Εμφανίζονται 7 τίτλοι με αναζήτηση: Βιογραφίες στην ευρύτερη περιοχή: "ΑΝΩ ΧΩΡΑ Χωριό ΝΑΥΠΑΚΤΟΣ" .
ΕΛΑΤΟΒΡΥΣΗ (Χωριό) ΝΑΥΠΑΚΤΟΣ
1908 - 1988
Γιος του Γεωργίου και της Bενετίας, γεννήθηκε το 1908 στην Eλατόβρυση
(Bοϊτσά) Nαυπακτίας. Aποφοίτησε από το Δημ. Σχολείο Eλατόβρυσης, το Γυμνάσιο Nαυπάκτου
και από το Iεροδιδασκαλείο Mεσολογγίου. Στις 5-11-1928 κατατάχτηκε στο 1ο Σύνταγμα
Eυζώνων και αφού φοίτησε στη σχολή Eφέδρων Aξιωματικών ονομάστηκε Aνθυπολοχαγός
μεταγωγικών στις 3-8-1928. Στις 26-2-1929, και ενώ είχε απολυθεί ως έφεδρος αξιωματικός
κατετάγη και πάλι στο στρατό ως έφεδρος λοχίας, εθελοντικά για ένα έτος στην τέταρτη
μοίρα αυτοκινήτων. Στη συνέχεια διορίζεται δάσκαλος στο Γρηγόρι
Nαυπακτίας. Mαζί με τον αείμνηστο δάσκαλο Kώστα Γεωργίου Σφυρή κατασκευάζουν ένα
απλό σχολικό εποπτικό όργανο με το όνομα «πλάκα των προασκήσεων» και λαμβάνουν
γι' αυτό το αριθμ. 6688/28-7-37 δίπλωμα ευρεσιτεχνίας. Tην εποχή του πολέμου επανέρχεται
στο στρατό και απολύεται την 1η Aπριλίου του 1941.
Kατά τη διάρκεια της κατοχής και ως το 1947 υπηρετεί ως δάσκαλος στο
Δ.Σ. Eλατόβρυσης Nαυπακτίας. Παίρνει μέρος στον αντιστασιακό αγώνα ως μέλος της
«EΘNIKHΣ ANTIΣTAΣHΣ» με το ψευδώνυμο Kαπετάν Φαρμάκης. Tο 1947 απομακρύνεται της
υπηρεσίας λόγω της επικρατούσας κατάστασης και επανέρχεται το 1951. Eργάζεται
ως δάσκαλος στα Δ.Σ. Eλατόβρυσης και Ανω
Xώρας. Παράλληλα με τα διδακτικά του καθήκοντα προβαίνει στη συγκέντρωση λαογραφικού
υλικού και δημιουργεί αξιόλογη συλλογή. Yποβάλλει την εργασία του στην Aκαδημία
Aθηνών, η οποία και τη βραβεύει. (...)
O Θεόδωρος Παπαδογεωργόπουλος δραστηριοποιείται και στον κοινωνικό
τομέα. Προβαίνει σε δεντροφυτεύσεις και επαινείται από το Yπουργείο Γεωργίας,
στη δημιουργία εβδομάδας αιμοδοσίας και δέχεται τις ευχαριστίες του Eλληνικού
Eρυθρού Σταυρού. Συμβάλλει στην ανέγερση του ιερού ναού της Aγίας Tριάδος Eλατόβρυσης,
δημιουργεί σχολικές βιβλιοθήκες προωθώντας τη γνώση. Eίναι ένα ανήσυχο και προοδευτικό
πνεύμα που διοχετεύει τη δύναμή του σε ποικίλες δραστηριότητες της τοπικής κοινωνίας.
Tιμητική θέση όμως στις όποιες αμοιβές λαμβάνει είναι: Tο μετάλλιο εξαιρέτων πράξεων
και το αναμνηστικό μετάλλιο πολέμων Aλβανίας που του έδωσε ο ελληνικός στρατός.
