Πληροφορίες τοπωνυμίου

Μονή Κορνοφωλιάς

Βρίσκεται 1 χλμ. δυτικά του χωριού και είναι Μετόχι της Μονής Ιβήρων του Αγίου 'Oρους, από το 1756. Το καθολικό της Μονής, είναι αφιερωμένο στην Κοίμηση της Θεοτόκου και πανηγυρίζει στις 23 Αυγούστου (εννιάμερα της Παναγίας) και έχει ανοικοδομηθεί το 1854. Στο πανηγύρι συγκεντρώνεται κόσμος από όλο το Νομό 'Eβρου. Μια κοινότητα γυναικών μοναχών, εγκαταστάθηκαν στο Μοναστήρι και το έχουν καταστήσει κυψέλη πίστης, άδολης χριστιανικής αγάπης και εργατικότητας. Υπάρχουν χώροι για την φιλοξενία πενήντα και πλέον προσκυνητών στον ξενώνα. Η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας της Πορταϊτισσας και το παΐδι του Αγίου Χαραλάμπους, αποτελούν αντικείμενα της προσκύνησης των προσκυνητών. Ο δρόμος για το Μοναστήρι, περνά από τα παλιά ορυχεία του πηλού (τοποθεσία Καϊάδες). Ο πηλός ("π'λος" στη γλώσσα του τόπου), είναι μαλακό πέτρωμα από αργίλιο που όταν βραχεί, δίνει ένα είδος λάσπης μαλακής σαν κρέμα, με θεραπευτικές ιδιότητες στα εγκαύματα, τις φαγούρες, την πιτυρίδα και ως δυναμωτικό των μαλλιών.

  Πότε ακριβώς κτίστηκε η Μονή, μας είναι άγνωστο.
  Η τοπική παράδοση τη θέλει να έχει ιστορία τεσσάρων-πέντε περίπου αιώνων.
  Εκείνο που μας είναι γνωστό είναι ότι στις αρχές του 18ου αιώνα δόθηκε ανεπίσημα ως μετόχι στην Ι.Μ. Ιβήρων του Αγίου Όρους. Κατά το έτος 1748, με τη συγκατάθεση των κατοίκων της Κορνοφωλιάς και με ενέργειες του Μητροπολίτου Διδυμοτείχου Αυξεντίου (Μάϊος 1744 -Ιούλιος 1757) και του ηγουμένου της Μονής, Ιερομονάχου Αυξεντίου, επισημοποιήθηκε και επικυρώθηκε η κυριότητα της Μονής Ιβήρων, με Πατριαρχικό σιγίλιο (απόφαση) της Ιεράς Συνόδου του Οικομενικού Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως, επί Πατριάρχου Παϊσίου Β.
  Μετά την παραχώρηση της στη Μονή Ιβήρων, οι πατέρες της κυριάρχου Μονής έφεραν στο Μετόχι τους την εικόνα της Παναγίας Πορταίτισσας, αντίγραφο της εικόνος της Παναγίας Πορταΐτισσας που βρίσκεται στη Μονή Ιβήρων, η οποίααποδείχτηκε εξ ίσου θαυματουργή με την πρωτότυπη, και το δεξί πόδι του αγίου Χαραλάμπους.
  Με τα δυό αυτά Ιερά Κειμήλια, και κατ’ ακολουθία με τη Μονή, συνδέθηκε στενά ο Ελληνισμός του Καζά (Νομαρχίας) της Αδριανουπόλεως. Οι Έλληνες κάτοικοι της περιοχής περιέβαλαν με μεγάλη αγάπη, ευλάβεια και σεβασμό τη Μονή και τα δυό πολυτιμότερα ιερά κειμήλιά της. Εδώ προσέτρεχαν σε κάθε δύσκολη στιγμή της «σκλαβωμένης» ζωής τους γιά να ζητήσουν κατά πρώτον τη χάρη και τη βοήθειά της Παναγίας και του αγίου Χαραλάμπους και κατά δεύτερον τις συμβολές και την ενεργό συμπαράσταση των Πνευματικών της Μονής.
  Έτσι, γρήγορα το Μοναστήρι αυτό καταστάθηκε μεγάλο θρησκευτικό, πνευματικό και εθνικό κέντρο του υπόδουλου Ελληνισμού της περιοχής. Λειτουργούσε σ’ αυτό κρυφό σχολείο και χρησίμευε ως τόπος συγκεντρώσεως των ανδρών της περιοχής γιά να εκπαιδευτούν στην αγροτική έκτασή του και να συγκροτήσουν έτσι αντάρτικες ομάδες κατά των Τούρκων. Οι εκάστοτε ηγούμενοί του ήταν πρόθυμοι να βοηθήσουν σ’ αυτό μερικοί μάλιστα απ’ αυτούς έγιναν παράδειγμα θυσίας στο βωμό της πίστεως και της πατρίδας. Αναφέρουμε ενδεκτικά τον ηγούμενο Πορφύριο, ο οποίος βρήκε μαρτυρικό θάνατο το 1912 από τα άταχτα Τουρκικά στρατεύματα (τσέτες).
  [Εκάη κατά το 1912 κατά Δεκέμβριον υπό των Τούρκων, εφόνευσαν και τον ηγoύμενον, έκαυσαν δε και το χωρίον αντεκδικούμενοι τους Σουφλιώτας και 2 Κορνοφωλεώτας και τον Παπα της Δαδιάς Αθανάσιον, διότι ωργίασαν εις τα Τουρκικά χωρία και ιδία εις το Εδέκεοϊ. Σήμερον εκτίσθη εν μέγα μέρος ανήκει εις την μονήν των Ιβήρων.
  Απέναντι προς ΒΔ είναι λόφος υψηλός του Προφήτου Ηλία. Εις τους πρόποδας αυτού σώζονται ερείπια αρχαίου γυναικείου, κατά την παράδοσιν, μοναστηρίου. (Θρακικά «Οδιπορικόν Χ. Τσούντα», 1921, σελ. 133).]
  Στο Μοναστήρι αυτό, από το 1980, ζή και ασκείτε μία κοινοβιακή αδελφότης μοναζουσών, που με τον αγώνα της «νηστείας, αγρυπνίας και προσευχής» συνεχίζει την μακραίωνα και ιερά παράδοση του ορθοδόξου Μοναχισμού.
  [Η Μονή βρίσκεται στο Δ.Δ. Κορνοφωλεάς του Δήμου Σουφλίου και σύμφωνα με την Ε.Σ.Υ. έχει εγγεγραμμένες 13 μοναχές (απογραφή 2001), ενώ στην απογραφή του 1991 είχε 27 εγγεγραμμένες. Υπάρχουν χώροι για την φιλοξενία πενήντα και πλέον προσκυνητών στον ξενώνα, ιδιαίτερα κατά τη θερινή περίοδο, μπορεί να φιλιξενήσει αριθμό προσκυνητών, ίσο με την χωρητηκότητα ως και δύο λεοφορείων.] Η Μονή παραμένει ανοικτή γιά τους προσκυνητές από 7 π.μ. - 2 μ.μ. και 4-6 μ.μ. κατά την χειμερινή περίοδο (1 Οκτωβρίου έως 30 Απριλίου), και από 6.30 π.μ.- 3 μ.μ. και 5.30-8.30 μ.μ. κατά την θερινή περίοδο (1 Μαϊου έως 30 Σεπτεμβρίου).

Ιστοσελίδα Ιεράς Μητροπόλεως Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος και Σουφλίου
• http://www.alex.dotgr.net/I.M.DIDIMOTIXOU/mones.ht...