Εμφανίζονται 9 τίτλοι με αναζήτηση: Ιστορία στην ευρύτερη περιοχή: "ΑΡΤΑ Πόλη ΗΠΕΙΡΟΣ" .
ΑΜΒΡΑΚΙΑ (Αρχαία πόλη) ΗΠΕΙΡΟΣ
Η Αμβρακία ήταν αποικία των Κορίνθιων (Στράβ. 10,2,8).
Νίκη των Αμβρακιωτών κατά των Μολοσσών σε μια νύχτα (Παυσ. 10,18,4).
Οι κάτοικοι της Αμβρακίας και του Ανακτορίου αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις πόλεις τους για να εποικίσουν τη Νικόπολη, πόλη που ίδρυσε ο Αύγουστος μετά τη νίκη του στο Ακτιο το 31 π.Χ. (Παυσ. 5,23,3).
Fulvius, having obtained the consulship, in B.C. 189, he was
intrusted with the war in Greece, during which he took Ambracia, traversed Epirus
as conqueror, and reduced to submission the island of Cephallenia.
The name of a distinguished family of the Fulvia gens. The most
distinguished member of the family was M. Fulvius Nobilior, consul B.C. 189, when
he conquered the Aetolians, and took the town of Ambracia. He had a taste for
literature and art, and was a patron of the poet Ennius, who accompanied him in
his Aetolian campaign.
This text is from: Harry Thurston Peck, Harpers Dictionary of Classical Antiquities. Cited Nov 2002 from The Perseus Project URL below, which contains interesting hyperlinks
Another remarkable stratagem in countermining is described by Livy (xxxviii. 7) at the siege of Ambracia by the Romans, when the Ambraciots introduced into the besiegers' mine a "stink-pot" of burning feathers.
This text is from: Harry Thurston Peck, Harpers Dictionary of Classical Antiquities. Cited Nov 2002 from The Perseus Project URL below, which contains interesting hyperlinks
ΑΡΤΑ (Πόλη) ΗΠΕΙΡΟΣ
Κάτω από τη σημερινή ´Αρτα είναι θαμμένη η Αμβρακία,
την οποία ίδρυσαν οι Κορίνθιοι το 625 π.Χ. στη θέση παλαιότερου ηπειρωτικού οικισμού.
Η πόλη γρήγορα αναπτύχθηκε δημογραφικά και πολιτικά, καλλιέργησε τις τέχνες και
εξελίχθηκε σε μεγάλη πολεμική και ναυτική δύναμη. Στη μεγαλύτερη ακμή της έφτασε
τον 3ο αι. π.Χ., όταν ο Πύρρος μετέφερε εκεί την πρωτεύουσα του κράτους
των Μολοσσών, βελτιώνοντας την οχύρωση και την πολεοδομική οργάνωση της πόλης
και κοσμώντας την με δημόσια κτίρια και έργα τέχνης. Το 189 π.Χ. ο Ρωμαίος στρατηγός
Μ. Φούλβιος την πολιόρκησε στενά. Μετά από σθεναρή αντίσταση η πόλη αναγκάστηκε
να συνθηκολογήσει και να δεχτεί ρωμαϊκή φρουρά. Με την ίδρυση της γειτονικής Νικόπολης
το 31 π.Χ. από τον Οκταβιανό Αύγουστο πολλοί κάτοικοι της Αμβρακίας
υποχρεώθηκαν να εγκατασταθούν στη νέα πόλη. Ωστόσο η Αμβρακία
δεν εγκαταλείφθηκε εντελώς, αλλά συνέχισε να κατοικείται σποραδικά και μετά το
συνοικισμό της Νικόπολης.
Η πόλη παρακμάζει και χάνεται ιστορικά για αρκετούς αιώνες για να
εμφανιστεί ξανά στους βυζαντινούς χρόνους με την ονομασία ´Αρτα. Η ´Αρτα
αναπτύσσεται σταδιακά από μικρή κώμη σε σημαντική πόλη. Η ανάπτυξή της αυτή δικαιολογεί
την επιλογή του Μιχαήλ Αγγέλου Κομνηνού Δούκα να την κάνει πρωτεύουσα του Δεσποτάτου
της Ηπείρου που ίδρυσε ο ίδιος το 1204. Ακολουθεί περίοδος μεγάλης ακμής για την
πόλη, κατά την οποία χτίζονται το κάστρο της και οι σημαντικές βυζαντινές εκκλησίες.
Μετά από μια ταραχώδη περίοδο με εναλλαγή πολλών ηγεμόνων στην εξουσία του Δεσποτάτου,
η πόλη καταλήφθηκε το 1349 από τον τσάρο των Σέρβων Στέφανο Δουσάν, ενώ από το
1358 και για 58 χρόνια την κυβέρνησαν Αλβανοί. Το 1416 την πόλη κατέλαβε ο οίκος
των Τόκκων, ενώ το οριστικό τέλος του Δεσποτάτου ήρθε το 1449 με την κατάληψη
της ´Αρτας από τους Τούρκους.
Κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας η ´Αρτα εξελίχθηκε σε αξιόλογο
εμπορικό κέντρο, ενώ παράλληλα πυκνώθηκαν οι πληθυσμοί στους ορεινούς όγκους της
περιοχής, με τη δημιουργία νέων οικισμών σε απόκεντρες και σχετικά ασφαλείς περιοχές.
Εκτός από την εμπορική, σημαντική ήταν και η πνευματική δραστηριότητα στην περιοχή,
καθώς το 1500 ιδρύθηκε το πρώτο σχολείο της ´Αρτας, όπου φοίτησε και ο Μάξιμος
Γραικός, ενώ το 1662 ιδρύθηκε η Σχολή Μανωλάκη που λειτούργησε μέχρι την ελληνική
Επανάσταση.
Σημαντικότατη θέση στην ιστορία της Επαναστάσεως κατέχει ο ένας εκ
των ιδρυτών της Φιλικής Εταιρείας Νικόλαος Σκουφάς, του οποίου γενέτειρα ήταν
το Κομπότι ´Αρτας. Στην
περιοχή του νομού έδρασαν και πολλοί σημαντικοί οπλαρχηγοί, που κήρυξαν την επανάσταση
στα Τζουμέρκα το 1821. Τον
ίδιο χρόνο καταλήφθηκε προσωρινά από τους επαναστάτες και η πόλη της ´Αρτας,
που γρήγορα όμως πέρασε ξανά στα χέρια των Τούρκων. Ιστορική είναι η μάχη που
έγινε το 1822 στο Πέτα, κατά την οποία σφαγιάστηκαν από τους Τούρκους πολλοί Φιλέλληνες.
Η απελευθέρωση της ´Αρτας και των περιοχών ανατολικά του Αράχθου
έγινε τελικά το 1881, ενώ το υπόλοιπο τμήμα του σημερινού νομού ενώθηκε με την
ελεύθερη Ελλάδα το 1913.
(κείμενο: Α. ΑΓΓΕΛΗ)
Το κείμενο (απόσπασμα) παρατίθεται τον Ιούλιο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο
της Νομαρχίας ´Αρτας.
Η ιστορία της Ηπείρου
ως ανεξάρτητης βυζαντινής επαρχίας στη βορειοδυτική Ελλάδα
άρχισε με την τέταρτη Σταυροφορία. Τον Απρίλιο του 1204 οι σταυροφόροι και οι
Ενετοί συνεταίροι τους κατέλαβαν την Κωνσταντινούπολη
και διόρισαν δικό τους αυτοκράτορα και Πατριάρχη. Η Θεσσαλονίκη
πέρασε στο Βονιφάτιο το Μομφερατικό τον ηγέτη της Σταυροφορίας.
Ένας σημαντικός αριθμός Ελλήνων τον ακολούθησε. Ανάμεσά τους ήταν
κι ο Μιχαήλ Κομνηνός Δούκας, ο οποίος δεν παρέμεινε για πολύ στην υπηρεσία των
Λατίνων. Εγκατέλειψε το Βονιφάτιο και διέσχισε τα βουνά για να συναντήσει το συγγενή
του, το βυζαντινό κυβερνήτη της ´Αρτας.
Εκεί εγκαταστάθηκε, νυμφεύθηκε την κόρη του κυβερνήτη και έγινε ο
αποδεκτός ηγέτης και προστάτης των Ελλήνων κατοίκων της Ηπείρου.
Ο Μιχαήλ ´Αγγελος Κομνηνός Δούκας δημιούργησε το Δεσποτάτο της
Ηπείρου που εκτεινόταν απ’ το Δυρράχιο
ίσαμε τη Ναύπακτο και τη Θεσσαλία
κι αργότερα περιέλαβε τη Λευκάδα
και την Κέρκυρα.
Το δεσποτάτο της Ηπείρου με πρωτεύουσα την ´Αρτα χαρακτηρίστηκε
ως προμαχώνας του υπόλοιπου ελληνισμού κατά της λατινοκρατίας και του σλαβισμού,
για έναν και πλέον αιώνα.
Το κράτος αυτό για δυόμισι αιώνες στάθηκε όρθιο ανάμεσα στις συμπληγάδες
της Ανατολής και της Δύσης παλεύοντας με σφρίγος και δυναμισμό κατόρθωσε να διατηρήσει
την εθνική και πολιτιστική του ταυτότητα.
Η βασίλισσα του δεσποτάτου ´Αρτα, την περίοδο αυτή στολίστηκε
με αξιοθαύμαστα έργα τέχνης και μεγαλοπρεπείς ναούς, οι οποίοι σώζονται μέχρι
σήμερα.
(κείμενο: Απόστολος Δ. Τρομπούκης)
Το κείμενο (απόσπασμα) παρατίθεται τον Ιούλιο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο
της Νομαρχίας ´Αρτας.
ΑΜΒΡΑΚΙΑ (Αρχαία πόλη) ΗΠΕΙΡΟΣ
The following took part in the war: The Ampraciots came to help with seven ships.
. . . next to them, four hundred Chalcidians; next again, five hundred Ampraciots. After these stood eight hundred Leucadians and Anactorians
Λάβετε το καθημερινό newsletter με τα πιο σημαντικά νέα της τουριστικής βιομηχανίας.
Εγγραφείτε τώρα!
