Εμφανίζονται 7 τίτλοι με αναζήτηση: Οι κάτοικοι του τόπου στην ευρύτερη περιοχή: "ΣΕΡΡΕΣ Νομός ΕΛΛΑΔΑ" .
ΣΤΡΥΜΟΝΑΣ (Ποταμός) ΣΕΡΡΕΣ
Laeaei (Laiaioi), a Paeonian tribe in Macedonia, included within the dominion
of Sitalces, probably situated to the E. of the Strymon. (Thuc. ii. 96.)
ΚΟΡΜΙΣΤΑ (Χωριό) ΣΕΡΡΕΣ
Όπως όλοι γνωρίζουμε οι παραδοσιακοί χοροί δεν έχουν αγωνιστικό χαρακτήρα
αλλά η σημασία τους βρίσκεται στο γεγονός ότι συμμετέχουν άνθρωποι και φορείς
σε μια πολιτιστική διαδικασία, που έχει βέβαια τις ατέλειές της δεν παύει όμως
να είναι παραγωγική και με έντονα τα σημάδια της αναζήτησης. Έχει ομορφιά και
προσφέρει πολλές συγκινήσεις, είναι δηλαδή βίωμα. Στη μακρόχρονη πορεία των Παφραίων
του Πόντου, αποκρυσταλλώθηκαν και οι στόχοι τους που είναι:
1. Η διδασκαλία των Ποντιακών Παφραϊκών χορών
2. Η με κάθε τρόπο βαθύτερη γνώση και διατήρηση της χορευτικής τους κληρονομιάς
3. Η επαφή και η συνεργασία με όλους τους φορείς πολιτιστικών δραστηριοτήτων του
τόπου μας, αλλά και άλλων χωρών
4. Η κοινωνικοποίηση των μελών της με την δυνατότητα που τους δίνεται για συμμετοχή,
δημιουργία και έκφραση σε δραστηριότητες που τα προάγουν σαν άτομα και σαν σύνολο
με αίσθημα ευθύνης και δημοκρατικής συνείδησης.
Oι παραδοσιακοί Ποντιακοί χοροί διακρίνονται σε κοινούς και ασυνήθιστους
χορούς, δηλαδή σε χορούς που ταυτίζονται με αυτήν την ίδια την ζωή και κατοίκων
μιας περιοχής. Στους κοινούς χορούς συγκαταλέγονται οι χοροί Διπάτ, Πυρρίχιος
(Σέρρα), Kότς, Σερένιτσα, Tικ, Λετσίνα, Πατούλα, Tριγώνα, Σαρού Kιζ, Kότσαρι κ.λπ.,
ενώ στους ασυνήθιστους χορους συγκαταλέγονται οι χοροί Tάμταρα, Aλματσούκ, Tριπάτ,
Tίταρα, Λεμόνα, Tζάντζαρα, Mηλίτσα, Λέτση, Mόντσονος κ.λπ.
Στους ασυνήθιστους χορούς υπάγονται και οι χοροί των Ποντίων Παφραίων,
γιατί κάθε χορός είναι έκφραση ενός σπουδαίου γεγονότος, όπως η έκβαση μιάς μάχης,
μιάς δύσκολης στιγμής στα χρόνια της Tουρκοκρατίας, και είναι όλοι σχεδόν οι χοροί
των Παφραίων πολεμικοί και για τον λόγο αυτό είναι και ζωηροί. Eπίσης τα τραγούδια
τους εκφράζουν τους αγώνες και τις θυσίες των Ποντίων Παφράιων στην μακραίωνα
ιστορία της μέχρι την ανταλλαγή του 1923-24.
Tα μουσικά όργανα που χρησιμοποιούσαν οι Παφράιοι ήταν εκείνα που
χρησιμοποιούνταν σε ολόκληρο τον Πόντο όπως ο ζουρνάς, το Aγγείο (Tουλούμ-τσαμπούνα-γκάιντα),
το Γαβάλ ή φλογέρα, το νταούλι και η λύρα.
Υπεύθυνοι κειμένων: Αριάδνη Παπαφωτίου - Γιάννης Στράτης - Μαρία Βίτσιου - Γιώργος
Βογιατζής
Το κείμενο παρατίθεται τον Ιούνιο 2005 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, του Δήμου Ροδολίβους
ΝΕΟΧΩΡΙ (Κωμόπολη) ΣΕΡΡΕΣ
4/12
Η γιορτή της Αγίας Βαρβάρας στο Νεοχώρι ήταν η μέρα κατά την οποία
γινόταν το ποδαρικό του νέου Χρόνου. Ο πρώτος ξένος που θα έμπαινε στο σπίτι έπρεπε
να μπει με το δεξί και έκανε ποδαρικό για τη νέα χρονιά. Καθόταν σταυροπόδι μπροστά
στη φωτιά, ανακάτευε την θράκα και έλεγε :
πολλά πλούδια
πολλά μπερεκέτια,
πολλά γεννήματα,
πολλά ζωντανά,
πολύ μπερεκέτ για τον νοικοκύρη.
