Εμφανίζονται 6 τίτλοι με αναζήτηση: Βιογραφίες στην ευρύτερη περιοχή: "ΝΕΟΧΩΡΙ Κωμόπολη ΙΕΡΑ ΠΟΛΙΣ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ" .
ΓΟΥΡΙΑ (Χωριό) ΙΕΡΑ ΠΟΛΙΣ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ
1929
Γεννήθηκε το 1929 στη Γουριά Μεσολογγίου. Τέλειωσε την Παλαμαϊκή σχολή
της Ιερής Πόλης και εν συνεχεία πήρε πτυχίο Παντείου και Νομικής (Πολιτικών Επιστημών)
καθώς και πτυχίο Βυζαντινής Μουσικής.
Το 1948-50 υπηρέτησε ως υπάλληλος στη Βουλή των Ελλήνων και το 1955
διορίστηκε μόνιμος υπάλληλος στο Υπουργείο Εργασίας. Υπηρέτησε επίσης στα Υπουργεία
Κοινωνικών Υπηρεσιών και Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Είναι ιδρυτικό μέλος στη Διεθνή
Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών (Δ.Ε.Ε.Λ.) και μέλος της Ένωσης Ελλήνων Λογοτεχνών,
μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών (Π.Ε.Λ.) από το 1984 και μέλος στην Ένωση
Αιτωλοακαρνάνων Λογοτεχνών (Ε.Α.Λ.). Τέλος, είναι τακτικό μέλος της Διεθνούς Ακαδημίας
LUTECE των Παρισίων από το 1982.
Έργα του:
Ποίηση: Aλικα Τριαντάφυλλα (Αθήνα 1981, β΄εκδ. 1983), Στων ονείρων
τη χαίτη (Αθήνα 1982, β΄εκδ. 1987), Πνοές Μαϊστραλιού (Αθήνα 1983, β΄εκδ. 1987),
Φύλλων θροϊσματα (Αθήνα 1992), Πηγής Κελαρύσματα (Αθήνα 1992).
Πεζογραφία: Θέρμο-Προυσός-Αργοστόλι (Ταξιδιωτικό, Αθήνα 1988), Μικρή προσωπική
πεζογραφική Ανθολογία (τόμος Α΄: πεζοτράγουδα κ.λ.π., Αθήνα 1989), Μικρή προσωπική
πεζογραφική Ανθολογία (τομ. Β΄: Διηγήματα, Δοκίμια, Ταξιδιωτικά κ.λ.π., Αθήνα
1992), Μικρή προσωπική πεζογραφική Ανθολογία (τομ. Γ΄: αφηγήματα, φιλοσοφήματα,
κριτικές μελέτες κ.λπ., Αθήνα 1997).
Έχει δε αρκετά ανέκδοτα ποιήματα καθώς και πεζογραφήματα (άρθρα, διηγήματα,
αφηγήματα, δοκίμια, μυθιστόρημα κ.λ.π.), πολλά από τα οποία έχουν δημοσιευθεί
σε λογοτεχνικά περιοδικά και εφημερίδες της Αθήνας και της Επαρχίας. Ποιήματά
του περιέχονται σε πολλές Ανθολογίες: «Πολύπτυχον», «Ανθολογία του "ΔΑΥΛΟΥ"»,
«ΙΝΤΕΡΝΑΣΙΟΝΑΛ: Ηλία Πολύδωρα», Ποιητική Ανθολογία Μιχ. Σταφυλά (περιοδ. Πνευματική
Ζωή) Ανθολογία Π.Ε.Λ. κ.λπ. Το όλο μέχρι τώρα έργο του έτυχε ευμενέστατης κριτικής
στο εσωτερικό με προεξάρχουσες κριτικές στο εξωτερικό του Γάλλου Ελληνιστή Gaston
Henry Aufrere. (Δουνκέρκη) του Γερμανού Horst Westrom (Οβερχάουζεν), του Έλληνα
διανοούμενου στην Πολωνία Νίκου Χατζηνικολάου και της Προέδρου του «Πνευματικού
Πρακτορείου» του Γιοχάννεσμπουργκ κας Ντόλλης Νταλκά. Διακρίθηκε με βραβεία στην
πατρίδα μας και στο εξωτερικό (Παρίσι, Γιοχάννεσμπουργκ).