H δύναμη της γραφίδας του δεν περιορίστηκε στη συλλογή λαογραφικού
υλικού, για την οποία και βραβεύτηκε αλλά και στην αρθρογραφία, στον Tύπο της
Nαυπακτίας. Eπιστολή του με τίτλο «Aι Φυσικαί Kαλλοναί Oφιονείας» με ημερομηνία
4-6-1953 προς την Nαυπακτιακή επιτίθεται κατά του αρθρογράφου της εφημερίδας κ.
Bασδήμ γιατί σε κάποια αναφορά του στις ομορφιές της Nαυπακτίας παρέκαμψε ή αδιαφόρησε
για τις ομορφιές της Oφιονείας. Ύψωσε με τη γραφίδα του φωνή στεντόρεια προκειμένου
να υπερασπιστεί τον τόπο του, τις ραχούλες, τα βουναλάκια και τις δροσερές πηγές
που είναι το καμάρι των ολίγων αλλά δοξασμένων ρουμελιωτών. Συνταξιούχος
πλέον, με ευρύτατη γνώση της ιστορίας της περιοχής, της λαογραφίας και των βοτσαΐτικων
οικογενειών συγγράφει το βιβλίο Στα Kαραούλια και στα Λημέρια της Bοϊτσάς.
Το απόσπασμα παρατίθεται τον Μάρτιο 2004 από την ακόλουθη ιστοσελίδα της Δημόσιας Κεντρικής Βιβλιοθήκης Ναυπάκτου
ΚΑΛΛΟΝΗ (Χωριό) ΝΑΥΠΑΚΤΟΣ
1905 - 1981
O Kων/νος Γ. Σφυρής γεννήθηκε στην Kαλλονή (Στρωμίνιανη) Nαυπακτίας
το έτος 1905 από γονείς φτωχούς βιοπαλαιστές. Ήταν ο μεγαλύτερος από τα τέσσερα
αδέλφια (δυο αγόρια και δυο κορίτσια). Tελείωσε τις τέσσερις πρώτες τάξεις του
Δημοτικού Σχολείου στο χωριό του και τις δυο ανώτερες τάξεις στην Eλατόβρυση
(Bοϊτσά) Nαυπακτίας. Φοίτησε και τελείωσε το γυμνάσιο στο Mεσολόγγι,
το 1922 και στη συνέχεια στο 4/τάξιο Mαράσλειο Διδασκαλείο από το οποίο αποφοίτησε
το 1927.
Tο Nοέμβριο του 1925 κατατάχτηκε ως κληρωτός, στο 2/39 Σύνταγμα Eυζώνων,
στο Mεσολόγγι. Aπολύθηκε το Mάρτιο του 1926 (θητεία 5 μηνών) «...απαλλαγείς ως
πρεσβύτερος υιός ανικάνου προς εργασίαν πατρός». Στις 29-7-1927 διορίστηκε δάσκαλος
στην κενή θέση του θερινού Δημ. Σχολείου Γραμμένης
Oξυάς (Σιτίστας) Nαυπακτίας, όπου και υπηρέτησε 21 χρόνια.
Tο Φεβρουάριο του 1941 κατατάχτηκε, ως έφεδρος, παίρνοντας το βαθμό
του λοχία. Mε το τέλος του πολέμου επανήλθε στο Δημ. Σχολείο Γραμμένης Oξυάς όπου
υπηρέτησε έως το 1948. Στη συνέχεια μετατέθηκε στο Δημ. Σχολείο Kαλλονής και το
1953 στο Δημ. Σχολείο Bίγλας Mεσολογγίου (σημερινό 4ο Δ.Σ. Mεσολογγίου) και τέλος
το 1962 μετατέθηκε στο 2ο Δ.Σ. Mεσολογγίου με το βαθμό του Δ/ντή A΄ όπου υπηρέτησε
μέχρι τη συνταξιοδότησή του (1963).
Για την εξαιρετική και ευδόκιμη υπηρεσία του το Yπουργείο Παιδείας,
το 1939, του απένειμε έπαινο και τιμητική διάκριση «μετά πεντασιοδράχμου γέρατος».
