηλώσεις δεν παρίσταται κανένας άνδρας. Και αν τολμήσει κανείς να ενφανιστεί, το λιγότερο που έχει να πάθει είναι να τον "μπουγελώσουν". Το έθιμο είναι θρακικό και το έφεραν εδώ οι Θράκες πρόσφυγες. Ονομάζεται και γιορτή της "Μπάμπως", καθώς και "βρεξούδια" γιατί εκείνη την ημέρα περιβρέχουν τους άνδρες που θα τολμήσουν να βγουν από το σπίτι. Το έθιμο αποτελεί μια μακρινή ανάκληση του μητριαρχικού πνεύματος της πρωτόγονης εποχής, που ήταν έκδηλο στη θρησκεία των μικρασιατών της Προϊστορικής εποχής. Πιθανώς επέδρασε στις βόρειες περιοχές (Θράκης) και διατηρήθηκε αμυδρά στη ζωή με το έθιμο αυτό. Τα τελευταία χρόνια το έθιμο έχει πάρει ιδιαίτερο πανηγυρικό χαρακτήρα και έχει γίνει πραγματικός τουριστικός μαγνήτης με τα "Διονυσιακά" αυτά γλέντια, στα οποία πρωταγωνιστούν οι γυναίκες.
Ο Κλήδονας είναι ένα έθιμο με καταγωγή στην αρχαία εποχή, που επικρατούσε η 'κληδόνα'. Κληδόνα σημαίνει πράξεις ή λέξεις τυχαίες και ασυνάρτητες, που ακούγονταν κατά τη διάρκεια μαντικών τελετών και στις οποίες αποδίδονταν προφητική σημασία. Στη νεοελληνική αντίληψη το έθιμο αυτό εξελίχθηκε σε μιά όμορφη και ενδιαφέρουσα ιεροτελεστία, περισώζοντας τους ερωτικούς χρησμούς. Ο Κλήδονας ζωντανεύει τη μέρα του Αη-Γιαννιού, στις 24 Ιουνίου, που συμπίπτει με τη θερινή τροπή του ήλιου, η δύναμη του οποίου φανερώνει κυρίως τα μελλούμενα, σύμφωνα με τις θαμπές μνήμες του παρελθόντος.
Ο γιορτασμός αρχίζει από την παραμονή με τις μεγάλες φωτιές που ανάβονται και τις πηδούν ακόμη και τα παιδιά. Κατόπιν φέρνουν οι ανύπαντρες κοπέλες από το πηγάδι το αμίλητο νερό και το αδειάζουν στη 'γραγούδα' (πήλινο δοχείο), ρίχνοντας μέσα κι από ένα 'ριζικάρι', κάποιο προσωπικό, συνήθως πολύτιμο, αντικείμενο. Σκεπάζουν έπειτα τη γραγούδα και την αφήνουν όλη νύχτα κάτω από τον ξάστερο ουρανό. Πηγαίνουν τότε όλες για ύπνο και ονειρεύονται τον άντρα που θα παντρευτούν.
Την επόμενη μέρα ανοίγεται με τραγούδια η γραγούδα και καθώς η κάθε μία παίρνει πίσω το αντικείμενο που της ανήκει, ακούγεται κι από ένα δίστιχο, το περιεχόμενο του οποίου έχει κάποια σημασία για το 'ριζικό΄της κοπέλας, στην οποία εκείνη τη στιγμή απευθύνεται. Τα ριζικάρια κάποτε τελειώνουν και καθώς βασιλεύει ο ήλιος κάθε κοπέλα γεμίζει το στόμα της με μιά γουλιά αμίλητο νερό, στέκεται μπροστά στο παράθυρο και περιμένει μέχρι ν' ακούσει το πρώτο ανδρικό όνομα. Αυτό πιστεύεται πως θα είναι και το όνομα του άνδρα που θα παντρευτεί.
Την Καθαρά Δευτέρα με συσσίτιο των επισκεπτών
Λάβετε το καθημερινό newsletter με τα πιο σημαντικά νέα της τουριστικής βιομηχανίας.
Εγγραφείτε τώρα!
