Πληροφορίες τοπωνυμίου

Ιερά Μονή Πελεκητής

Τηλέφωνο: +30 24410 94747
   Πιθανότατα λειτουργούσε από τις αρχές του 16ου αιώνα, όπως προκύπτει από την χρονολογία 1529, που διέκρινε πριν από αρκετές δεκαετίες ο πρώην μητροπολίτης Φαναριοφερσάλων Ιεζεκιήλ. Στη συνέχεια το όνομά της συνδέθηκε με τον οσιομάρτυρα Δαμιανό εκ Μεριχόβου (+1568), ο οποίος πριν μονάσει στον Κίσσαβο ασκήτεψε εδώ και θα πρέπει να συνετέλεσε στην επανίδρυση ή την ανοικοδόμηση κάποιων κτηρίων ώστε να εικονισθεί αργότερα στις τοιχογραφίες της μονής ως «νέος κτήτωρ».
   Είναι άγνωστο πότε έλαβε η μονή την εντυπωσιακή πυργοειδή της διαμόρφωση, για την οποία χρειάσθηκε να πελεκηθεί μέρος του βράχου. Οι δύο ναοί που σώζονται σήμερα κτίσθηκαν το 1640 από το μοναχό Παχώμιο και τοιχογραφήθηκαν λίγα χρόνια αργότερα (εκείνος της Αναλήψεως το 1657 και εκείνος της Παναγίας Φανερωμένης το 1666). Και στους δύο σώζονται οι κτητορικές επιγραφές με τα ονόματα των ζωγράφων, που δημιούργησαν αξιόλογο έργο για την εποχή τους, καθώς και ξυλόγλυπτα τέμπλα με ενδιαφέρουσες εικόνες και άλλα κειμήλια. Την ίδια εποχή λειτουργούσε παράλληλα και η μονή Μεταμορφώσεως, σε μικρή απόσταση στα ανατολικά της Πελεκητής, για την οποία είναι γνωστό από έγγραφο ότι την επανίδρυσε το 1500 ο πνευματικός Πορφύριος.

  Από τα παλιά χωριά της Νεβρόπολης μαζί με το Νεοχώρι και την Κερασιά φαίνεται να είναι η Καρίτσα η οποία βρίσκεται σε παράκαμψη δυτικά του περιφερειακού δρόμου της λίμνης. Είναι κτισμένη μέσα σε δάσος και με έδαφος σε έντονες κλίσεις.
  Κοντά στο χωριό, λαξεμένο μέσα σε βράχο και σε υψόμετρο 1400 μ., υπάρχει το Μοναστήρι της Παναγίας της Πελεκητής. Λόγω της μεγάλης του σπουδαιότητας το 1606, με ένα μολυβδόβουλο πατριαρχικό Σιγίλιο του Πατριάρχη Ραφαήλ του Β', η μονή αναγνωρίζεται ως σταυροπηγιακή δηλαδή υπάγεται απ' ευθείας στο πατριαρχείο Κων/πολης. Αποτελείται από τον μονόχωρο ναό της αναλήψεως με τοιχογραφίες του 1654 και από τον Αθωνικού τύπου ναού της Παναγίας με τοιχογραφίες του 1666.
  Το μοναστήρι κτίσθηκε πιθανά πριν από το 1500 από τον μοναχό Πορφύριο του οποίου το έργο περάτωσε κατά το 1529 ο όσιος Δαμανιός, που καταγόταν από τη Ράχοβα των Αγράφων της Ευρυτανίας, όπως εξάλλου αναφέρεται και σε τοιχογραφία της μονής. Αποτελεί αληθινό μουσείο θρησκευτικής κληρονομιάς, και περιλαμβάνει ξυλόγλυπτο τέμπλο, τοιχογραφίες, Ιερά Ευαγγέλια, χειρόγραφα, δισκοπότηρα και σκεύη μοναδικά. Σε ένα εκκλησιαστικό βιβλίο της μονής, αναφέρεται, ότι το χωριό καταστράφηκε στα 1823 από τον Μουσταή Πασά της Σκόρδας.
  Στην Καρίτσα τον Αύγουστο γίνεται μεγάλο πανηγύρι, όπου ο κόσμος ξενυχτά στο μοναστήρι και γλεντάει στον περίβολό του καθώς και στη πλατεία του χωριού. Η εμπειρία για όσους δεν έζησαν κάτι αντίστοιχο είναι μοναδική.
   Επιστρέφοντας στον περιφερειακό δρόμο μπορούμε να κάνουμε πικ-νικ στο χώρο που διαμόρφωσε το Δασαρχείο πλάι στον Καριτσιώτη ποταμό, στον οποίο θα ψαρέψουμε πέστροφες και καραβίδες.

Το κείμενο παρατίθεται τον Μάρτιο 2005 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφία, του Δήμου Καρδίτσας

• http://www.karditsa-city.gr/AboutPrefecture/Lake/K... (1 φωτ.)