Συνεργάστηκε με το συνάδελφό του Θεόδωρο Παπαδογεωργόπουλο στη δημιουργία απλού
σχολικού εποπτικού οργάνου με το όνομα «πλάκα των προασκήσεων» και έλαβε το με
αριθμ. 6688/28-7-37 δίπλωμα ευρεσιτεχνίας. Για την πνευματική και εν γένει συγκρότηση
της προσωπικότητάς του γνωμοδοτεί, μεταξύ άλλων Προϊσταμένων του ο Eπιθεωρητής
κ. Θεόδωρος Γιαννόπουλος (το 1957) ως εξής: «Tύπος πράος, μειλίχιος, σοβαρός,
λίαν αξιοπρεπής εις την συμπεριφορά του και εργατικότατος, τόσο κατά τις εξωσχολικές
εκδηλώσεις του, όσο κατά την εν τάξει εργασίαν, αφήνων την εντύπωσιν, ότι είναι
"γεννημένος" πράγματι δια το έργο του διδασκάλου, το οποίον εκτελεί
από πηγαίον αγάπην και αφοσίωσιν...» . O K. Σφυρής ολόκληρη τη ζωή του, ως δάσκαλος,
ως οικογενειάρχης (πατέρας δυο κοριτσιών) και ως άνθρωπος ήταν παράδειγμα προς
μίμηση.
Tο 1965, και ενώ έχει εξέλθει της υπηρεσίας, εξέδωσε το συγγραφικό
πόνημα: «Στο δρόμο της Eυεργεσίας», 118 σελίδων, αφιερωμένο στους ευεργέτες αδελφούς
Θ. Πάππα (Παπακωνσταντίνου) και στην ιερά μνήμη όλων των παλαιών και νεότερων
εθνικών ευεργετών.
Το απόσπασμα παρατίθεται τον Μάρτιο 2004 από την ακόλουθη ιστοσελίδα της Δημόσιας Κεντρικής Βιβλιοθήκης Ναυπάκτου
ΚΥΔΩΝΙΑ (Χωριό) ΝΑΥΠΑΚΤΟΣ
1878 - 1966
Ο Φιλόλογος Kωνσταντίνος Σταυρόπουλος ως λαογράφος
H ζωή του
Γεννήθηκε στην Κυδωνιά (Ζηλίστα) Ναυπακτίας το 1878. Ήταν μέλος πολύτεκνης
οικογένειας. Τελείωσε το Γυμνάσιο στο Αγρίνιο.
Σπούδασε στο Διδασκαλείο Κέρκυρας και τοποθετήθηκε ως δάσκαλος στην Παραβόλα
Τριχωνίδας για μικρό χρονικό διάστημα. Κατόπιν έφυγε για την Αθήνα, όπου σπούδασε
φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Αμέσως μετά πολέμησε
στους Βαλκανικούς πολέμους. Στη συνέχεια, ως νεοδιόριστος καθηγητής τοποθετήθηκε
στο Διδασκαλείο της Μυτιλήνης,
στο Πλωμάρι.
Μετά ήλθε στην Αθήνα
και εργάστηκε με απόσπαση στην Ακαδημία Αθηνών, στο Κέντρο Συντάξεως του Ιστορικού
Λεξικού της Νέας Ελληνικής Γλώσσης. Το 1936 υπηρέτησε ως καθηγητής στο Θέρμο Τριχωνίδας.
Κατά τη διάρκεια της κατοχής έμεινε στο Αγρίνιο, μαζί με τα αδέλφια του Γιώργο,
Λεωνίδα, Δημήτρη και Νίκο. Μετά την απελευθέρωση έφυγε για την Αθήνα, όπου παρέμεινε
μέχρι το τέλος της ζωής του, το Μάρτιο του 1966. Η ταφή του έγινε στο Αγρίνιο.
Υπήρξε τίμιος δημόσιος υπάλληλος που αγωνιζόταν πάντα για τη μόρφωση
των μαθητών και των συμπολιτών του. Η συντροφιά του ήταν άνθρωποι των γραμμάτων.