Από την παραμονή οι νοικοκυρές, σχεδόν σε όλα τα σπίτια, έβραζαν σιτάρι,
σουσάμι, ζάχαρη, σταφίδες, κύμινο και καρύδια και έφτιαχναν το γλύκισμα της ημέρας,
το οποίο αντάλλασσαν με γειτονικά σπίτια και κερνούσαν τον ξένο που τους έκανε
ποδαρικό, για το καλό του χρόνου.
Το κείμενο παρατίθεται τον Μάιο 2005 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του Δήμου Στρυμώνα
ΝΙΓΡΙΤΑ (Κωμόπολη) ΣΕΡΡΕΣ
Υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός εθίμων στην επαρχία και την πόλη της
Νιγρίτας, που αναφέρεται σε διάφορες γιορτές της Χριστιανοσύνης και σε σημαντικά
γεγονότα του ανθρώπινου βίου. Τα έθιμα αυτά ξεκίνησαν από την αρχαιότητα και πολλά
από αυτά κατόρθωσαν να διατηρηθούν στην ελληνική φυλή δια μέσω των αιώνων. Κατά
τις μεγάλες γιορτές του Χριστιανισμού επικρατεί η συνήθεια, παιδιά μέχρι 12 ετών
να περιέρχονται στις οικίες κατά το απόγευμα της παραμονής και ανήμερα της γιορτής
να ψάλλουν τα κάλαντα.
Στη γιορτή του Λαζάρου, κοπέλες μέχρι 12 ετών ντύνονται Λαζαρίνες.
Φορούν στα κεφάλια τους μαντήλια, σάρπα στην πλάτη, μια ποδιά πολύχρωμη και στολίζονται
με άνθη. Οι λαζαρίνες περιέρχονται στις οικίες και ψάλλουν άσματα ανάλογα με τα
πρόσωπα της οικογένειας. Στους γέρους π.χ. λένε ένα πολύ διαφορετικό τραγούδι.
Στις 1 Μαρτίου τα μικρά αγόρια επισκέπτονται τις οικίες των χωριών
με ξύλινο ομοίωμα στα χέρια τους και ψάλλουν το άσμα «η χελιδόνα έρχεται». Όταν
τελειώσει το άσμα δένουν στα μέλη της οικογένειας σαν βραχιόλι ή σαν δαχτυλίδι
ένα ερυθρόλευκο σκοινάκι για να μη τους μαυρίσει ο ήλιος. Ως αμοιβή παίρνουν φρούτα
ή χρήματα. Κατά τον Οκτώβριο γίνεται ο τρύγος.
Το απόσπασμα παρατίθεται τον Οκτώβριο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του Δήμου Νιγρίτας
ΨΥΧΙΚΟ (Χωριό) ΣΕΡΡΕΣ
Μέρες πριν την Πρωτοχρονιά στο Ψυχικό άρχιζε η προετοιμασία της Βασιλόπιτας.
Τα φύλλα της γίνονταν σε μεγάλη ποσότητα και περίσσευαν για να χρησιμοποιηθούν
για πίτες μέχρι και τις Απόκριες.
Το ψήσιμο των φύλλων γινόταν σε έναν αυτοσχέδιο φούρνο που λεγόταν
"σατσ". Το "σατσ" αποτελούσαν 2 τσιμεντόλιθοι που στήνονταν
παράλληλα, με κενό μεταξύ τους και πάνω τους είχαν μια λαμαρίνα. Στη λαμαρίνα
απλωνόταν το φύλλο. Στο κενό μεταξύ των τσιμεντόλιθων άναβε η φωτιά και τα φύλλα
ψήνονταν το ένα μετά το άλλο.
Όταν ερχόταν η μέρα για την βασιλόπιτα η νοικοκυρά έβρεχε μερικά έτοιμα
φύλλα για να μαλακώσουν και έβαζε συνήθως για την γέμιση τυρί. Το μενού εκτός
από την Βασιλόπιτα διαθέτει από παλιά και έως σήμερα και πατσά.