Τέλος, το 2001 ο Διονύσης Χατζίδης εξέδωσε για το έργο του το δοκίμιο
με τίτλο «Ο Μεσολογγίτης ποιητής και πεζογράφος Γιώργος Τριανταφύλλου».
Το απόσπασμα παρατίθεται τον Μάρτιο 2004 από την ακόλουθη ιστοσελίδα της Δημόσιας Κεντρικής Βιβλιοθήκης Ναυπάκτου
ΠΕΝΤΑΛΟΦΟ (Κωμόπολη) ΙΕΡΑ ΠΟΛΙΣ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ
1903 - 1989
Πεζογράφος και ποιητής γεννήθηκε στην Πεντάλοφο του Μεσολογγίου και
σπούδασε γιατρός.
Από πολύ νέος άρχισε να δημοσιεύει τους πρώτους στίχους και τα πεζογραφήματά
του σε τοπικά περιοδικά κι εφημερίδες, ενώ στα 1930 εξέδωσε την πρώτη του ποιητική
συλλογή με τίτλο Βήματα στη Χλόη, την οποία προλόγισε ο Κωστής Παλαμάς. Ύστερα
από μακρόχρονη σιωπή εξέδωσε τα ακόλουθα βιβλία: Ψίθυροι (1961), Χαμένα Κύθηρα
(1964), Χρυσά Κύπελλα (1967). Στα ποιήματά του κυριαρχεί ο λυρισμός και η ευαισθησία.
Έχει μεταφράσει ακόμη πολλές τραγωδίες του Ευριπίδη, ενώ άλλη του φιλολογική εργασία
βρίσκεται σκορπισμένη σε περιοδικά κι εφημερίδες.
Το κείμενο αυτό είναι παρμένο από το βιβλίο «ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ ΤΗΣ ΛΙΝΜΟΘΑΛΑΣΣΑΣ»
που εκδόθηκε από την Παπαχαραλάμπειο Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Ναυπάκτου το
2002.
Το κείμενο παρατίθεται τον Μάρτιο 2004 από την ακόλουθη ιστοσελίδα της Δημόσιας Κεντρικής Βιβλιοθήκης Ναυπάκτου
ΝΕΟΧΩΡΙ (Κωμόπολη) ΙΕΡΑ ΠΟΛΙΣ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ
1905 - 1935
Το σύνολο του ποιητικού έργου του Μίνου Ζώτου δεν είναι εκτεταμένο,
αφού μέσα στα δέκα περίπου χρόνια της ποιητικής του ζωής (πέθανε, όπως είναι γνωστό
προτού συμπληρώσει τα 28 του χρόνια) δεν πρόλαβε ούτε να το αναπτύξει ούτε να
το κορυφώσει. Παραταύτα, όμως, κρινόμενο και ως ποσότητα δεν μπορεί να θεωρηθεί
ευκαταφρόνητο. Απαρτίζεται από τρεις ποιητικές συλλογές κι απ' άλλα «σκόρπια»
ποιήματα δημοσιευμένα, κατά καιρούς, σε διάφορα έντυπα αλλά και από ποιήματα που
δεν είδαν στο φως της δημοσιότητας...
Η πρώτη ποιητική συλλογή του Μίνου Ζώτου τυπώθηκε το έτος 1929 και
κυκλοφόρησε με τον τίτλο: Βήματα. Χωρίζεται σε δυο ενότητες με τις επιγραφικές
ενδείξεις: «Λησμονημένοι σκοποί» και «Βήματα». Περιλαμβάνει, συνολικά, 36 ποιήματα.