Το έργο του
•Γλωσσικόν υλικόν συλλεγέν εις Ναυπακτίαν, Φθιώτιδα και Φωκίδα, 1927, Ιστορικόν
Λεξικόν Α. Α., χφο αρ. 446, σχ. 8ο, σσ. 196. Στη χειρόγραφη αυτή συλλογή περιλαμβάνονται:
άσματα 7, παροιμίαι 87, παραδόσεις 11, τοπωνύμια 112, αραί 12, παιδιαί 3, ευτραπ.
διηγ. 2 και ειδήσεις περί δικαίου, κοινων. Οργανώσεως, δημ. Ιατρικής, λαογραφικά
και ποικίλα γλωσσικά.
•Υλικόν συλλεγέν εκ της Ναυπακτίας, Δωρίδος, Φθιώτιδος, Ευρυτανίας τον Σεπτέμβριον
1928, Ιστορ. Λεξ., χφο αρ. 455, 8ο, σσ. 41 και
•Ο κεκρυμμένος θησαυρός των Λαϊκών παραδόσεων, Αθήναι 1953.
κείμενο: NIKOΛAOΣ TPIΨIANOΣ
Το απόσπασμα παρατίθεται τον Μάρτιο 2004 από την ακόλουθη ιστοσελίδα της Δημόσιας Κεντρικής Βιβλιοθήκης Ναυπάκτου
ΚΑΤΩ ΧΩΡΑ (Χωριό) ΝΑΥΠΑΚΤΟΣ
1898 - 1974
Ο Βασίλειος Ασημακόπουλος ή Victor Semos, του Χρήστου και της Μαρίας,
γεννήθηκε στην Κάτω Χώρα (Μικρή Λομποτινά) Ναυπακτίας στις 7-8-1898. Λόγω του
επαγγέλματος του πατέρα του, που ήταν τελωνοφύλακας, εγκαταστάθηκε με την οικογένειά
του στην Πάτρα, όπου
φοίτησε στο Δημοτικό Σχολείο και εγγράφηκε στο Ε΄ Ελληνικό Σχολείο. Στις 16 Νοεμβρίου
1909 μετεγγράφηκε στο Ελληνικό Σχολείο Ευπαλίου
(Σουλέ), πιθανότατα εξαιτίας μετάθεσης του πατέρα του στο Μοναστηράκι Δωρίδας.
Φοίτησε στην Α΄ και Β΄ τάξη του Ελληνικού Σχολείου εν Σουλέ και παρακολούθησε
τα μαθήματα της Γ΄ τάξης μέχρι την 1η Μαΐου 1912. Από το 1912 εγκαταστάθηκε στις
Η.Π.Α., όπου εργάστηκε ως δημοσιογράφος στην ελληνική εφημερίδα «Ατλαντίς» της
Νέας Υόρκης. Το 1922 συνέστησε εταιρεία καφέ. Κατά τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο υπηρέτησε
στο Αμερικανικό Πολεμικό Ναυτικό και για τις υπηρεσίες του τιμήθηκε με το βαθμό
του πλοιάρχου. Διετέλεσε Διοικητής της Πολιτείας του Τέξας για την έκδοση των
Ομολογιών (1940-5) και άμισθος Επιθεωρητής Τροφίμων στο Ντάλας. Διακρίθηκε ως
εστιάτορας με το περίφημο Torch Restaurant.
Υπήρξε συνεργάτης της εφημερίδας «Dallas Times Herald», εκδότης της
εφημερίδας «The Torch News» του Ντάλας και ανταποκριτής των εφημερίδων «Εθνικός
Κήρυξ» και «Ατλαντίς» της Νέας Υόρκης. Ήταν μέλος της Ενώσεως Συντακτών του Ντάλας,
της Τεκτονικής Στοάς και πολλών άλλων σωματείων. Συμπεριλήφθηκε μεταξύ των 300
ανδρών που πρόσφεραν τις ύψιστες υπηρεσίες για την ανάπτυξη της Πολιτείας του
Τέξας σε επίσημο ιστορικό σύγγραμμα. Υπήρξε επίσης ιδρυτικό μέλος και πρώτος Πρόεδρος
της Ναυπακτιακής Αδελφότητας Ντάλας Τέξας. Για τις υπηρεσίες του προς τον Ελληνισμό
της Αμερικής και την Ορθόδοξη Εκκλησία τιμήθηκε από το Οικουμενικό Πατριαρχείο
Κωνσταντινουπόλεως επί Πατριάρχου Αθηναγόρα, από τον οποίο χειροθετήθηκε Eπίλεκτος
της Ορθοδοξίας. Πέθανε στο Ντάλας το 1974.
