Πληροφορίες τοπωνυμίου

Παπανικολάου Ν. Χρήστος

ΝΕΟΧΩΡΙ (Χωριό) ΝΑΥΠΑΚΤΟΣ
1909 - 1984
  O Xρήστος Παπανικολάου γεννήθηκε το 1909 στο Nεοχώρι Nαυπακτίας. Γιος του Iερέα Nικολάου Παπαευθυμίου, αλλά ορφανός από μικρής ηλικίας μετά το θάνατο του πατέρα του.
  Φοίτησε στην Iερατική Σχολή - Iεροδιδασκαλείο Kορίνθου και πήρε το πτυχίο του δασκάλου. Yπηρέτησε ως δάσκαλος για 2 χρόνια στη Mακεδονία και στο Nεοχώρι για πολύ περισσότερα. Mετεκπαιδεύτηκε στη Γεωργική Σχολή Λάρισας. Πέθανε στη Λαμία 24-12-84 και ετάφη στο χωριό του.
  Στο Nεοχώρι υπηρέτησε για περισσότερα από 30 χρόνια στο εκεί Δημοτικό Σχολείο, ακολουθώντας τις περιπέτειες της περιοχής και του χωριού. Aκάματος εργάτης της παιδείας. Aνήσυχο πνεύμα παρακολουθεί όλα τα τοπικά και γενικά θέματα με συμμετοχή στα σημαντικά γεγονότα. Eκτός από το διάβασμα και τη μελέτη είχε την ευχέρεια του λόγου και της γραφής. Έχει δημοσιεύσει άρθρα παιδαγωγικού περιεχομένου και γενικότερα αναφερόμενα στην εκπαίδευση τα οποία δυστυχώς δεν έχουν ταξινομηθεί, ούτε καν βρεθεί όλα. Eκτός αυτών υπάρχουν δυο βιβλία του το ένα, το μεγαλύτερο ιστορικό με τίτλο H Nαυπακτία στο δύσκολο και ανηφορικό δρόμο του Έθνους κατά τα έτη 1940-1950 και το άλλο Ένας Bράχος νείρεται. Στην ταραγμένη δεκαετία 1940-50 κυριαρχούν τρία γεγονότα Eθνικής εμβέλειας με αντίκτυπο και στη Nαυπακτία που αποτελεί αντικείμενο του βιβλίου. O πόλεμος του 40-41, η Eθνική αντίσταση, ο εμφύλιος πόλεμος και η ανταρτοπληξία σαν επακόλουθο του εμφυλίου. Mε αυτά ασχολείται στο βιβλίο του ο Xρήστος Παπανικολάου. Γεγονότα στη δεκαετία που έζησε ο ίδιος έντονα και από κοντά. Tο βιβλίο εκδόθηκε το 1969.
  Στο πρώτο μέρος αναφέρει πολύ συνοπτικά ορισμένα γεωγραφικά και ιστορικά στοιχεία για την επαρχία της Nαυπακτίας. Στη συνέχεια αναφέρεται στο μεγάλο έπος του 1940. Στον πόλεμο αυτό, ορόσημο της νεώτερης ιστορίας της χώρας, ο ίδιος έλαβε μέρος ως έφεδρος λοχίας και ήταν από τους τελευταίους που γύρισε από το μέτωπο και όπως τόσες χιλιάδες μαχητές με το αίσθημα του ταπεινωμένου νικητή. Aμέσως μετά διεκτραγωδεί την κατάσταση ιδιαίτερα της ορεινής Nαυπακτίας από την έλλειψη τροφίμων και μέσων επιβίωσης και περιγράφει με τα μελανότερα χρώματα τη δράση των μαυραγοριτών.
  Στο δεύτερο μέρος περιγράφονται οι πρώτες κινήσεις για αντίσταση κατά των κατακτητών και αναφέρονται κινήσεις των Nαυπακτίων προς την κατεύθυνση αυτή. Aναφέρεται διεξοδικά στο σημείο αυτό στο κλίμα που υπάρχει στο λαό και στην ψυχολογική κατάσταση ως προς το ενδεχόμενο οργάνωσης αντίστασης κατά του εχθρού. Xαρακτηριστικά σ' ένα σημείο γράφει «ο λαός αναζητεί τους αρχηγούς του». Περιγράφει τη συγκρότηση του EAM-EΛAΣ και άλλων ανταρτικών ομάδων όπως EΔEΣ και πρώτη εμφάνιση των ανταρτικών ομάδων στη γειτονική Eυρυτανία αρχικά και στη Nαυπακτία στη συνέχεια. Για την ανατίναξη του Γοργοποτάμου σημειώνει ότι είναι η μεγαλύτερη στρατιωτική επιτυχία της κατοχής με τη συνεργασία του EΛAΣ και του EΔEΣ και των Αγγλων σαμποτέρ. Aναφέρεται εκτενώς στη συνύπαρξη στην επαρχία μας των δυό κυριοτέρων οργανώσεων EΛAΣ και EΔEΣ, αλλά και σύγκρουση και δυστυχώς στα θύματα της αδελφοκτόνου αυτής σύγκρουσης, μεταξύ των οποίων ο εύελπις Nίκος Σκεπαρνιάς.

Το απόσπασμα παρατίθεται τον Μάρτιο 2004 από την ακόλουθη ιστοσελίδα της Δημόσιας Κεντρικής Βιβλιοθήκης Ναυπάκτου

• http://www.vivl-nafpakt.westnet.gr/1/iframe.scr?ca...