Η στιχουργική γραφή ακολουθεί παραδοσιακές φόρμες. Οι στίχοι ομοιοκαταληκτούν
σταυρωτά...
Η πρώτη συλλογή του εμπεριέχει ποιήματα που είχε γράψει ώς το 1929.
Η κριτική-λογοτεχνική σκέψη της εποχής εκείνης τα αντιμετώπισε ευνοϊκά και επαινετικά.
Είχαν γράψει επαινετικές κριτικές παρουσιάσεις: ο Κλέων Παράσχος, ο Απόστολος
Μαγγανάρης, ο Χαρίλαος Παπαντωνίου (αδερφός του Ζαχαρία Παπαντωνίου), ο Σπύρος
Παναγιωτόπουλος και άλλοι...
Η δεύτερη ποιητική συλλογή του Μίνου Ζώτου τυπώθηκε στα 1930 και κυκλοφόρησε
τον ίδιο χρόνο με τον τίτλο Αφιέρωμα. Είναι χωρισμένη στις ενότητες: «Αφιέρωμα»
και «Ο εξόριστος». Απαρτίζεται από τριάντα δύο (32) ποιήματα παραδοσιακής στιχουργικής
μορφής...
Η τρίτη και τελευταία ποιητική συλλογή του Μίνου Ζώτου, με τον τίτλο
Σουρντίνα δεν τυπώθηκε όσο ζούσε ο ποιητής. Ούτε κυκλοφόρησε σε ξεχωριστό βιβλίο
μετά το θάνατό του. Καταχωρήθηκε στα Απαντά του, δηλαδή στον τόμο που εκδόθηκε
τιμητικά από την Κοινότητα Νεοχωρίου, με την επιμέλεια του Κ. Σ. Κώνστα.
Η συλλογή Σουρντίνα χωρίζεται σε πέντε ενότητες που έχουν τους εξής
τίτλους: «Σουρντίνα», «Νότες», «Η Τούλα», «Το Τραγούδι» και «Στο περιθώριο». Απαρτίζεται
από σαράντα έξι (46) ποιήματα. Η ποιητική εργασία της Σουρντίνας κάλυψε την κοντινή
προς το θάνατο περίοδο της ζωής του Μίνου Ζώτου. Είναι διαποτισμένη από αγωνία
και πόνο…
Το απόσπασμα παρατίθεται τον Μάρτιο 2004 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφία, της Δημόσιας Κεντρικής Βιβλιοθήκης Ναυπάκτου
ΓΟΥΡΙΑ (Χωριό) ΙΕΡΑ ΠΟΛΙΣ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ
1911 - 1987
Φιλόλογος, ερευνητής και συγγραφέας. Γεννήθηκε και πέθανε στη Γουριά
Μεσολογγίου. Τέλειωσε την Παλαμαϊκή Μέση Σχολή στο Μεσολόγγι και σπούδασε Φιλολογία
στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας. Στον Ελληνοϊταλικό πόλεμο του 1940-1941 πήρε μέρος
ως απλός στρατιώτης στην πρώτη γραμμή, κι έχασε και τα δυο του πόδια από τη μέση
της κνήμης. Το γεγονός αυτό σημάδεψε όλο τον μετέπειτα βίο του. Δεν απόκτησε δική
του οικογένεια. Αφοσιώθηκε στη μελέτη, στην έρευνα και στη συγγραφή. Ο πόνος του
για το ατύχημα έγινε πηγή δημιουργίας. Το δημοσιευμένο έργο του είναι εκτεταμένο
και καλύπτει διάφορα θεματικά είδη. Εκτός από τα οκτώ (8) βιβλία του και τα εικοσιένα
(21) τομίδια με ανάτυπα μελετημάτων του, δημοσίευσε από το 1940 ώς το 1987 σε
περιοδικά, εφημερίδες και τόμους εγκυκλοπαίδειας εννιακόσια εξήντα επτά (967)
κείμενα με την εξής ειδολογική αναλογία: Ιστορικά 456, Φιλολογικά 196, Λαογραφικά
142, Αρχαιολογικά 37, Γλωσσολογικά 14, Κριτικά 26, ποικίλα σε εγκυκλοπαίδεια 78
και Νεκρολογικά 10. Τα κείμενά του που διακρίνονται για το πρωτότυπο υλικό που
προσκομίζουν, την επιστημονική υπευθυνότητα και ακρίβεια, αλλά και την περιγραφική
ζωντάνια, είναι καταχωρημένα σε 31 περιοδικά και 22 εφημερίδες...
