Πληροφορίες τοπωνυμίου

   Ο εορτασμός ξεκινά δέκα ημέρες νωρίτερα με την τσικνοπέμπτη. Η παράδοση μας πληροφορεί ότι εκείνη τη βραδιά οι γυναίκες του χωριού ντύνονταν καρναβάλια και άφηναν τα φαγητά τους στη φωτιά με αποτέλεσμα αυτά να καίγονται και να γεμίζει όλο το χωριό με μυρωδιά τσίκνας. Έτσι λοιπόν καθιερώθηκαν οι μεταμφιέσεις από εκείνη την ημέρα. Πρέπει να τονιστεί ότι αυτές οι μεταμφιέσεις ουδεμία σχέση έχουν με τις σημερινές αλλά στηρίζονταν στην φαντασία του καθενός και φυσικά στα φανταχτερά υφάσματα του μπαούλου του κάθε σπιτιού. Σήμερα η βραδιά της Τσικνοπέμπτης βρίσκει τους Λιβαδιώτες στις ταβέρνες του χωριού ή σε φιλικά σπίτια, μέσα σ' ένα κλίμα ευθυμίας και χαράς.
   Το τριήμερο των Απόκρεων ξεκινά απ' το Σάββατο όπου τα χαράματα οι νοικοκυρές αρχίζουν τις προετοιμασίες των φαγητών για το τραπέζι της Κυριακής. Tην Κυριακή το απόγευμα όλοι οι κάτοικοι παρακολουθούν τον κατανυκτικό εσπερινό στο τέλος του οποίου γίνεται και η συγχώρηση. Η λέξη "συχωρεμένα" κυριαρχεί στα χείλη μικρών και μεγάλων ως δείγμα συγγνώμης. Μετά τον εσπερινό όλα τα συγγενικά πρόσωπα περνούν από τους γονείς, τους παππούδες και θείους, φιλούν το χέρι και ζητούν συγχώρεση. Την Κυριακή το βράδυ στις γειτονιές του χωριού ανάβουν μεγάλες φωτιές από κέδρα οι περίφημοι "φανοί". Η συλλογή των κέδρων γίνεται από τα αγόρια της κάθε γειτονιάς περίπου ένα μήνα πριν, με μεγάλο ανταγωνισμό για τον μεγαλύτερο "φανό" αφού υπάρχει ηθική ικανοποίηση αλλά και καταξίωση από τους υπόλοιπους ανταγωνιστές. Μετά την λήξη του φανού γίνεται συνεστίαση όλων των μελών της οικογένειας γύρω από το πατρικό σπίτι για το πλούσιο Αποκριάτικο τραπέζι.
  Μετά το φαγητό ακολουθεί το περίφημο "ΧΑΜ-ΧΑΣΚΑ". Ο παππούς δένει σ' ένα ξύλινο πλάστη μια γερή κλωστή και στην άλλη άκρη της κλωστής δένει ένα κομμάτι σκληρό σουσαμένιο χαλβά το οποίο αιωρείται στο στόμα κάθε μέλους της οικογένειας με τη σειρά. Καθένας βέβαια μάταια προσπαθεί να αρπάξει με το στόμα τον χαλβά γιατί ο παππούς το τραβάει με τέτοιο τρόπο ώστε να μείνει τελικά με το στόμα ανοικτό και να γελούν οι υπόλοιποι με την αποτυχία του. Με τραγούδια και χορό συνεχίζεται το γλέντι ως αργά το βράδυ.
  Παλιότερα η Καθαρά Δευτέρα έβρισκε τους άνδρες στις εργασίες τους, ενώ οι γυναίκες άναβαν φωτιά στις αυλές των σπιτιών και έπλεναν τα μαγειρικά σκεύη με κάρβουνο και στάχτη. Με τα χέρια λερωμένα μουντζούρωναν τις γειτόνισσες.
  Τα τελευταία χρόνια ο Δήμος σε συνεργασία με τον Εξωραϊστικό σύλλογο διοργανώνει μια σειρά εκδηλώσεων όπως: παρέλαση καρναβαλιών και αρμάτων, τον περίφημο και πανέμορφο χορό "Γαϊτανάκι", δωρεάν καυτή φασολάδα, χαλβά και άφθονο κόκκινο κρασί, όλα αυτά συνοδεύονται με τα Λιβαδιώτικα κλαρίνα.

Το κείμενο παρατίθεται τον Απρίλιο 2005 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφία, του Δήμου Λιβαδίου

• http://www.livadi.gr/apokries.htm (1 φωτ.)