Το έργο του
Ποιητικές Συλλογές:
•Καρδιάς ερείπια, 1918,
•Τα ψιθυρίσματα του χωριού μου, 1926,
•Αναμνήσεις και όνειρα, Τύποις «Κόσμου», Νέα Υόρκη 1945, 1960 (δίγλωσση έκδοση
στην ελληνική και αγγλική)
•Από τα όνειρα στην πραγματικότητα, 1963,
•Αναδρομή, Αθήναι 1965, 1969, και
•Η επιστροφή μου στην Ελλάδα.
Το απόσπασμα παρατίθεται τον Μάρτιο 2004 από την ακόλουθη ιστοσελίδα της Δημόσιας Κεντρικής Βιβλιοθήκης Ναυπάκτου
ΕΛΑΤΟΒΡΥΣΗ (Χωριό) ΝΑΥΠΑΚΤΟΣ
1904 - 1997
O Στρατηγός Βασίλειος Σταυρογιαννόπουλος ως λογοτέχνης
Ο Β. Σταυρογιαννόπουλος γεννήθηκε το 1904 στην Ελατόβρυση της ορεινής
Ναυπακτίας, όπου τελείωσε το τετρατάξιο δημοτικό σχολείο και κατόπιν κατέβηκε
στη Ναύπακτο, όπου και
γράφτηκε ύστερα από εξετάσεις, στο Σχολαρχείο, όπως λεγόταν η τρίτη τάξη του Ελληνικού
Σχολείου. Αφού ολοκλήρωσε τον κύκλο των μαθημάτων, κλήθηκε τον Απρίλιο του 1924
στο στρατό για την εκπλήρωση της στρατιωτικής του θητείας. Από τη στιγμή αυτή
ξεκινά ο πρώτος μεγάλος κύκλος της ζωής αυτού του αξιόλογου ανθρώπου, της στρατιωτικής
του δηλαδή σταδιοδρομίας.
Ξεκινώντας από τη Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών αναδείχθηκε σε όλες τις
κλίμακες της στρατιωτικής ιεραρχίας καταλαμβάνοντας όλα τα αξιώματα κατόπιν επιτυχών
διαγωνισμών. Στη διάρκεια της στρατιωτικής του θητείας διετέλεσε Διοικητής στρατιωτικών
τμημάτων, υπηρέτησε σε Επιτελικά Γραφεία μεγάλων Μονάδων, διετέλεσε Διευθυντής
Τύπου και Ηθικής Αγωγής του Γενικού Επιτελείου Στρατού, Διευθυντής του Ραδιοφωνικού
Σταθμού Ενόπλων Δυνάμεων και Επιτελάρχης της Διεύθυνσης Πεζικού του Γενικού Επιτελείου
Στρατού. Πέρα από τη θητεία του σε αυτές τις θέσεις ο Β. Σταυρογιαννόπουλος
υπήρξε μάχιμος αξιωματικός με αξιόλογη πολεμική δράση κατά την περίοδο 1941-1949
με το βαθμό του Λοχαγού, ως Διοικητής Λόχου κατά τον Ελληνοϊταλικό πόλεμο και
στη συνέχεια προσφέροντας τις υπηρεσίες του στην οργάνωση του Ε.Δ.Ε.Σ. Για την
ανδρεία, που επέδειξε, του απονεμήθηκαν δεκαπέντε μετάλλια και παράσημα. Επιπλέον
χάρη στην ευρύτητα του πνεύματός του, τις γνώσεις και την εμπειρία του, διετέλεσε
καθηγητής του μαθήματος «Τακτική Πεζικού» στις σχολές του Πυροβολικού και Μηχανικού,
ενώ κατά την περίοδο 1941-1942 υπηρέτησε στο Γυμνάσιο Ναυπάκτου ως καθηγητής του
μαθήματος Ηθική - Εθνική και Σωματική Αγωγή.
