Εμφανίζονται 11 τίτλοι με αναζήτηση: Βιογραφίες στην ευρύτερη περιοχή: "ΜΕΣΣΗΝΗ Επαρχία ΜΕΣΣΗΝΙΑ" .
ΚΑΤΩ ΜΕΛΠΕΙΑ (Χωριό) ΑΝΔΑΝΙΑ
1745 - 1838
Ανέπτυξε πολεμική δραστηριότητα κατά τη διάρκεια των Ορλωφικών και
εργάστηκε για την προετοιμασία της Επανάστασης στη Μεσσηνία.
Κατά τη διάρκεια του Αγώνα τάχθηκε στο πλευρό του Κολοκοτρώνη και πήρε μέρος στη
μάχη στο Βαλτέτσι και στην
άλωση της Τριπολιτσάς. Φανατικός
πολέμιος της Αντιβασιλείας πρωτοστάτησε στην ανταρσία των Μανιατών μετά την καταδίκη
του Κολοκοτρώνη και στην εξέγερση της Μεσσηνίας
για την οποία καταδικάστηκε σε θάνατο, αλλά δεν εκτελέστηκε λόγω της προχωρημένης
ηλικίας του.
Το κείμενο παρατίθεται τον Μάιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα της Βουλής των Ελλήνων
ΜΕΣΣΗΝΗ (Αρχαία πόλη) ΙΘΩΜΗ
Είχε φτιάξει το άγαλμα της Μητέρας των Θεών στην αγορά της Μεσσήνης.
Damophon, a sculptor of Messene, was the only Messenian artist of any note. (Paus. iv. 31.8.) His time is doubtful. Heyne and Winckelmann place him a little later than Phidias; Quatremere de Quincy from B. C. 340 to B. C. 300. Sillig (Catal. Art. s. v. Demophon) argues, from the fact that he adorned Messene and Megalopolis with his chief works, that he lived about the time when Messene was restored and Megalopolis was built. (B. C. 372-370.) Pausanias mentions the following works of Damophon: At Aegius in Achaia, a statue of Lucina, of wood, except the face, hands, and toes, which were of Pentelic marble, and were, no doubt, the only parts uncovered: also, statues of Hygeia and Asclepius in the shrine of Eileithyia and Asclepius, bearing the artist's name in an iambic line on the base: at Messene, a statue of the Mother of the Gods, in Parian marble, one of Artemis Laphria, and several marble statues in the temple of Asclepius: at Megalopolis, wooden statues of Hermes and Aphrodite, with faces, hands, and toes of marbie, and a great monolith group of Despoena (i. e. Cora) and Demeter, seated on a throne, which is fully described by Pausanias. He also repaired Phidias's colossal statue of Zeus at Olympia, the ivory plates of which had become loose. (Paus. iv. 31.5, 6, 8, viii. 31.3, 5, 37.2.)
This text is from: A dictionary of Greek and Roman biography and mythology, 1873 (ed. William Smith). Cited Oct 2005 from The Perseus Project URL below, which contains interesting hyperlinks
ΑΝΩ ΜΕΛΠΕΙΑ (Χωριό) ΑΝΔΑΝΙΑ
ΜΕΣΣΗΝΗ (Αρχαία πόλη) ΙΘΩΜΗ
Ηγήθηκε των Μεσσηνίων στην εκστρατεία κατά των Λακεδαιμονίων στον Πρώτο Μεσσηνιακό Πόλεμο, στον οποίο οι Μεσσήνιοι είχαν τη βοήθεια των Αρκάδων (Παυσ. 8,5,10).