Τα σημάδια της παραδοσιακής Βασιλόπιτας
Το χαρακτηριστικό της Βασιλόπιτας έτσι όπως την έφτιαχναν παλιά στο
Νέο Σκοπό και στο Νεοχώρι
ήταν ότι κάθε κομμάτι της είχε και μία έκπληξη. Οι νοικοκυρές όταν την ετοίμαζαν
έβαζαν τα λεγόμενα σημάδια. Πρώτα το νόμισμα που συμβολίζει ό,τι και το φλουρί
σήμερα, και μετά έβαζαν στα υπόλοιπα άχυρο που όποιος το κέρδιζε θα ήταν υπεύθυνος
για τα ζωντανά του σπιτιού, καλαμπόκι που συμβόλιζε την σοδειά του καλαμποκιού,
σιτάρι που όποιος το τύχαινε θα του πήγαινε καλά η σοδειά του σιταριού και η διαδικασία
του θέρου, κληματόβεργα για τον οργανωτή των αμπελιών, ξύλο από σκούπα για τον
νοικοκύρη. Φυσικά όσα ήταν τα μέλη της οικογένειας τόσα σημάδια έμπαιναν έτσι
ώστε να κερδίζουν όλοι και να έχουν τύχη για τη νέα χρονιά. Ο λόγος που έπρεπε
να κερδίσουν όλοι, ήταν ότι εκείνα τα χρόνια λόγω της ανέχειας και των οικονομικών
δυσχερειών τα δώρα ήταν σπάνια, έτσι το να κερδίσει κάποιος κάτι στη Βασιλόπιτα
ήταν πολύ σημαντικό κι έδινε μεγάλη χαρά σε όλη την οικογένεια.
Το κείμενο παρατίθεται τον Μάιο 2005 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του Δήμου Στρυμώνα
ΣΙΝΤΙΚΗ (Αρχαία περιοχή) ΣΕΡΡΕΣ
Sinti (Thuc, ii. 98; Steph. B. s. v.; Liv. xlii. 51), a Thracian tribe
who occupied the district lying between the ridge called Cercine and the right
or W. bank of the Strymon, in the upper part of the course of that river, which
was called from thence Sintice (Sintike, Ptol. iii. 13. § 30). When Macedonia
was divided into four provinces at the Roman conquest, Sintice was associated
with Bisaltia in the First Macedonia, of which Amphipolis was the capital (Liv.
xlv. 29). It contained the three towns Heracleia, Paroecopolis, Tristolus.
ΡΟΔΟΛΙΒΟΣ (Δήμος) ΣΕΡΡΕΣ
Ο νέος Δήμος Ροδολίβους προήλθε από τη συνένωση του Δήμου Ροδολίβους
(3.181 κάτοικοι) με την Κοινότητα Μικρό Σούλι (522 κάτοικοι). Ο συνολικός πληθυσμός
του εν λόγω Δήμου, με βάση την απογραφή του έτους 1991, ανέρχεται στους 3.703
κατοίκους και καλύπτει έκταση 106.033 στρεμμάτων. Εκτιμάται πως οι κάτοικοι σήμερα
είναι 3.200 άτομα, ενώ σε περιόδο αιχμής ο πληθυσμός ανέρχεται σε 4.950 άτομα.
Με βάσητα στατιστικά στοιχεία για τον πληθυσμό του Δήμου κατά τις
προηγούμενεςδεκαετίες από το 1961 έως το 2001 συμπεραίνουμε ότι, μετά την απότομη
μείωση τηςδεκαετίας '61-'71, ο πληθυσμός δείχνει να έχει πλέον σταθεροποιηθεί.
Το ποσοστό της συνολικής μείωσης του πληθυσμού γιατην περίοδο από 1961 μέχρι 1991
ανέρχεται στο 50,38 %.
Το φαινόμενο της αυξομείωσης του πληθυσμού ανάλογα με τις εποχές,
δηλαδή της μείωσής του τους χειμερινούς μήνες και της αύξησής του τους θερινούς
μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότιο Δήμος μπορεί να λειτουργήσει ως πόλος έλξης παραθεριστών
και πρέπει, μετά την τελική του διαμόρφωση από το Πρόγραμμα «Ιω. Καποδίστριας»,
να οργανωθεί και να λειτουργήσει με βάση τον προσανατολισμό αυτό.
Στον πληθυσμό του Δήμου έχουν προστεθεί τα τελευταία χρόνια 11 Οικογένειεςπου
φτάνουν συνολικά τα 47 άτομα, οι οποίες προέρχονταιαπό χώρες της πρώην Σοβιετικής
Ένωσης. Από αυτούς οι 21έχουν αποκτήσει την Ελληνική Ιθαγένεια, ενώ το αντίθετο
συμβαίνει με τους υπόλοιπους 26. Οι περισσότεροι είναι ηλικίας 18-45 ετών και
από αυτούς ορισμένοι απασχολούνται στη βιοτεχνία και κάποιοι άλλοι υποαπασχολούνται
(γεωργία) ή είναι άνεργοι.
Ο αριθμός των Παλινοστούντων δεν είναι μεγάλος και δεν επηρεάζει σημαντικά
τον πληθυσμιακό χάρτη της περιοχής, όμως θα πρέπει να καταβληθεί κάθε δυνατή προσπάθεια
ώστε να ενταχθούν ομαλά στην τοπική κοινωνία.
Το κείμενο παρατίθεται τον Ιούνιο 2005 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του Δήμου Ροδολίβους
Λάβετε το καθημερινό newsletter με τα πιο σημαντικά νέα της τουριστικής βιομηχανίας.
Εγγραφείτε τώρα!