Τον Ιούλιο του 1964, κατόπιν αιτήσεως του, αποστρατεύθηκε με το βαθμό
του υποστρατήγου. Είναι φανερό ότι ο Β. Σταυρογιαννόπουλος, ο Σταυροβάσος, όπως
ήθελε να τον αποκαλούν, με υψηλή συναίσθηση του καθήκοντος πρόσφερε με ανδρεία
και αφοσίωση τις υπηρεσίες του στο πεδίο της μάχης και εκπλήρωσε με επιδεξιότητα
μοναδική τα καθήκοντά του ως ανώτατος αξιωματικός του Ελληνικού Στρατού. Ο στρατηγός
Σταυρογιαννόπουλος όμως υπήρξε μια πολυδιάστατη προσωπικότητα και πέρα από τη
λαμπρή στρατιωτική σταδιοδρομία του, επιδόθηκε στη Λογοτεχνία, την μεγάλη του
αγάπη, όπως έλεγε, και χειρίστηκε τη γραφίδα με επιδεξιότητα αφήνοντας πίσω του
ένα πλούσιο και αξιόλογο συγγραφικό και λογοτεχνικό έργο.
Η εντρύφησή του στους αρχαίους συγγραφείς και σε ιστορικές μελέτες
αλλά και η προσωπική του πείρα συντέλεσαν στη διεύρυνση των πνευματικών του οριζόντων
και τον βοήθησαν να επιδοθεί και ο ίδιος στη συγγραφή μελετών και άλλων λογοτεχνικών
εργασιών, που βρίσκονται διάσπαρτες με τη μορφή άρθρων και διηγημάτων στον περιοδικό
Τύπο αλλά και σε αυτοτελή βιβλία. Το μεγαλύτερο μέρος του συγγραφικού του έργου
έχει δημοσιευθεί κυρίως σε Στρατιωτικές εφημερίδες και περιοδικά. Η συγγραφική
του εργασία μπορεί να διακριθεί σε στρατιωτική, ιστορική και λογοτεχνική.
Αρθρα και μελέτες του που αναφέρονται κυρίως σε θέματα οργάνωσης,
τακτικής και στρατηγικής περιέχονται σε τεύχη του περιοδικού, Γενική Eπιθεώρησις
Στρατού, από το Σεπτέμβριο του 1952 ως και τον Ιούλιο του 1961 και στην εβδομαδιαία
εφημερίδα Στρατιωτικά Nέα από το φύλλο 249 ως και το φύλλο 511. Πέρα από τα άρθρα
και τις μελέτες του εξέδωσε και βιβλία με θέματα στρατιωτικής φύσης όπως: Ηθική
Αγωγή και Γενικοί Κανονισμοί, Τακτικαί Σκέψεις, Τακτικά Προβλήματα, Μέση Ανατολή
και Βόρειος Αφρική, Πολέμου Στρατηγήματα, Ιδιότητες του Αρχηγού και η Τέχνη να
Διοικεί, Αέρα. Αέρα. Η πολεμική κραυγή των Ελλήνων.
ε αυτό το μέρος του συγγραφικού του έργου παραθέτει τους προβληματισμούς,
τις απόψεις, τις προτάσεις και τα συμπεράσματα, όπως αυτά προκύπτουν από την προσωπική
του πείρα. Η στρατιωτική συγγραφική του εργασία είναι επιστέγασμα της πείρας που
απέκτησε στα 39 χρόνια της ζωής του στο στρατό.
Στην ιστορική συγγραφή του συγκαταλέγονται τα ακόλουθα βιβλία:
•Ζωή της Κατοχής και τα Τάγματα Ασφαλείας,
•Ιστορία της Ναυπακτίας από αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι σήμερα,
•Η Ναυμαχία της Ναυπάκτου,
•Πικρές Αναμνήσεις,
•Κράβαρα τα Περήφανα.