Aristodemus (Aristodemos), a Messenian, who appears as one of the chief heroes in the first Messenian war. In the sixth year of that war the Messenians sent to Delphi to consult the oracle, and the ambassador Tisis brought back the answer, that the preservation of the Messenian senian state demanded that a maiden of the house of the Aepytids should be sacrificed to the gods of the lower world. When the daughter of Lyciscus was drawn by lot, the seer Epebolus declared that she was a supposititious child, and not a daughter of Lyciscus. Hereupon Lyciscus left his country and went over to the Lacedaemonians. As, however, the oracle had added, that if, for some reason, the maiden chosen by lot could not be sacrificed, another might be chosen in her stead, Aristodemus, a gallant warrior, who likewise belonged to the house of the Aepytids, came forward and offered to sacrifice his own daughter for the deliverance of his country. A young Messenian, however, who loved the maiden, opposed the intention of her father, and declared that he as her betrothed had more power over her than her father. When this reason was not listened to, his love for the maiden drove him to despair, and in order to save her life, he declared that she was with child by him. Aristodemus, enraged at this assertion, murdered his daughter and opened her body to refute the calumny. The seer Epebolus, who was present, now demanded the sacrifice of another maiden, as the daughter of Aristodemus had not been sacrificed to the gods, but murdered by her father. But king Euphaes persuaded the Messenians, who, in their indignation, wanted to kill the lover, who had been the cause of the death of Aristodemus' daughter, that the command of the oracle was fulfilled, and as he was supported by the Aepytids, the people accepted his counsel (Paus. iv. 9.2-6.) When the news of the oracle and the manner of its fulfilment became known at Sparta, the Lacedaemonians were desponding, and for five years they abstained from attacking the Messenians, until at last some favourable signs in the sacrifices encouraged them to undertake a fresh campaign against Ithome. A battle was fought, in which king Euphaes lost his life, and as he left no heir to the throne, Aristodemus was elected king by the Messenians, notwithstanding the opposition of some, who declared him unworthy on account of the murder of his daughter. This happened about B. C. 729. Aristodemus shewed himself worthy of the confidence placed in him: he continued the war against the Lacedaemonians, and in B. C. 724 he gained a great victory over them. The Lacedaemonians now endeavoured to effect by fraud what they had been unable to accomplish in the field, and their success convinced Aristodemus that his country was devoted to destruction. In his despair he put an end to his life on the tomb of his daughter, and a short time after, B. C. 722, the Messenians were obliged to recognize the supremacy of the Lacedaemonians (Paus. iv. 10-13).
This text is from: A dictionary of Greek and Roman biography and mythology, 1873 (ed. William Smith). Cited Oct 2005 from The Perseus Project URL below, which contains interesting hyperlinks
ΜΕΛΙΓΑΛΑΣ (Κωμόπολη) ΜΕΣΣΗΝΙΑ
1923 - 1977
Η Μαρία Κάλλας, η διάσημη Ελληνίδα υψίφωνος με την παγκόσμια ακτινοβολία,
γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη στις
3 Δεκεμβρίου 1923.
Το πραγματικό της όνομα ήταν ´Αννα-Μαρία -Σοφία Καλογεροπούλου,
που αργότερα έγινε Μαριάννα Καλογεροπούλου και τέλος Μαρία Κάλλας. Ήταν κόρη Ελλήνων
μεταναστών στην Αμερική του μεσοπολέμου. Από μικρή έδωσε δείγματα του μουσικού
ταλέντου της και της θαυμάσιας φωνής της.
Από τα οκτώ της χρόνια παρακολούθησε μαθήματα τραγουδιού. Μετά το
διαζύγιο των γονιών της το 1936, η Μαρία Κάλλας και η μητέρα της ήρθαν στην Ελλάδα
και εγκαταστάθηκαν στην Αθήνα.
Ανακαλύπτοντας γρήγορα τα εξαιρετικά χαρίσματα της κόρης της, η φιλόδοξη μητέρα
την έσπρωξε να τα αξιοποιήσει από πολύ νωρίς και μάλιστα με τρόπο μάλλον πιεστικό,
όπως εξομολογήθηκε κάποτε η ίδια η υψίφωνος.
Έτσι στην φτωχή Αθήνα
της δεκαετίας του ’30, η άχαρη ντροπαλή κοπέλα που είχε γίνει στο μεταξύ
η Κάλλας γράφηκε στο Ωδείο της Αθήνας. Παράλληλα παρακολούθησε μαθήματα τραγουδιού
κοντά σε μια πεπειραμένη δασκάλα που αναγνώρισε αμέσως το σπάνιο ποιόν της φωνής
της. Ήταν η Ελβίρα Ντε Ιντάλγκο, μια Ισπανίδα σοπράνο που είχε μεσουρανήσει τη
δεκαετία του ’20 και δίδασκε τότε τραγούδι στο Εθνικό Ωδείο. Η Ελβίρα Ντε
Ιντάλγκο έδειξε στην προικισμένη δεκαεξάχρονη μαθήτριά της σχεδόν όλα όσα αυτή
θα χρειαζόταν αργότερα, οδηγώντας την με απόλυτη ασφάλεια στο ραντεβού με το μυθικό
καλλιτεχνικό της πεπρωμένο.
Ως μαθήτρια η Κάλλας εμφανίστηκε στη Λυρική Σκηνή της Αθήνας ερμηνεύοντας
διάφορους ρόλους. Γρήγορα έλαμψε η μουσική της ιδιοφυία.
Στις 27 Νοεμβρίου 1940 έκανε την πρώτη της επαγγελματική εμφάνιση
ερμηνεύοντας τον ρόλο της Βεατρίκης στο "Βοκκάκιο".Το 1942 πρωταγωνίστησε
στην "Καβαλερία Ρουστικάνα".Το 1945 ετοιμάζεται να φύγει στην Αμερική.