Αν και δεν ανήκει στον κλάδο των ειδικών επιστημόνων αρχαιολόγων,
η συμβολή του στην έρευνα και στην προβολή των μνημείων της Αιτωλοακαρνανίας υπήρξε
μεγάλη. Παρότι τα κάτω άκρα του δεν του επέτρεπαν πολύωρες πορείες, περπάτησε
αρκετά, είδε και περιέγραψε πολλά από τα προϊστορικά, τα κλασσικά και τα χριστιανικά
μνημεία της Αιτωλοακαρνανίας...
Οι τίτλοι και μόνο των δημοσιευμένων ανακοινώσεών του είναι αψευδείς
μάρτυρες των άοκνων προσπαθειών του για την αποκάλυψη και προβολή των μνημείων
αυτών.
Επιμελήθηκε επίσης τα Aπαντα του ποιητή Μίνου Ζώτου (1972) και παρουσίασε
ανέκδοτα ποιήματα του Κωστή Παλαμά, για το έργο και τη ζωή του οποίου έχει κάνει
πολλά δημοσιεύματα.
Υπήρξε μέλος της Λαογραφικής Εταιρείας, της Εταιρείας Στερεοελλαδικών
Μελετών και της Εταιρείας Ιστορικών Σπουδών επί του Νεωτέρου Ελληνισμού. Για την
πνευματική του προσφορά τιμήθηκε με το Χρυσό Μετάλλιο της Ι. Π. Μεσολογγίου.
Το κείμενο αυτό είναι παρμένο από το βιβλίο «ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ ΤΗΣ ΛΙΝΜΟΘΑΛΑΣΣΑΣ»
που εκδόθηκε από την Παπαχαραλάμπειο Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Ναυπάκτου το
2002.
Το απόσπασμα παρατίθεται τον Μάρτιο 2004 από την ακόλουθη ιστοσελίδα της Δημόσιας Κεντρικής Βιβλιοθήκης Ναυπάκτου
ΛΕΣΙΝΙ (Χωριό) ΙΕΡΑ ΠΟΛΙΣ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ
1957
Ο Παντελής Σπ. Μπουκάλας γεννήθηκε το 1957 στο Λεσίνι του Μεσολογγίου.
Αποφοίτησε από την Οδοντιατρική Αθηνών. Από το 1989 επιμελείται την εβδομαδιαία
σελίδα του βιβλίου στην εφημερίδα Καθημερινή, όπου επίσης δημοσιεύει κάθε μέρα
επιφυλλίδες κοινωνικού και πολιτικού σχολιασμού. Είναι διορθωτής και επιμελητής
εκδόσεων. Μετέχει στο Διοικητικό Συμβούλιο του Μορφωτικού Ιδρύματος της Ένωσης
Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών.
Από το 1980 έχει δημοσιεύσει στις Εκδόσεις «Αγρα» τα βιβλία ποίησης
Αλγόρυθμος (1980), Ο μέσα πάνθηρας (1985), Σήματα λυγρά (1992), Η εκδρομή της
Ευδοκίας (1993), Ο μάντης (1994), έναν τόμο δοκιμίων και βιβλιοκριτικών υπό τον
τίτλο Ενδεχομένως -Στάσεις στην ελληνική και ξένη τέχνη του λόγου (1996), Οπόταν
πλάτανος (1999), και τον τόμο Υποθέσεις- Επιφυλλίδες στην Καθημερινή (2001). Έχει
μεταφράσει, για τον ίδιο εκδοτικό οίκο, τον ελληνιστικό Επιτάφιο Αδώνιδος του
Βίωνος του Σμυρναίου και τα ποιήματα του τόμου Επιτάφιος λόγος -Αρχαία ελληνικά
επιτύμβια επιγράμματα.