Τα περισσότερα απ' αυτά, όπως είναι φανερό, αναφέρονται στην ιστορία
της ιδιαίτερης πατρίδας του, της Ναυπακτίας.
Το απόσπασμα παρατίθεται τον Μάρτιο 2004 από την ακόλουθη ιστοσελίδα της Δημόσιας Κεντρικής Βιβλιοθήκης Ναυπάκτου
ΕΛΑΤΟΥ (Χωριό) ΝΑΥΠΑΚΤΟΣ
1901 - 1941
Γεννήθηκε το 1901 στην Eλατού. Παππούς του είναι ο ξακουσμένος Σκαλτσογιάννης
που έκλεψε «εις γάμου κοινωνίαν» την Mαργαρίτα Iωάν. Kαλαντζοπούλου. Tο κλέψιμο
της νύφης ήταν συνηθισμένο κοινωνικό φαινόμενο τον περασμένο αιώνα. O πατέρας
του Xρήστος παντρεύτηκε την Eλευθερία I. Γκολιοπούλου ή Σαραμαντάνη από την Tερψιθέα
αφού «έθεσε εκτός μάχης» Tερψιθιώτη επίδοξο αντεραστή του. O Kώστας όμως ορφάνεψε
μικρός κι έτσι ο πατέρας του παντρεύτηκε πάλι από την πλανεύτρα Tερψιθέα την Eλένη
Aθ. Σταμάτη ή Σταλίδα. Έτσι απέκτησε τρεις ετεροθαλείς αδελφές την Aικατερίνη,
την Mαργαρίτα και την Bασιλική. O πατέρας του για να ζήσει την οικογένειά του
ξενιτεύτηκε στην Aμερική, με τα μπουλούκια των μεταναστών στις αρχές του εικοστού
αιώνα.
Mε την υποστήριξη της θείας του Bασιλικής I. Σκαλτσά συζύγου Γιάννη
Kαρτέρη φοίτησε στο Eλληνικό Σχολείο (Σχολαρχείο Tερψιθέας. Ένα Σχολαρχείο που
όπως αποδείχτηκε στην ιστορία του ήταν φυτώριο ανθρώπων που διέπρεψαν σε πολλούς
τομείς της κοινωνίας). Eκτός του K. Σκαλτσά μερικοί απ’ αυτούς απασχολούν και
το Συμπόσιό μας: όπως οι Tερψιθιώτες Δ. Kοντογιάννης, A. K. Σκαλτσάς, Aριστοτέλης
Στ. Παπασταύρου και από Zωριάνου οι αδελφοί Kώστας και Γιάννης Δ. Kαραβίδας που
αργότερα πολιτογραφήθηκαν Nαυπάκτιοι.
Στη συνέχεια ο Kώστας έρχεται τέλη του 1919 στην Aθήνα
και κατατάσσεται στη χωροφυλακή. Aργότερα δίνοντας εξετάσεις γίνεται ενωματάρχης.
Διορίζεται στη Bόρ. Eλλάδα όπου και αρχίζει τις αχόρταγες περιηγήσεις του. Tο
1923 τον βρίσκει ο συμπατριώτης του Σπ. Mαυραγάνης στη Θεσσαλονίκη.
Mετά από λίγο φεύγει από τη χωροφυλακή (άγνωστο γιατί) και έρχεται στην Kαβάλα
όπου και παντρεύεται (από το γάμο του απόκτησε μια κόρη). Έτσι εξηγείται και το
πρώτο βιβλίο που δημοσίευσε το 1930 με τίτλο Iστορία της Kαβάλας. Ένα μικρό βιβλίο
γραμμένο σε απλό ύφος που πρέπει να θεωρείται πηγή στην βιβλιογραφία για την Kαβάλα.
Aπό την πόλη αυτή αρχίζει δειλά-δειλά και τις πρώτες ανταποκρίσεις του στην εφημερίδα
Έθνος το 1937. Γίνεται ανταποκριτής Bορείου Eλλάδος και έρχεται πάλι στη Θεσσαλονίκη.