Τον Αύγουστο του 1945 κάνει μια αποχαιρετιστήρια εμφάνιση στο θέατρο
Κοτοπούλη. Για την εμφάνιση αυτή η Σοφία Σπανούδη παρατηρεί: "Μαρία Καλογεροπούλου!
Φωνή δισυπόστατη, λαμπερή και σκοτεινή στις δραματικές αποχρώσεις της, η καθ’
αυτό σοπράνο φάλκον... Η πλουσιότατη μουσική φύσις αυτής της καλλιτέχνιδος θα
την οδηγήσει μαζί με την ασύγκριτη ομορφιά της στους διεθνείς θριάμβους".Μετά
την εμφάνιση αυτή φεύγει για την Αμερική.
Το 1945 όμως πήγε στην Ιταλία,
την πατρίδα του μελοδράματος, όπου έκανε την πρώτη της εμφάνιση στη Βερόνα
στις 3 Αυγούστου του 1947 με τον "Τζιοκόντο". Την ίδια χρονιά εμφανίζεται
στο Μιλάνο, όπου δημιούργησε
τους πιο μεγάλους ρόλους. Τα προφητικά λόγια της Σπανούδη του 1945 επαληθεύονται
στην Ιταλία, όταν με την
σοφή καθοδήγηση του Μαέστρου Tούλιο Σεραφείμ η Κάλλας ανακαλύπτει εκ νέου ένα
πλούσιο και λίγο-πολύ άγνωστο παρελθόν. Αρχικά στην Ιταλία
η Κάλλας εντυπωσίασε σαν ένα φαινόμενο που μπορούσε να τραγουδήσει τα πάντα. Συνειδητοποίησαν
όμως ότι αντιπροσώπευε μια καινούρια πρόταση, μόνο όταν καταπιάστηκε με γνωστά
έργα του ρεπερτορίου, ιδιαίτερα τη "Λουτσία",όπου ως τότε κυριαρχούσαν
φωνές σαν των Λίνα Παλιούγκι, Λίλυ Πονς.
Στις στρογγυλές, ομοιογενείς, χωρίς ιδιαίτερη έκταση φωνές του Βερίσμο,
γράφει ο Σεγκαλίνι, "η Κάλλας αντιπροτείνει ένα όργανο ανομοιογενές ίσως,
αλλά με απειρία χρωμάτων, διότι κάθε ρόλος ήθελε τη δική του ξεχωριστή φωνή".
Η Κάλλας αναδείχτηκε η μεγαλύτερη υψίφωνος του 20ού αιώνα. Με τρόπο
έξοχο και ανεπανάληπτο ερμήνευσε τη "Νόρμα" του Κερουμπίνι. Τους ρόλους
της "Νόρμας" και της "Μήδειας" η Κάλλας τους ερμήνευσε στο
φεστιβάλ της Επιδαύρου το 1960 και 1961. Το αρχαίο
θέατρο της Επιδαύρου συγκλονίστηκε από την εξαίσια φωνή της και την ασύγκριτη
τέχνη της.
Στις 11 Δεκεμβρίου του 1961 η Κάλλας ερμηνεύει την "Μήδεια"
του Κερουμπίνι στη Σκάλα του Μιλάνου. Εκεί ανέσυρε από την λήθη και ξανάδωσε ζωή
στο αριστούργημα αυτό με συναρπαστικό τρόπο και καθήλωσε το κοινό της.
Το πόσο η Κάλλας υπήρξε το ίδιο ευαίσθητη επαγγελματίας στο οπτικό
μέρος μαρτυρά το εκπληκτικό φαινόμενο της μεταμόρφωσης της από μια υπέρβαρη τραγουδίστρια
σε μια κομψή τραγωδό. Μέσα σ’ ένα σύντομο διάστημα η υψίφωνος, για την οποία
οι δημοσιογράφοι είχαν πει πως τα πόδια της ήταν παχύτερα από αυτά των ελεφάντων,
στο θρίαμβο του Ρανταμές από την "Αΐντα",απέκτησε την υπέρκομψη κορμοστασιά
που της επέτρεψε να γίνει μια αιθέρια ´Αλκηστις. Το 1965 η Μαρία Κάλλας
ερμηνεύει την "Τόσκα" στο Κόβεν Γκάρντεν (στις 5 Ιουλίου).