Υπό έκδοση είναι ένα βιβλίο με μεταφρασμένα αρχαιοελληνικά Συμποτικά
Επιγράμματα της «Παλατινής Ανθολογίας», κι ένα ακόμη όπου μεταφράζεται και παρουσιάζεται
το έργο του «τελευταίου Έλληνα ποιητή» Παλλαδά του Αλεξανδρέως (4ος αι. μ.Χ.).
Το κείμενο αυτό είναι παρμένο από το βιβλίο «ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ ΤΗΣ ΛΙΝΜΟΘΑΛΑΣΣΑΣ»
που εκδόθηκε από την Παπαχαραλάμπειο Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Ναυπάκτου το
2002.
Το κείμενο παρατίθεται τον Μάρτιο 2004 από την ακόλουθη ιστοσελίδα της Δημόσιας Κεντρικής Βιβλιοθήκης Ναυπάκτου
ΝΕΟΧΩΡΙ (Κωμόπολη) ΙΕΡΑ ΠΟΛΙΣ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ
1934 - 2002
Συγγραφέας, ποιητής, δημοσιογράφος, ιστοριογράφος και εκδότης ο Ιωάννης
Κουφός (λογοτεχνικό ψευδώνυμο: Γιάννης Νικάνθης) γεννήθηκε στο Νεοχώρι, φοίτησε
στο Γυμνάσιο Αιτωλικού και στην Παλαμαϊκή Σχολή Μεσολογγίου και σπούδασε νομικά
στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη. Αγαπούσε με πάθος το Νεοχώρι και την ευρύτερη περιοχή.
Δραστηριοποιήθηκε επαγγελματικά στο δημοσιογραφικό και εκδοτικό χώρο. Υπήρξε εκδότης
και διευθυντής τοπικών εφημερίδων, βιβλίων και περιοδικών.
Εξέδωσε την Αιτωλοακαρνανική και Ευρυτανική Εγκυκλοπαίδεια και από
το 1963 ήταν επιμελήτης και συντάκτης της μεγάλης εγκυκλοπαίδειας Πάπυρος Λαρούς
Μπριτάνικα. Εξέδωσε επίσης Τα Ελληνικά Δημοτικά Τραγούδια, ανθολογία σχολιασμένη
(εκδ. Σείριος Αθήνα 1970) καθώς και τα μελετήματα: Μεσολόγγι, Τρεις μορφές της
Ρούμελης: Κατσαντώνης- Κοσμάς ο Αιτωλός- Μακρυγιάννης και Κρήτη: Από τους Βυζαντινούς
Χρόνους μέχρι τη Μάχη της Κρήτης. Τελευταίο του βιβλίο Η Αιτωλική Παραχελωίτιδα
(1997) για το οποίο τιμήθηκε με «Εύφημο μνεία» από την Ακαδημία Αθηνών.
Απεβίωσε στην Αθήνα στις 13 Απριλίου 2002 και ετάφη στο αγαπημένο
του Νεοχώρι.
Το κείμενο αυτό είναι παρμένο από το βιβλίο «ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ ΤΗΣ ΛΙΝΜΟΘΑΛΑΣΣΑΣ»
που εκδόθηκε από την Παπαχαραλάμπειο Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Ναυπάκτου το
2002.
Το κείμενο παρατίθεται τον Μάρτιο 2004 από την ακόλουθη ιστοσελίδα της Δημόσιας Κεντρικής Βιβλιοθήκης Ναυπάκτου
Λάβετε το καθημερινό newsletter με τα πιο σημαντικά νέα της τουριστικής βιομηχανίας.
Εγγραφείτε τώρα!