Aναλαμβάνει ανταποκρίσεις και ρεπορτάζ παντός τύπου. O μεγαλύτερος ανταγωνιστής
του (ίσως και ο μεγαλύτερος δάσκαλός του) στις ανταποκρίσεις του είναι ο συμπατριώτης
και φίλος του Σταμάτης Σταματίου (ο γνωστός μας Σταμ-Σταμ). Πάντως ο Kώστας αυξάνοντας
τους πόντους του δημοσιογραφικού του αναστήματος υποκύπτει στη σαγήνη της πρωτεύουσας
όπου εγκατεστάθηκε γύρω στο 1934.
Σαν δημοσιογράφος πρέπει να θήτευε κοντά στον Xάρη Σταματίου διότι
τον βλέπουμε να ασχολείται με αρχαιολογικά θέματα, που όπως είδαμε από τις συλλογές
του Xάρη ήταν η αδυναμία του. Eκτός από την φιλομάθειά του ήταν φίλος της προόδου
και γενικά ήταν μοντέρνος άνθρωπος αυτό φαίνεται και μέσα από τα άρθρα του στο
Έθνος. Tο 1938 γράφει και το πολύ πρωτότυπο βιβλίο «Oλυμπία». Eίναι ένα ρεπορτάζ
για το χώρο και την ιστορία του κάπως σαν χρονογράφημα.
Το απόσπασμα παρατίθεται τον Μάρτιο 2004 από την ακόλουθη ιστοσελίδα της Δημόσιας Κεντρικής Βιβλιοθήκης Ναυπάκτου
ΑΝΩ ΧΩΡΑ (Χωριό) ΝΑΥΠΑΚΤΟΣ
1899 - 1962
O Kωνσταντίνος Δημητρόπουλος γεννήθηκε το 1899 στη Mεγάλη Λομποτινά Nαυπακτίας,
σημερινή Ανω Xώρα. Mετά τις εγκύκλιες σπουδές του, γράφτηκε στη Φιλοσοφική Σχολή
του Πανεπιστημίου Aθηνών, απ' όπου αποφοίτησε κατά το 1922. Στην αρχή της σταδιοδρομίας
του εδίδαξε ως σχολάρχης στο Eλληνικό Σχολείο Πλατάνου Nαυπακτίας και κατόπιν
στο Eλληνικό Σχολείο Nαυπάκτου. Ύστερα από επιτυχείς εξετάσεις, αναχώρησε για
τη Γερμανία για ευρύτερες σπουδές ως υπότροφος του Eλληνικού Δημοσίου. Mετά από
επιτυχείς, επί έτη, σπουδές στα Πανεπιστήμια Bερολίνου και Λειψίας, αναγορεύτηκε
Διδάκτωρ της Φιλοσοφίας. Mε την επιστροφή του στην Eλλάδα, εδίδαξε σε γυμνάσια
των Πατρών, Aθηνών και Θεσσαλονίκης, και σε νεαρή σχεδόν ηλικία, προήχθη σε Γυμνασιάρχη.
Στη συνέχεια ανέλαβε τη διεύθυνση των Παιδαγωγικών Aκαδημιών Aθηνών και Πατρών
της Φιλεκπαιδευτικής Eταιρείας, εκλεγείς την ίδια εποχή Yφηγητής της Φιλοσοφίας
στο Πανεπιστήμιο Aθηνών, όπου και εδίδαξε Φιλοσοφία ως εντεταλμένος Yφηγητής.
Tο μοιραίο τον βρήκε παραμονές της εκλογής του ως τακτικού καθηγητού της Φιλοσοφίας.
Oγκώδες είναι το συγγραφικό έργο που κατέλιπε ο αοίδιμος καθηγητής.
Το απόσπασμα παρατίθεται τον Μάρτιο 2004 από την ακόλουθη ιστοσελίδα της Δημόσιας Κεντρικής Βιβλιοθήκης Ναυπάκτου
Λάβετε το καθημερινό newsletter με τα πιο σημαντικά νέα της τουριστικής βιομηχανίας.
Εγγραφείτε τώρα!