Η Μαρία Κάλλας μετά το θριαμβευτικό ντεμπούτο της στη Βερόνα
παντρεύτηκε τον Τζιοβάνι Μπατίστα Μενεγκίνι, ιδιοκτήτη εργοστασίου παραγωγής τούβλων
από τη Βερόνα, ο οποίος έγινε
για την Μαρία Κάλλας "Πυγμαλών" και δρομολόγησε την καριέρα της σε αλάνθαστο
δρόμο. Ο άντρας όμως που πραγματικά αγάπησε στη ζωή της ήταν ο Αριστοτέλης Ωνάσης.
Η Μαρία Κάλλας πέθανε στο Παρίσι
στις 16 Σεπτεμβρίου 1977 στο διαμέρισμά της από καρδιακή προσβολή. Η σωρός της
αποτεφρώθηκε και κατά την επιθυμία της σκορπίστηκε στα νερά του Αιγαίου
πελάγους, τον Ιούνιο του 1979.
Το κείμενο παρατίθεται τον Μάιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, των Αρσάκειων - Τοσίτσειων Σχολείων
Alcaeus (Alkaios), of Messene, the author of a number of epigrams in the Greek
anthology, from some of which his date may be easily fixed. He was contemporary
with Philip III., king of Macedonia, and son of Demetrius, against whom several
of his epigrams are pointed, apparently from patriotic feelings. One of these
epigrams, however, gave even more offence to the Roman general, Flamininus, than
to Philip, on account of the author's ascribing the victory of Cynoscephalae to
the Aetolians as much as to the Romans. Philip contented himself with writing
an epigram in reply to that of Alcaeus, in which he gave the Messenian a very
broad hint of the fate he might expect if he fell into his hands. (Plut. Flamin.
9.) This reply has singularly enough led Salmasius to suppose that Alcaeus was
actually crucified. In another epigram, in praise of Flamininus, the mention of
the Roman general's name, Titus, led Tzetzes (Proleg. in Lycophron) into the error
of imagining the existence of an epigrammatist named Alcaeus under the emperor
Titus. Those epigrams of Alcaeus which bear internal evidence of their date, were
written between the years 219 and U196 B. C.
Of the twenty-two epigrams in the Greek Anthology which bear the name of "Alcaeus",
two have the word "Mytilenaeus" added to it; but Jacobs seems to be perfectly
right in taking this to be the addition of some ignorant copyist. Others bear
the name of "Alcaeus Messenius", and some of Alcaeus alone. But in the last class
there are several which must, from internal evidence, have been written by Alcaeus
of Messene, and, in fact, there seems no reason to doubt his being the author
of the whole twenty-two.
There are mentioned as contemporaries of Alcaeus, two other persons
of the same name, one of them an Epicurean philosopher, who was expelled from
Rome by a decree of the senate about 173 or 154 B. C. (Perizon. ad Aelian. V.
H. ix. 22; Athen. xii. p. 547, a.; Suidas, s. v. Epikouros): the other is incidentally
spoken of by Polybius as being accustomed to ridicule the grammarian Isocrates
(Polyb. xxxii. 6; B. C. 160). It is just possible that these two persons, of whom
nothing further is known, may have been identical with each other, and with the
epigrammatist.
This text is from: A dictionary of Greek and Roman biography and mythology, 1873 (ed. William Smith). Cited Oct 2005 from The Perseus Project URL below, which contains interesting hyperlinks
ΙΘΩΜΗ (Αρχαία ακρόπολη) ΜΕΣΣΗΝΙΑ
Lyciscus (Lukiskos). A Messenian, descended from Aepytus. In the first Messenian
war, the Messenians, having consulted the Delphic oracle, were told that to save
their country, they must offer by night, to the gods below, an unstained virgin
of the blood of the Aepytidae. The lot fell on the daughter of Lyciscus; but Epebolus,
the seer, pronounced her to be unfit for the sacrifice, as being no daughter of
Lyciscus at all, but a supposititious child. Meanwhile, Lyciscus, in alarm, took
the maiden with him and withdrew to Sparta. Here she died; and several years after,
as he was visiting her tomb, to which he often resorted, he was seized by some
Arcadian horsemen, carried back to Ithome, and put upon his trial for treason.
His defence was, that he had fled, not as being hostile to his country or indifferent
to her fate, but in the full belief of what Epebolus had declared. This being
unexpectedly confirmed by the priestess of Hera, who confessed that she was herself
the mother of the girl, Lyciscus was acquitted. (Paus. iv. 9, 12.)
This text is from: A dictionary of Greek and Roman biography and mythology, 1873 (ed. William Smith). Cited Oct 2006 from The Perseus Project URL below, which contains interesting hyperlinks
Λάβετε το καθημερινό newsletter με τα πιο σημαντικά νέα της τουριστικής βιομηχανίας.
Εγγραφείτε τώρα!
